λευχαιμία αιλουροειδών είναι μια ιδιαίτερα σοβαρή μολυσματική-μεταδοτική νόσος και προκαλείται από τον ιό FeLV ή τον ιό της λευχαιμίας των αιλουροειδών, ο οποίος δημιουργεί στο ζώο μια σοβαρή εικόνα αναστολής ενός ή περισσότερων συστατικών του ανοσοποιητικού συστήματος, σοβαρής αναιμίας και ακόμη και ανάπτυξης κακοήθων όγκων. Όλα αυτά προκαλούν μείωση της άμυνας της γάτας και διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθεί από κάθε είδους λοιμώξεις και επιπλοκές.
Στο site μας θέλουμε να μιλήσουμε αναλυτικά για τη λευχαιμία στις γάτες καθώς είναι μια από τις πιο διαδεδομένες παθολογίες με φυλασσόμενη πρόγνωση. Παρακάτω θα εξηγήσουμε τι είναι πραγματικά η λευχαιμία των αιλουροειδών, πώς μεταδίδεται και ποια είναι τα πιο κοινά συμπτώματα. Ομοίως, θα μιλήσουμε για τη διάγνωση, την κτηνιατρική θεραπεία και τα προληπτικά μέτρα που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να προστατεύσουμε τις γάτες μας.
Ιός λευχαιμίας αιλουροειδών
Η λευχαιμία των αιλουροειδών είναι μια ασθένεια που προκαλείται από τον ιό της λευχαιμίας των αιλουροειδών (FeLV), έναν ρετροϊό που ανήκει στον οικογένεια Oncovirinae . Οι ογκοϊοί προκαλούν διάφορες ανοσολογικές, εκφυλιστικές και ακόμη και πολλαπλασιαστικές καταστάσεις. Μπορεί να είναι ενδογενείς ή εξωγενείς. Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση, είναι ικανά να αναπαραχθούν όταν συμβαίνει μετάδοση FeLV, όπως ο ιός του σαρκώματος της γάτας (FeSV), ένας τύπος κακοήθους όγκου που εμφανίζεται στους μαλακούς ιστούς. Μέσα στο FeLV βρίσκουμε τέσσερις υποομάδες , ωστόσο, πρακτικά όλα τα μολυσμένα γάτα έχουν μολυνθεί από τον FeLV-A. Εν συντομία, χαρακτηρίζονται από:
- FeLV-A: είναι η αρχική μορφή του ιού, αν και μπορεί να αναπτυχθούν μεταλλαγμένες μορφές.
- FeLV-B: προδιαθέτει το αιλουροειδές να υποφέρει από νεοπλάσματα (μη φυσιολογική ανάπτυξη ιστού).
- FeLV-C: σχετίζεται με την ανάπτυξη ερυθροειδούς υποπλασίας και σοβαρής αναιμίας.
- FeLV-T: προδιαθέτει σε μόλυνση και καταστροφή των Τ λεμφοκυττάρων.
Οι υποομάδες μπορούν να εντοπιστούν μέσω των διαφορετικών διαγνωστικών εξετάσεων που θα αναφέρουμε αργότερα στη συγκεκριμένη ενότητα τους. Στη συνέχεια θα μιλήσουμε για τη μετάδοση.
Πώς μεταδίδεται η λευχαιμία στις γάτες;
Ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών μεταδίδεται κυρίως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της γάτας, στη μήτρα και κατά τη διάρκεια της γαλουχίας, αλλά και μέσω σωματικών υγρών, όπως π.χ. σάλιο, ούρα, αίμα ή ρινικές εκκρίσεις. Η αμοιβαία περιποίηση, η χρήση του ίδιου κουτιού απορριμμάτων ή δοχείων φαγητού, καθώς και οι μάχες που προκαλούν αιμορραγία εξωτερικών πληγών, εκθέτουν υγιείς γάτες στον ιό.
Όλες οι γάτες είναι ευάλωτες στον ιό της λευχαιμίας των αιλουροειδών, ωστόσο, τα κουτάβια και οι νεαρές γάτες είναι οι πιο ευάλωτες σε αυτόν, ειδικά όταν μιλάμε για οικόσιτες γάτες που έχουν πρόσβαση στο εξωτερικό, κυρίως μη στειρωμένα αρσενικά ή όσοι πάσχουν από άλλες παθήσεις (όπως ασθένειες του αναπνευστικού, του στόματος και του αποστήματος) ή από άστεγες γάτες, όπως οι εγκαταλειμμένες γάτες και οι άγριες γάτες. Έτσι, η λευχαιμία στις γάτες είναι μεταδοτική και ιδιαίτερα σοβαρή, γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να την προλάβουμε και να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψουμε τη μόλυνση της γάτας μας.
