Το σύνδρομο Cauda Equina ή οσφυοϊερή στένωση σε σκύλους, αποτελείται από μια αρθριτική ή δευτερογενή εκφυλιστική διαταραχή που προκαλείται από διάφορες αιτίες, κατά την οποία η οσφυοϊερή άρθρωση στενεύει, προκαλώντας συμπίεση των νευρικών ριζών της ιπποειδούς ζώνης του νωτιαίος μυελός. Λόγω της εκφυλιστικής φύσης του, εμφανίζεται συχνότερα σε ηλικιωμένους σκύλους, αν και δεν είναι αποκλειστικό.
Είναι σημαντικό να το διαγνώσετε το συντομότερο δυνατό και να δώσετε προσοχή σε σημάδια ενδεικτικά της διαδικασίας όπως άρνηση για μεγάλους περιπάτους, άλματα, πόνο στην πλάτη ή κουτσό, καθώς όταν η νόσος εξελιχθεί μπορεί να προκαλέσει ακράτεια ούρων και κοπράνων, μπορεί να είναι πολύ αργά για να σώσουμε τον σκύλο μας. Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την ιπποειδή ουρά σε σκύλους, τα συμπτώματά της, τη διάγνωση και τη θεραπεία της.
Τι είναι η ιπποειδής ουρά στους σκύλους;
Η ιπποειδής κερκίδα, που ονομάζεται επίσης ιπποειδής ουρά ή οσφυοϊερή στένωση, αποτελείται από μια εκφυλιστική διαδικασία που επηρεάζει την οσφυοϊερή άρθρωση, μεταξύ της τελευταίας οσφυϊκής μοίρας σπόνδυλου (L7) και του ιερού οστού, στην περιοχή της αρχής της ουράς του σκύλου. Σε αυτήν την περιοχή, ο νωτιαίος μυελός αλλάζει από επιμήκης σε ένα είδος σκούπας ή διακλάδωσης αλογοουράς, που εκτείνεται μέσω του ιερού οστού.
Η εκφυλιστική διαδικασία προκαλεί αστάθεια στην περιοχή με στένωση και συμπίεση των νευρικών ριζών, που προκαλεί μεγάλο πόνο στον σκύλο, καθώς Εκτός από δυσκολία στην κίνηση, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κήλη δίσκου. Τα προσβεβλημένα νεύρα είναι αυτά που μεταδίδουν και λαμβάνουν πληροφορίες από κάποια κοντινά όργανα και από τα πίσω πόδια του σκύλου.
Αιτίες της ιπποειδούς ουράς σε σκύλους
Η προέλευση της ιπποειδούς ουράς σκύλου είναι πολύ διαφορετική, αν και είναι συνήθως συνέπεια της οστεοαρθρίτιδας λόγω της εκφυλιστικής διαδικασίας που χαρακτηρίζει την με την πάροδο του χρόνου. χρόνια, μπορεί επίσης να εμφανιστεί ως συνέπεια των ακόλουθων αιτιών:
- Σπονδυλική εξάρθρωση.
- Λοίμωξη της σπονδυλικής στήλης.
- Σπονδυλός όγκος.
- Όγκος νεύρου.
- Τραυματισμοί στην περιοχή.
- Κάταγμα σπονδύλου.
- Συγγενείς ανωμαλίες (δισχιδής ράχη, ημισπονδύλοι).
- Σπονδύλωση.
- Δυσπλασία ισχίου.
- Κήλη του τελευταίου μεσοσπονδύλιου δίσκου.
Γενετική προδιάθεση ιπποειδούς ουράς
Η
Η ιπποειδής ουράς είναι πιο συχνή σε μεγαλύτερους σκύλους καθώς είναι αρθριτικά-εκφυλιστικού τύπου διαδικασία και σε μεσαίες έως μεγάλες ράτσες., σαν:
- Γερμανικός Ποιμενικός.
- Ροτβάιλερ.
- Λαμπραντόρ ριτρίβερ.
- Γκόλντεν ριτρίβερ.
- Πήγαινε.
- Πυγμάχος.
Ωστόσο, σκύλοι μικρότερης ράτσας (όπως μπουλντόγκ ή ντάξχουντ) και οποιοσδήποτε σκύλος σε οποιαδήποτε ηλικία μπορεί επίσης να το πάρει.
Συμπτώματα της ιπποειδούς ουράς σε σκύλους
Τα συμπτώματα που παρουσιάζει ένας σκύλος με ιπποειδή ουρά μπορεί να είναι πολύ ευρεία, εκτός από μη ειδικά κλινικά συμπτώματα, όπως δυσανεξία ή μείωση της άσκησης, απάθεια, άρνηση μακρών περιπάτων, νευρικότητα ή επιθετικότητα, συνήθως παρουσιάζουν τα ακόλουθα ορθοπεδικά-τραυματικά κλινικά σημεία:
- Πόνος στη μέση (οσφυαλγία).
