The petit brabançon, το griffon των Βρυξελλών, το βελγικό griffon, είναι σκύλοι συντροφιάς που προέρχονται από τη βελγική πόλη των Βρυξελλών που έχουν πολλά κοινός. Στην πραγματικότητα, αν και η Διεθνής Κινολογική Ομοσπονδία (FCI) θεωρεί αυτά τα σκυλιά ως τρεις ξεχωριστές ράτσες, άλλοι οργανισμοί όπως το American Kennel Club και το English Kennel Club αναγνωρίζουν τρεις ποικιλίες μιας μόνο ράτσας που ονομάζονται Brussels Griffon. Είναι τρεις ράτσες σε μία, αφού διαφέρουν μόνο στο χρώμα και τον τύπο των μαλλιών.
Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας, θα σας δείξουμε πώς το petit brabançon διαφέρει από τις άλλες 2 ράτσες, που είναι βασικά με το κοντό και απαλό τρίχωμα και όλα όσα πρέπει να ξέρετε για αυτά τα κατοικίδια αν σκέφτεστε να υιοθετήσετε ένα.
Προέλευση του petit brabançon
Τόσο η ράτσα petit brabançon, το βελγικό griffon και το griffon των Βρυξελλών κατέρχονται από το "Smousje", ένα αρχαίο σκυλί με συρμάτινο τρίχωμα τύπου τεριέ που ζούσε στις Βρυξέλλες και εργαζόταν για να σκοτώνει αρουραίους και ποντίκια σε στάβλους. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, αυτή η ράτσα βελγικού σκύλου διασταυρώθηκε με πατημασιά ή πατημασιά και με σπανιέλ King Charles, δημιουργώντας τα σύγχρονα petit brabrançons, και griffons των Βρυξελλών και Βέλγοι.
Αυτές οι τρεις ράτσες έφτασαν ξαφνικά στη μέγιστη δημοτικότητά τους στο Βέλγιο και σε όλη την Ευρώπη, όταν η βασίλισσα Μαρία Χενριέτ αποτόλμησε την εκτροφή και την ιδιοκτησία αυτών των σκύλων. Ωστόσο, οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι που ακολούθησαν έσβησαν σχεδόν τελείως το Petit Brabançon και τις άλλες αδελφές ράτσες. Ευτυχώς για την ευρωπαϊκή κοινότητα σκύλων, οι Άγγλοι κτηνοτρόφοι κατάφεραν να σώσουν τις ράτσες, αλλά ποτέ δεν ανέκτησαν την παλιά τους δημοτικότητα. Επί του παρόντος, οι τρεις βελγικές ράτσες σκύλων χρησιμοποιούνται ως κατοικίδια και για εκθέσεις σκύλων, και παρόλο που είναι ελάχιστα γνωστά σκυλιά στον κόσμο, δεν κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Φυσικά χαρακτηριστικά του μικρού μπραμπανσόν
Η διαφορά μεταξύ του Petit Brabançon και των άλλων δύο φυλών είναι ο τύπος του τριχώματος, το οποίο είναι κοντό, τραχύ, λεία και λαμπερά μαλλιά Τα χρώματα των δύο γκριφόν, του Βελγίου και του Βρυξελλού, είναι αποδεκτά, αλλά η μάσκα πρέπει να είναι πάντα μαύρη. Το ύψος στο ακρώμιο, όπως και στις άλλες δύο ράτσες, δεν αναφέρεται στο πρότυπο FCI. Ωστόσο, οι τρεις κατηγορίες έχουν συνήθως μέγεθος μεταξύ 18 και 20 εκατοστών και ιδανικό βάρος για 3,5 έως 6 κιλά. Αυτά τα σκυλιά χαρακτηρίζονται σωματικά από το ότι είναι μικρά, εύρωστα και με σχεδόν τετράγωνο προφίλ σώματος
Το κεφάλι είναι το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του petiti brabançon, του βελγικού griffon και του griffon των Βρυξελλών. Και στις τρεις περιπτώσεις είναι μεγάλο, φαρδύ και στρογγυλό. Το ρύγχος είναι πολύ κοντό, το στοπ πολύ σημειωμένο και η μύτη μαύρη. Τα μάτια είναι μεγάλα, στρογγυλά και σκούρα. Σύμφωνα με το πρότυπο FCI, τα μάτια δεν πρέπει να είναι ευδιάκριτα, αλλά προφανώς πρόκειται για μια υποκειμενική εκτίμηση. Τα αυτιά είναι μικρά, τοποθετημένα ψηλά και καλά διαχωρισμένα μεταξύ τους. Δυστυχώς, η FCI συνεχίζει να δέχεται ακρωτηριασμένα αυτιά, ακόμα και όταν αυτή η πρακτική αποτελεί απλώς μια ταλαιπωρία για το ζώο.
