Η οικογένεια Canidae αποτελείται από διάφορα άγρια ζώα και επίσης οικόσιτους σκύλους. Συγκεκριμένα, σε αυτή την καρτέλα του site μας θέλουμε να παρουσιάσουμε πληροφορίες για έναν από τους τύπους λύκων, τον ευρωπαϊκό, τον λύκο κυνώνα, ο οποίος έχει χωριστεί σε πολλά υποείδη. Γνωστός και ως ευρασιατικός λύκος, είναι ένα ζώο με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μέσα στην ομάδα.
Οι λύκοι έχουν μια αρχαία σχέση με τα ανθρώπινα όντα, η οποία, αφενός, έχει γεννήσει μύθους, μύθους, ακόμη και κινηματογραφικές δημιουργίες, αλλά, από την άλλη, έχουν συχνά επηρεαστεί τρομερά από το μαζικό κυνήγι. Συνεχίστε να διαβάζετε τις επόμενες γραμμές για να γνωρίσετε τον ευρωπαϊκό λύκο
Χαρακτηριστικά του Ευρωπαϊκού λύκου
Ο ευρωπαϊκός λύκος, λόγω των χαρακτηριστικών του, είναι από τα μεγάλα αρπακτικά της Ευρώπης, μάλιστα, είναι ο δεύτερος, αφού η πρώτη θέση ανήκει στην καφέ αρκούδα. Ας γνωρίσουμε τα κύρια χαρακτηριστικά του:
- Είναι ένας λύκος γενικά μεγάλου μεγέθους, αν και οι διαστάσεις του μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη συγκεκριμένη περιοχή όπου ζει. Έτσι, για παράδειγμα, οι λύκοι που βρίσκονται βορειότερα μπορεί να ζυγίζουν περίπου 80 κιλά, ενώ εκείνοι σε περιοχές νοτιότερα ζυγίζουν μεταξύ 25 και 30.
- Το μήκος του σώματος κυμαίνεται μεταξύ 1 και 1,6 μέτρων. Το ύψος φτάνει και μπορεί να ξεπεράσει τα 40 εκατοστά.
- Το αποτύπωμα ενός λύκου μοιάζει με αυτό ενός μεγαλόσωμου σκύλου. Δείχνει καθαρά τέσσερα δάχτυλα και νύχια.
- Το κρανίο είναι στενότερο από αυτό των άλλων λύκων, χαρακτηριστικό που αυξάνεται μέχρι να σχηματιστεί η μύτη.
- Τα αυτιά είναι τοποθετημένα ψηλά, δίνοντάς τους εγγύτητα, παρόλο που είναι κοντά.
- Έχει Μακριά πόδια, αλλά κάπως στενή βάση.
- Τα μαλλιά είναι σχετικά κοντά, με εξαίρεση τον λαιμό, την πλάτη και την ουρά, όπου είναι συνήθως πιο μακριά.
- Όσον αφορά τον χρωματισμό, μπορεί να διαφέρει. Τα βόρεια δείγματα είναι γενικά πιο ανοιχτόχρωμα, με γκριζωπούς τόνους, ενώ σε άλλες περιοχές τείνουν να είναι καφέ, ακόμη και με κοκκινωπά μέρη. Ωστόσο, συνηθίζεται να είναι λευκά από τα μάγουλα μέχρι το στήθος.
Οικότοπος του Ευρωπαϊκού λύκου
Ο ευρωπαϊκός λύκος ήταν κάποτε το πιο διαδεδομένο σαρκοφάγο, με παρουσία σε όλες σχεδόν τις χώρες της ηπείρου, με ορισμένες εξαιρέσεις, όπως το ΗΒ. Ωστόσο, από τον 20ο αιώνα, η κατάστασή τους άλλαξε άρδην. Επί του παρόντος, χάρη σε έργα ανάκαμψης, ενδέχεται να είναι ξανά παρούσα σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελβετία, η Σουηδία και η Νορβηγία, καθώς και στα ανατολικά της ηπείρου και στην Ιβηρική Χερσόνησο. Ομοίως, εκτιμάται αύξηση πληθυσμού προς τα βόρεια και το κέντρο της Ασίας.
Ο βιότοπος του ευρωπαϊκού λύκου ποικίλλει, το οποίο συνάγεται από την ευελιξία του ως προς την εδαφική επέκταση που είχε καθ' όλη τη διάρκεια του καιρού. Υπό αυτή την έννοια, μπορεί να κατοικήσει σε απομονωμένα δάση με διαφορετικά εύρη θερμοκρασιών, δασικά δάση, χιονισμένα οικοσυστήματα, λιβάδια, καθώς και μέρη κοντά σε ανθρώπινους πληθυσμούς, τα οποία μπορούν πάντα να δημιουργούν συγκρούσεις.
