Μερικά από τα ζητήματα που σχετίζονται με τα ζώα συνδέονται συνήθως με ορισμένες διαμάχες, επειδή, τελικά, τα στοιχεία δεν είναι επαρκή ή ξεκάθαρα για να τεθούν οριστικές θέσεις, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, σε ορισμένες περιπτώσεις με την ταξινόμηση. Αλλά πιθανώς μια από τις πιο αμφιλεγόμενες και πολύπλοκες πτυχές είναι αυτή που σχετίζεται με την εξέλιξη των ζώων.
Χωρίς αμφιβολία, δεν είναι εύκολο να θεωρήσουμε δεδομένο πώς συνέβησαν οι διαφορετικές διεργασίες που προκάλεσαν την ύπαρξη τόσο μεγάλης ποικιλομορφίας αυτών των ζωντανών όντων. Ωστόσο, μετά από χρόνια εις βάθος μελετών και με πολλή αφοσίωση, επιστήμονες στον κόσμο προσπάθησαν να μας προσφέρουν μια επισκόπηση σχετικά με αυτό το θέμα και, παρόλο που μένουν πολλά να γίνουν κατανοητά και να ανακαλύψουμε γι' αυτό, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας, Θέλουμε να παρουσιάσουμε μερικές γενικότητες σχετικά με την προέλευση και εξέλιξη των ζώων Σας προσκαλούμε για άλλη μια φορά να έρθετε μαζί μας για να συνεχίσετε να διαβάζετε για αυτό το ενδιαφέρον θέμα.
Προέλευση των ζώων
Η προέλευση της ζωής είναι μια σύνθετη διαδικασία που συνδέεται, με τη σειρά της, με μια δυναμική πολλών πτυχών, όπως χημικές, φυσικές, γεωλογικές, ατμοσφαιρικές και προφανώς βιολογικές. Με αυτόν τον τρόπο, τα παραπάνω μας οδηγούν στο να υποστηρίξουμε ότι η προέλευση των ζώων είναι αναπόφευκτα συνυφασμένη με την ίδια την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη. Υπό αυτή την έννοια, από τις πρώτες μορφές ζωής, οι οποίες χαρακτηρίζονταν από το ότι ήταν μονοκύτταροι, αναερόβιες και προκαρυωτικές, μετά από πολλούς μετασχηματισμούς μέσα στο χρόνο, προέκυψαν μορφές ευκαρυωτικών κυττάρων. Για αυτό, σύμφωνα με ορισμένες θέσεις [1], η διαδικασία έγινε, μεταξύ άλλων, με βάση τη θεωρία της ενδοσυμβίωσης , το οποίο γενικά αναφέρεται στην πιθανότητα νέων δομών, οργανισμών ή ειδών που προέρχονται από συμβιωτικές ενώσεις που διαρκούν στο χρόνο. Αυτό θα προκαλούσε την εμφάνιση ευκαρυωτικών κυττάρων, τα οποία αργότερα οδήγησαν στα πρώτα πολυκύτταρα όντα, από τα οποία θα προκύψει το πρώτο ζώο Phylum.
Οι πρόγονοι των ζώων (μεταζώα) βρίσκονται στους πρωτοστάτες, έχοντας την πρώτη μια εντυπωσιακή έκρηξη ποικιλότητας, η οποία σύμφωνα με το απολιθωμένο αρχείο [2] συνέβη σε ένα γεγονός γνωστό ως έκρηξη της Κάμβριας, το οποίο ανέπτυξε μεταξύ περίπου 570 εκατομμύρια χρόνια πριν και περίπου 530 εκατομμύρια χρόνια πριν (πρώιμη Κάμβρια). Κατά τη διάρκεια αυτού του γεγονότος προέκυψε αυτό που ορισμένοι αποκαλούν ζωολογικός κήπος της μεγάλης έκρηξης , αφού προέκυψαν οι διάφορες ομάδες ή φυλές ζώων που γνωρίζουμε επί του παρόντος, όπως τα αννέλιδα, τα μαλάκια, αρθρόποδα, εχινόδερμα, χορδάτες, μεταξύ άλλων που υπάρχουν ακόμα, εκτός από πολλά που έχουν εξαφανιστεί.