Η ουρά είναι τοποθετημένη ψηλά και ο σκύλος γενικά τη μεταφέρει ανασηκωμένη. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση το πρότυπο FCI δεν ευνοεί την καλή διαβίωση των ζώων, αφού δέχεται την ακρωτηριασμένη ουρά. Ευτυχώς, το έθιμο του ακρωτηριασμού της ουράς και των αυτιών για «αισθητικούς» λόγους εξαφανίζεται σε όλο τον κόσμο και είναι ήδη παράνομο σε πολλές χώρες.
Χαρακτήρας του μικρού brabançon
Αυτά τα τρία σκυλάκια είναι τόσο κοντά το ένα στο άλλο που μοιάζουν πολύ και στον χαρακτήρα τους. Γενικά, είναι δραστήρια, σε εγρήγορση και θαρραλέα σκυλιά που είναι πολύ δεμένα με ένα άτομο, τον οποίο συνοδεύουν τις περισσότερες φορές. Πολλά από αυτά τα σκυλιά είναι λίγο νευρικά, αλλά όχι υπερβολικά.
Αν και και οι τρεις τύποι ράτσας μπορεί να είναι φιλικοί και παιχνιδιάρικοι, μπορούν επίσης να γίνουν ντροπαλοί ή επιθετικοί σκύλοι όταν δεν κοινωνικοποιούνται σωστά. Επιπλέον, μπορεί να είναι πιο δύσκολο να κοινωνικοποιηθούν από άλλα σκυλιά συντροφιάς, καθώς ο χαρακτήρας τους είναι δυνατός και απερίσκεπτος και μπορεί να έχουν συγκρούσεις με άλλα σκυλιά και με ανθρώπους που προσπαθούν να τους κυριαρχήσουν. Ωστόσο, όταν αυτοί οι σκύλοι κοινωνικοποιούνται σωστά από είναι κουτάβια, μπορούν πρόθυμα να ανεχθούν άλλα σκυλιά, άλλα ζώα και ξένους.
Το γεγονός ότι τα petit brabanços χρειάζονται πολλή παρέα, τείνουν να ακολουθούν το ίδιο άτομο και έχουν ισχυρή προσωπικότητα, τους κάνει να μπορούν εύκολα να αναπτύξουν κάποια προβλήματα συμπεριφοράς όταν ζουν σε λάθος περιβάλλον, όπως καταστροφικές συμπεριφορές, γαβγίσματα ή ακόμα και άγχος αποχωρισμού όταν περνούν πολύ χρόνο μόνοι. Μπορεί επίσης να είναι επιθετικά ή ντροπαλά όταν δεν έχουν κοινωνικοποιηθεί ως κουτάβια.
Εκτός από αυτά τα πιθανά προβλήματα, το Petit Brabançon και τα σκυλιά του ξαδέρφια είναι πολύ καλά κατοικίδια για ενήλικες που έχουν αρκετό χρόνο να περάσουν με τα σκυλιά τους. Δεν είναι καλά κατοικίδια ακόμη και για τους πρώτους ιδιοκτήτες γιατί απαιτούν πολλή προσοχή, ούτε είναι καλά κατοικίδια για οικογένειες με παιδιά, καθώς αυτοί οι σκύλοι αντιδρούν πολύ άσχημα στους θορύβους και τις ξαφνικές κινήσεις.
Φροντίδα του μικρού brabançon
Τόσο το Petit Brabançon όσο και το βελγικό ή το Griffon των Βρυξελλών είναι πολύ δραστήριες ράτσες σκύλων που χρειάζονται πολλή σωματική άσκηση Ωστόσο, χάρη στο το μέγεθός τους μπορούν να το κάνουν μέσα στο σπίτι, οπότε δεν χρειάζονται μεγάλους χώρους για να ζήσουν. Ωστόσο, είναι σημαντικό να περπατάτε τα σκυλιά καθημερινά και να τους δίνετε λίγο χρόνο για παιχνίδι. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι είναι σκυλιά με πεπλατυσμένο ρύγχος που είναι επιρρεπή σε θερμικό σοκ, επομένως δεν πρέπει να ασκούνται έντονα όταν υπάρχουν υψηλές θερμοκρασίες και σε πολύ υγρά περιβάλλοντα.
Είναι επίσης απαραίτητο να επισημανθούν οι ανάγκες για παρέα και προσοχή, οι οποίες είναι πολύ υψηλές σε αυτούς τους σκύλους. Και οι τρεις κατηγορίες φυλών πρέπει να περνούν τον περισσότερο χρόνο τους με την οικογένειά τους και το άτομο με το οποίο είναι περισσότερο δεμένοι. Δεν είναι σκυλιά για να ζουν σε κήπο ή σε αίθριο, αλλά απολαμβάνουν να βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους όταν τους συνοδεύουν. Προσαρμόζονται καλά στο να ζουν σε διαμέρισμα, αλλά είναι καλύτερα αν ζουν σε μια ήρεμη και ήσυχη περιοχή και όχι στο κέντρο της πόλης.
Για τα petit brabançon, το περιστασιακό βούρτσισμα είναι συνήθως αρκετό και θα πρέπει να λούζονται μόνο όταν είναι πραγματικά βρώμικα.
Εκπαίδευση του μικρού brabançon
Η εκπαίδευση σκύλων είναι πολύ σημαντική για αυτές τις τρεις ράτσες, εκτός από τη σωστή κοινωνικοποίηση, αφού είναι απαραίτητο να μπορείτε να ελέγξετε αυτά τα μικρά σκυλιά με ισχυρή προσωπικότητα. Η παραδοσιακή εκπαίδευση, βασισμένη στην κυριαρχία και την τιμωρία, συνήθως δεν δίνει καλά αποτελέσματα με αυτές τις ράτσες. Αντίθετα, συνήθως δημιουργεί περισσότερες ενοχλήσεις παρά οφέλη. Αντίθετα, τα θετικά στυλ προπόνησης, όπως η προπόνηση με κλικ, τείνουν να δίνουν πολύ καλά αποτελέσματα με το Petit Brabançon, το Brussels Griffon και το Belgian Griffon.
Υγεία του μικρού brabançon
Συνολικά, και οι τρεις ράτσες σκύλων είναι γενικά υγιείς και δεν παθαίνουν ασθένειες σκύλων πιο συχνά από άλλες ράτσες. Ακόμα κι έτσι, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε μερικά από τα πιο κοινά προβλήματα υγείας σε αυτές τις τρεις φυλές προκειμένου να τα αποτρέψουμε. Τέτοια προβλήματα περιλαμβάνουν: εξάρθρωση της επιγονατίδας, διχτίαση, στενωτικά ρουθούνια, εξοφθαλμία (προεξοχή του βολβού του ματιού), βλάβες του βολβού, καταρράκτη και προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς.