Μεταδίδεται η λευχαιμία των αιλουροειδών στους ανθρώπους;
Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των κηδεμόνων είναι εάν η λευχαιμία της γάτας είναι μεταδοτική στον άνθρωπο. Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν έχουν χρησιμοποιήσει διάφορα στελέχη FeLV για την καλλιέργεια τους σε ανθρώπινους ιστούς και να αποδείξουν εάν υπήρχε ή όχι δυνητικός κίνδυνος μετάδοσης στους ανθρώπους. Προς το παρόν, μελέτες δείχνουν ότι δεν υπάρχουν κίνδυνοι για τους ανθρώπους και δεν υπάρχουν γνωστές περιπτώσεις που να αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ζωονοσογόνο νόσο.
Συμπτώματα λευχαιμίας αιλουροειδών
Τα συμπτώματα της λευχαιμίας στις γάτες ποικίλλουν ιδιαίτερα και εξαρτώνται, σε μεγάλο βαθμό, από την κατάσταση του κάθε ατόμου. Είναι σύνηθες να παρατηρούνται πολλά προβλήματα υγείας ταυτόχρονα, δυσκολίες στην υπέρβασή τους και, προοδευτικά, η κατάσταση της υγείας γενικότερα επιδεινώνεται. Τα πιο κοινά κλινικά σημεία είναι:
- Πυρετός.
- Κούραση.
- Αναιμία.
- Ανορεξία.
- Λήθαργος.
- Υπνηλία.
- Απώλεια βάρους.
- Κρασμοί.
- Δερματικές βλάβες.
- Προβλήματα με τα νεφρά, το αναπνευστικό ή το γαστρεντερικό.
- Αδυναμία.
- Νεοπλάσματα.
- Διάρροια.
- Οίδημα των λεμφαδένων.
- Στοματίτιδα και ουλίτιδα.
- Βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις.
- Ικτερός.
- Μαλλιά σε κακή κατάσταση.
- Έλλειψη καθαριότητας.
- Εξάλειψη εκτός του sandbox.
- Υποθερμία.
- Πόνος.
- Απώλεια δοντιών.
- Αφυδάτωση.
Στάδια λευχαιμίας αιλουροειδών
Όταν ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών έρθει σε επαφή με το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας, μπορεί να προκύψουν δύο καταστάσεις. Από τη μία πλευρά, εάν η γάτα είναι ανοσοεπαρκής, θα μπορέσει να εξαλείψει εντελώς τον ιό, ο οποίος δεν θα εξαπλωθεί σε όλο της το σώμα. Αλλά όταν η γάτα δεν είναι ανοσοεπαρκής, ο ιός θα μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να εξαπλωθεί, έτσι μπορούμε να βρούμε διαφορετικές περιπτώσεις:
- Πρωτοπαθής ιαιμία: Η γάτα παρουσιάζει σημάδια της νόσου και είναι μεταδοτική σε άλλες γάτες. Είναι μια φάση στην οποία μπορείς να μείνεις μέχρι και ένα χρόνο.
- Παροδικό ιαιμικό: Μετά το στάδιο της πρωτοπαθούς ιαιμίας υπάρχει πιθανότητα η γάτα να αποβάλει τον ιό πριν φτάσει στο μυελό των οστών. Είναι γάτες που καταφέρνουν να αναπτύξουν μια ανοσολογική απόκριση που τις προστατεύει, αλλά όχι εφ' όρου ζωής, γι' αυτό και συνιστάται ο εμβολιασμός τους μια φορά το χρόνο.
- Επίμονη ιαιμική ή δευτεροπαθής ιαιμία: σε αυτή την περίπτωση, οι γάτες δεν μπορούν να εξαλείψουν τον ιό, ο οποίος φτάνει στον μυελό των οστών και κυκλοφορεί σε όλο το σώμα και μπορεί να διατηρηθεί για χρόνια. Υπάρχουν μέγιστα επίπεδα του ιού στο αίμα.