Η αρχή αυτής της έκρηξης ποικιλομορφίας που συμβαίνει στον Παλαιοζωικό (μέσα στην οποία βρίσκεται η περίοδος της Κάμβριας), συμβαίνει γύρω από την ανάπτυξη της θαλάσσιας ζωής, που εξαπλώνεται σχετικά γρήγορα στην Κάμβρια και την Ορδοβίκη. Στην πρώτη αναφερόμενη περίοδο κυριαρχούσαν εξαφανισμένα θαλάσσια ζώα όπως οι τριλοβίτες, ενώ στη δεύτερη μεγαλύτερο ρόλο είχαν τα βραχιόποδα (όστρακα λυχνίας).
Εξέλιξη των ζώων
Αν η προέλευση των ζώων είναι ήδη μια εξαιρετικά περίπλοκη διαδικασία, η μετέπειτα εξέλιξή τους δεν απέχει πολύ από αυτήν την πτυχή. Οι εξελικτικές καινοτομίες στο ζωικό βασίλειο συνδέονται με γενετικές αλλαγές και προσαρμοστικού τύπου διαδικασίες, οι οποίες, χωρίς αμφιβολία, προώθησαν την εμφάνιση των διαφόρων μορφών ζωής. Στη συνέχεια, συνέβησαν διαδικασίες πολλαπλασιασμού και, ως εκ τούτου, οι διαφορετικές ομάδες διαφοροποιήθηκαν εξελικτικά.
Στους προγόνους των μεταζώων υπήρχαν ήδη ορισμένα γονίδια που είχαν αντίκτυπο στην πολυκυτταρικότητα και επίσης στην ανάπτυξη των ζώων. Υπό αυτή την έννοια, η λειτουργία ορισμένων πρωτεϊνών που σήμερα προτείνονται ότι ανήκουν σε ζώα πρέπει να έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξή τους. Από την άλλη πλευρά, φυλογονιδιωματικές μελέτες έχουν προτείνει ότι, αν και υπάρχουν ορισμένες αμφιβολίες εγγενείς σε ολόκληρο αυτό το εξελικτικό πλαίσιο, είναι γνωστό ότι διάφορες μονοκύτταρες και ευκαρυωτικές μορφές, όπως τα χοανομαστιγώματα, οι γενεαλογίες Capsaspora και Ichthyosporea, σχετίζονται στενά με τα ζώα, αφού που αποτελούν μέρος του μονοκύτταρου προγόνου τους.
Εξέλιξη από τα υδρόβια στα χερσαία ζώα
Μόλις η ζωή των ζώων στη θάλασσα είχε διαφοροποιηθεί, ήρθε η κατάκτηση του χερσαίου περιβάλλοντος, αφού το τελευταίο αναφέρεται ότι στερείται απλών μορφών ζωής στον πρώιμο Παλαιοζωικό. Με αυτόν τον τρόπο, αργότερα αρχίζει η προσαρμογή στη ζωή στη γη. Η εμφάνιση κάποιων γεγονότων επέτρεψε την ανάπτυξη των ζώων από τη θάλασσα στη στεριά, έτσι, για παράδειγμα, η παρουσία επιπέδων οξυγόνου παρόμοια με τα σημερινά και η προστασία της ηλιακής ακτινοβολίας από το σχηματισμό του στρώματος του όζοντος προσφέρεταιοικολογικές συνθήκες μετάβασης
Τα πρώτα ζώα της ξηράς ήταν ασπόνδυλα, μετά τα σπονδυλωτά εντάχθηκαν σε αυτήν την περιπέτεια, που ξεκίνησε από αμφίβια. Το αρχείο απολιθωμάτων αποκαλύπτει ότι τα εξαφανισμένα γένη που ταυτοποιήθηκαν ως Ichthyostega και Acanthostega ήταν τα πρώτα χερσαία σπονδυλωτά, αν και στην περίπτωση του πρώτου βρίσκεται ενδιάμεσο μεταξύ ενός ψαριού και ενός αμφίβιου που είχε πόδια, αλλά όχι τόσο αποτελεσματικό για να κινηθεί στη στεριά.