Έθιμα του Ευρωπαίου λύκου
Αυτά τα κυνοειδή έχουν μια καλά καθορισμένη κοινωνική δομή στις αγέλες στις οποίες ζουν. Αυτά ποικίλλουν σε αριθμό, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα τροφίμων και τις συνθήκες του οικοτόπου. Η ομάδα διευθύνεται από ένα ζευγάρι άλφα θηλυκού και αρσενικού, οι οποίοι, μεταξύ άλλων προνομίων, είναι οι πρώτοι που τρέφονται. Οι Ευρωπαίοι λύκοι είναι συνηθισμένοι να είναι εδαφικοί, στην πραγματικότητα, είναι ζωτικής σημασίας για ένα άτομο μιας ορισμένης ηλικίας να βρει ένα σύντροφο και να μπορέσει να δημιουργήσει το δικό του πακέτο.
Μόλις εγκατασταθούν, ζηλεύουν την περιοχή επέκτασής τους, η οποία, ανάλογα με την περιοχή, μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 100 και 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Για να οριοθετήσετε την περιοχή χρησιμοποιήστε σημάδια ούρων και κοπράνων, υποδεικνύοντας έτσι την παρουσία τους σε άλλες ομάδες. Αν αυτά ξεπεράσουν τα όρια, μπορεί να προκύψουν ισχυρές αντιπαραθέσεις. Οι Ευρωπαίοι λύκοι συνήθως δραστηριοποιούνται εντός της εμβέλειάς τους και κινούνται μέσα σε αυτό.
Τάισμα του Ευρωπαϊκού λύκου
Ο ευρωπαϊκός λύκος είναι σαρκοφάγο ζώο Το θήραμα στον βιότοπό του προϋποθέτει την παρουσία του στην περιοχή. Έχει μια ευρεία διατροφή, καταναλώνει σημαντική ποικιλία ζώων, αφού ένας μέσος λύκος χρειάζεται 1,5 έως 2 κιλά κρέας καθημερινά για να συντηρηθεί, αν και μπορεί να ξοδέψει αρκετά μέρες χωρίς φαγητό. Με αυτή την έννοια, αυτό το υποείδος λύκου μπορεί να τρέφεται με άλκες, ελάφια, αγριογούρουνα, ζαρκάδια, τάρανδους, βίσονες, μικρά ασπόνδυλα και ακόμη και, τελικά, βλάστηση. Όταν η τροφή είναι σπάνια, οι λύκοι αναγκάζονται να επιτεθούν σε οικόσιτα ζώα, όπως πρόβατα ή αγελάδες. Επιπλέον, σε αυτές τις συνθήκες τρέφονται ακόμη και με σκουπίδια.
Αναπαραγωγή του Ευρωπαϊκού λύκου
Γενικά, η αναπαραγωγή του Ευρωπαϊκού λύκου είναι προνόμιο του ζεύγους άλφα, έτσι ώστε τα άλλα άτομα πρέπει να γίνουν ανεξάρτητα και να βρεθούν το δικό τους κοπάδι για να έχουν τους απογόνους τους. Αυτά τα ζώα συνήθως φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία δύο ετών. Η αναπαραγωγική περίοδος εμφανίζεται μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου, αν και είναι συνήθως αργότερα για τις ομάδες που ζουν στα βόρεια της περιοχής. Ο χρόνος κύησης διαρκεί από 60 έως 63 ημέρες και κάθε γέννα είναι 5 έως 6 κουτάβια, αν και θα εξαρτηθεί, βασικά, από τη διαθεσιμότητα τροφής. Τα νέα μέλη της ομάδας παραμένουν σε αυτήν έως και δύο χρόνια, οπότε και θα αναζητήσουν την ανεξαρτησία τους.
Κατάσταση διατήρησης του ευρωπαϊκού λύκου
Ο ευρωπαϊκός λύκος είναι ένα υποείδος που έχει υποστεί μεγάλη πίεση για αιώνες, σε σημείο να έχει εξαφανιστεί από ορισμένες περιοχές λόγω της δίωξης και της δολοφονίας κάθε τελευταίου ατόμου, για το οποίο προσφέρθηκαν ακόμη και ανταμοιβές και ψηφίστηκαν νόμοι. Χάρη στις προσπάθειες για τη διατήρησή του, αυτό το ζώο αναρρώνει σε διάφορες χώρες και έχει εμφανιστεί ξανά στις γηγενείς του περιοχές από τις οποίες είχε εξαλειφθεί.
Επί του παρόντος, η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) έχει ταξινομήσει το είδος του γκρίζου λύκου ως το λιγότερο ανησυχητικό, αλλά, ανάλογα με τις συνθήκες του υποείδους, κάθε περιοχή καθορίζει ειδικές κατευθυντήριες γραμμές, κάτι που οδήγησε για την ένταξή τους σε ορισμένες νομικές πράξεις για την προστασία τους.