Η Αετοκουκουβάγια είναι το μεγαλύτερο από τα Νυχτερινά αρπακτικά πτηνάτης Ευρώπης. Ένα αρπακτικό από τη φύση του, αυτό το ζώο είναι ικανό να τρέφεται με μεγάλα θηράματα και διαφορετικά είδη. Είναι μυστικοπαθείς και μοναχικοί και μπορούν να ζήσουν σε πολύ διαφορετικούς οικοτόπους, αν και προτιμούν τις ανοιχτές βραχώδεις περιοχές παρά τις δασώδεις περιοχές.
Αν και προφανώς δεν γεννήθηκαν για να είναι κατοικίδια, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα σας εξηγήσουμε λεπτομερώς όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το ταΐση του αετού κουκουβάγια, και ιδού το πρώτο σημαντικό πράγμα: η μείωση του θεμελιώδους θηράματός του (το κουνέλι), το τράβηγμα, τα ατυχήματα με ηλεκτροφόρα καλώδια και η λαθροθηρία αυτού του πουλιού, αποτελούν τα κύρια προβλήματα διατήρησής του.
Οικότοπος Eagle Owl
Ο φυσικός βιότοπος του μπούφου είναι μεγάλα δάση και περιοχές ακατοίκητες από τον άνθρωπο, αλλά επί του παρόντος αυτό το είδος πουλιών μπορεί να βρεθεί σε ημι -έρημες περιοχές, εύκρατα δάση, στέπες, ακόμη και στην τούνδρα. Αν και προτιμούν τις πιο ανοιχτές και βραχώδεις περιοχές για να κυνηγούν πιο εύκολα το θήραμά τους, οι κουκουβάγιες έχουν προσαρμοστεί να ζουν σε διαφορετικούς βιοτόπους.
Αυτά τα πουλιά κάνουν γενικά φωλιές σε γκρεμούς ή βραχώδεις βράχους, που βρίσκονται μεταξύ της επιφάνειας της θάλασσας και σε υψόμετρο έως και 2.000 m. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε παλιές φωλιές άλλων αρπακτικών πτηνών, όπως καρακάξες ή γκοσάκα. Και ακόμη και σε ορισμένες περιοχές, όπου η πυκνότητα των εδαφικών ζευγών κουκουβαγιών είναι πολύ υψηλή, μπορούν να φωλιάσουν απευθείας στο έδαφος.
Ο μπούφος είναι ένα πολύ εδαφικό ζώο που χρησιμοποιεί διάφορα συστήματα για να σηματοδοτήσει την κατοχή και τα σύνορα της επικράτειάς του, όπως το Εδαφικό τραγούδια από ξενοδόχους τραγουδιών ή μαρκάρισμα βράχων με τα περιττώματά τους.
Τάισμα κουκουβάγιας
Ο μπούφος είναι ένας υπεραρπαχτικός που βρίσκεται σε ένα από τα υψηλότερα σημεία της τροφικής αλυσίδας. Η διατροφή τους είναι μεταβλητή και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως η εποχή του χρόνου, ο τόπος που ζουν και η ποσότητα του θηράματος στον βιότοπό τους.
Κανονικά κυνήγι τη νύχτα, προτιμώντας ανοιχτούς, βραχώδεις χώρους από άλση. Το χτύπημα των φτερών τους είναι πολύ αθόρυβο και μαζί με την τέλεια νυχτερινή τους όραση, τα αιχμηρά νύχια τους και την ακουστική τους οξύτητα, είναι μερικά εξαιρετικά ζώα για κυνήγι Ευχαριστώ με την εξαιρετική τους αίσθηση ακοής, μπορούν να κυνηγήσουν ακόμα και σε απόλυτο σκοτάδι και είναι σε θέση να ακινητοποιήσουν τη λεία τους μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα με τα νύχια τους.
Η τροφή του μπούφου είναι πολύ ποικίλη και αποτελείται βασικά από κουνέλια, μικρά τρωκτικά, έντομα, σκίουρους, λαγούς, σκαντζόχοιρους, άλλα πουλιά όπως περιστέρια, κοτσύφια, κίσσες, πέρδικες, κορβίδες, κουκουβάγιες ή σακάδες? Μπορούν ακόμη και να αιχμαλωτίσουν θήραμα βάρους έως και 10 κιλών, όπως μερικές αλεπούδες ή ελαφάκια, μερικά ερπετά ή ψάρια και άλλα μεγάλα αρπακτικά πτηνά όπως κόκκινους χαρταετούς ή καρακάξες.
Μόλις το θήραμα αφομοιωθεί, αναρροφήστε από το στόμα τα λιγότερο εύπεπτα μέρη όπως τα μαλλιά, το δέρμα, τα φτερά και τα οστά, στο μορφή σφαιριδίων (μπάλες υπολειμμάτων), μετά από περίπου 10 ώρες, επειδή οι μπούφοι δεν μασούν αλλά μάλλον καταπίνουν τη λεία τους. Για να το κάνουν αυτό, χρησιμοποιούν το ράμφος τους για να κόψουν το κρέας σε κομμάτια που καταπίνονται εύκολα και να τα τρώνε χωρίς να μασήσουν.
Η ποσότητα τροφής που χρειάζονται αυτά τα πουλιά εξαρτάται από το είδος και το μέγεθός τους.
Τεχνικές κυνηγιού κουκουβάγιας
Ο μπούφος ανήκει στην οικογένεια των σκληροτράχηλων και έχει πολλές τεχνικές κυνηγιού που μπορεί να χρησιμοποιήσει τόσο κατά την πτήση όσο και παθητικά στην ξηρά. Η πιο συνηθισμένη είναι η τεχνική καταδίωξη ή ενέδρα, η οποία συνίσταται στο να παραμένει ακίνητος σε μια περιοχή κυνηγιού περιμένοντας τη στιγμή για να κυνηγήσει το θήραμά του, αφήνοντας την πτώση σε απόλυτη ησυχία σε κάποιο ζώο που πηγαίνει να αναζητήσει τροφή τη νύχτα, αν και η κυνηγετική του δραστηριότητα μπορεί να ξεκινήσει από τη δύση του ηλίου μέχρι την ανατολή του ηλίου.
Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται από κοινού με άλλα νυκτόβια ή ραβδωτά αρπακτικά πτηνά, καθώς και με πολλά φυσικά χαρακτηριστικά όπως: πεπλατυσμένο πρόσωπο, μεγάλο κεφάλι και μάτια και κοντά, στρογγυλεμένα φτερά. Επιπλέον, μοιράζονται επίσης με τα ξαδέρφια τους τις τιτονίδες, την εξαιρετική ακουστική και οπτική οξύτητα και την εκπληκτική ικανότητα να γυρίζουν το λαιμό τους έως και 270º