Για όλη αυτή τη διαδικασία, η εξέλιξη έπαιξε αναμφίβολα καθοριστικό ρόλο, αφού ήταν απαραίτητο να ανάπτυξη προσαρμογών που θα επέτρεπε στα ζώα να ικανά να ζουν στην ξηρά, για τα οποία θα χρειάζονταν ιδιαίτερα ανατομικά χαρακτηριστικά για να αναπνέουν, να κινούνται, να αναπαράγονται, να ταΐζουν και, τελικά, να μπορούν να ζουν έξω από το υδρόβιο περιβάλλον.
Εξέλιξη των ασπόνδυλων ζώων
Τα ασπόνδυλα ήταν τα πρώτα που έκαναν τη μετάβαση από το νερό στη στεριά. Μυριάποδες όπως οι σαρανταποδαρούσες και οι χιλιόποδες, που κατάγονται από καρκινοειδή, έγιναν η πρώτη ομάδα που κατέκτησε γη, μάλιστα, ήταν τεράστια ζώα σε σχέση με τους σημερινούς συγγενείς τους, με διαστάσεις γύρω στα δύο μέτρα. Από την άλλη πλευρά, οι θαλάσσιοι σκορπιοί γέννησαν τους χερσαίους και οι τελευταίοι είχαν οικολογικό ρόλο αρπακτικών στα προαναφερθέντα μυριάποδα.
Στο Ανθρακοφόρο συμβαίνει ένα άλλο συγκεκριμένο γεγονός που σχετίζεται με την εξέλιξη των ασπόνδυλων ζώων, και αυτό είναι ότι Τα ζώα της ξηράς μπορούν να πετάξουν από την ανάπτυξη φτερών από έντομα, έτσι αυτά ήταν τα πρώτα που έκαναν αυτή τη νέα δράση στη γη.
Η εξέλιξη των ασπόνδυλων συνεπάγεται μια πολύπλοκη διαδικασία για την ανάπτυξη μιας εκτεταμένης ποικιλομορφίας ζωής. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου, μέσα στην ομάδα εμφανίστηκαν ζώα με διαφορετικούς τύπους συμμετρίας, απουσία οστέινων σκελετών, υδροστατικές δομές, σε ορισμένες περιπτώσεις σκληρυμένα καλύμματα γνωστά ως εξωσκελετές, σε άλλες με σχηματισμό οστράκων κ.λπ. Εν ολίγοις, προσαρμογές που τους επέτρεψαν να κατακτήσουν σχεδόν όλους τους βιότοπους του πλανήτη.
Εξέλιξη των Σπονδυλωτών Ζώων
Όσον αφορά τα σπονδυλωτά, είχαν εκπροσώπους στο θαλάσσιο περιβάλλον με οστεώδη ψάρια, αλλά είναι μέσα από την εξέλιξη των αμφιβίων, που προέρχονται από crossopterygian ψάρια, που ήδη ανέπνεαν αέρα στο Devonian, όταν τα σπονδυλωτά αρχίζουν να αναπτύσσονται σε στερεό έδαφος. Τα σπονδυλωτά είχαν δομές προσαρμοσμένες για τη θαλάσσια ζωή, μετά έπρεπε να αναπτύξουν άλλες για μια νέα πρόκληση: να ζήσουν έξω από το νερό.
Με αυτή την έννοια, ήταν απαραίτητο να μπορούμε να αποφύγουμε την ξήρανση, να βελτιστοποιήσουμε την αναπνοή στη στεριά και τη δυνατότητα μετακίνησης σε αυτό το περιβάλλον. Ωστόσο, η ανεξαρτησία των ζώων από το υγρό περιβάλλον έλαβε χώρα στην πραγματικότητα στην ανθρακοφόρο περίοδο, όταν τα ζώα ερπετοειδούς προέλευσης ανέπτυξαν αυγά με κέλυφος, τα οποία τους παρείχαν την απαραίτητη προστασία στα έμβρυα να μείνουν μακριά από το νερό. Η παρουσία της ζυγαριάς προστάτευε το σώμα τους από την έκθεση στον αέρα και τον ήλιο.
Από την άλλη πλευρά, τα αρχεία υποδεικνύουν ότι η μεταμόρφωση των σαρκωδών πτερυγίων προγονικών ψαριών όπως τα Σαρκοπτερύγια έδωσαν το σχηματισμό ποδιών , επομένως αυτοί υπολογίζεται ότι ήταν οι πρόγονοι των πρώτων τετραπόδων (που σήμερα αντιπροσωπεύονται από τετράποδα που περιλαμβάνουν όλα τα αμφίβια, τα ερπετά, τα πουλιά και τα θηλαστικά). Αυτό έχει γίνει κατανοητό από την αναγνώριση των οστών των πτερυγίων των προαναφερθέντων ψαριών, τα οποία έχουν ομολογία με το οστικό σύστημα των ποδιών στα σημερινά τετράποδα. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι τα ίδια γονίδια που εμπλέκονται στο σχηματισμό των οστών των ποδιών εμπλέκονται και στο σχηματισμό των πτερυγίων.
Άλλα εξελικτικά χαρακτηριστικά σε σπονδυλωτά ζώα που υποστήριξαν τη μετάβαση από το νερό στη γη, εκτός από αυτά που αναφέρθηκαν, ήταν η μεταμόρφωση του μέσου αυτιούγια να αντιλαμβάνονται τους ήχους μέσω του αέρα, καθώς και την ανεξαρτησία του κεφαλιού από το υπόλοιπο σώμα, έτσι ώστε ορισμένα οστά να μην συγχωνεύονται πλέον και να μπορούν να κινούνται πιο ελεύθερα, κάτι σχετικό για το επίγειο περιβάλλον.
Παραδείγματα εξέλιξης των ζώων
Εκτός από μερικές περιπτώσεις που έχουν ήδη αναφερθεί, ας μάθουμε για άλλα συγκεκριμένα παραδείγματα εξέλιξης των ζώων:
- Το πρώτο ψάρι ήταν μικρό σε μέγεθος, χωρίς σαγόνια και πτερύγιαΗ προστασία του αποτελούνταν από ένα πλαίσιο οστέινων πλακών. Η εξέλιξη προκάλεσε το σχηματισμό οδοντωτών σιαγόνων, τη μετατροπή των προαναφερθέντων πλακών σε λέπια, την εμφάνιση πλευρικών πτερυγίων και κολυμβητικής κύστης.
- Τα πουλιά προέκυψαν στο Jurassic από τετράποδα ερπετά, δεινόσαυρους που χαρακτηρίζονται από δίποδα και σαρκοφάγα. Μεταξύ άλλων, τα απολιθώματα αυτών των φτερωτών ερπετών αποδεικνύουν αυτή τη σχέση. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο, τα πουλιά θα ήταν οι σημερινοί δεινόσαυροι. Μάθετε περισσότερα για αυτά τα απίστευτα ζώα σε αυτό το άλλο άρθρο: «Τύποι δεινοσαύρων που υπήρχαν». Ομοίως, σας προσκαλούμε να μάθετε γιατί εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι.
- Υπολογίζεται ότι θηλαστικά προέρχονται από τα Θεραψίδια, που παλαιότερα ονομάζονταν ερπετά θηλαστικών, τα οποία κυμαίνονταν από το μέγεθος ενός ποντικιού έως αυτό ένας ιπποπόταμος.
- Τα οικόσιτα ζώα προήλθαν από παρατεταμένη αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους, για παράδειγμα, ο σκύλος κατάγεται από τον λύκο, οι γάτες από την άγρια γάτα, τα κοτόπουλα από το κόκκινο πτηνό της ζούγκλας, μεταξύ πολλών άλλων παραδειγμάτων.
Ποια ήταν τα πρώτα ζώα;
Αν και με αντίθετες θέσεις, ορισμένα στοιχεία [3] υποδηλώνουν ότι, δεδομένου ότι τα σφουγγάρια (Phylum Porifera) είναι τα πιο γνωστά βασικά είδη και η παρουσία των μεταζώων που αντιστοιχούν στο βασίλειο των Animalia, είναι θαλασσινά σφουγγάρια τα πρώτα ζώα που κατοικούσαν τη Γη, γεγονός που τα καθιστά προγόνους του βασιλείου. Επιπλέον, μια πτυχή που συνάδει με την έκρηξη της ποικιλότητας των ζώων στους ωκεανούς είναι ότι τα παλαιότερα απολιθώματα θαλάσσιων σπόγγων χρονολογούνται από την Κάμβρια.
Είναι από την προκαμβριανή χλωρίδα, γνωστή και ως Ediacaran, που συμβαίνει ο μετασχηματισμός από μονοκύτταρες σε πολυκύτταρες μορφές, οι οποίες στη συνέχεια κυριαρχούν στη δυναμική του πλανήτη. Αν και υπάρχουν ακόμη πολλά να γνωρίζουμε γι 'αυτό, έχουν εντοπιστεί περίπου 140 γένη, αλλά μένει να καθοριστεί εάν ήταν ζώα, μύκητες, φύκια ή λειχήνες, μεταξύ άλλων. Ωστόσο, σε ορισμένα απολιθώματα κατέστη δυνατό να δημιουργηθούν δεσμοί με την εν λόγω ομάδα, όπως στην περίπτωση της Dickinsonia, όπου εντοπίστηκε η παρουσία ενός λιπιδίου αποκλειστικά σε ζώα όπως η χοληστερόλη. Μια άλλη περίπτωση είναι αυτή της Kimberella, η οποία είχε αμφίπλευρη συμμετρία και θεωρείται πιθανός πρόγονος των μαλακίων.
Περιέργεια για την προέλευση και την εξέλιξη των ζώων
Δεδομένου ότι τα προαναφερθέντα αποτελούν μια περίληψη της εξέλιξης των ζώων, τελειώνουμε με μερικά πιο περίεργα γεγονότα:
- Πολλές αρχαίες ομάδες εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν αντιπροσώπους, γεγονός που καθιστά δύσκολο σε ορισμένες περιπτώσεις τον προσδιορισμό λεπτομερειών σχετικά με την προέλευση και την εξέλιξη των ζώων.
- Από ορισμένες μελέτες [4] ήταν δυνατό να φανεί ότι το 55% των γονιδίων που υπάρχουν στο γονιδίωμα των ανθρώπων ήταν βρέθηκε ήδη στο πρώτο ζώο, το οποίο, αν και η εμφάνισή του είναι άγνωστη, εντοπίστηκε το γονιδίωμά του.
- Υπολογίζεται ότι θα υπήρχαν περίπου 7 770 000 είδη χερσαίων ζώων στη Γη και 2.150.000 ζώα στους ωκεανούς, από τα οποία έχουν περιγραφεί μόνο περίπου 953.434 χερσαία και 171.082 θαλάσσια είδη, γεγονός που, χωρίς αμφιβολία, καθιστά σαφές το μεγάλο εξελικτικό γεγονός που αυτό το βασίλειο[5]
- Αν και τα ζώα δεν χαρακτηρίζονται από φωτοσύνθεση, η ποικιλομορφία αυτού του βασιλείου είναι τέτοια που υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις, λόγω της ενσωμάτωσης λειτουργικών χλωροπλαστών στον οργανισμό τους, γεγονός που είναι αναμφίβολα χαρακτηριστικό της εξέλιξης.
- Τέλος, η παρουσία των ανθρώπων στη Γη είχε σημαντικό αντίκτυπο στην εξέλιξη των ζώων, λόγω της χρήσης της επιστήμης με γενετική χειραγώγηση και εξημέρωση αυτών, επομένως το μέλλον τους σίγουρα επηρεάζεται από εμάς.
