Τα γεράκια είναι ημερόβια αρπακτικά πτηνά, εξαιρετικά στην πτήση, είναι τα καλύτερα ιπτάμενα πουλιά. Εντοπίζουν το θήραμά τους από τον αέρα, ενώ αιωρούνται σε ένα σημείο χτυπώντας τα φτερά τους και όταν είναι έτοιμοι, πέφτουν κάτω, με ταχύτητες έως 200 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, όπως είναι η περίπτωση του πετρίτη (Falco peregrinus). Αυτή η ταχύτητα τοποθετεί τα γεράκια ως τα πιο γρήγορα ζώα στον πλανήτη. Το σχήμα των φτερών τους, τα φτερά τους και η ουρά τους, λεπτή, κωνική και αιχμηρή, κάνουν αυτά τα ζώα τόσο γρήγορα και μπορούν να κάνουν θεαματικές στροφές. Τα νεαρά γεράκια ηλικίας μικρότερης του ενός έτους έχουν ακόμη μεγαλύτερα φτερά για να τους διευκολύνουν να πετάξουν μέχρι να μάθουν τις ενήλικες πτητικές δεξιότητες. Δεν κυνηγούν μόνο ζώα της ξηράς, αλλά και εναέρια ζώα, όπως μικρά πουλιά ή ακόμα μεγαλύτερες πάπιες.
Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι γερακιών, όλοι ανήκουν στο ίδιο γένος, το γένος Falco. Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα εξηγήσουμε τις διαφορετικές ομάδες γερακιών , τα χαρακτηριστικά τους και μερικά παραδείγματα.
Πόσα είδη γεράκια υπάρχουν;
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, υπάρχουν τέσσερις ομάδες γερακιών, και καθεμία από αυτές περιλαμβάνει διαφορετικά είδη. Τα γεράκια είναι διανέμονται σε όλο τον πλανήτη, εκτός από την Ανταρκτική. Κάθε είδος γερακιού έχει τη δική του στρατηγική κυνηγιού. Τείνουν να προτιμούν χωράφια και λιβάδια. Οι φωλιές τους συνήθως τοποθετούνται σε γκρεμούς, βουνά ή πολύ ψηλά δέντρα, καθώς τα αυγά και οι νεοσσοί τους, σε αντίθεση με τους ενήλικες, είναι πολύ ευάλωτοι στη θηρευτή. Τα ενήλικα, στο έδαφος, μπορούν να θηρευτούν από λύκους και στον αέρα, από αετούς ή μεγάλες κουκουβάγιες, αν και δεν είναι συνηθισμένο λόγω της μεγάλης ευκινησίας τους.
Οι τέσσερις κύριοι τύποι γερακιών είναι οι εξής:
- Μέρλιν
- Κερνικάλος
- Γεράκια
- Γεράκια
Στη συνέχεια, θα εξηγήσουμε τα χαρακτηριστικά καθενός από αυτά και θα ονομάσουμε παραδείγματα γερακιών από κάθε ομάδα.
1. Μέρλιν
Merlins (Falco columbarius) είναι τα μικρότερα γεράκιαΤα θηλυκά είναι μεγαλύτερα και πιο σωματώδη από τα αρσενικά, το άνοιγμα των φτερών αυτών των πτηνών κυμαίνεται μεταξύ 55 και 69 εκατοστών και υπάρχει έντονο σεξουαλικό διμορφισμό στο φτέρωμα. Τα αρσενικά έχουν γαλαζωπό χρώμα στο στέμμα (κορυφή του κεφαλιού) και στη ραχιαία περιοχή του σώματός τους. Το θηλυκό είναι γενικά πιο καφέ και στίγματα, με διαμήκεις λευκές ραβδώσεις στην κοιλιακή περιοχή.
Ζουν παντού Ευρώπη, Ισλανδία, Βόρεια Αμερική και Κεντρική Ασία Προτιμούν θαμνώδεις περιοχές ή πεδιάδες με λίγα ή καθόλου δέντρα, αποφεύγοντας ορεινές περιοχές. Οι Merlins είναι ειδικοί στο κυνήγι μικρών πτηνών, όπως καρδερίνες και καρδερίνες, πολύ χαρακτηριστικά των περιοχών όπου ζουν. Τα θηλυκά, όντας μεγαλύτερα, μπορούν να κυνηγήσουν πουλιά παρόμοια σε μέγεθος με μια κίσσα. Μπορούν επίσης να τρέφονται με μικρά θηλαστικά και μεγάλα έντομα.
