Ο σκύλος μου αναπνέει σκληρά από τη μύτη - ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Πίνακας περιεχομένων:

Ο σκύλος μου αναπνέει σκληρά από τη μύτη - ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ο σκύλος μου αναπνέει σκληρά από τη μύτη - ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Anonim
Ο σκύλος μου αναπνέει βαριά από τη μύτη του - Αιτίες και θεραπεία
Ο σκύλος μου αναπνέει βαριά από τη μύτη του - Αιτίες και θεραπεία

δύσπνοια είναι ένα κλινικό σημείο που αποτελείται από την εμφάνιση δύσκολης και εξαναγκασμένης αναπνοής Στους σκύλους, αυτό το σημάδι συνήθως εκδηλώνεται αρχικά με βαριά αναπνοή από τη μύτη και μεγαλύτερο άνοιγμα των ρουθουνιών. Η δύσπνοια συνήθως εκδηλώνεται επίσης με συριγμό, αυξημένο αναπνευστικό ρυθμό και κυανωτικούς βλεννογόνους. Είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να εμφανιστεί σε πολλές ασθένειες, που δεν συνδέονται μόνο με το αναπνευστικό σύστημα, αλλά σχετίζονται και με άλλες συσκευές και συστήματα.

Αν αναρωτιέστε γιατί ο σκύλος σας αναπνέει βαριά από τη μύτη του, σας συνιστούμε να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο στον ιστότοπό μας σε αυτό εξηγούμε τις πιθανές αιτίες και τη θεραπεία του.

Παθολογίες της ανώτερης αναπνευστικής οδού

Σε αυτήν την ομάδα εντάσσουμε εκείνες τις παθολογίες που επηρεάζουν την ανώτερη αναπνευστική οδό, δηλαδή τη ρινική κοιλότητα, τον λάρυγγα και την τραχεία. Γενικά, αυτές οι παθολογίες τείνουν να προκαλούν αναπνευστική δύσπνοια, δηλαδή κατά τη φάση εισαγωγής αέρα. Είναι οι εξής:

  • Βραχυκεφαλικό σύνδρομο: Πρόκειται για δυσπλασία της ανώτερης αναπνευστικής οδού που επηρεάζει βραχυκεφαλικούς (επίπεδους) σκύλους όπως μπουλντόγκ, πατημασιά ή σιχ tzu. Οι δυσπλασίες που μπορεί να εμφανιστούν σε αυτό το σύνδρομο περιλαμβάνουν στένωση του ρινικού, επιμήκυνση της μαλακής υπερώας, κατάρρευση του λάρυγγα και υποπλασία της τραχείας. Όλα αυτά τείνουν να εμποδίζουν τη διέλευση του αέρα από την αναπνευστική οδό, προκαλώντας εξαναγκασμένη και δύσκολη αναπνοή. Είναι ακόμη δυνατό να παρατηρήσετε σε αυτή την περίπτωση ότι ο σκύλος κάνει θορύβους σαν γουρούνι ή βγάζει μικρά ροχαλίσματα.
  • Απόφραξη από ξένα σώματα: όπως κόκκαλα, κομμάτια φαγητού, μπάλες κ.λπ. Όταν ξένα σώματα αποφράξουν πλήρως τον αυλό της αναπνευστικής οδού, θα εμφανιστεί σοβαρή εικόνα ασφυξίας. Ωστόσο, όταν εμποδίζουν μόνο μερικώς, μπορούμε να παρατηρήσουμε εξαναγκασμένη και δύσκολη αναπνοή.
  • Άλλες αιτίες απόφραξης: όλες οι παθολογίες που προκαλούν απόφραξη ή στένωση της ανώτερης αναπνευστικής οδού, εμποδίζουν τη διέλευση του αέρα και προκαλούν δύσπνοια. Μεταξύ άλλων, επισημαίνουμε οίδημα γλωττίδας, κατάρρευση λάρυγγα ή τραχεία, λαρυγγική παράλυση και ρινικές, λαρυγγικές και τραχειακές μάζες ή όγκους.

