Η έλλειψη όρεξης (γνωστή ως ανορεξία) και η αυξημένη κατανάλωση νερού (γνωστή ως πολυδιψία) είναι δύο κλινικά σημάδια που μπορεί να εμφανιστούν σχετίζονται με διάφορες παθολογίες του σκύλου. Γενικά, αυτά τα συμπτώματα τείνουν να εμφανίζονται σε συνδυασμό με άλλες κλινικές εκδηλώσεις, οι οποίες συνήθως βοηθούν πολύ στην καθοδήγηση της διάγνωσης της υποκείμενης νόσου.
Αν θέλετε να μάθετε τι συμβαίνει όταν ο σκύλος μου δεν τρώει και πίνει πολύ νερό, σας προτείνουμε διαβάστε το παρακάτω άρθρο στον ιστότοπό μας στο θα περιγράψουμε τις κυριότερες παθολογικές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν αυτή την κατάσταση σε σκύλους.
Χρόνια νεφρική νόσος
Η χρόνια νεφρική νόσος (ΧΝΝ) είναι η πιο κοινή νεφρική νόσος στους σκύλους, στην πραγματικότητα, είναι η τρίτη κύρια αιτία θανάτου σε γηριατρικούς σκύλους. Αυτή η ασθένεια χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση νεφρικής βλάβης που οδηγεί σε προοδευτική, μόνιμη και μη αναστρέψιμη απώλεια της νεφρικής λειτουργίας
Αυτή η νεφρική δυσλειτουργία προκαλεί:
- Συσσωρεύονται τοξικές ουσίες στο αίμα: μιλάμε για ουραιμία, που προκαλεί ανορεξία, μεταξύ άλλων κλινικών σημείων.
- Ως αντισταθμιστικός μηχανισμός, οι επιζώντες νεφρώνες (λειτουργική μονάδα του νεφρού) αυξάνουν τη διήθησή τους, που σημαίνει αύξηση της παραγωγής ούρων. Για να αποφύγουν την αφυδάτωση, οι σκύλοι προσπαθούν να αντισταθμίσουν την αυξημένη παραγωγή ούρων καταναλώνοντας μεγαλύτερο όγκο νερού
Εκτός από την ανορεξία και την πολυδιψία, η ΧΝΝ μπορεί να εμφανιστεί με μεγάλη ποικιλία άλλων κλινικών σημείων:
- Κατάθλιψη.
- Απώλεια βάρους.
- Έμετος και διάρροια.
- Αφυδάτωση.
- Εγκεφαλοπάθεια.
- Ουραιμική στοματίτιδα.
- Αιμορραγική διάθεση.
- Αναιμία.
- Τύφλωση.
- Οστικές αλλοιώσεις.
Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπευτική θεραπεία, επομένως η αντιμετώπιση της νόσου βασίζεται αποκλειστικά στη χορήγηση συμπτωματικής και νεφροπροστατευτικής θεραπείαςΣυνήθως χρησιμοποίησε ΑΜΕΑ αγγειοδιασταλτικά φάρμακα και νεφρική δίαιτα (χαμηλή σε πρωτεΐνες, νάτριο και κάλιο και πλούσια σε ωμέγα 3 λιπαρά οξέα, διαλυτές φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά).
Μην διστάσετε να ρίξετε μια ματιά στο παρακάτω άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με τα νεφρικά προβλήματα στους σκύλους, τις ασθένειες, τις αιτίες και τα συμπτώματα εδώ.
Σύνδρομο Addison ή υποαδρενοφλοιωτισμός
Το
Το σύνδρομο Addison είναι μια ενδοκρινική παθολογία που χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη έλλειμμα ορμονών που παράγονται από τον φλοιό των επινεφριδίων, κυρίως κορτιζόλης και αλδοστερόνης.
Σε αυτά τα ζώα είναι σύνηθες να βρεθεί απώλεια όρεξης που εξελίσσεται σε πλήρη ανορεξία και αυξημένη κατανάλωση νερού (πολυδιψία). Επιπλέον, είναι σύνηθες να παρατηρούνται άλλα συμπτώματα, όπως:
- Αύξηση όγκου ούρων (πολυουρία).