- Λανθάνος φορέας στον μυελό των οστών: όταν ο ιός φτάσει στο μυελό των οστών μπορεί να εξαφανιστεί από το αίμα, αλλά θα εξακολουθεί να υπάρχει στο το σώμα του ασθενούς.κατ. Σε αυτό το στάδιο είναι μολυσματικό, αλλά η μόλυνση, πλέον λανθάνουσα, θα μπορούσε να επανενεργοποιηθεί σε καταστάσεις υψηλού στρες ή ανοσοκαταστολής. Ευτυχώς, όσο μεγαλύτερη είναι η λανθάνουσα κατάσταση, τόσο λιγότερο πιθανό είναι ο ιός να επανενεργοποιηθεί. Αυτός είναι ο λόγος που ο λήθαργος θεωρείται μέθοδος αφαίρεσης του ιού. Σε κάθε περίπτωση, τα κλινικά σημεία μπορούν να ανιχνευθούν.
- Ασυμβίβαστες γάτες: τέλος, υπάρχουν γάτες όπου ο ιός δεν βρίσκεται ούτε στο αίμα ούτε στο μυελό, αλλά εντοπίζεται σε όργανα όπου μπορεί να αναπαραχθεί κατά διαστήματα ή να παραμείνει αδρανής.
Ασθένειες γατών με λευχαιμία
Όπως έχουμε εξηγήσει, οι γάτες με τον ιό της λευχαιμίας των αιλουροειδών είναι ευαίσθητες σε διάφορες ασθένειες και καταστάσεις. Μερικά από τα πιο κοινά είναι:
- Αναιμία.
- Μεσωνιστικό, πολυκεντρικό ή νωτιαίο λέμφωμα.
- Ιινοσάρκωμα.
- Πολλαπλή εξώστωση χόνδρου.
- Ελκώδης πολλαπλασιαστική ουλίτιδα.
- Λμφοειδής λευχαιμία.
- Προοδευτικές λοιμώξεις.
- Ανοσοκαταστολή.
- Ανοσοανεπάρκεια.
- Ογκογένεση.
- Συστηματική αγγειίτιδα.
- Σπειραματονεφρίτιδα.
- Πολυαρθρίτιδα.
- Επαναπορρόφηση και εμβρυϊκός θάνατος.
- Πλακούντιος ελλίσεως.
- Αμβλωση.
- Βακτηριακή ενδομητρίτιδα.
- Σύνδρομο ξεθωριασμένου γατάκι.
- Εντερίτιδα.
- Περιφερική νευροπάθεια.
- Ακράτεια ούρων.
- Ανισοκορία.
- Μυδρίαση.
- Σύνδρομο Horner.
- Νευρική δυσλειτουργία.
- Τύφλωση.
- Στοματίτις.
- Ασβεστοϊός αιλουροειδών.
Διάγνωση λευχαιμίας σε γάτες
Αν έχετε παρατηρήσει ένα ή περισσότερα από τα κλινικά σημεία που αναφέρονται παραπάνω, θα πρέπει να Πηγαίνετε στον κτηνίατρό σας για να επιβεβαιώσετε την ασθένεια. Μπορεί να γίνει μέσα σε λίγα λεπτά στην κλινική χρησιμοποιώντας το τεστ λευχαιμίας αιλουροειδών, το οποίο απαιτεί μόνο λίγες σταγόνες αίματος. Είναι σύνηθες για τον ειδικό να συστήσει τη διενέργεια αυτής της εξέτασης μετά την υιοθεσία μιας γάτας, πριν από τον εμβολιασμό της, εάν έχει εκτεθεί στον ιό ή εάν παρουσιάζει κάποια μη φυσιολογικά συμπτώματα. Άλλες εξετάσεις που μπορούν να γίνουν περιλαμβάνουν:
- ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay): Τυπικό σε κτηνιατρικές κλινικές. Συλλέγεται δείγμα αίματος από τη γάτα και ανιχνεύεται για την παρουσία αντιγόνων. Μετά από αρκετές εβδομάδες, το αποτέλεσμα πρέπει να επιβεβαιωθεί, καθώς δεν είναι γνωστό εάν η μόλυνση είναι προσωρινή ή μόνιμη.
- PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης): ανιχνεύει το DNA του ιού σε μολυσμένα κύτταρα, είτε σε δείγματα αίματος είτε σε ιστούς. Μπορεί να ανιχνεύσει λανθάνουσες λοιμώξεις, αλλά δεν είναι τόσο προσβάσιμο όσο η ELISA.
- IFA (άμεσος ανοσοφθορισμός): δεν είναι χρήσιμο για την ανίχνευση πρώιμων σταδίων της νόσου, αλλά είναι χρήσιμο να επιβεβαιωθούν τα θετικά ELISA. Ανιχνεύει την παρουσία αντιγόνου σε μολυσμένα κύτταρα.