Αντιμετώπιση παθολογιών της ανώτερης αναπνευστικής οδού

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η λύση του προβλήματος απαιτεί χειρουργική θεραπεία. Ωστόσο, μερικές φορές είναι απαραίτητη μια Συμπληρωματική ιατρική θεραπεία, βασισμένη σε κορτικοστεροειδή, αντιβηχικά, βρογχοδιασταλτικά και/ή ηρεμιστικά.

Παθολογίες κατώτερου αναπνευστικού

Σε αυτήν την ομάδα περιλαμβάνονται παθολογίες που επηρεάζουν την κατώτερη αναπνευστική οδό, συγκεκριμένα, τους βρόγχους, τους πνεύμονες και τον υπεζωκότα. Γενικά, αυτές οι παθολογίες προκαλούν δύσπνοια εκπνευστικού τύπου, δηλαδή στη φάση κατά την οποία ο αέρας αποβάλλεται από τους πνεύμονες. Για το λόγο αυτό, είναι σύνηθες να παρατηρήσουμε ότι ο σκύλος φυσά από τη μύτη επειδή δεν μπορεί να αναπνεύσει κανονικά. Ας δούμε τις παθολογίες:

  • Βρογχικές παθολογίες: σε περιπτώσεις βρογχίτιδας υπάρχει βρογχοσυστολή (στένωση των βρόγχων) και συσσώρευση εξιδρώματος στον αυλό των βρόγχων, που εμποδίζει τη διέλευση του αέρα και προκαλεί την εμφάνιση αναπνευστικής δυσχέρειας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε όγκους που προσβάλλουν το τοίχωμα των βρόγχων, αφού μειώνουν τον αυλό των πόρων και εμποδίζουν τη διέλευση του αέρα.
  • Πνευμονικές παθολογίες: κάθε παθολογία που επηρεάζει διάχυτα το πνευμονικό παρέγχυμα, ειδικά εάν είναι αμφοτερόπλευρη, προκαλεί την εμφάνιση δύσπνοιας. Σε αυτή την ομάδα συμπεριλαμβάνουμε πνευμονικό οίδημα (παρουσία υγρού εντός των πνευμονικών κυψελίδων), εκτεταμένους πνευμονικούς όγκους, αμφοτερόπλευρη πνευμονία ή βρογχοπνευμονία, πνευμονική ίνωση και πνευμονικό εμφύσημα, μεταξύ άλλων.
  • Παθολογίες του υπεζωκότα: ο υπεζωκότας είναι η ορώδης μεμβράνη που περιβάλλει τους πνεύμονες και την θωρακική κοιλότητα. Όταν ο υπεζωκοτικός χώρος γεμίζει με αέρα (πνευμοθώρακας) ή υγρό (υπεζωκοτική συλλογή), συμβαίνει συμπίεση του πνευμονικού παρεγχύματος, εμποδίζοντάς το να διαταθεί επαρκώς κατά την αναπνοή. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται εξαναγκασμένη και δύσκολη αναπνοή.

Θεραπεία παθολογιών κατώτερου αναπνευστικού

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η θεραπεία είναι πολύ μεταβλητή και εξαρτάται από τη συγκεκριμένη παθολογία που προκαλεί την αναπνευστική δυσκολία, δηλαδή που κάνει τον σκύλο σας να αναπνέει πολύ δύσκολα από τη μύτη. Αυτά είναι τα κύρια:

  • Οι περισσότερες από αυτές τις παθολογίες απαιτούν φαρμακολογική θεραπεία η οποία, ανάλογα με τη διαδικασία, μπορεί να περιλαμβάνει αντιβιοτικά, διουρητικά, βρογχοδιασταλτικά ή κορτικοστεροειδή για μέσω εισπνοής.
  • Όταν είναι απαραίτητο, μπορεί να πραγματοποιηθεί υποστηρικτική θεραπεία με βλεννολυτικά φάρμακα, κατασταλτικά βήχα ή οξυγονοθεραπεία.
  • Στις περισσότερες χρόνιες παθήσεις είναι σκόπιμο να ελέγχετε τη δίαιτα για να προάγετε την απώλεια βάρους, καθώς με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατό να μειωθεί η πίεση της κοιλιάς στο στήθος και ως εκ τούτου να μειώσει το έργο της αναπνοής και να αυξήσει τη χωρητικότητα του θώρακα.
  • Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως ορισμένοι όγκοι του πνεύμονα ή παθολογίες του υπεζωκότα, είναι απαραίτητη μια χειρουργική θεραπεία.