- Αδυναμία, κατάθλιψη και απώλεια βάρους.
- Έμετος, διάρροια και κοιλιακό άλγος.
- Υποθερμία.
- Τρέμος και επιληπτικές κρίσεις.
- Τύφλωση.
Η διαχείριση αυτής της νόσου απαιτεί μια δια βίου θεραπεία με βάση τα γλυκοκορτικοστεροειδή (υδροκορτιζόνη ή πρεδνιζόνη) και τα ορυκτοκορτικοειδή (φλουδροκορτιζόνη ή ιδιωτική δεσοξυκορτικοστερόνη). Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι παρόλο που δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για το σύνδρομο Addison, η πρόγνωση αυτών των ασθενών είναι εξαιρετική εάν εκπληρωθεί η περιγραφόμενη θεραπεία.
ΗΠΑΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Γενικά, τα πρώτα σημάδια που εμφανίζονται σε σκύλους με ηπατική νόσο είναι μη ειδικά σημεία, συμπεριλαμβανομένης της ανορεξίας και της πολυδιψίας, εκτός από άλλα όπως π.χ. κατάθλιψη, πολυουρία, έμετος, διάρροια, απώλεια βάρους κ.λπ.
Μετά από μια αρχική φάση μη ειδικών συμπτωμάτων, συνήθως εμφανίζονται σημεία που υποδηλώνουν ηπατική νόσο, όπως:
- Ίκτερος: κιτρινωπός αποχρωματισμός των βλεννογόνων.
- Ασκίτης: συσσώρευση υγρού στην κοιλιακή κοιλότητα.
- Νευρολογικά σημεία ηπατικής εγκεφαλοπάθειας.
- Αιμορραγική τάση.
- Ουρικοί λίθοι.
Η θεραπεία των ηπατικών παθήσεων στους σκύλους ποικίλλει ανάλογα με τη συγκεκριμένη παθολογία και μπορεί να αντιμετωπιστεί ιατρικά ή/και χειρουργικά. Επιπλέον, συνήθως χορηγούνται ηπατοπροστατευτικά και αντιοξειδωτικά, όπως ουρσοδεοξυχολικό οξύ, βιταμίνη Ε ή σιλυμαρίνη.
Μην διστάσετε να μάθετε για άλλα ηπατικά προβλήματα σε σκύλους, τις αιτίες και τα συμπτώματά τους στο παρακάτω άρθρο που σας προτείνουμε.
Υπερασβεστιαιμία
Υπερασβεστιαιμία (αυξημένα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα) μπορεί να συμβεί σε συνδυασμό με μια ευρεία ποικιλία παθολογιών, όπως:
- Όγκοι: είναι η κύρια αιτία υπερασβεστιαιμίας σε σκύλους, με πιο τυπικό το λεμφοσάρκωμα, το αδενοκαρκίνωμα των πρωκτικών σάκων και άλλα καρκινώματα. Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω άρθρο σχετικά με Όγκους σε σκύλους: τύποι, συμπτώματα και θεραπεία.
- Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός: προκαλείται από άμεση προσβολή του παραθυρεοειδούς αδένα.
- Νεφρικός υπερπαραθυρεοειδισμός: εμφανίζεται σε σκύλους με Χρόνια Νεφρική Νόσο.
- Διατροφικός υπερπαραθυρεοειδισμός: ως συνέπεια δίαιτας πολύ πλούσιων σε κρέας (ιδιαίτερα ωμό) που είναι πλούσια σε φώσφορο και χαμηλή σε ασβέστιο και βιταμίνη D3. Γίνεται πιο συχνό, λόγω των δίαιτων BARF.
- Δηλητηρίαση: λόγω τυχαίας κατάποσης τρωκτικοκτόνων ή ορισμένων φαρμάκων.
Υπερασβεστιαιμία, εκτός από την ανορεξία και την πολυδιψία, μπορεί να προκαλέσεισημεία όπως:
- Πολυουρία: αυξημένος όγκος ούρων.
- Αδυναμία και λήθαργος.
- Έμετος.
- Δυσκοιλιότητα.
