La gran mayoría de las especies del reino animal puede ser afectadas por enfermedades parasitarias, y los equinos no son la excepción. Los parásitos son organismos que de forma permanente o temporal y de manera obligatoria, Deben nutarte ένας deotro οργανισμός με έξοδα (που δεν έχει καμία σχέση με αυτό),Αυτή η σχέση δεν συνεπάγεται
En este artículo de ExpertoAnimal desarrollaremos las generalidades de los organismos más importantes que parasitan caballos, las enfermedades que producen, su prevención y su posible tratamiento. Sigue leyendo para descubrir todos losτύποι παρασίτων στα άλογα και τα συμπτώματα που προκαλούν.
Τύποι παρασίτων στα άλογα
Μια παρασιτική ασθένεια είναι αυτή που προκαλείται από παράσιτα. Τα παράσιτα προσαρμόζονται στα διαφορετικά ενδιαιτήματα που μπορεί να προσφέρει ο ξενιστής (αίμα, δέρμα, υποδόριος ιστός, όργανα, κοιλότητες κ.λπ.), γι' αυτό και μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με την πληγείσα περιοχή. Δεδομένου ότι υπάρχουν εκατομμύρια γένη και είδη παρασίτων, χρησιμοποιούνται ταξινομικές κατηγορίες για να κάνουν τη μελέτη τους λίγο πιο εύκολη. Τα taxa δεν είναι τίποτα άλλο από ομάδες στις οποίες η βιολογία ταξινομεί επιστημονικά τα έμβια όντα, συνδέοντάς τα με τις ομοιότητες και τη φυλογενετική τους εγγύτητα. Η σωστή ταξινομική ταξινόμηση των παρασιτικών ειδών βοήθησε την επιστήμη να ομαδοποιήσει καλύτερα τις ασθένειες που προκαλούν, διευκολύνοντας έτσι τόσο το έργο της ιατρικής όσο και της διδασκαλίας.
Ωστόσο, γενικότερα, μπορούμε να ταξινομήσουμε τα παράσιτα των αλόγων σε δύο μεγάλες ομάδες:
- Εσωτερικά παράσιτα
- Εξωτερικά παράσιτα
Μέσα σε κάθε ομάδα βρίσκουμε διαφορετικούς τύπους παρασίτων που επηρεάζουν τα άλογα, όπως θα δούμε στις επόμενες ενότητες.
Εσωτερικά παράσιτα στα άλογα
Τα εσωτερικά παράσιτα, που ονομάζονται και ενδοπαράσιτα, είναι οργανισμοί που ζουν μέσα στο ζώο (όργανα, αίμα, έντερα κ.λπ.). Λαμβάνουν επίσης μια ταξινόμηση ανάλογα με τον εσωτερικό χώρο στον οποίο αναπτύσσουν τη ζωή τους. Είναι η αιτία πολλών ασθενειών που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή του ζώου. Τα εσωτερικά παράσιτα που έχουν τη μεγαλύτερη κλινική σημασία στα ιπποειδή είναι τα ακόλουθα:
Εντερικά παράσιτα σε άλογα
Όπως αναφέραμε προηγουμένως, ένας από τους τρόπους ταξινόμησης των παρασιτικών ασθενειών είναι από το προσβεβλημένο σύστημα ή όργανο ξενιστή. Σε αυτή την περίπτωση, που μιλάμε για τα έντερα, αυτές οι παθήσεις έχουν μεγάλη κλινική σημασία, αφού είναι η αιτία της διάρροιας, κολικός, περιτονίτιδα και πολλές άλλες πεπτικές παθήσεις.
Τα πιο σημαντικά εντερικά παράσιτα είναι τα λεγόμενα δυνατά, που είναι η αιτία της στρογγυλώσεως των ιπποειδών (παρασίτωση που προκαλείται στα άλογα από νηματώδεις της τάξης Strongylida) και είναι οι πρωταγωνιστές των περισσότερων καταστάσεων που προκαλούνται από εντερικά παράσιτα στα άλογα. Αν και υπάρχει μια ταξινόμηση μεγάλων και μικρών δυνατών, θα μιλήσουμε για τα πιο σημαντικά. Μερικά από τα μεγάλα δυνατά στελέχη είναι ικανά να μεταναστεύσουν και να επηρεάσουν όργανα μακριά από το έντερο. Οι πιο συνηθισμένοι ισχυροί τύποι είναι:
- Strongylos vulgaris: εντοπίζεται στο παχύ έντερο προκαλώντας τραυματισμούς που μειώνουν την ποιότητα ζωής του αλόγου. Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά αυτού του παρασίτου είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μεταναστεύσει μέσω των αρτηριών, προσκολλώντας και αποδυναμώνοντας το ενδοθήλιο, μια δράση που καταλήγει να προκαλεί επιβλαβές ανεύρυσμα.