Παθολογίες που επηρεάζουν την αναπνευστική λειτουργία

Εκτός από τις ασθένειες που περιγράψαμε στις προηγούμενες ενότητες, υπάρχουν και άλλες παθολογίες που δεν προέρχονται από το αναπνευστικό σύστημα, αλλά αυτό, ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει την αναπνευστική λειτουργία. Μέσα σε αυτήν την ομάδα, βρίσκουμε:

  • Ανεπαρκής σύσπαση των αναπνευστικών μυών: η σύσπαση των αναπνευστικών μυών επιτρέπει το άνοιγμα του κλωβού των πλευρών για σωστό αερισμό του πνεύμονα. Ωστόσο, όταν μια βλάβη εμφανίζεται στο επίπεδο του αναπνευστικού κέντρου, στο επίπεδο των νευρικών ριζών που νευρώνουν τους αναπνευστικούς μύες ή στο επίπεδο των ίδιων των αναπνευστικών μυών (μυοσίτιδα, δυστροφία, ατροφία κ.λπ.), αυτοί οι μύες συστέλλονται ανεπαρκώς, προκαλώντας κοπιαστική και εξαναγκασμένη αναπνοή. Αυτή η κατάσταση μπορεί επίσης να συμβεί σε περιπτώσεις οξέος πόνου στο στήθος (όπως τραύμα στο στήθος ή πλευρίτιδα) ή σε νευρομυϊκές παθολογίες που επηρεάζουν τους αναπνευστικούς μύες, όπως ο τέτανος ή η βαριά μυασθένεια.
  • Εξωθωρακικές παθολογίες: πρόκειται για παθολογίες που εντοπίζονται εκτός της θωρακικής κοιλότητας, αλλά που μπορεί να επηρεάσουν την αναπνευστική λειτουργία. Γενικά, πρόκειται για παθολογίες της κοιλιακής κοιλότητας που συμπιέζουν το διάφραγμα και εμποδίζουν την ανάκρουσή του κατά την εισπνοή, δυσκολεύοντας τη διάταση των πνευμόνων κατά την εισπνοή. Στους σκύλους μπορεί να εμφανιστεί σε περιπτώσεις ασκίτη (συσσώρευση υγρού στην κοιλιακή κοιλότητα), γαστρική διάταση/στρέψη ή διαφραγματοκήλη.

Θεραπεία αυτών των παθολογιών

Όπως μπορείτε να μαντέψετε, η θεραπεία των αιτιών που περιγράφονται σε αυτήν την ενότητα ποικίλλει επίσης ανάλογα με τη συγκεκριμένη παθολογία:

  • Σε περιπτώσεις μυοσίτιδας ή νευρομυϊκών παθολογιών, όπως ο τέτανος ή η μυασθένεια gravis, είναι απαραίτητο να καθιερωθεί φαρμακολογική θεραπεία Επιπλέον, σε περιπτώσεις οξέος πόνου στο στήθος είναι απαραίτητο να εκτελέσετε μια καλή υποστήριξη αναλγητική θεραπεία
  • Σε άλλες περιπτώσεις, όπως γαστρική διάταση/στρέψη ή διαφραγματοκήλη, είναι απαραίτητη χειρουργική θεραπεία.