- Μονομερής ή αμφοτερόπλευρη διαλείπουσα χωλότητα (χωλότητα).
- Πόνος κατά το περπάτημα.
- Οι άντρες αποφεύγουν να «σηκώνουν το πόδι» όταν ουρούν.
- Αρνούνται να κουνήσουν έντονα την ουρά τους.
- Αδυναμία ή παράλυση της ουράς και της πυελικής περιοχής.
- Μυϊκή ατροφία.
- Δυσκολία να σηκωθείτε όταν ξαπλώνετε.
- Αλλαγμένα αντανακλαστικά του πίσω ποδιού.
- Ακράτεια ούρων.
- Ακράτεια κοπράνων.
- Σέρνουν τα νύχια τους όταν περπατούν.
Διάγνωση της ιπποειδούς ουράς σε σκύλους
Η διάγνωση της ιπποειδούς ουράς σε σκύλους μπορεί να είναι δύσκολη. Αρχικά, οι περισσότεροι από τους σκύλους που πάσχουν από αυτή την ασθένεια είναι ηλικιωμένοι σκύλοι και οι φροντιστές το αποδίδουν σε οστεοαρθρίτιδα που σχετίζεται με την ηλικία, η οποία στην πραγματικότητα δεν εκδηλώθηκε μέχρι τότε η νόσος είναι τόσο ανεπτυγμένη που υπάρχει πολύς πόνος ακόμα και ακράτεια ούρων και κοπράνων.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι απαραίτητο να πάμε στον κτηνίατρο μόλις ο σκύλος μας εμφανίσει συμπτώματα ενόχλησης, αφού εκεί υπάρχουν πολλές ασθένειες που έχουν παρόμοια συμπτώματα και η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Θεραπεία ιπποειδούς ουράς σκύλου
Η θεραπεία της ιπποειδούς ουράς σκύλου ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητά της και το κατά πόσον η λειτουργικότητα μπορεί να αποκατασταθεί ή όχι στο ζώο, έτσι ώστε η θεραπεία να είναι ιατρική, χειρουργική ή ανακουφιστική.
Ιατρική θεραπεία της ουράς ιπποειδούς σε σκύλους
Για τον έλεγχο της εξέλιξης και την επίλυση ορισμένων προελεύσεων της ιπποειδούς ουράς σκύλου, θα χρησιμοποιηθεί η ακόλουθη ιατρική θεραπεία:
- Αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα για την ανακούφιση της φλεγμονώδους και επώδυνης διαδικασίας.
- Χονδροπροστατευτικά και βιταμίνες της ομάδας Β για τον έλεγχο της εξέλιξης της πρωτοπαθούς ή δευτεροπαθούς οστεοαρθρίτιδας.
- Αντιβιοτικά εάν η ιπποειδής ουρά είναι συνέπεια λοιμώδους διαδικασίας.
- Χημειοθεραπεία εάν η προέλευση είναι όγκος.
- Μπορεί να είναι απαραίτητη η ολική ή μερική ανάπαυση.
Χειρουργική θεραπεία της ουράς ιπποειδούς σε σκύλους
Όταν η φαρμακευτική αγωγή δεν είναι επαρκής ή έχει παρουσιαστεί κήλη, πρέπει να πραγματοποιηθεί μια χειρουργική επέμβαση που ονομάζεται ραχιαία πεταλεκτομή.
Στην επέμβαση, ανοίγει στο L7-S1 για να αποσυμπιέσει τον νωτιαίο μυελό στην περιοχή, χρησιμοποιώντας ένα γαλακτοφόρο έκπλυσηκαι καθαρισμό το τρήμα και το κανάλι εάν ο δίσκος έχει πρόπτωση.
Σε περιπτώσεις εξαρθρώσεων ή καταγμάτων πρέπει να επιλύονται με συγκεκριμένες επεμβάσεις για κάθε περίπτωση.
Παρηγορητική θεραπεία της ιπποειδούς ουράς σε σκύλους
Όταν δεν ενδείκνυται χειρουργική θεραπεία ή δεν αναμένεται να ανακτήσει τη λειτουργικότητα, δομικά συμπληρώματα ή θα χρησιμοποιηθούν ιμάντες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του σκύλου.
Αυτοί οι τρεις τύποι θεραπείας μπορούν να συμπληρωθούν με φυσιοθεραπεία και αποκατάσταση και ηλεκτροβελονισμό και τεχνικές βελονισμού για περαιτέρω βελτίωση της κατάστασης του προσβεβλημένου σκύλου.
