Οι δεινόσαυροι ήταν τα κυρίαρχα ζώα κατά τη διάρκεια του Μεσοζωικού. Σε όλη αυτή την εποχή, διαφοροποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μερικοί από αυτούς τόλμησαν να αποικίσουν τον αέρα, προκαλώντας διαφορετικούς τύπους ιπτάμενων δεινοσαύρων και, τέλος, σε πτηνά.
Ωστόσο, τα τεράστια ιπτάμενα ζώα που συνήθως ονομάζονται δεινόσαυροι δεν είναι, αλλά είναι άλλοι τύποι ιπτάμενων ερπετών Θέλετε να μάθετε περισσότερα; Μην χάσετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με τους τύπους ιπτάμενων δεινοσαύρων: ονόματα και εικόνες.
Μαθήματα Ιπτάμενων Δεινοσαύρων
Κατά τη διάρκεια του Μεσοζωικού, πολλά είδη δεινοσαύρων κατοικούσαν σε ολόκληρο τον πλανήτη και έγιναν τα κυρίαρχα σπονδυλωτά. Μπορούμε να ομαδοποιήσουμε αυτά τα ζώα σε δύο τάξεις:
- Ornithischians (Ornithischia): Είναι γνωστοί ως δεινόσαυροι με όρνιθα, αφού ο ηβικός κλάδος της πυελικής δομής τους ήταν προσανατολισμένος ουραίος (προς την ουρά), όπως στα σύγχρονα πουλιά. Αυτοί οι δεινόσαυροι ήταν φυτοφάγοι και πολύ πολυάριθμοι. Η εξάπλωσή τους ήταν παγκόσμια, αλλά εξαφανίστηκαν στο Κρητιδικό-Τριτογενές όριο.
- Saurischia (Saurischia): αυτοί είναι οι δεινόσαυροι με «σαύρα». Ο ηβικός κλάδος των saurischians είχε κρανιακό προσανατολισμό, όπως στα σύγχρονα ερπετά. Αυτή η σειρά περιλαμβάνει όλους τους τύπους σαρκοφάγων δεινοσαύρων καθώς και πολλά φυτοφάγα. Αν και τα περισσότερα από αυτά εξαφανίστηκαν στα όρια Κρητιδικού-Τριτογενούς, μερικά από αυτά επέζησαν: πτηνά ή ιπτάμενοι δεινόσαυροι.
Χαρακτηριστικά των ιπτάμενων δεινοσαύρων
Η εμφάνιση της πτήσης στους δεινόσαυρους ήταν μια αργή διαδικασία κατά την οποία προέκυψαν οι προσαρμογές των σύγχρονων πτηνών. Με χρονολογική σειρά εμφάνισης, Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά των ιπτάμενων δεινοσαύρων:
- Τρία δάχτυλα: Χέρια με μόνο τρία λειτουργικά δάχτυλα και κούφια οστά, πολύ λιγότερο βαριά. Αυτά τα χαρακτηριστικά εμφανίζονται πριν από περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια στην υποκατηγορία Theropoda.
- Περιστρεφόμενες κούκλες: χάρη σε ένα κόκκαλο σε σχήμα μισοφέγγαρου. Το γνωστό Velociraptor είχε αυτά τα χαρακτηριστικά, που του επέτρεπαν να κυνηγάει θήραμα με ένα χτύπημα στο χέρι.
- Φτερά (και άλλα): αναστροφή του πρώτου δακτύλου, μακριά χέρια, μείωση του αριθμού των σπονδύλων, κοντή ουρά και εμφάνιση φτερά Οι εκπρόσωποι αυτού του σταδίου μπορούσαν να γλιστρήσουν και ίσως ακόμη και να χτυπήσουν τα φτερά τους για ελαφριά πτήση.
- Κορακοειδές οστό: εμφάνιση του κορακοειδούς οστού (συνδέει τον ώμο με τον θώρακα), ουραίοι σπόνδυλοι συντηγμένοι σχηματίζοντας την ουρά των πτηνών ή πυγόστυλο και προενισχυμένα πόδια. Οι δεινόσαυροι που διέθεταν αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν δενδρολίβανοι και είχαν ισχυρούς χτύπους φτερών για πτήση.
- Οστό Alula: Εμφάνιση της αλούλας, του οστού που προκύπτει από τη σύντηξη των ατροφισμένων δακτύλων. Αυτό το οστό βελτίωσε την ικανότητα ελιγμών πτήσης.
- Ουρά, πλάτη και στέρνο κοντά: βράχυνση της ουράς και της πλάτης και του στέρνου με καρίνα. Αυτοί είναι χαρακτήρες που δημιούργησαν το σύγχρονο πέταγμα των πουλιών.
Τύποι ιπτάμενων δεινοσαύρων
Οι ιπτάμενοι δεινόσαυροι περιλαμβάνουν και περιλαμβάνουν (πουλιά) τόσο σαρκοφάγα ζώα όσο και πολλούς τύπους φυτοφάγων και παμφάγων δεινοσαύρων. Τώρα που γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά που, σιγά σιγά, γέννησαν τα πουλιά, ας δούμε μερικούς τύπους ιπτάμενων δεινοσαύρων ή πρωτόγονων πτηνών:
Archaeopteryx
Είναι ένα γένος πρωτόγονων πτηνών που έζησε κατά την Ύστερη Ιουρασική, περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια πριν. Θεωρούνται μεταβατική μορφή μεταξύ δεινοσαύρων χωρίς πτήση και σύγχρονων πτηνών. Δεν μετρούσαν πάνω από μισό μέτρο, τα φτερά τους ήταν μακριά και είχαν φτερά. Ωστόσο, πιστεύεται ότι το μπορούσε να γλιστρήσει μόνο και μπορεί να ήταν καρυδιές δέντρων.