Είναι πιθανό, μετά τη διενέργεια της εξέτασης, ο κτηνίατρος να προτείνει επαναλάβετε μετά από 30 ημέρες, εάν ήταν αρνητικό αλλά υπάρχει υποψία για την παρουσία της νόσου. Επιπλέον, εάν το αιλουροειδές μας έχει πρόσβαση στο εξωτερικό, καλό είναι να το δοκιμάζουμε ετησίως. Εάν το τεστ είναι θετικό, μπορεί να ζητηθούν πρόσθετες εξετάσεις.
Πώς να θεραπεύσετε τη λευχαιμία στις γάτες; - Θεραπευτική αγωγή
Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι η λευχαιμία των αιλουροειδών δεν έχει θεραπεία Ωστόσο, ανάλογα με το στάδιο της νόσου που βρίσκεστε στη γάτα σας, μπορεί να είστε σε θέση να ζήσετε μια καλή ζωή εάν λαμβάνετε τακτική κτηνιατρική φροντίδα και οποιαδήποτε θεραπεία κρίνει ο επαγγελματίας κατάλληλη. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιϊκών και ανοσορυθμιστικών, τα οποία θα βοηθήσουν το αιλουροειδές να αποκτήσει κάποια προστασία έναντι δευτερογενών λοιμώξεων.
Θα χρειαστεί επίσης να προσφέρετε καλή φροντίδα, όπως μια συγκεκριμένη δίαιτα, ευεξία, μείωση του στρες και όλη την κτηνιατρική φροντίδα που χρειάζεται την πρώτη φορά.σημάδι ασθένειας. Σε περίπτωση που θέλετε να συμπληρώσετε τη συνταγογραφούμενη θεραπεία με άλλη φυσική, όπως βιταμίνες για γάτες με λευχαιμία, θα συμβουλευόμαστε πάντα τον ειδικό.
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να λάβουμε ορισμένες προφυλάξεις για να αποτρέψουμε τη γάτα μας από το να μολύνει άλλους. Ο κτηνίατρος θα προτείνει να το κρατήσουμε σε εσωτερικούς χώρους για να μειώσουμε τον κίνδυνο εξάπλωσης και, επιπλέον, θα αξιολογήσουμε τον ευνουχισμό για να αποφύγουμε τη διαφυγή που προέρχεται από σεξουαλική συμπεριφορά.
Πώς να αποτρέψετε τη λευχαιμία των αιλουροειδών;
Δεδομένης της πιθανής σοβαρότητας της λευχαιμίας των αιλουροειδών, πολύ καλύτερο από τη θεραπεία της είναι να αποτρέψουμε τη σύσπαση της γάτας μας. Για αυτό, το κύριο πράγμα είναι να δοκιμάζετε κάθε νέα γάτα που φτάνει στο σπίτι για να αποφύγετε την ανάμειξη υγιών ζώων με άρρωστα και για να ελαχιστοποιήσουμε το άγχος του αιλουροειδούς μας. Για να γίνει αυτό, πρέπει να παρασχεθεί σωστή διαχείριση και να εφαρμοστούν μέτρα περιβαλλοντικού εμπλουτισμού. Επιπλέον, υπάρχει μια άλλη ουσιαστική σύσταση: το εμβόλιο.
Εμβόλιο λευχαιμίας αιλουροειδών
Υπάρχει ένα εμβόλιο λευχαιμίας της γάτας που μπορεί να χορηγηθεί από τον κτηνίατρό σας ως μέρος του προγράμματος εμβολιασμού της γάτας σας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το εμβόλιο δεν είναι κατάλληλο για γάτες που έχουν ήδη μολυνθεί, επομένως πριν το χορηγήσετε θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν έχει την ασθένεια πραγματοποιώντας ένα τεστ ανίχνευσης.
Το προσδόκιμο ζωής μιας γάτας με λευχαιμία αιλουροειδών
Πόσο καιρό ζει μια γάτα με λευχαιμία των αιλουροειδών; Η πρόγνωση της λευχαιμίας στις γάτες φυλάσσεται. Γενικά εμφανίζεται υψηλή θνησιμότητα. Ωστόσο, μπορούμε να τους προσφέρουμε καλή ποιότητα ζωής για μήνες ακόμη και χρόνια Σε ορισμένες περιπτώσεις οι γάτες φαίνονται υγιείς για αρκετό καιρό, ειδικά σε ενήλικα άτομα. Αντίθετα η παθολογία αναπτύσσεται πολύ γρήγορα στα κουτάβια.