- Αρρυθμίες.
- Κρασμοί.
- Μυϊκός τρόμος.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει κανένα αποτελεσματικό πρωτόκολλο για όλες τις αιτίες υπερασβεστιαιμίας, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί η υποκείμενη αιτία και να ιδρυθεί η καθορισμένη θεραπεία μπροστά του, όποτε είναι δυνατόν. Εάν δεν υπάρχει ειδική θεραπεία, θα πρέπει να ξεκινήσει υποστηρικτική θεραπεία με υγροθεραπεία, κορτικοστεροειδή, διουρητικά και διφωσφονικά για να αυξηθεί η απέκκριση ασβεστίου στα ούρα και να αποτραπεί η επαναρρόφηση του ασβεστίου στα οστά.
Υποκαλιαιμία ή υποκαλιαιμία
Υποκαλιαιμία είναι το μειωμένο επίπεδο καλίου στο αίμα. Στους σκύλους, εμφανίζεται συνήθως ως αποτέλεσμα:
- Νεφρική απώλεια καλίου: σε χρόνια νεφρική νόσο, σωληναριακή οξέωση κ.λπ.
- Γαστρεντερική απώλεια: ως αποτέλεσμα έντονου εμετού ή/και διάρροιας, επειδή το γαστρεντερικό περιεχόμενο είναι πλούσιο σε κάλιο.
Σκύλοι με υποκαλιαιμία συχνά εμφανίζουν απώλεια όρεξης και αυξημένη κατανάλωση νερού. Επιπλέον, συνηθίζεται να παρατηρούμε σε αυτά:
- Πολυουρία: αυξημένος όγκος ούρων.
- Γενικευμένη μυϊκή αδυναμία.
- Λήθαργος και σύγχυση.
- Ταχυκαρδία.
Η θεραπεία της υποκαλιαιμίας θα πρέπει να επικεντρώνεται στα εξής:
- Διορθώστε την υποκείμενη νόσο που την προκαλεί.
- Αναπλήρωση των επιπέδων ασβεστίου: είτε από του στόματος είτε παρεντερικά μέσω θεραπείας με υγρά.
Πυόμετρα
Μια άλλη αιτία ανορεξίας και πολυδιψίας σε θηλυκούς σκύλους είναι η πυομήτρα, η οποία είναι η πιο συχνή παθολογία της μήτρας σε θηλυκούς σκύλους που έχουν φτάσει σε σεξουαλική ωριμότητα Συγκεκριμένα, η πυομήτρα είναι μια πυώδης λοίμωξη της μήτρας που εμφανίζεται όταν τα επίπεδα προγεστερόνης είναι υψηλά, λέγεται, τις εβδομάδες που ακολουθούν τη ζέστη.
Εκτός από τα συμπτώματα που έχουν ήδη αναφερθεί, οι σκύλες με πυομήτρα συνήθως υπάρχουν:
- Αιματηρή ή πυώδης κολπική έκκριση: Ωστόσο, η κολπική έκκριση θα παρατηρηθεί σε ανοιχτές πυομήτρες (αυτές στις οποίες ο τράχηλος παραμένει ανοιχτός), αλλά όχι σε κλειστά πυόμετρα.
- Πυρετός.
- Λήθαργος και κατάθλιψη.
- Πολυουρία: αυξημένος όγκος ούρων.
- Έμετος και διάρροια.
- Διαστολή κοιλίας.
Σε σοβαρές περιπτώσεις ή απουσία κτηνιατρικής θεραπείας, μπορεί να εμφανιστούν σοβαρές επιπλοκές όπως σηψαιμία, τοξαιμία, περιτονίτιδα και νεφρική ανεπάρκεια, που μπορεί να έχει μοιραίες συνέπειες. Ως εκ τούτου, μόλις διαγνωστεί η λοίμωξη, είναι απαραίτητο να καθιερωθεί μια θεραπεία, η οποία θα είναι ιατρική ή χειρουργική ανάλογα με τη σοβαρότητα της διαδικασίας.
Μην διστάσετε να συμβουλευτείτε το ακόλουθο άρθρο για το Pyometra σκύλου: αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα.