Iberomesornis
Είναι ένας ιπτάμενος δεινόσαυρος που έζησε κατά την Κρητιδική, περίπου 125 εκατομμύρια χρόνια πριν. Είχε ύψος όχι περισσότερο από 15 εκατοστά, είχε πέλματα, πυγόστυλο και κορακοειδή. Τα απολιθώματα του βρέθηκαν στην Ισπανία.
Ιχθυόρνης
Ήταν ένα από τα πρώτα οδοντωτά πουλιά που ανακαλύφθηκαν και θεωρήθηκε από τον Κάρολο Δαρβίνο ως μία από τις καλύτερες αποδείξεις της θεωρίας της εξέλιξης. Αυτοί οι ιπτάμενοι δεινόσαυροι έζησαν πριν από 90 εκατομμύρια χρόνια και είχαν άνοιγμα φτερών περίπου 17 ίντσες. Εξωτερικά έμοιαζαν πολύ με τους σύγχρονους γλάρους.
Διαφορές μεταξύ δεινοσαύρων και πτερόσαυρων
Όπως μπορείτε να δείτε, οι τύποι των ιπτάμενων δεινοσαύρων δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που πιθανώς φανταζόσασταν. Αυτό συμβαίνει επειδή τα μεγάλα ιπτάμενα ερπετά του Μεσοζωικού δεν ήταν στην πραγματικότητα δεινόσαυροι, αλλά πτερόσαυροιΑλλά Γιατί? Αυτές είναι οι κύριες διαφορές μεταξύ των δύο:
- Τα φτερά: Τα φτερά των πτερόσαυρων ήταν μεμβρανώδεις διαστολές που ένωναν το τέταρτο δάχτυλο του χεριού με τα πίσω άκρα. Ωστόσο, τα φτερά των ιπτάμενων δεινοσαύρων ή των πτηνών είναι τροποποιημένα μπροστινά άκρα, είναι δηλαδή οστεώδη.
- Τα άκρα : οι δεινόσαυροι έχουν τα άκρα τους κάτω από το σώμα τους, υποστηρίζοντας όλο το βάρος τους και επιτρέποντάς τους να διατηρούν μια άκαμπτη στάση. Οι πτερόσαυροι, από την άλλη πλευρά, είχαν τα άκρα τους εκτεταμένα και στις δύο πλευρές του σώματος. Αυτή η διαφορά οφείλεται στο γεγονός ότι η λεκάνη είναι πολύ διαφορετική σε κάθε ομάδα.
Τύποι πτερόσαυρων
Οι Πτερόσαυροι, ελάχιστα γνωστοί ως ιπτάμενοι δεινόσαυροι, ήταν στην πραγματικότητα ένας άλλος τύπος ερπετού που ζούσε με τους πραγματικούς δεινόσαυρους κατά τη διάρκεια του Μεσοζωικού. Υπάρχουν πολλές οικογένειες πτερόσαυρων που είναι γνωστές, επομένως θα δούμε μόνο μερικά εξαιρετικά γένη:
Πτεροδάκτυλοι
Οι πιο γνωστοί τύποι ιπτάμενων ερπετών είναι τα πτεροδάκτυλα (Pterodactylus), ένα γένος σαρκοφάγων πτερόσαυρων που τρέφονταν με μικρά ζώα. Όπως οι περισσότεροι πτερόσαυροι, οι πτεροδάκτυλοι είχαν ένα ακρολοφία στα κεφάλια τους που πιθανώς ήταν σεξουαλική κλήση.
Quetzalcoatlus
Οι τεράστιοι Quetzalcoatlus είναι ένα γένος πτερόσαυρων που ανήκουν στην οικογένεια Azhdarchidae. Αυτή η οικογένεια περιλαμβάνει τους μεγαλύτερους τύπους ιπτάμενων «δεινοσαύρων» γνωστούς.
Ο Quetzalcoatlus, που πήρε το όνομά του από μια θεότητα των Αζτέκων, μπορούσε να φτάσει σε άνοιγμα φτερών 10-11 μέτρα και πιθανότατα ήταν αρπακτικά. Θεωρείται ότι ήταν προσαρμοσμένοι για επίγεια ζωή και τετράποδη κίνηση.
Rhamphorhynchus
Ο ranforhynchus ήταν ένας σχετικά μικρός πτερόσαυρος, με άνοιγμα φτερών σχεδόν δύο μέτρα. Το όνομά του σημαίνει «μύστη με ράμφος» και οφείλεται στο γεγονός ότι είχε μύγα που καταλήγει σε ράμφος χωρίς δόντια στην κορυφή. Αν και, χωρίς αμφιβολία, το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του ήταν η μακριά ουρά, που απεικονίζεται συχνά στις ταινίες.
Άλλα παραδείγματα πτερόσαυρων
Άλλοι τύποι «ιπτάμενων δεινοσαύρων» περιλαμβάνουν τα ακόλουθα γένη:
- Πρεονδάκτυλος
- Διμορφοδόν
- Campylognathoides
- Anurognathus
- Πτερανόδον
- Αραμπουργιανά
- Νυκτόσαυρος
- Λουδοδάκτυλος
- Μεσαδάκτυλος
- Sordes
- Αρδεαδάκτυλος
- Campylognathoides
Τώρα που γνωρίζετε τους τύπους ιπτάμενων δεινοσαύρων που υπάρχουν, μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει αυτό το άλλο άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με τα Προϊστορικά Θαλάσσια Ζώα.
