Οι πιγκουίνοι κολυμπούν ή πετούν; Σίγουρα έχετε δει φωτογραφίες και βίντεο από πιγκουίνους, εκείνα τα πουλιά με το ασπρόμαυρο σώμα που ζουν στις πιο κρύες περιοχές του πλανήτη. Για να επιβιώσει σε τέτοια ακραία κλίματα, το είδος έπρεπε να προσαρμοστεί όχι μόνο στο οικοσύστημα, αλλά και στους πιθανούς θηρευτές που βρέθηκαν σε αυτό και στα μέρη που αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη πηγή τροφής.
Με αυτή την έννοια, Πετάνε ή όχι οι πιγκουίνοι; Πώς ή πού πιάνουν τη λεία τους; Πού πάνε οι πιγκουίνοι το χειμώνα; Αυτές και άλλες ερωτήσεις θα απαντηθούν στο επόμενο άρθρο στον ιστότοπό μας.
Είναι πουλιά οι πιγκουίνοι;
Ο πιγκουίνος ανήκει στην τάξη των Sphenisciforme, η οποία περιλαμβάνει 17 διαφορετικά είδη που διανέμονται κυρίως στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη, καθώς και είναι παρόν στα νησιά Γκαλαπάγκος. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το πού ζουν οι πιγκουίνοι, μην χάσετε αυτό το άρθρο.
Είναι πτηνά που δεν πετούν, δηλαδή οι πιγκουίνοι δεν πετούν, παρά το γεγονός ότι τα διάφορα είδη κατάγονται από πουλιά που ήταν σε θέση να Κάνε το. Αντίθετα, είναι εξαιρετικοί κολυμβητές, μια δεξιότητα που χρησιμοποιούν για να κυνηγούν το θήραμα στα παγωμένα νερά του ωκεανού και να ξεφύγουν από τους αντίστοιχους θηρευτές τους.
Επειδή χρησιμοποιούν τα φτερά τους για να κολυμπήσουν, τα οστά των φτερών τους είναι μικρότερα από ό,τι στα πτηνά που πετούν και έχουν περισσότερα φτερά. Σας ενδιαφέρει να μάθετε γιατί οι πιγκουίνοι δεν μπορούν να πετάξουν; Θα σας τα εξηγήσουμε παρακάτω.
Γιατί δεν πετούν οι πιγκουίνοι;
Τα φτερά πιγκουίνου είναι τέλεια για κολύμπι, αλλά άχρηστα όταν πρόκειται για πτήση. Για πολύ καιρό, ο λόγος για αυτό ήταν ένα αίνιγμα, αλλά σήμερα υπάρχει μια υπόθεση που φαίνεται να είναι η πιο επιτυχημένη.
Η έρευνα που διεξήχθη αφορούσε την National Geographic Society και διάφορα επιστήμονες και οικολόγοι, όπως ο Katsufumi Sato (Tokyo Ocean Research University), ο John Speakman (Πανεπιστήμιο του Aberdeen) και ο Kyle Elliott (Πανεπιστήμιο της Manitoba). Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Σύμφωνα με αυτή την υπόθεση, οι πιγκουίνοι μπορούσαν να πετάξουν στο παρελθόν, αλλά αυτό αντιπροσώπευε για αυτούς μια προσπάθεια και μια υπερβολική ενεργειακή δαπάνη Αν και είναι αλήθεια ότι το πέταγμα θα μπορούσε να σημαίνει ένα όφελος για αυτούς, καθώς τους επέτρεπε να κινούνται πιο γρήγορα (το είδος διακρίνεται, μεταξύ άλλων, από έναν αδέξιο περπάτημα) και να φεύγουν από τα αρπακτικά, αυτή η ενεργειακή δαπάνη ήταν υπερβολική για το σώμα τους, καθώς είναι το είδος στο οποίο Αυτή η ενέργεια του κοστίζει μεγαλύτερη προσπάθεια, ειδικά στις αντίξοες συνθήκες του ημισφαιρίου.
Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται από τη γνώση της εμβιομηχανικής, μια πειθαρχία που έδειξε ότι για τους προγόνους των πιγκουίνων αντιπροσώπευε μια καλύτερη επιλογή να προσαρμόσουν τα φτερά τους στο νερό, όπου θα μπορούσαν να βρουν περισσότερα θήραμα και, ταυτόχρονα, να φύγουν γρήγορα από πιθανές απειλές, παρά να αναπτύξουν καλύτερες δυνατότητες πτήσης.
