Τα χωρικά και χρονικά χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος έχουν ασκήσει πίεση στους οργανισμούς, με αποτέλεσμα τις διαφορετικές μορφές ζωής που γνωρίζουμε σήμερα. Είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι ένα ζωντανό ον καταλαμβάνει μια φυσική οικολογική θέση, για παράδειγμα, στους βάλτους μπορούμε να δούμε πόσα είδη ερωδιών, κουταλιών και παρυδάτων τρέφονται, αυτή είναι η οικολογική τους θέση όπου λαμβάνουν τροφή και πιθανότατα καταφύγιο. Αυτή θα είναι επίσης η θέση ταΐσματος για αετούς, σβάρνες ή γεράκια.
Από την άλλη, οι ενυδρίδες έχουν επίσης την ίδια οικολογική θέση με τα προαναφερθέντα ζώα, αλλά δεν θα τα δούμε ποτέ μαζί, γιατί ζουν σε διαφορετικές χρονικές ζώνες ή με άλλο τρόπο, όταν αυτά τα πουλιά πάνε για ύπνο, η βίδρα βγαίνει για να κυνηγήσει ψάρια και καρκινοειδή, τρέφονται με τον ίδιο πόρο αλλά δεν ανταγωνίζονται για αυτόν επειδή η προσωρινή οικολογική θέση είναι διαφορετική.
Αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματα που αποκτούν τα κρυφώδη ζώα και, ως εκ τούτου, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα εξηγήσουμε τι έχουν είναι και θα δώσουμε μερικά παραδείγματα.
Τι είναι τα ζώα του λυκόφωτος;
Ζώα του λυκόφωτος είναι αυτά που γίνονται ενεργά το σούρουπο ή/και την αυγή. Αυτός ο τύπος συμπεριφοράς, όπως η ημερήσια ή η νυχτερινή, ρυθμίζεται από τους βιολογικούς κύκλους που είναι εγγενείς σε κάθε είδος.
Τα ζώα του λυκόφωτος κερδίζουν ορισμένα πλεονεκτήματα από τον τρόπο ζωής τους. Στα κλίματα της ερήμου προστατεύονται από τις υψηλές θερμοκρασίες της ημέρας και τις χαμηλές θερμοκρασίες τη νύχτα, αφού βγαίνουν ακριβώς τη στιγμή που η θερμοκρασία του περιβάλλοντος αρχίζει να ταλαντώνεται.
Προστατεύονται περισσότερο από το κυνήγι από ημερόβια αρπακτικά αν υποθέσουμε ότι το αρπακτικό έχει ήδη πάρει τροφή κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όταν ένα ζώο του λυκόφωτος εγκαταλείψει το καταφύγιό του, τα νυκτόβια ζώα δεν θα το έχουν κάνει ακόμα.
Κατά τη διάρκεια του χρόνου που αυτά τα ζώα ξεκινούν τη δραστηριότητά τους, οι ακτίνες του ήλιου χτυπούν την επιφάνεια της γης με τέτοιο τρόπο που είναι πιο περίπλοκο τόσο για έναν ημερήσιο θηρευτή όσο και για έναν νυχτερινό θηρευτή να ανιχνεύσει τη λεία τους.
Καρδιακοί ρυθμοί
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τους βιολογικούς κύκλους των κρυψοφόρων ζώων, θα μιλήσουμε για τους κιρκάδιους ρυθμούς. χρονοβιολογία είναι ο κλάδος που μελετά τους βιολογικούς ρυθμούς, περιγράφοντας τόσο τα χρονικά χαρακτηριστικά τους όσο και τις επιπτώσεις τους στη ζωή. Ένας βιολογικός ρυθμός είναι μια ταλάντωση μιας βιολογικής παραμέτρου που εξαρτάται από το ενδογενές ρολόι (φυσιολογία και γενετική) και από περιβαλλοντικούς συγχρονιστές (παραλλαγές στο περιβάλλον).
Έτσι, υπάρχουν διαφορετικοί τύποι βιολογικών ρυθμών:
- Κιρκάδιος ρυθμός: βιολογική δραστηριότητα που εμφανίζεται με περιοδικότητα περίπου 24 ωρών. Ανάλογα με το πώς ρυθμίζεται αυτός ο κύκλος, θα εμφανιστούν ημερήσια, νύχτα και κρηποειδή ζώα.
- Υπερδιανός ρυθμός: βιολογική δραστηριότητα που εμφανίζεται σε κύκλους μικρότερους από 20 ώρες (για παράδειγμα, σίτιση).
- Infradian ρυθμός: βιολογική δραστηριότητα της οποίας η συχνότητα είναι μεγαλύτερη από 24 ώρες, δηλαδή συμβαίνει λιγότερο από μία φορά την ημέρα (για παράδειγμα σεληνιακό κύκλους).
Παραδείγματα κρεατικών ζώων
Πολλά ζωικά είδη οδηγούν αυτόν τον τρόπο ζωής στο λυκόφως είτε ζουν σε άνυδρα κλίματα, αποφεύγοντας τους θηρευτές είτε δεν χρειάζεται να ανταγωνίζονται για ορισμένους πόρους με άλλα είδη. Παρακάτω δείχνουμε μερικά είδη ζώων με συνήθειες λυκόφωτος:
- Το Τέρας Γκίλα (Heloderma suspectum): Αυτό το ερπετό είναι η μεγαλύτερη δηλητηριώδης σαύρα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Βγαίνει από το κρησφύγετό του μόνο όταν δύει ο ήλιος, μερικές φορές μπορεί να περάσει μέρες και εβδομάδες χωρίς να βγει και θα το κάνει μόνο αν ο καιρός γίνει βροχερός.
- Ο Ριγωτός Παλίνι (Mephitis mephitis) είναι ένα άλλο είδος κρυψοειδούς. Κατά τη διάρκεια της ημέρας περνάει χρόνο στο λαγούμι του, αλλά το σούρουπο και την αυγή βγαίνει για αναζήτηση τροφής. Είναι ένα πολύ ήρεμο ζώο που τείνει να αγνοεί τα άλλα ζώα, αλλά αν νιώσει ότι απειλείται θα ψεκάσει ένα δύσοσμο υγρό στον επιτιθέμενό του.
- Η Ευρωπαϊκή βίδρα (Lutra lutra), δυσδιάκριτη και πολύ άπιαστη, έχει την αιχμή της δραστηριότητας κατά το λυκόφως.
- Το κουνέλι του αγρού (Oryctolagus cuniculus), αν και μπορεί να τα δει κανείς κατά τη διάρκεια της ημέρας όταν η θερμοκρασία είναι καυτή, είναι τρελά ζώα. Αυτό τους επιτρέπει να αποφεύγουν ορισμένους εναέριους θηρευτές, όπως ο αετός.
- Η αγριόγατα (Felis silvestris), πολύ παρόμοια με την κοινή γάτα, όπως αυτή, έχει κολπικές συνήθειες. Στην Ιβηρική Χερσόνησο υπάρχουν πολλά υποείδη αγριόγατας, όλα με τις ίδιες συνήθειες.