Καρδιακές παθολογίες

Αναπνευστική δυσχέρεια μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε παθολογίες που προκαλούν αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια όσο και σε παθολογίες που προκαλούν δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια:

  • Αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια: σε αυτές τις περιπτώσεις, η δύσπνοια εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της εμφάνισης πνευμονικής οίδημα (συσσώρευση υγρού μέσα στις κυψελίδες των πνευμόνων). Εμφανίζεται, για παράδειγμα, σε σκύλους με εκφύλιση της μιτροειδούς βαλβίδας ή ανοιχτό αρτηριακό πόρο.
  • Δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια: σε αυτές τις περιπτώσεις, η δύσπνοια προκαλείται από υπεζωκοτική συλλογή (συσσώρευση υγρού στον υπεζωκοτικό χώρο). Επιπλέον, η δύσπνοια συχνά επιδεινώνεται από ασκίτη (συσσώρευση υγρού στην κοιλιακή κοιλότητα). Εμφανίζεται, για παράδειγμα, σε περιπτώσεις εκφύλισης της τριγλώχινας βαλβίδας και μυοκαρδιοπάθειες της δεξιάς κοιλίας.

Θεραπεία καρδιακών παθολογιών

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η θεραπεία πρέπει να βασίζεται σε δύο πυλώνες:

  • Από τη μία πλευρά, πρέπει να καθιερωθεί ειδική θεραπεία ενάντια στην πρωτοπαθή παθολογία που προκαλεί καρδιακή ανεπάρκεια. Συνήθως, αυτές οι παθολογίες απαιτούν φαρμακολογική θεραπεία (με αντιαρρυθμικά, ινότροπα κ.λπ.), αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως ο ανοιχτός αρτηριακός πόρος, είναι απαραίτητη η χειρουργική θεραπεία.
  • Επιπλέον, ανάλογα με το αν εμφανίζεται αριστερή ή δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια, είναι απαραίτητο να διόρθωση πνευμονικού οιδήματος ή υπεζωκοτικής συλλογής, αντίστοιχα. Σε περίπτωση πνευμονικού οιδήματος θα πρέπει να χορηγούνται διουρητικά ενώ σε περίπτωση υπεζωκοτικής συλλογής θα χρειαστεί παροχέτευση της συλλογής με θωρακοκέντηση.

Άλλες αιτίες που αναγκάζουν έναν σκύλο να αναπνέει σκληρά από τη μύτη

Όλες οι αιτίες που περιγράφονται παραπάνω μπορεί να σας κάνουν να παρατηρήσετε ότι ο σκύλος σας αναπνέει σκληρά από τη μύτη του όταν κοιμάται και όταν είναι ξύπνιος. Ανάλογα με τη συγκεκριμένη αιτία, ναι, ο τύπος της αναπνοής θα είναι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όπως έχουμε ήδη δει.

Ωστόσο, δεν είναι οι μόνες αιτίες, γιατί εκτός από τις αιτιολογίες που περιγράφηκαν στις προηγούμενες ενότητες, πρέπει να επισημάνουμε και άλλες αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν σε δυσκολία στην αναπνοή σε σκύλους:

  • Ευσαρκία
  • Αναιμία
  • Δηλητηρίαση
  • Θερμοπληξία
  • Ηλεκτροπληξία

Θεραπεία αυτών των άλλων αιτιών

Ομοίως, η θεραπεία αυτών των αιτιών θα ποικίλλει ανάλογα με τη συγκεκριμένη διαδικασία.

  • Στους υπέρβαρους σκύλους, θα είναι απαραίτητο να καθιερωθεί μια υποθερμιδική δίαιτα με κατάλληλο πρόγραμμα άσκησης για την επίτευξη προοδευτικής απώλειας βάρους του ζώου.
  • Σε περιπτώσεις αναιμίας, θα χρειαστεί να καθιερωθεί ειδική θεραπεία κατά της πρωτογενούς αιτίας, ανάλογα με το αν πρόκειται για αιμολυτική αναιμία, αιμορραγικό ή υποπολλαπλασιαστικό.
  • Σε περιπτώσεις μέθης, θερμοπληξίας ή ηλεκτροπληξίας, θα είναι απαραίτητο να καθιερωθεί θεραπεία υποστήριξης με οξυγονοθεραπεία, υγροθεραπεία, κλπ.

Συνιστάται: