Λόγω της πρώιμης σεξουαλικής ωριμότητας των ινδικών χοιριδίων και της δυσκολίας να ξεχωρίσουμε αν είναι αρσενικό ή θηλυκό, μπορεί να διαπιστώσουμε ότι το ινδικό χοιρίδιο που μόλις υιοθετήσαμε είναι έγκυος. Επομένως, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα σας προσφέρουμε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεστε σχετικά με την φροντίδα για μια έγκυο ινδικό χοιρίδιο Θα εξετάσουμε τις καταλληλότερες συνθήκες για το περιβάλλον σας, όπως και τη σωστή διατροφή, τους κινδύνους και θα σας δώσουμε κάποιες σημειώσεις για τη στιγμή της παράδοσης. Συνέχισε να διαβάζεις!
Εγκυμοσύνη ινδικού χοιριδίου
Πρώτα από όλα, πρέπει να επιβεβαιώσουμε ότι το ινδικό χοιρίδιο μας είναι έγκυος. Εάν δεν γνωρίζουμε εάν έχει φθάσει σε σεξουαλική ωριμότητα ή εάν έχει έρθει σε επαφή με έναν άνδρα, μπορούμε να υποπτευόμαστε εγκυμοσύνη εάν παρατηρήσουμε κάποιο από τα ακόλουθα σημάδια:
- Αυξημένη πρόσληψη τροφής και νερού.
- Συνεχής πάχυνση.
- Ανάπτυξη στήθους.
- Σχήμα αχλαδιού, με διευρυμένη κοιλιά.
- Πιθανότητα να αισθανθείτε κινήσεις του εμβρύου εάν το χέρι τοποθετηθεί στην κοιλιά.
Για να είμαστε σίγουροι, μπορούμε να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας. Χρησιμοποιώντας έναν υπέρηχο είναι δυνατό να επιβεβαιώσετε την εγκυμοσύνη και να μάθετε τον αριθμό των απογόνων που κυοφορεί το ινδικό χοιρίδιο μας, ο οποίος μπορεί να κυμαίνεται από 1 έως 6. Ο κτηνίατρος θα είναι επίσης υπεύθυνος να μας παρέχει πληροφορίες για τη φροντίδα του εγκύου ινδικού χοιριδίου μας και να απαντά σε όλες τις ερωτήσεις μας. Η κύηση σε αυτά τα τρωκτικά διαρκεί, κατά μέσο όρο, περίπου 68 ημέρες. Αν και σε αυτήν την περίοδο το ινδικό χοιρίδιο μας πρόκειται να ζήσει μια πρακτικά φυσιολογική ζωή, πρέπει να παρατηρήσουμε ορισμένες σημαντικές πτυχές που πρόκειται να αναπτύξουμε στη συνέχεια.
Τροφή για έγκυο ινδικό χοιρίδιο
Μόλις επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε όταν φροντίζετε ένα έγκυο ινδικό χοιρίδιο είναι να προσαρμόσετε τη διατροφή του. Μια σωστή δίαιτα για οποιοδήποτε ινδικό χοιρίδιο περιλαμβάνει, ανάλογα με την αναλογία τους, τις ακόλουθες τροφές:
- Χάι, αφού τα ινδικά χοιρίδια είναι εντελώς φυτοφάγα.
- Ειδική τροφή για ινδικά χοιρίδια που πρέπει επίσης να αποτελούνται από σανό.
- Λαχανικά πλούσια σε βιταμίνη C για την πρόληψη μιας ασθένειας που ονομάζεται σκορβούτο (έλλειψη βιταμίνης C επειδή η απαραίτητη ποσότητα δεν προσλαμβάνεται στη διατροφή).
- Φρούτα και δημητριακά μόνο ως επιβράβευση, δηλαδή για περιστασιακή κατανάλωση.
- Συμπλήρωμα βιταμίνης C εάν το ινδικό χοιρίδιο μας δεν παίρνει αρκετό από τη συνήθη διατροφή του.
