Οι καμηλοπαρδάλεις είναι τα ψηλότερα ζώα της ξηράς που υπάρχουν, φτάνουν μέχρι και 6 μέτρα από τα πόδια μέχρι το κεφάλι, γεγονός που, χωρίς αμφιβολία, τις κάνει πραγματικά εντυπωσιακές και εύκολα εντοπισμένες. Είναι κοινωνικοί, αν και συνήθως δεν δημιουργούν μακροχρόνιους δεσμούς μεταξύ τους, έτσι οι ομάδες τους αλλάζουν συνεχώς, με ανταλλαγές μεταξύ των μελών τους. Παλαιότερα πίστευαν ότι ήταν βουβοί και ότι δεν εξέπεμπαν κανένα είδος ήχου. Ωστόσο, όπως όλα τα ζώα, επικοινωνούν και το κάνουν χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα. Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας και ανακαλύψτε πώς επικοινωνούν οι καμηλοπαρδάλεις
Επικοινωνία με καμηλοπάρδαλη
Τα ζώα έχουν συχνά διαφορετικά και πολύπλοκα συστήματα αλληλεπίδρασης με τα οποία καταφέρνουν να επικοινωνούν όταν είναι κοντά και μακριά. Οι καμηλοπαρδάλεις δεν αποτελούν εξαίρεση. Αυτά τα αρτιοδάκτυλα χρησιμοποιούν φυσικά ή απτικά, χημικά, οπτικά και ακουστικά μέσα για τη μετάδοση πληροφοριών, κυρίως μεταξύ ατόμων του ίδιου είδους.
Σωματική ή απτική επικοινωνία
Εμφανίζεται πάνω από όλα μεταξύ των ανδρών, προκειμένου να μετρηθεί η δύναμη, να καθιερωθεί η ιεραρχία της ομάδας και να έχουν το αρχικό προνόμιο να συναναστρέφονται με μια γυναίκα. Με αυτή την έννοια, τα αρσενικά στέλνουν σήματα μέσω της στάσης του σώματος. Για να το κάνουν αυτό, περπατούν όρθια, με τα κεφάλια τους πλήρως ανασηκωμένα και τα πόδια σταθερά. Αργότερα, εκτελούν μια πράξη γνωστή ως necking, που στα αγγλικά σημαίνει "necking". Μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Σε ένα από αυτά τα αρσενικά θα μετρήσουν τη δύναμή τους μόνο σταυρώνοντας τον μακρύ λαιμό τους και πιέζοντας το ένα πάνω στο άλλο. Αυτός που θα καταφέρει να διατηρήσει την ισχυρότερη θέση θα είναι ο νικητής. Μια άλλη επιλογή είναι μια πραγματικά βίαιη σύγκρουση, χτυπώντας ο ένας τον άλλον με δύναμη, για την οποία χρησιμοποιούν τα οστικά τους, τα οποία είναι οστικές δομές παρόμοιες με τα κέρατα που, λόγω της σκληρότητάς τους και της δύναμης που χρησιμοποιεί το ζώο για να κινήσει τον λαιμό του, μπορεί να προκαλέσει σημαντικές και σοβαροί τραυματισμοί, ζημιές, όπως κατάγματα αυχένα ή θανατηφόροι τραυματισμοί. Μερικές φορές, μετά την αναμέτρηση, τα αρσενικά μπορεί να χαϊδεύονται μεταξύ τους και να παραμένουν στην ίδια ομάδα για αρκετή ώρα χωρίς περαιτέρω αντιπαράθεση.
Από την άλλη, αν και τα αρσενικά δεν συμμετέχουν στη φροντίδα των μικρών, μπορούν να έχουν κάποια αλληλεπίδραση μαζί τους, η οποία περιλαμβάνει τη σωματική επικοινωνία. Τα θηλυκά, από την πλευρά τους, οργανώνονται και επικοινωνούν για να φροντίσουν τις μικρές καμηλοπαρδάλεις, αφού, σε πολλές περιπτώσεις, οι μητέρες απομακρύνονται αναζητώντας τροφή και νερό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα ενήλικα θηλυκά τα φροντίζουν εκ περιτροπής, δημιουργώντας μια επικοινωνιακή αλληλεπίδραση.