Υπάρχουν πολλά υποείδη merlin ανάλογα με την περιοχή. Στην Ισλανδία, βρίσκουμε το υποείδος Falco columbarius subaesalon, στη Βόρεια Αμερική υπάρχουν τρία, Falco columbarius columbarius, Falco columbarius richardsonii και Falco columbarius suckleyi και στην Ασία τέσσερα, ένα από αυτά στη Σιβηρία, Falco columbarius insignis, mFalco columbarius, palaco. pallidus και Falco columbarius lymani.
δύο. Κιρίνια
Υπάρχουν 16 είδη κικινέζι, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο. Στην Ισπανία υπάρχουν δύο είδη, το κοινό κικινέζι (Falco tinnunculus), ευρέως διαδεδομένο σε όλη την Ευρώπη, και το μικρότερο κικινέζι (Falco naumanni), που υπάρχει όλο το χρόνο στη νότια Ισπανία και τη βόρεια Αφρική. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα μπορεί να δει και σε άλλες περιοχές της νότιας και ανατολικής Ευρώπης. Και τα δύο είδη έχουν πολύ παρόμοιο σχήμα, η ουρά είναι μακριά και στενή, απλή στα αρσενικά και με ραβδώσεις στα θηλυκά, με μαύρη λωρίδα κοντά στην άκρη. Και στα δύο είδη υπάρχει σεξουαλικός διμορφισμός. Το θηλυκό είναι καφέ και διάστικτο, το αρσενικό έχει γαλαζωπό γκρίζο κεφάλι με λεία μάγουλα στην περίπτωση του μικρότερου και με σκούρα μουστάκια (περιοχή κάτω από το μάτι και δίπλα στο ράμφος). Εκτός κι αν έχουμε ένα «ειδικό μάτι», η διαφοροποίηση των θηλυκών και των δύο ειδών είναι περίπλοκη, αλλά τα αρσενικά είναι εύκολη. Το μικρότερο αρσενικό έχει πολύ μπλε κεφάλι, όπως και τα μεγαλύτερα κρυφά, που είναι τα φτερά των φτερών που βρίσκονται κοντά στο σώμα στην οπίσθια περιοχή και το κότσο, το τελευταίο μέρος της πλάτης. Το υπόλοιπο φτέρωμα είναι λείο κοκκινοκαφέ Το χυδαίο αρσενικό ακολουθεί παρόμοιο μοτίβο, Το κεφάλι και η ουρά του είναι μπλε, αλλά τα μεγαλύτερα καλύμματα δεν είναι. Τα υπόλοιπα φτερά είναι κοκκινοκαφέ αλλά στίγματα
Το άνοιγμα των φτερών του κοινού κικινέζι κυμαίνεται μεταξύ 68 και 78 εκατοστών, μεγαλύτερο από το μικρότερο, μεταξύ 63 και 72 εκατοστών. Μια άλλη μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο ειδών είναι ότι τα μικρότερα κικινέζια είναι αποικιακά πουλιά, ζουν σε ομάδες, σε αντίθεση με τα κοινά κικινέζια, τα οποία είναι μοναχικά. Και τα δύο είδη φωλιά σε εγκαταλελειμμένες φωλιές κίσσες ή κοράκια, αλλά προτιμούν να χρησιμοποιούν τρύπες σε τοίχους και ανθρώπινα κτίρια Αυτός είναι ένας από τους λόγους που απειλούνται τα κικινέζια, οι άνθρωποι καταστρέφουν τις φωλιές τους ή τις εμποδίζουν να τις φτιάξουν, παρόλο που είναι πολύ ωφέλιμα πτηνά, αφού τρέφονται κυρίως με μικρά θηλαστικά όπως ποντίκια ή μεγάλα έντομα.
Στην Αφρική βρίσκουμε κι άλλα είδη κικινιτζάνας όπως το αφρικανικό κικινέζι (Falco rupicolous), το κικινέζι με τη μαύρη πλάτη (Falco dickinsoni) και το κικινέζι με τα άσπρα μάτια (Falco rupicoloides). Κατανεμημένο σε όλη την Ευρασία και την Αφρική, ζει το κοκκινοπόδαρο (Falco vespertinus) και, μόνο στην Ασία, το κικινέζι Amur. Στην αμερικανική ήπειρο υπάρχει ένα είδος κικινησιού, η κόκκινη ή φραγκόκοτα (Falco sparverius), καθώς και στην Αυστραλία, όπου υπάρχει και ένα μόνο είδος, η αυστραλιανή κικινάρα (Falco cenchroides).