Αφού αναθεωρήσουμε τη διατροφή που χρειάζεται κάθε ινδικό χοιρίδιο, πώς πρέπει να την προσαρμόσουμε εάν η δική μας βρίσκεται στην περίοδο κύησης; Η διατροφή ενός εγκύου ινδικού χοιριδίου θα πρέπει να περιλαμβάνει τις ακόλουθες τροποποιήσεις στη συνήθη διατροφή του:
- Σανός μηδικής πλούσιος σε ασβέστιο, απαραίτητος κατά την εγκυμοσύνη, καθώς αυξάνονται οι απαιτήσεις του.
- Η ποσότητα της βιταμίνης C τριπλασιάζεται καθημερινά, οπότε μπορεί να καταστεί απαραίτητη η συμπλήρωση, πάντα υπό την επίβλεψη του κτηνιάτρου. Καλύτερα να δίνουμε απευθείας αυτή τη βιταμίνη γιατί διασπάται γρήγορα και αν τη βάλουμε διαλυμένη στο ποτό μπορεί να μην έχει αποτέλεσμα.
- Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το ινδικό χοιρίδιο μας έχει πάντα διαθέσιμο φρέσκο και καθαρό νερό, σε πότη, επίσης καθαρό και εύκολα προσβάσιμο.
- Προσοχή στον μαϊντανό. Αν και περιέχει πολλή βιταμίνη C που χρειάζεται, έχει επίδραση στη μήτρα και μπορεί να προκαλέσει ακόμη και αποβολές.
Ιδανικό περιβάλλον για έγκυο ινδικό χοιρίδιο
Εκτός από το τάισμα, είναι επίσης σημαντικό να τηρείτε τις ακόλουθες προφυλάξεις:
- Δεν είναι η ώρα να κάνετε αλλαγές στο περιβάλλον ή στις συνήθειες των ινδικών χοιριδίων μας, επειδή μπορεί να είναι παράγοντας άγχους για αυτό. Ομοίως, πρέπει να αποφεύγουμε δυνατούς θορύβους, ρεύματα ή υπερβολική ζέστη (τα ινδικά χοιρίδια ανέχονται τη ζέστη χειρότερα από το κρύο).
- Αν και η ζωή του θα παραμείνει ουσιαστικά ίδια, αν διαπιστώσουμε ότι δυσκολεύεται να μπει ή να βγει από το κλουβί, να έχει πρόσβαση στον πότη κ.λπ., πρέπει να λάβουμε μέτρα για ναδιευκόλυνση της κινητικότητας.
- Αν ζείτε με άλλα ινδικά χοιρίδια και παρατηρούμε ότι υπάρχουν αντιπαραθέσεις με κάποια από αυτά, καλό είναι να τα χωρίσετε, κρατώντας την έγκυο στο συνηθισμένο κλουβί. Μπορεί να ζήσει με τον άνδρα μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης, αν νιώθει άνετα μαζί του, αλλά πρέπει πάντα να χωρίζονται λίγες μέρες πριν τον τοκετό ή αμέσως μετά για να αποφευχθεί η εγκυμοσύνη αμέσως μετά τον τοκετό.
- Τα ινδικά χοιρίδια δεν χρειάζεται να φτιάξουν φωλιά για να γεννήσουν αλλά, ακόμα κι έτσι, πρέπει να κρατάμε το κρεβάτι πάντα καθαρό.
- Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι το ινδικό χοιρίδιο μας είναι πιο απρόθυμο να το χειριστείτε. Ας την αφήσουμε ήσυχη.
- Σε περίπτωση οποιασδήποτε ανωμαλίας ή αμφιβολίας, θα πρέπει να συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρο χωρίς να χάνουμε χρόνο. Υπό αυτή την έννοια, είναι σημαντικό ότι είναι ειδικός στα ινδικά χοιρίδια. Είναι καλή ιδέα να έχετε τον αριθμό τηλεφώνου σας και τον αριθμό έκτακτης ανάγκης πρόχειρα σε περίπτωση επιπλοκών.
- Τέλος, δεν είναι η ώρα να την υποβάλετε σε δραστηριότητες που δεν της αρέσουν, όπως το μπάνιο ή το βούρτσισμα. Εκτός και αν σας αρέσουν, μπορούμε να το αναβάλουμε για τους δύο μήνες που διαρκεί η εγκυμοσύνη.
Αυτή θα ήταν η κύρια φροντίδα για μια έγκυο ινδικό χοιρίδιο, σε περίπτωση που βρεθούμε πριν από ένα υγιές θηλυκό. Στην επόμενη ενότητα θα σταθούμε στους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν.
Κίνδυνοι για τα ινδικά χοιρίδια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Όπως είπαμε, τα ινδικά χοιρίδια ωριμάζουν σεξουαλικά πολύ γρήγορα, μεταξύ 2-4 μηνών (θα πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη ότι το προσδόκιμο ζωής τους είναι, κατά μέσο όρο, περίπου 5 χρόνια). Ξεκινώντας από την ηλικία των 10 μηνών τα οστά της λεκάνης σας αρχίζουν να επουλώνονται. Ένας πρώτος τοκετός αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι αδύνατος, καθώς ένα άκαμπτο κανάλι γέννησης θα εμποδίσει την έξοδο των νεογνών, υποθέτοντας καισαρική τομή με τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτή η παρέμβαση. Επομένως, εάν δεν γνωρίζουμε την ηλικία του ινδικού χοιριδίου μας ή αν έχει γεννήσει προηγουμένως ή όχι, καλό είναι να βάλουμε την υπόθεση στα χέρια του κτηνιάτρου. Μεταξύ 4-7 μηνών είναι η ασφαλέστερη ηλικία για μια πρώτη εγκυμοσύνη.
Από την άλλη πλευρά, στο πλαίσιο της φροντίδας για μια έγκυο ινδικό χοιρίδιο, πρέπει να γνωρίζουμε την κύρια παθολογία που μπορεί να εμφανιστεί αυτή την περίοδο, τοξαιμία, που είναι μια πολύ σοβαρή και θανατηφόρα μεταβολική διαταραχή, αν δεν εντοπιστεί στα αρχικά στάδια. Εμφανίζεται στις γυναίκες μερικές εβδομάδες πριν τον τοκετό και έως και μία εβδομάδα μετά. Εκδηλώνεται με ακινησία, ανορεξία και υπερσιελόρροια (σιελόρροια) και, σε αιματολογικές εξετάσεις, υπογλυκαιμία, αν και υπάρχουν περιπτώσεις που το ινδικό χοιρίδιο εμφανίζεται ξαφνικά νεκρό χωρίς να παρουσιάζει συμπτώματα. Υπάρχουν επίσης παράγοντες κινδύνου όπως η παχυσαρκία ή η ηλικία.
Πώς θα ξέρω αν το ινδικό χοιρίδιο μου πρόκειται να γεννήσει
Η φροντίδα για μια έγκυο ινδικό χοιρίδιο περιλαμβάνει επίσης την ώρα του τοκετού. Μία από τις μεγαλύτερες αβεβαιότητες σε οποιαδήποτε κύηση είναι να γνωρίζουμε πότε θα πραγματοποιηθεί το συμβάν. Παρόλο που γνωρίζουμε ότι η εγκυμοσύνη του ινδικού χοιριδίου μας διαρκεί περίπου δύο μήνες, είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πότε θα είναι η ακριβής ημέρα του τοκετού. Επιπλέον, στα ινδικά χοιρίδια δεν είναι εύκολο να ανιχνευθούν συμπτώματα που υποδηλώνουν επικείμενο τοκετό, καθώς δεν υπάρχουν αλλαγές στη συμπεριφορά τους Ίσως το μόνο θα ήταν αυτό του το οστό της λεκάνης. Αν βάλουμε το δάχτυλό μας πάνω από τα γεννητικά όργανα του ινδικού χοιριδίου μας θα παρατηρήσουμε ένα κόκαλο. Αν το παρατηρήσουμε χωρισμένο στα δύο, με απόσταση περίπου 1 εκατοστού, μπορούμε να προβλέψουμε ότι ο τοκετός θα γίνει τις επόμενες μέρες (περίπου 10). Λάβετε υπόψη ότι αυτό το σημάδι δεν είναι μια ακριβής μέτρηση, ότι δεν είναι εύκολο να το νιώσετε και ότι υπάρχουν ινδικά χοιρίδια που μπορούν να παρουσιάσουν αυτόν τον χωρισμό για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να γεννήσουν.
