Όλους μας αρέσει η ιδέα να υιοθετήσουμε ένα νέο μέλος στην οικογένειά μας, αλλά πρέπει να βεβαιωθούμε ότι είμαστε το ιδανικό για αυτούς. Όταν πρόκειται για ειδικές ράτσες, όπως ο Μπόξερ σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να βεβαιωθούμε ότι γνωρίζουμε όλη τη φροντίδα που θα χρειαστούν για να αναπτυχθούν αρμονικά και να είναι απόλυτα ευτυχισμένοι. Τα μπόξερ είναι μια πολύ παιχνιδιάρικη και στοργική ράτσα που τα καθιστά ιδιαίτερα σημαντικά για τη ζωή με παιδιά.
Στον ιστότοπό μας θα μοιραστούμε την φροντίδα μπόξερ και έτσι θα διασφαλίσουμε ότι έχουμε έναν υγιή και ιδανικό σκύλο στο σπίτι για την οικογένειά μας. Ο ερχομός του μικρού, όχι λιγότερο από 8 εβδομάδων, ή ενός ενήλικα θα είναι η αρχή μιας νέας ζωής που δεν θα ξεχάσουν ποτέ δίπλα στον Μπόξερ τους.
Πώς να φροντίζετε ένα κουτάβι Μπόξερ
Όλοι εμείς που έχουμε μοιραστεί ποτέ τη ζωή μας με έναν πυγμάχο γνωρίζουμε ότι είναι πραγματικά χαριτωμένοι, παιχνιδιάρηδες και στοργικοί. Είναι γνωστά ως «αιώνια μωρά» για τη θετικότητα και τη χαρά τους. Αν και είναι σημαντικό να τους διδάξουμε τη βασική υπακοή από νεαρή ηλικία, η αλήθεια είναι ότι συνήθως δεν είναι πολύ δύσκολο για αυτούς να μάθουν.
Αν πρόκειται να υιοθετήσουμε ένα κουτάβι μπόξερ πρέπει να γνωρίζουμε ότι τη στιγμή της υιοθεσίας, το δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 8 εβδομάδων της ζωής. Το να τον χωρίσετε νωρίς από τη μητέρα του μπορεί να σημαίνει ότι ο σκύλος δεν κοινωνικοποιείται σωστά με άλλα σκυλιά, δείχνοντας φόβο ή επιθετικότητα, για παράδειγμα, και μπορεί επίσης να προκαλέσει μαθησιακές ελλείψεις, όπως έλλειψη δαγκώματος ή αναστολή ούρων.
Το κουτάβι μπόξερ δεν θα χρειάζεται πολύ περισσότερη φροντίδα από οποιοδήποτε κουτάβι όταν φτάσει σε ένα νέο σπίτι. Πρέπει να έχουμε τα πάντα έτοιμα για το καλωσόρισμα: ένα άνετο και ζεστό κρεβάτι (βρίσκεται κάπου με λίγη κίνηση, ώστε να ξεκουράζεται σωστά, η τροφοδοσία και η πότη του, τα παιχνίδια του, οι βούρτσες…
Τι πρέπει να μάθει ένα κουτάβι μπόξερ;
Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να μάθει ένα κουτάβι πριν από το έτος, εδώ σας εξηγούμε τα βασικά για να μην ξεχνάτε όλα όσα πρέπει να του διδάξει:
- Το κουτάβι πρέπει να συνεχίσει να συναναστρέφεται με το περιβάλλον, τους σκύλους, τις γάτες και κάθε είδους ανθρώπους. Η συχνή επαφή θα τον αποτρέψει από το να αποκτήσει φόβους ή να αντιδράσει επιθετικά στο μέλλον. Η κοινωνικοποίηση πρέπει να εργαστεί σχολαστικά μέχρι τις 21 εβδομάδες ζωής.
- Πρέπει να συνοδεύεται ανά πάσα στιγμή, ένα απομονωμένο κουτάβι μπορεί γρήγορα να παρουσιάσει προβλήματα συμπεριφοράς.
- Θα του επιτρέψουμε να κοιμάται τις ώρες που χρειάζεται, χωρίς να τον ενοχλούμε, αλλά όταν είναι ξύπνιος θα τον τονώνουμε με παιχνίδια, δραστηριότητες, χάδια…
- Θα του μάθουμε να ουρεί στην εφημερίδα, για να του μάθουμε αργότερα να ουρεί στο δρόμο.
- Θα αρχίσουμε να τον συνηθίζουμε στο γιακά και το λουρί, κάνοντας μικρές βόλτες στο σπίτι, ώστε μόλις κάνει τα εμβόλια του να βγει έξω και να περπατήσει μέτρια καλά.
- Μπορούμε να τον βγάλουμε έξω για να τον κοινωνικοποιήσουμε, αλλά δεν θα τον αφήσουμε ποτέ στο έδαφος ούτε θα τον φέρουμε πολύ κοντά με άλλα σκυλιά, έτσι θα τον αποτρέψουμε από το να αρρωστήσει.
- Θα του μάθουμε να ελέγχει το δάγκωμα του, ώστε να αποκτήσει το γνωστό «μαλακό στόμα» και να ξέρει να μετράει τις δυνάμεις του όταν παίζει μαζί μας.
- Πρέπει να μάθει να μένει μόνος του στο πάρκο των κουταβιών όταν φεύγουμε από το σπίτι, απαραίτητο για την αποφυγή ζημιών ή ούρησης σε ακατάλληλα μέρη.
- Θα του διδάξουμε τις βασικές εντολές της υπακοής (κάτσε, έλα, μείνε, φύγε ή ξαπλώστε)
- Θα τον συνηθίσουμε να χειραγωγείται από όλα τα μέρη του σώματος, απαραίτητο ώστε στο μέλλον να δέχεται χειρισμούς στον κτηνίατρο. Ακολουθώντας αυτό το ίδιο μοτίβο θα τον συνηθίσουμε στο μπάνιο, στην οδήγηση και, τελικά, σε άλλες καταστάσεις που μπορεί να συναντήσει στο μέλλον.
- Μπορείτε να θέλετε να παρακολουθήσετε ένα μάθημα κουταβιών.
Καθώς πρόκειται για πολύ δεμένους και έξυπνους κυνόδοντες, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι, από την ηλικία των 16 εβδομάδων, αρχίζουν να εξερευνούν τον κόσμο, δαγκώνοντας και παίζοντας με ό,τι μπορούν. Είναι σημαντικό σε αυτό το στάδιο να αποφύγουμε να προκαλέσουμε φόβους ή τραύματα, διαφορετικά μπορεί να έχουμε έναν φοβισμένο, επιθετικό σκύλο ή έναν με προβλήματα συμπεριφοράς για μια ζωή.
Τάισμα μπόξερ
Ο σκύλος μπόξερ πρέπει να τρέφεται σωστά ανάλογα με το στάδιο που βρίσκεται. Το ιδανικό είναι να τα ταΐζουμε με τροφή, γιατί όσο βλέπουμε την ένδειξη «διατροφικά πλήρης» στη συσκευασία, ξέρουμε ότι ο σκύλος μας δεν θα έχει διαιτητικά ελλείψεις κάθε είδους. Ανάλογα με την ηλικία σας θα επιλέξουμε προϊόντα για junior, senior ή ενήλικες.
Πρέπει να ακολουθούμε τις οδηγίες του κατασκευαστή, ανάλογα με το βάρος ή την ηλικία του σκύλου μας, για να επιλέξουμε τη σωστή ποσότητα. Μην ξεχάσετε να παρατηρήσετε αν του αρέσει και την εμφάνιση των κοπράνων για να μάθετε αν ο σκύλος ανέχεται καλά αυτό το προϊόν ή όχι.
Ένας άλλος πολύ κατάλληλος τρόπος για να ταΐσετε τον σκύλο σας Boxer είναι να επιλέξετε σπιτικές δίαιτες, καθώς θα παρασκευάζονται από φρέσκα τρόφιμα πολύ πιο υγιεινά. Ας μην ξεχνάμε ότι για να προσφέρουμε σπιτικές δίαιτες στον σκύλο μας πρέπει συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό μας
Τέλος πρέπει να θυμόμαστε ότι οι ποσότητες θα διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία ή το φύλο του σκύλου, αλλά και ανάλογα με την καθημερινή δραστηριότητα που εκτελεί. Η μόνη προϋπόθεση σε αυτήν την πτυχή είναι να διασφαλίσουμε ότι καλύπτουμε τις διατροφικές τους ανάγκες για να αποφύγουμε τις ελλείψεις.
Συνήθη προβλήματα υγείας του μπόξερ
Όπως συμβαίνει με όλα τα καθαρόαιμα σκυλιά, το Boxer είναι ευαίσθητο σε διάφορες κληρονομικές ασθένειες, ωστόσο, με την κατάλληλη φροντίδα και με τακτική κτηνιατρικές επισκέψεις μπορούμε να εντοπίσουμε γρήγορα και να αντιμετωπίσουμε τυχόν προβλήματα υγείας που μπορεί να προκύψουν.
Οι πιο συνηθισμένες είναι:
- Καρδιακά προβλήματα
- Αλλεργίες
- Δερματίτιδα
- Καρκίνος
- Στομαχική συστροφή
Για να έχετε μια υγιή ζωή, δεν συνιστάται μόνο να ακολουθείτε μια σωστή διατροφή και καθαριότητα, αλλά και να κάνετε καθημερινή άσκησηΘα είναι ιδανικό να κάνετε μέτρια άσκηση τις πιο δροσερές ώρες της ημέρας για να αποφύγετε τη θερμοπληξία (θυμηθείτε ότι πρόκειται για σκύλο μολοσσοειδούς).
