Τα τσιμπούρια, αν και είναι μικροσκοπικά έντομα, δεν είναι καθόλου αβλαβή. Εγκαθίστανται στο δέρμα θερμόαιμων θηλαστικών και απορροφούν το ζωτικό υγρό. Το πρόβλημα είναι ότι όχι μόνο πιπιλίζουν το ζωτικό υγρό, αλλά μπορούν να μολύνουν και μεταδίδουν διάφορους τύπους ασθενειών, οι οποίες αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά, μπορεί να γίνουν σε σοβαρή υγεία προβλήματα. Τα τσιμπούρια δεν πετούν, ζουν σε ψηλό γρασίδι και σέρνονται πάνω ή κάτω πάνω στους ξενιστές τους.
Αν περνάτε πολύ χρόνο σε εξωτερικούς χώρους με το κατοικίδιό σας, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με τις ασθένειες που μπορεί να μεταδώσει ένα τσιμπούρι, πολλά από αυτά μπορούν να επηρεάσουν και εσάς!
Τι είναι τα τσιμπούρια;
Τσιμπούρια είναι εξωτερικά παράσιτα ή μεγαλύτερα ακάρεα που ανήκουν στην οικογένεια των αραχνιδών, είναι ξαδέρφια με τις αράχνες και ότι είναι μεταβιβαστές ασθενειών και λοιμώξεων σε ζώα και ανθρώπους.
Οι πιο συνηθισμένοι τύποι τσιμπουριών είναι το τσιμπούρι του σκύλου ή το τσιμπούρι του σκύλου και το τσιμπούρι με τα μαύρα πόδια ή το τσιμπούρι ελαφιού. Τα σκυλιά και οι γάτες τα προσελκύουν από ανοιχτούς χώρους με πολλή βλάστηση, γρασίδι, συσσωρευμένα φύλλα ή θάμνους και ταραγούνται περισσότερο τις ζεστές εποχές.
Νόσος του Lyme
Η πιο επίφοβη αλλά κοινή ασθένεια που μεταδίδεται από τα τσιμπούρια του μαύρου ελαφιού είναι η νόσος του Lyme, η οποία μεταδίδεται από τσιμπούρια τόσο μικρά που μπορεί να μην φαίνονται. Όταν συμβαίνει αυτό, η διάγνωση είναι πιο δύσκολο να γίνει. Μόλις δαγκώσει ένα τσιμπούρι αυτού του τύπου, δημιουργεί ένα κυκλικό κόκκινο εξάνθημα που δεν προκαλεί ούτε φαγούρα ούτε επώδυνο, αλλά εξαπλώνεται και προκαλεί κόπωση, έντονους πονοκεφάλους, πρησμένους λεμφαδένες, μυς του προσώπου και νευρολογικά προβλήματα. Αυτή η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί περισσότερες από μία φορές στον ίδιο ασθενή.
Αυτή η κατάσταση είναι μια εξαιρετικά εξουθενωτική λοίμωξη που είναι δεν είναι θανατηφόρα, ωστόσο, εάν δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί σωστά μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα όπως:
- Παράλυση προσώπου
- Αρθρίτιδα
- Νευρολογικές διαταραχές
- Αίσθημα παλμών
Η νόσος του Lyme, είτε προκαλεί καρδιακά ή εγκεφαλικά προβλήματα ή αρθρίτιδα, θα αντιμετωπιστεί με διάφορους τύπους αντιβιοτικών που θα συνταγογραφήσει ο κτηνίατρος.
Τουραλαιμία
Το βακτήριο Francisella tularensis είναι η αιτία της τουραλαιμίας, μιας βακτηριακής λοίμωξης που μεταδίδεται από τσιμπήματα κροτώνων, καθώς και από κουνούπια και μύγες borriquera. Τα ζώα που πλήττονται περισσότερο από αυτή την ασθένεια που μπορεί να μεταδοθεί από ένα τσιμπούρι είναι τα τρωκτικά, αλλά και ο άνθρωπος μπορεί να μολυνθεί. Στόχος της θεραπείας είναι η θεραπεία της λοίμωξης με αντιβιοτικά.
Μετά από 5-10 ημέρες εμφανίζεται το ακόλουθο διάγραμμα συμπτωμάτων:
- Πυρετός και ρίγη.
- Ανώδυνα έλκη στην περιοχή επαφής.
- Ερεθισμός των ματιών, πονοκέφαλος και μυϊκοί πόνοι.
- Δυσκαμψία των αρθρώσεων, δύσπνοια.
- Απώλεια βάρους και εφίδρωση.