Μόλις αρχίσει ο τοκετός, το ινδικό χοιρίδιο θα μείνει ακίνητο και τα μικρά του θα γεννηθούν γρήγορα. Έτσι, εάν αναρωτιέστε πόσο καιρό γεννά ένα ινδικό χοιρίδιο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, γενικά, η όλη διαδικασία συνήθως διαρκεί από περίπου 10 λεπτά έως μισή ώρα και, σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να διαρκεί περισσότερο από μία ώρα. Οι πιθανές επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν εξηγούνται στην επόμενη ενότητα.
Προβλήματα τοκετού ινδικών χοιριδίων
Γενικά η παράδοση δεν απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα από μέρους μας, αφού συνήθως είναι μια γρήγορη και απλή διαδικασία που το ινδικό χοιρίδιο μας θα κάνει ήρεμα από μόνο του. Δεν πρέπει να επέμβουμε εκτός και αν παρουσιαστεί κάποια επιπλοκή, όπως η ακόλουθη:
- Παραμέληση των νεογνών, μεταφράζεται σε μη σπάσιμο του αμνιακού σάκου. Κανονικά, καθώς γεννιούνται τα κουτάβια, η μητέρα σπάει την τσάντα που τα περιβάλλει με τα δόντια της, αλλά μερικές φορές αυτό δεν συμβαίνει, για διαφορετικούς λόγους, και θα είμαστε εμείς που θα το σπάσουμε και θα φέρουμε το κουτάβι πιο κοντά στη μητέρα του. Μπορούμε να ζητήσουμε από τον κτηνίατρό μας να μας διδάξει.
- Υπερβολικός χρόνος, εάν η διαδικασία τοκετού διαρκεί περισσότερο από μία ώρα χωρίς να γεννηθούν περισσότερα μωρά και παρατηρήσουμε ότι το ινδικό χοιρίδιο μας βρίσκεται ακόμα εργασία, καταβάλλοντας προσπάθειες. Μπορεί να είναι δυστοκία και θα χρειαστεί κτηνιατρική παρέμβαση.
- Αιμορραγία, η οποία είναι φυσιολογική κατά τον τοκετό, αλλά λόγος για διαβούλευση εάν η ποσότητα του αίματος υπερβαίνει την κουταλιά της σούπας.
- Φυσικά, πρέπει να ζητήσουμε κτηνιατρική βοήθεια εάν παρατηρήσουμε οποιοδήποτε μη φυσιολογικό σημάδι στο ινδικό χοιρίδιο μας ή στα μικρά του.
Η αποβολή του πλακούντα υποδηλώνει το τέλος του τοκετού. Είναι απολύτως φυσιολογικό να τα τρώει το ινδικό χοιρίδιο, όπως καταπίνει αμνιακούς σάκους και ομφάλιους λώρους. Τα μικρά ινδικά χοιρίδια γεννιούνται με την ικανότητα να τρέφονται μόνοι τους. Εκτός από το γάλα της μητέρας τους, θα μπορούν να τρώνε το ίδιο με εκείνη, γι' αυτό πρέπει να συνεχίσουν μια ισορροπημένη διατροφή, διατηρώντας το σανό μηδικής που τους εξασφαλίζει το απαραίτητο ασβέστιο για την ανάπτυξή τους. Παρά αυτή την ανεξαρτησία, πρέπει να θηλάσουν για περίπου τον πρώτο μήνα. Μετά από αυτόν, είναι σημαντικό να διαχωρίστε τα αρσενικά και τα θηλυκά για να αποφύγετε νέες εγκυμοσύνες, τόσο της μητέρας όσο και του απογόνου.
Τέλος, παρά την όλη φροντίδα που προσέχουμε για ένα έγκυο ινδικό χοιρίδιο, η διαδικασία κύησης είναι επικίνδυνη, για να μην αναφέρουμε τα ηθικά ζητήματα που πρέπει να περιβάλλουν την εκτροφή ινδικών χοιριδίων σε μια κοινωνία στην οποία τόσα πολλά από αυτά τα ζώα είναι εγκαταλελειμμένα και επομένως έχουν ανάγκη από ένα σπίτι. Ως υπεύθυνοι φροντιστές πρέπει εξετάζουμε τη στείρωση