Χημική επικοινωνία
Όσον αφορά τις χημικές μορφές επικοινωνίας, οι καμηλοπαρδάλεις έχουν μια ιδιαίτερα ανεπτυγμένη αίσθηση όσφρησης που τους επιτρέπει να αντιλαμβάνονται αποτελεσματικά τις οσμές. Έχουν όμως μια ιδιαιτερότητα, αφού για να ανιχνεύσει το αρσενικό αν ένα θηλυκό είναι ή όχι σε ζέστη, πρέπει να δοκιμάσει τα ούρα της. Για να το κάνετε αυτό μπορείτε να την διεγείρετε να ουρήσει, αν δεν το έχει ήδη κάνει. Έπειτα, το αρσενικό εμφανίζει το Flehmen αντανακλαστικό, το οποίο αποτελείται από την απόσυρση των χειλιών, έτσι ώστε το οργανικό όργανο να εκτεθεί, εξαιρετικά ευαίσθητο σε χημικές ενώσεις όπως οι ορμόνες. Μόλις γίνει ο έλεγχος των ούρων, το αρσενικό θα γνωρίζει τη φυσιολογική διάθεση του θηλυκού για αναπαραγωγή και, εάν είναι θετικό, θα προχωρήσει στην ανάρτησή του. Διαφορετικά, θα αναζητήσει άλλον να προχωρήσει με τον ίδιο τρόπο.
Οπτική επικοινωνία
Οι καμηλοπαρδάλεις επικοινωνούν και οπτικά. Αυτό συμβαίνει κυρίως ως μηχανισμός πρόληψης. Όταν απομακρύνονται από την ομάδα, παραμένουν σε εγρήγορση χάρη στην όραση που μπορούν να έχουν για μεγάλες περιοχές λόγω του ύψους τους. Εάν εντοπίσουν οποιονδήποτε κίνδυνο, ειδοποιούν την αγέλη ώστε να είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν τον κύριο αμυντικό μηχανισμό τους, ο οποίος αποτελείται από δυνατά κλωτσιά.
Ακουστική επικοινωνία
Ένας άλλος τρόπος αλληλεπίδρασης αυτών των ζώων είναι μέσω της εκπομπής ορισμένων ήχων, ορισμένοι από τους οποίους ακούγονται στους ανθρώπους, αν και συνήθως δεν είναι πολύ συχνοί. Τα άλλα είναι υπόηχοι δεν γίνονται αντιληπτοί από τον άνθρωπο ή από πολλά άλλα ζώα.
Οι καμηλοπαρδάλεις έχουν φωνητικές χορδές;
Ορισμένες μελέτες[1] σχετικά με την ανατομία του στόματος της καμηλοπάρδαλης δεν αναφέρουν ούτε περιγράφουν τις φωνητικές χορδές, κάτι που φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι το κάνουν δεν. Για το λόγο αυτό και επειδή συνήθως δεν ακούγονται να κάνουν θόρυβο για μεγάλο χρονικό διάστημα, διαδόθηκε ευρέως η ιδέα ότι ήταν βουβοί. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Στην πραγματικότητα, αλληλεπιδρούν συνεχώς μέσω ήχων πολύ χαμηλής συχνότητας, αν και περιστασιακά εκπέμπουν και άλλους που ακούγονται.
Τι ήχο κάνουν οι καμηλοπαρδάλεις;
Εκτός από τους υπέρηχους ήχους, οι καμηλοπαρδάλεις, σε συγκεκριμένες περιστάσεις, μπορούν να εκπέμψουν ένα είδος γριγγίματα, γκρίνια, ροχαλητό ή σφυρίγματα για να επικοινωνήσουν. Αυτές οι φωνές τους επιτρέπουν να εκδίδουν μια προειδοποίηση σε καταστάσεις συναγερμού. Για να το κάνουν αυτό μπορούν να κάνουν ένα συγκεκριμένο γρύλισμα ή ροχαλητό. Επίσης, όταν οι μητέρες δεν οραματίζονται τα μικρά, τα καλούν με ηχητικούς ήχους. Οι νέοι απαντούν, με τη σειρά τους, κάνοντας θόρυβο. Από την άλλη πλευρά, έχει αναφερθεί ότι, κατά τη διάρκεια της ερωτοτροπίας, τα αρσενικά μπορούν να δημιουργήσουν ένα είδος τσιριχτού βήχα προς το θηλυκό. Με λίγα λόγια, οι διάφοροι τύποι επικοινωνίας των καμηλοπαρδάλεων αποτελούν ένα πολύπλοκο σύστημα αλληλεπίδρασης που τους επιτρέπει να μεταδίδουν κάθε είδους πληροφορίες, κυρίως μεταξύ των μελών του είδους τους.
Αν σας έχουν γοητεύσει οι καμηλοπαρδάλεις, μη χάσετε το άρθρο μας Περιέργεια για τις καμηλοπαρδάλεις για να συνεχίσετε να μαθαίνετε γι' αυτές.