Ανθρώπινη ερλιχίωση
Αυτή η ασθένεια που μεταδίδεται από κρότωνες μεταδίδεται μέσω των τσιμπημάτων κροτώνων που έχουν μολυνθεί από τρία διαφορετικά βακτήρια: Ehrlichia chaffeensis, Ehrlichia ewingii και Anaplasma. Το πρόβλημα με αυτή την ασθένεια εμφανίζεται περισσότερο στα παιδιά επειδή, συνήθως, συμπτώματα αρχίζουν 5 έως 10 ημέρες μετά τοτου δαγκώματος και εάν η περίπτωση γίνει Σοβαρή μπορεί να προκαλέσει σοβαρή εγκεφαλική υλικές ζημιές. Τόσο για τα κατοικίδια όσο και για τους ανθρώπους, μέρος της θεραπείας είναι η χορήγηση αντιβιοτικών μεταξύ άλλων φαρμάκων για περίοδο τουλάχιστον 6-8 εβδομάδων.
Μερικά από τα συμπτώματα είναι παρόμοια με τη γρίπη: απώλεια όρεξης, πυρετός, πόνος στους μύες και τις αρθρώσεις, πονοκέφαλος, ρίγη, αναιμία, χαμηλά λευκά αιμοσφαίρια (λευκοπενία), ηπατίτιδα, πόνος στομαχικές διαταραχές, έντονος βήχας και σε ορισμένες περιπτώσεις εξάνθημα.
Παράλυση κρότωνων
Ναί! Τα τσιμπούρια είναι τόσο ευέλικτα που μπορούν να προκαλέσουν έως απώλεια μυϊκής λειτουργίας Το ενδιαφέρον είναι ότι όταν προσκολλώνται στο δέρμα ανθρώπων και ζώων (κυρίως σκύλων), απελευθερώνουν μια τοξίνη που προκαλεί παράλυση και κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας απόσυρσης αίματος η τοξίνη εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος. Είναι ένα διπλό παιχνίδι για αυτά τα μικρά ακάρεα.
Η παράλυση ξεκινά από τα πόδια και ανεβαίνει σε όλο το σώμα. Επίσης, στις περισσότερες περιπτώσεις, προκαλεί συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη: μυϊκό πόνο και εξάντληση και δύσπνοια. Η εντατική φροντίδα, η νοσηλευτική υποστήριξη και τα εντομοκτόνα λουτρά θα είναι απαραίτητα ως θεραπεία. Όπως αναφέραμε, οι σκύλοι που πλήττονται περισσότερο από παράλυση από τσίμπημα τσιμπουριού, ωστόσο μπορεί να υποφέρουν και οι γάτες.
Αναπλάσμωση (ανθρώπινη κοκκιοκυτταρική ερλιχίωση)
Αναπλάσμωση είναι μια άλλη ασθένεια που μπορεί να μεταδώσει ένα τσιμπούρι. Είναι επίσης μια ζωονοσογόνος μολυσματική ασθένεια, που σημαίνει ότι μπορεί μολύνει ανθρώπους καθώς και κατοικίδιαΠαράγεται από ένα ενδοκυτταρικό βακτήριο που μεταδίδεται στον άνθρωπο με το τσίμπημα τριών ειδών τσιμπουριών (ελάφι: Ixodes scapularis, Ixodes pacificus και Dermacentor variabilis). Σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλεί γαστρεντερικές διαταραχές και στις περισσότερες περιπτώσεις επηρεάζει τα λευκά αιμοσφαίρια. Οι ηλικιωμένοι και τα άτομα που έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο ευαίσθητα και αναπτύσσουν σοβαρά συμπτώματα που μπορεί να είναι απειλητικά για τη ζωή, οπότε είναι απαραίτητη η άμεση θεραπεία με αντιβιοτικά.
Οι ασθενείς που εκτίθενται στον παράγοντα της νόσου συχνά δυσκολεύονται να διαγνωστούν λόγω της μη ειδικής φύσης των συμπτωμάτων και της ξαφνικής τους εμφάνισης 7 έως 14 ημέρες μετά το τσίμπημα. Τα περισσότερα είναι πονοκέφαλοι, πυρετός, ρίγη, μυαλγία και κακουχία που μπορεί να συγχέονται με άλλες μολυσματικές και μη λοιμώδεις ασθένειες και ιούς. Μην χάσετε τα άρθρα μας για τον πυρετό στους σκύλους και τον πυρετό στις γάτες για να μάθετε τι πρέπει να κάνετε στο δρόμο για το κτηνιατρικό κέντρο.