Ως αποτέλεσμα αυτής της εξελικτικής διαδικασίας, τα φτερά των πιγκουίνων προσαρμόστηκαν ώστε να είναι μικρότερα από αυτά των άλλων πτηνών σε σχέση με το μέγεθος του το σώμα τους, αλλά με πιο δυνατά και πυκνά οστά. Επιπλέον, αυτή η μείωση στα φτερά έφερε και μεγαλύτερα σώματα, τα οποία ήταν πιο κατάλληλα για καταδύσεις. Ταυτόχρονα, τα πόδια, που τους δίνουν αυτή τη χαριτωμένη εμφάνιση στο περπάτημα, στην πραγματικότητα χρησιμεύουν ως πηδάλια όταν οι πιγκουίνοι βρίσκονται στο νερό, λόγω της θέσης τους στο σώμα. Χάρη σε όλα αυτά, μπορούν να φτάσουν μεταξύ 10 και 60 χιλιομέτρων την ώρα κολύμπι
Πώς κυκλοφορούν οι πιγκουίνοι;
Παρά την αδυναμία τους να πετάξουν, πιθανότατα έχετε δει βίντεο με πιγκουίνους να «πηδούν» ή να «επιπλέουν» έξω από το νερό για να φτάσουν στην ξηρά. Περί τίνος πρόκειται? Είναι κάποιο είδος στοιχειώδους πτήσης;
Οι επιστήμονες Roger Hughes και John Davenport, από το Πανεπιστήμιο του Bangor και το University of Cork αντίστοιχα, εντυπωσιάστηκαν από αυτό το γεγονός και επικεντρώθηκαν στο να μάθουν τι ήταν. Οι παρατηρήσεις έδειξαν ότι οι πιγκουίνοι είναι σε θέση προωθούνται έξω από το νερό με τον ίδιο τρόπο όπως τα ανθρωπογενή βλήματα. Το κάνουν αυτό επειδή τυλίγουν το σώμα τους με ένα είδος «στρώματος» που αποτελείται από φυσαλίδες αέρα. Αυτές οι φυσαλίδες προέρχονται από τα φτερά του πιγκουίνου, αφού πριν μπουν στο νερό τα διαστέλλουν για να γεμίσουν με αέρα. Χρησιμοποιούν την τεχνική του να προωθούνται σαν να ήταν βλήματα για να βγουν από το νερό, ειδικά όταν υπάρχει ένα αρπακτικό κοντά. Σε εκείνο το σημείο, ανασύρουν τα φτερά τους και κολυμπούν στην επιφάνεια γρήγορα, οπότε όταν βγαίνουν από το νερό, οι συσσωρευμένες φυσαλίδες αέρα τα σπρώχνουν αρκετά μέτρα έξω.
Από την άλλη, οι πιγκουίνοι μετακινούνται κυρίως κολυμπώντας για να τραφούν και να μεταναστεύσουν, εκμεταλλευόμενοι τα θαλάσσια ρεύματα για να υιοθετήσουν μεγαλύτερη ταχύτητα. Κατά τη διάρκεια των μεταναστεύσεων, για τις οποίες θα μιλήσουμε στην επόμενη ενότητα, είναι σύνηθες φαινόμενο οι πιγκουίνοι να ολοκληρώνουν ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής κολυμπώντας και άλλοι περπατώντας.
Πού πάνε οι πιγκουίνοι το χειμώνα;
Παρά το γεγονός ότι ζουν στο νότιο ημισφαίριο, όπου οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι συνηθισμένες, όταν φτάνει ο χειμώνας, οι πιγκουίνοι μεταναστεύουν σε περιοχές καλύτερης ποιότηταςγια να επιβιώσουν. Μεταναστεύουν επίσης όταν η ποσότητα της τροφής σπανίζει σε ορισμένες περιόδους του χρόνου ή για να βρουν καλύτερες συνθήκες κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Αυτό το κάνουν κάνοντας μακρινούς περιπάτους που μπορεί να διαρκέσει σχεδόν 100 ημέρες ή κολυμπώντας.
Τα είδη που ζουν στα νησιά Φώκλαντ, για παράδειγμα, κατευθύνονται βορειοδυτικά μέσα από τα νερά της Νότιας Αμερικής. Όσο πιο νότια της ηπείρου βρίσκονται, όταν φτάνει η χειμερινή περίοδος, το είδος μετακινείται όσο πιο βόρεια γίνεται. Πρόκειται για ταξίδια που πολλές φορές σημαίνουν τη ζωή των νεότερων ή που υποδηλώνουν ότι κάποια από τα άτομα χάνονται. Παρόλα αυτά, το μεγαλύτερο μέρος του κοπαδιού φτάνει στα ίδια μέρη κάθε χρόνο.