- Strongylos equinus: είναι μέρος των μεγάλων δυνατών και έχει επίσης το χαρακτηριστικό ότι μπορεί να μεταναστεύσει. Σε αυτή την περίπτωση προκαλεί παγκρεατίτιδα και σοβαρή ηπατική βλάβη στα άλογα.
- Strongylus edentatus: αυτό το παράσιτο σχετίζεται με περιτονίτιδα στα άλογα, αν και έχει επίσης περιγραφεί ότι μπορεί να προκαλέσει ηπατική βλάβη.
Εκτός από ισχυρούς, πρέπει να αναφέρουμε άλλα είδη των εντερικών παρασίτων σε άλογα με μεγάλη συνάφεια:
- Parascaris equorum: προκαλεί κολικούς λόγω απόφραξης και χαρακτηρίζεται από υψηλή θνησιμότητα στα πουλάρια.
- Oxiurys equis: προκαλεί οξυούρωση στα άλογα, που χαρακτηρίζεται από κνησμό στον πρωκτό και την ουρά, ανησυχία και επακόλουθη απώλεια όρεξης λόγω στρες.
- Habronemiasis: είναι μια παθολογία που προκαλείται από νηματώδεις της τάξης Habronema και, αν και οι νηματώδεις παρασιτούν τα έντερα, αυτό το είδος είναι ικανό να προκαλέσει δερματική αβρονεμίωση των ιπποειδών, μια από τις πιο μελετημένες δερματικές παθήσεις σε άλογα. Μέσα σε αυτή τη σειρά μπορούμε να ονομάσουμε Habronema megastoma, Habronema muscae και Habronema microstoma.
Αιμοπαράσιτα σε άλογα
Όπως υπονοεί η λέξη, τα αιμοπαράσιτα δεν είναι παρά παρασιτικοί οργανισμοί που ζουν στο αίμα του ξενιστή. Τείνουν να προτιμούν ορισμένα κύτταρα ανάλογα με το είδος, αν και ορισμένα έχουν αναφερθεί ότι παραμένουν ελεύθερα στην κυκλοφορία του αίματος. Στο άλογο, τα πιο μελετημένα είναι:
- Τρυπανοσώματα: προκαλώντας τρυπανοσωμίαση των ιπποειδών, προκαλούν αναιμία που μπορεί να είναι αρκετά σοβαρή. Το είδος που παρασιτώνει τα άλογα ονομάζεται Trypanosoma evansi.
- Babesias: προκαλεί πιροπλάσμωση των ιπποειδών. Μερικά είδη babesia μπορούν να παρασιτίσουν το άλογο μέσω φορέων (σε αυτή την περίπτωση ένα τσιμπούρι). Στο άλογο μπορούμε να βρούμε τα είδη Babesia caballi και Babesia equi.
Πνευμονικά παράσιτα σε άλογα
Υπάρχουν παράσιτα στα άλογα που αναπτύσσουν τους εξελικτικούς τους κύκλους στην αναπνευστική οδό. Στην περίπτωση των αλόγων, το πιο σημαντικό είναι ένας νηματώδης που ονομάζεται Dictyocaulus arnfeldii, ο οποίος προκαλεί την πνευμονική νόσο των ιπποειδών. Τα κύρια συμπτώματά του είναι ο βήχας και η καταρροή, ειδικά τις κρύες μέρες. Η πρόγνωσή της είναι γενικά ευνοϊκή, αλλά εάν η προσβολή είναι σοβαρή, μπορεί να προκαλέσει αναπνευστική δυσχέρεια έως πνευμονία. Μπορεί επίσης να ευνοήσει το περιβάλλον για μια βακτηριακή λοίμωξη που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του ζώου, ειδικά των πουλαριών.
Παράσιτα νεφρών σε άλογα
Υπάρχουν μερικά παράσιτα που μπορούν να ζουν στο νεφρό. Στην περίπτωση των αλόγων, πρέπει να λάβουμε υπόψη την Klossielia equi, υπεύθυνη για την νεφρική κοκκιδίωση των ιπποειδών. Αυτή η παθολογία μπορεί να οδηγήσει το ζώο σε νεφρικές λοιμώξεις και αλλοιώσεις στην αρχιτεκτονική του νεφρού.
Εξωτερικά παράσιτα στα άλογα
Τα εξωτερικά παράσιτα, ή εξωπαράσιτα, είναι οργανισμοί που ζουν έξω από τον οργανισμό του ξενιστή, βρίσκονται γενικά στο δέρμα και μπορούν να προκαλέσουν πολύ επικίνδυνες ασθένειες για το ζώο που τα φιλοξενεί. Μπορούμε να ονομάσουμε έντομα, ακάρεα, αραχνοειδείς κ.λπ., αλλά τα πιο σημαντικά εξωτερικά παράσιτα στα άλογα μπορούν να ταξινομηθούν ως εξής:
Μύγες
- Tábanos: είναι είδη μυγών που ανήκουν στην οικογένεια Tabanidae. Είναι αιματοφάγοι, τρέφονται δηλαδή με αίμα και κάποια είδη σχετίζονται με άλογα. Το τσίμπημα του είναι αρκετά επώδυνο, γι' αυτό και προκαλεί προβλήματα άγχους στο δείγμα.
