Η τάξη Anurans αποτελείται από μια ομάδα αμφίβιων κοινώς γνωστών ως βατράχια και φρύνοι. Πολλά από αυτά τα ζώα βρίσκονται σε κάποια κατηγορία στον κατάλογο των ειδών στο κίνδυνος εξαφάνισης λόγω του παράνομου εμπορίου τους ή της αλλοίωσης του ενδιαιτήματός τους, κάτι που είναι εξαιρετικά επιζήμιο για το είδος λόγω της υψηλής ευαισθησίας του στις παραλλαγές των οικοσυστημάτων που κατοικούν.
Σε αυτή τη σελίδα του ιστότοπού μας, θέλουμε να σας προσφέρουμε πληροφορίες για τον τον τοματοβάτραχο ή τοματοβάτραχο της Μαδαγασκάρης, ένα ζώο που έχει τραβήξει πολλή προσοχή λόγω του ιδιόμορφου χρωματισμού του και έχει περάσει στιγμές κινδύνου λόγω της παράνομης εμπορευματοποίησής του. Παρακάτω παρουσιάζουμε ενδιαφέροντα στοιχεία για την προέλευσή του, τα βιολογικά και οικολογικά του χαρακτηριστικά, καθώς και την τρέχουσα κατάσταση διατήρησής του.
Προέλευση του βατράχου ντομάτας
Αμφίβια περιλαμβάνουν την οικογένεια Microhylidae και το γένος Dyscophus, το οποίο περιέχει τρία είδη και ένα από αυτά είναι ο τοματοβάτραχος (Dyscophus antongilii). Ωστόσο, το είδος Dyscophus guineti έχει παρόμοιο χρωματισμό, γι' αυτό και είναι γνωστό ως ψεύτικος βάτραχος ντομάτας Ορισμένες επιστημονικές αναφορές δείχνουν ότι οι διαφορές μεταξύ αυτών των ειδών δεν είναι ξεκάθαρες, τονίζοντας μόνο μια παραλλαγή στον χρωματικό τόνο μεταξύ τους. Ωστόσο, άλλες μελέτες αποδεικνύουν ότι πρόκειται ξεκάθαρα για εξελικτικά διαφοροποιημένα άτομα
Ο βάτραχος ντομάτας είναι εγγενής στη Μαδαγασκάρη και είναι ευρέως διαδεδομένος στα βορειοανατολικά αυτής της νησιωτικής περιοχής, με μεγαλύτερη παρουσία στις τοποθεσίες της Μαροαντσέτρας και του Αμπατοβακίου. Ωστόσο, εκτιμάται ότι είναι εξαπλωμένο σε διάφορες περιοχές του νησιού.
Χαρακτηριστικά βατράχου ντομάτας
Το πιο χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό του είδους είναι το πορτοκαλοκόκκινο χρώμα Επιπλέον, έχει δύο μαύρες ρίγες σε κάθε πλευρά Η πλάτη είναι πιο κιτρινωπή στα αρσενικά και κοκκινωπή στα θηλυκά, ενώ και στις δύο η κοιλιακή περιοχή είναι υπόλευκη. Τα αρσενικά είναι μικρότερα από τα θηλυκά, με διαστάσεις μεταξύ 60-65 χιλιοστά και βάρος περίπου 40 γραμμάρια, ενώ τα θηλυκά έχουν μέγεθος μεταξύ 90-95 χιλιοστά και ζυγίζουν λίγο περισσότερο από 200 γραμμάρια βάρος.
Το δέρμα του βατράχου ντομάτας είναι λείο, έχει δύο πτυχές στο πλάι της πλάτης και συνήθως έχουν αρκετά μικρά δικτυώματα. Το σώμα του είναι στρογγυλεμένο, το οποίο μπορεί να αυξηθεί σε μέγεθος παρουσία κάποιας απειλής, για να δώσει την όψη ότι είναι μεγαλύτερο. Μπορούν επίσης να εκκρίνουν μια λευκή, σαν κόλλα, τοξική ουσία μέσω του δέρματός τους, την οποία επιδιώκουν να πείσουν τα αρπακτικά να επιτεθούν. Για το λόγο αυτό, κατατάσσεται ως ένας από τους πιο φλεβώδεις βατράχους, αν και δεν είναι θανατηφόρος για τον άνθρωπο.
Οικότοπος βατράχου ντομάτας
Ο βάτραχος ντομάτας ζει σε υγρούς χώρους ή με την παρουσία υδάτινων σωμάτων, όπως τροπικά δάση, αλσύλλια, υγροτόπους, βάλτους, υγρές πεδιάδες, καλλιεργούμενες εκτάσεις, κανάλια, αποχετεύσεις, ακόμη και κήποι σε αστικές περιοχές.
