Σήμερα αντιμετωπίζουμε βαθιές και δραστικές περιβαλλοντικές αλλαγές που επηρεάζουν ολοένα και περισσότερο την πανίδα και τη χλωρίδα ολόκληρου του πλανήτη, και αυτό οφείλεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η ρύπανση, η καταστροφή των οικοτόπων, η εισαγωγή εξωτικών ειδών, μεταξύ άλλων παραγόντων. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια είδη που αντιμετωπίζουν αυτές τις απειλές καθημερινά και πολλά από αυτά βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης, και η ευρωπαϊκή ήπειρος δεν εξαιρείται από αυτό, καθώς φιλοξενεί περισσότερα από 1.600 είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποια είναι τα απειλούμενα είδη ζώων στην Ευρώπη; Εάν θέλετε να τους γνωρίσετε, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας.
Καρπάθιος βάτραχος (Pelophylax cerigensis)
Το είδος αυτό είναι anuran της οικογένειας Ranidae, είναι ενδημικό των νησιών της Καρπάθου και ζει σε περιοχές με άφθονη βλάστηση σε ρέματα και ποτάμια εποχιακών ή μόνιμων νερών, καθώς και σε περιοχές με γεωργική δραστηριότητα. Έχει περίπου 5 εκατοστά, το θηλυκό είναι μεγαλύτερο από το αρσενικό. Αυτός ο μικρός βάτραχος είναι κρίσιμα απειλούμενος κυρίως λόγω της απώλειας του οικοτόπου του, καθώς έχει πολύ περιορισμένο εύρος κατανομής και σύμφωνα με ορισμένες μελέτες κατοικεί μόνο σε περίπου 10 km2.
Κίτρινο φρύνος (Bombina pachypus)
Αυτός ο τύπος φρύνων ανήκει στην οικογένεια Bombinatoridae και είναι είδος ενδημικό στην Ιταλία , υπάρχει σε περιβάλλοντα από εύκρατα δάση, λιβάδια και έλη σε καλλιέργειες, βοσκοτόπια, αρδευόμενες εκτάσεις και γεωργικές εκτάσεις. Έχει μήκος από 3 έως 5 εκατοστά και έχει πολύ εντυπωσιακές κίτρινες κηλίδες στην κοιλιά του, που του έδωσε το κοινό του όνομα. Είναι είδος που κατηγοριοποιείται ως απειλούμενο λόγω της κύριας απειλής του, που είναι η καταστροφή και απώλεια του περιβάλλοντος του και η χυτριδιομυκητίαση.
Κρητικός Βάτραχος (Pelophylax cretensis)
Βάτραχος που ανήκει στην οικογένεια Ranidae που είναι ενδημικός του νησιού της Κρήτης, κατοικεί σε περιοχές με μεσογειακή βλάστηση, σε ρέματα, λίμνες και ποτάμια και με αγροτική δραστηριότητα. Είναι ένα είδος που φτάνει τα 8 εκατοστά περίπου όταν ενηλικιωθεί και έχει πολύ χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα με πιο ανοιχτή κοιλιά. Είναι επίσης μέρος της λίστας των ζώων που κινδυνεύουν περισσότερο με εξαφάνιση στην Ευρώπη λόγω απώλειας οικοτόπων και επειδή ανταγωνίζεται ένα άλλο είδος ανουράν που εισήχθη στην περιοχή του, τον αμερικανικό ταυροβάτραχο (Lithobates catesbeianus).
Βαλεαρικό ψαλίδι (Puffinus mauretanicus)
Αυτό το πουλί ανήκει στην τάξη των Procellariiformes, η οποία είναι εξαπλωμένη σε όλη τη Μεσόγειο και τον βορειοανατολικό Ατλαντικό και το όνομά του οφείλεται στο γεγονός ότι αναπαράγεται μόνο στις Βαλεαρίδες Νήσους Αυτό το είδος μπορεί να φτάσει περίπου τα 40 cm σε μήκος, το άνοιγμα των φτερών του είναι περίπου 90 cm και χαρακτηρίζεται από το γκριζοκαφέ χρώμα του με πιο ανοιχτή κοιλιά. Επί του παρόντος, η ραγδαία μείωση των πληθυσμών του οφείλεται κυρίως σε αλλοιώσεις του βιότοπού του, ιδιαίτερα λόγω της μείωσης των περιοχών όπου αναπαράγεται λόγω αστικοποίησης και τουρισμού, όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε κρίσιμο κίνδυνο εξαφάνισης..
Haloed Bunting (Emberiza aureola)
Αυτό το είδος βρίσκεται στην τάξη των Passeriformes και είναι ένα αποδημητικό πουλί που κατοικεί στη βορειοανατολική Ευρώπη και τη βόρεια Ασία, καταλαμβάνοντας ανοιχτές περιοχές κοντά σε υδάτινα σώματα. Έχει μήκος περίπου 15 εκατοστά και το σχέδιό του είναι πολύ εντυπωσιακό, αφού έχει ένα καφέ ριγέ χρώμα στην πλάτη του και η κοιλιά του είναι κίτρινη, όπως και ο λαιμός του που φαίνεται να έχει γιακά στο ίδιο χρώμα.
Οι πληθυσμοί τους έχουν μειωθεί ανησυχητικά Λόγω της σύλληψής τους κατά την περίοδο της μετανάστευσης, ειδικά στη διαδρομή τους προς την Κίνα, όπου έχουν παγιδευτεί με δικτύων για το παράνομο εμπόριο τους για να πωλούνται ως κατοικίδια, καθώς και για την κατανάλωσή τους για παραδοσιακή ιατρική. Εξαιτίας αυτού, αναφέρεται ως κρίσιμα απειλούμενο.
Στεπαετός (Aquila nipalensis)
Βρίσκεται στην τάξη Accipitriformes και διανέμεται στην Ευρώπη και την κεντρική Ασία. Είναι ένας αετός που καταλαμβάνει μεγάλη ποικιλία περιβαλλόντων, αν και αυτό θα εξαρτηθεί από τη διαθεσιμότητα τροφής και γενικά προτιμά ανοιχτούς χώρους. Το μήκος του ξεπερνά τα 70 εκατοστά και το άνοιγμα των φτερών του σχεδόν μέτρα.
Είναι ένας αετός που κινδυνεύει με εξαφάνιση κυρίως λόγω ηλεκτροπληξίας από ηλεκτροφόρα καλώδια, εκτός από τη θανάτωση ή τη σύλληψή του για το παράνομο εμπόριο κατοικίδιων ζώων. Επίσης η χρήση δηλητηρίων προκαλεί ανησυχητική πτώση των πληθυσμών τους στην περιοχή διανομής τους. Για όλους αυτούς τους λόγους, ο αετός της στέπας ή της στέπας είναι επίσης μέρος της λίστας των ζώων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση στην Ευρώπη.
Μάθετε περισσότερα Τύποι αετών σε αυτό το άλλο άρθρο.
Ιβηρικός λύγκας (Lynx pardinus)
Αυτό το είδος θηλαστικού ανήκει στην οικογένεια Felidae και, όπως υποδηλώνει το όνομά του, είναι ενδημικό της Ιβηρικής Χερσονήσου Είναι χαρακτηριστικό της ο θάμνος της Μεσογείου, όπου στο παρελθόν αφθονούσε το αγαπημένο τους θήραμα, το χωριάτικο κουνέλι. Έχει χαρακτηριστικά που τα κάνουν πολύ μοναδικά, όπως η ουρά τους που τελειώνει σε μαύρη φούντα, τα αυτιά τους που καταλήγουν σε άκρες μαλλιών και οι μαύρες φαβορίτες στα πλάγια των μάγουλων τους. Είναι ένας αρκετά μικρός λύγκας, αφού τα ενήλικα αρσενικά μπορούν να φτάσουν περίπου τα 20 κιλά.