- Stomoxys calcitrans: ονομάζεται συνήθως σταθερή μύγα και έχει επίσης αιματοφάγους συνήθειες. Ενδιαφέρεται για σχεδόν οποιοδήποτε θερμόαιμο ζώο (συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων), γι' αυτό θα πρέπει να θεωρείται σημαντικό εξωτερικό παράσιτο στη μελέτη των ιπποειδών.
- Gasterophilus: οι μύγες που ανήκουν σε αυτό το γένος έχουν την ιδιαιτερότητα να προκαλούν μυίαση σε διάφορα μέρη του οργανισμού. Μπορούν να αναπτύξουν τις προνύμφες τους στα έντερα ή στη ρινική κοιλότητα, ανάλογα με το είδος. Τα πιο σημαντικά που επηρεάζουν τα άλογα είναι: G. haemorrhoidalis, G. intestinalis και G. nasalis.
Τσιμπούρια στα άλογα
Τα πιο κοινά είδη κροτώνων στα άλογα είναι:
- Dermacentor nitens: είναι είδος που ανήκει στην οικογένεια των Ixodidae (σκληρά τσιμπούρια) και είναι ένα από τα τσιμπούρια που παρασιτούν τα άλογα. Αυτό το τσιμπούρι χρησιμεύει ως φορέας για άλλα παράσιτα (όπως η μπαμπέσια), προκαλώντας διάφορες συστηματικές ασθένειες όπως η πιροπλάσμωση των ιπποειδών.
- Ambliiomma Cajennense: ανήκει επίσης στην οικογένεια των σκληρών κροτώνων και είναι ένα από τα είδη που απαντώνται συχνότερα στα άλογα. Προκαλεί προβλήματα αναιμίας και είναι παγκοσμίως γνωστό ότι ευθύνεται για τον πυρετό των Βραχωδών Βουνών.
Θα παρατηρήσουμε ότι το άλογο έχει τσιμπούρια αν παρατηρήσουμε ότι φαγούρα σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Κατά την ανάλυση αυτής της περιοχής, θα μπορούμε να δούμε τέλεια το τσιμπούρι, το οποίο θα πρέπει να αφαιρέσουμε με τσιμπιδάκια, προσέχοντας πολύ ή πηγαίνοντας στον κτηνίατρο.
Πώς να εξαλείψετε τα παράσιτα στα άλογα; - Θεραπευτική αγωγή
Για προφανείς λόγους, κάθε παρασιτικό είδος θα έχει εντελώς διαφορετικό έλεγχο και θεραπεία. Είναι σημαντικό να διενεργείται αποτελεσματικός έλεγχος υγείας και ο κτηνίατρος να αξιολογεί το ζώο από τη γέννηση. Η αντιπαρασιτική φαρμακευτική αγωγή κατά τη γνώμη του γιατρού θα είναι η πιο ευνοϊκή για το ζώο, ωστόσο, πρέπει επίσης να ακολουθούνται οι συστάσεις διαχείρισης για την αποφυγή επακόλουθων λοιμώξεων. Εκτός από το σχέδιο υγείας, συνιστώνται ορισμένες παγίδες μυγών εάν η κατάσταση το δικαιολογεί ή εάν το ζώο βρίσκεται σε περιοχή που είναι πολύ ευνοϊκή για έντομα δίπτερα.
Η πρόγνωση, τις περισσότερες φορές, είναι ευνοϊκή αν ληφθούν εξαρχής υπόψη τα προαναφερθέντα, επιτρέπεται μάλιστα ένα ελάχιστο παρασιτικό φορτίο που δεν πυροδοτεί σημεία και συμπτώματα οποιασδήποτε ασθένειας. Σε περίπτωση που γίνει λάθος χειρισμός και η αναπαραγωγή παρασίτων είναι υπερβολική, φυσικά τίθεται σε κίνδυνο η ζωή του δείγματος.
Λοιπόν, πώς να εξαλείψετε τα παράσιτα στα άλογα; Τα αντιπαρασιτικά προϊόντα θα επιλέγονται ανάλογα με το εν λόγω παράσιτο. Από την άλλη, μόλις εξαλειφθεί, ο κτηνίατρος θα ορίσει ένα ημερολόγιο προληπτικής αποπαρασίτωσης, δηλαδή για να αποφύγει μελλοντικές προσβολές. Το εν λόγω πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τόσο εσωτερική αποπαρασίτωση, μέσω δισκίων ή σιροπιών, όσο και εξωτερική αποπαρασίτωση, μέσω τοπικών ή κατάποσης προϊόντων. Φυσικά, εκτός από τη λήψη υπόψη της αποπαρασίτωσης, συνιστούμε να λάβετε υπόψη την αποπαρασίτωση σχέδιο εμβολιασμού για τα άλογα που καθορίζεται από τον ειδικό.