Μια σημαντική πτυχή σχετικά με τον βιότοπο είναι ότι, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε ευρύ φάσμα κατανομής και είναι είδος που αναφέρεται ως προσαρμόσιμο, πολλές από αυτές τις περιοχές επηρεάζονται αρκετά από την οικιστική και εμπορική ανάπτυξη. Παρά αυτή την ικανότητα προσαρμογής, υπάρχουν πάντα όρια από αυτή την άποψη, επομένως κανένα είδος δεν μπορεί να ανεχθεί αόριστους μετασχηματισμούς στα οικοσυστήματα του.
Ντομάτα βάτραχος ταΐζεται
Ο βάτραχος ντομάτας είναι σαρκοφάγο ζώο και μπορεί να καταναλώσει διαφορετικούς τύπους μικρών ασπόνδυλων, όπως έντομα, σκουλήκια και αράχνεςΕπιπλέον, φαίνεται να είναι βιολογικοί ελεγκτές ορισμένων αρθρόποδων που υπάρχουν στα οικοσυστήματα που μοιράζονται. Γενικά κυνηγούν το θήραμά τους στήνοντας τους ενέδρα κάτω από τα απορρίμματα των φύλλων όπου κρύβονται.
Από την άλλη, δεν είναι πολύ δραστήρια ζώα και με νυχτερινές συνήθειες, οπότε τρέφονται κυρίως αυτές τις ώρες. Οι αναφορές δείχνουν ότι η διατροφή του βατράχου ντομάτας έχει αντίκτυπο στον ιδιαίτερο χρώμα του.
Αναπαραγωγή βατράχου ντομάτας
Αναπαράγονται σε ήρεμα, μόνιμα ή παροδικά νερά, βάλτους, πλημμυρισμένες περιοχές ακόμη και σε τάφρους που περιέχουν νερό. Η περίοδος αναπαραγωγής εμφανίζεται μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου, με την εμφάνιση έντονων βροχοπτώσεων, οπότε τα αρσενικά εκπέμπουν ήχους για να προσελκύσουν τα θηλυκά. Αυτή η διαδικασία συμβαίνει στις περιοχές κοντά στο νερό, όπου τείνουν να ομαδοποιούνται και, μετά την εμφάνιση άμπλεξης, το θηλυκό γεννά μεγάλο αριθμό εκατοντάδων αυγών σε ένα κολλώδες μάζα στην επιφάνεια του νερού.
Οι γυρίνοι εμφανίζονται μετά από περίπου 36 ώρες και η μεταμόρφωση μπορεί να ολοκληρωθεί σε 45 ημέρες. Οι γυρίνοι βατράχων ντομάτας είναι συχνά αρκετά ευάλωτοι, και τρώγονται από διαφορετικούς τύπους υδρόβιων ζώων. Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο σχετικά με τον κύκλο ζωής των βατράχων.
Κατάσταση διατήρησης του βατράχου ντομάτας
Οι πληθυσμοί αυτού του ζώου έχουν επηρεαστεί αρκετά από την ρύπανση του νερού, το κύριο μέσο αναπαραγωγής του. Από την άλλη πλευρά, η αλλαγή του οικοτόπου είναι ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη του βατράχου ντομάτας. Επίσης, για μεγάλο χρονικό διάστημα το παράνομο εμπόριο του είδους είχε σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς του.
Προς το παρόν, ο βάτραχος ντομάτας αναφέρεται ως Ελάχιστη Ανησυχία από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης, αν και πριν από χρόνια είχε ταξινομηθεί ως ευάλωτο και σχεδόν απειλούμενο. Η αλλαγή στην ταξινόμηση δικαιολογήθηκε από την ευρεία κατανομή του είδους και την ικανότητά του να ανέχεται τις διαταραχές του οικοτόπου.
Από την άλλη πλευρά, ο βάτραχος ντομάτας περιλαμβάνεται στη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITE), συγκεκριμένα στο παράρτημα ΙΙ από το 2016, που περιλαμβάνει είδη που δεν κινδυνεύουν απαραίτητα με εξαφάνιση, αλλά για τα οποία υπάρχουν εμπορικοί κανονισμοί.
Ένα είδος όπως ο βάτραχος τομάτας που έχει ήδη δείξει στο παρελθόν μεγαλύτερο βαθμό ευπάθειας όσον αφορά τους πληθυσμούς του, πρέπει να βρίσκεται υπό αυστηρή επιτήρηση και έλεγχοι παρακολούθησης, που επιτρέπουν την ένδειξη της κατάστασής τους με την πάροδο του χρόνου, προκειμένου να αποφευχθούν πιθανοί νέοι κίνδυνοι στο εύρος πληθυσμού τους.