Είναι το είδος αιλουροειδών που απειλείται περισσότερο στον κόσμο , αφού βρισκόταν στα πρόθυρα εξαφάνισης λόγω της εξαφάνισης του το θήραμά τους, το τρέξιμο και το κυνήγι από τον άνθρωπο, καθώς και μολυσματικές ασθένειες και δηλητηριάσεις. Ανακαλύψτε όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με τον απειλούμενο ιβηρικό λύγκα και τα μέτρα διατήρησης.
Ευρωπαϊκό μινκ (Mustela lutreola)
Αυτό το σαρκοφάγο της οικογένειας Mustelidae διανέμεται σε όλη την Ευρώπη και την Ασία, αν και με σημαντικές μειώσεις στην πρώην γεωγραφική του περιοχή. Καταλαμβάνει περιβάλλοντα με υδάτινα ρεύματα χαμηλής και αργής ροής, με παρουσία φυτικής κάλυψης στις όχθες και είναι πολύ ευαίσθητο στις συνθήκες του νερού. Η εμφάνισή του μοιάζει πολύ με το αμερικάνικο βιζόν, με το οποίο συναγωνίζεται σε περιοχές όπου εισάγεται, αλλά διαφοροποιούνται γιατί το ευρωπαϊκό μινκ είναι μικρότερο, λιγότερο σκούρο και έχει μια λευκή κηλίδα στο πάνω χείλος. Είναι ένα είδος καταγράφεται ως κρίσιμα απειλούμενο λόγω της εισαγωγής εξωτικών ειδών όπως το αμερικανικό βιζόν, αυτό είναι η κύρια και τρέχουσα αιτία της παρακμής του, επιπλέον της καταστροφής του οικοτόπου του και του παράνομου κυνηγιού για την απόκτηση του δέρματός του, που στο παρελθόν ήταν αυτό που το έκανε να βρίσκεται σχεδόν στα πρόθυρα της εξαφάνισης.
Μεσογειακή φώκια (Monachus monachus)
Πρόκειται για ένα υδρόβιο θηλαστικό της οικογένειας των Phocidae που κατοικεί στη Μεσόγειο και στον Ατλαντικό, αλλά επί του παρόντος το εύρος εξάπλωσής του έχει μειωθεί δραστικά, καθώς παρατηρείται σε ελάχιστα σημεία της πρώην περιοχής του. Είναι μεσαίου μεγέθους πτερωτή, που μπορεί να φτάσει σχεδόν τα 3 μέτρα σε μήκος ως ενήλικας. Σήμερα, είναι μια από τις πιο απειλούμενες φώκιες και επομένως ένα από τα πιο απειλούμενα ζώα στην Ευρώπη, καθώς κινδυνεύει κρίσιμο να εξαφανιστεί λόγω της καταστροφής του βιότοπος, υπερεκμετάλλευση από τον αλιευτικό κλάδο, ασθένειες που προκαλούνται από δηλητηρίαση από φύκια, ρύπανση και εισαγωγή εξωτικών ειδών.
Παγετώδης δεξιά φάλαινα (Eubalaena glacialis)
Αυτό το είδος κητωδών ανήκει στην οικογένεια των Balaenidae και διανέμεται στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζώα που υπάρχουν, έχει μήκος περίπου 18 μέτρα. Είναι ένα πολύ ήρεμο και πειθήνιο είδος, που τείνει να βρίσκεται και στην επιφάνεια, κάτι που έχει οδηγήσει στο κυνήγι του να είναι πολύ προσιτό στον άνθρωπο. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε λιπαρά, από αρχαιοτάτων χρόνων το κυνήγι και η σύλληψή του για την παραγωγή λαδιού φαλαινών από φαλαινοθήρες, έχει θέσει αυτό το είδος σε κίνδυνο εξαφάνισης, αποτελώντας ένα από τα πιο απειλούμενα κητώδη στον κόσμο..