3. Γεράκια
Τα γεράκια, όσον αφορά το μέγεθος, βρίσκονται στα μισά του δρόμου μεταξύ κικινέζι και γεράκι. Το Ευρασιατικό Γεράκι (Falco subbuteo) έχει άνοιγμα φτερών από 70 έως 84 εκατοστά, πολύ παρόμοιο με άλλα είδη γερακιού.
Ένα χαρακτηριστικό κοινό σε όλα τα γεράκια είναι ότι δεν φτιάχνουν τη δική τους φωλιά, χρησιμοποιούν άλλες εγκαταλειμμένες ή ακόμα και διώχνουν άλλα πουλιά από τις φωλιές τους για να τα χρησιμοποιήσουν. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά, αν και φαίνεται να μοιάζουν πολύ στο φτέρωμα. Για παράδειγμα, τα αρσενικά και τα θηλυκά Ευρασιατικά γουρούνια έχουν σκούρο γκρι φτέρωμα, λευκό λαιμό και μάγουλα με πολύ σκούρα μουστάκια. Τα φτερά γύρω από την κλοάκα και τα πόδια είναι κόκκινα. Το στήθος και η κοιλιά είναι στίγματα σε λευκό φόντο. Στα πλαίσια της ερωτοτροπίας αυτού του είδους, το αρσενικό, κατά τη διάρκεια της πτήσης, περνάει φαγητό στο θηλυκό με ιλιγγιώδεις ταχύτητες.
Εκτός από την Αμερική και την Ανταρκτική, υπάρχουν γεράκια σε όλες τις ηπείρους, τα είδη είναι:
- African Hawk (Falco cuvierii)
- Αυστραλιανό γεράκι (Falco longipennis)
- Eastern Hawk (Falco severus)
- Alcotán turumti (Falco chicquera)
4. Γεράκια
Τα γεράκια, αυστηρά, είναι τα μεγαλύτερα. Περίπου 18 είδη γερακιών διανέμονται σε όλο τον κόσμο, πολλά από τα οποία μπορούν να υβριδοποιηθούν μεταξύ τους. Γεγονός που επαναλαμβάνεται συνεχώς στο γερακιά, όπου χρησιμοποιούνται ευρέως.
Όλα τα γεράκια έχουν περισσότερο ή λιγότερο έντονο σκούρο μουστάκι, με λίγες εξαιρέσεις, όπως το gyrfalcon (Falco rusticolus) που, στη Γροιλανδία είναι λευκά με στίγματα στα φτερά, την πλάτη και την ουρά. Αυτό το γεράκι είναι επίσης γνωστό ότι είναι το μεγαλύτερο, με άνοιγμα φτερών από 109 έως 134 εκατοστά. Εκτός από τη Γροιλανδία, το gyrfalcon κατοικεί επίσης στη βόρεια ακτή της Νορβηγίας, όπου δεν υπάρχουν λευκά άτομα. Η εμφάνισή του μοιάζει πολύ με το Peregrine Falcon (Falco peregrinus), αλλά μεγαλύτερο. Αυτό το δεύτερο γεράκι έχει πιο φαρδύ μουστάκι, γκρι φτέρωμα στην πλάτη με πιο ανοιχτό κότσο και λευκό με εγκάρσιες σκούρες ράβδους στο στήθος και την κοιλιά. Ο πετρίτης κυνηγάει το θήραμά του στον αέρα, ενώ ο γυροφάγος το κάνει στο έδαφος, έχοντας προηγουμένως κουράσει κατά την πτήση.
Σε απομονωμένες ηπειρωτικές περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα κατοικεί το borní γεράκι (Falco biarmicus). Είναι ένα γεράκι ερήμων και άνυδρων περιοχών στέπας. Όντας το μεγαλύτερο θηλυκό, έχουν άνοιγμα φτερών από 95 έως 105 εκατοστά. Το φτέρωμα των φτερών και της πλάτης του είναι γαλαζωπό γκρι με φολιδωτή εμφάνιση. Η περιοχή του στέμματος είναι χρυσή, ο λαιμός, το στήθος και η κοιλιά είναι λευκά με μερικές σκούρες στίγματα.
Πιο μακριά από την Ευρασία και την Αφρική, στην Αμερική, βρίσκουμε το πτερυγωτό γεράκι (Falco femoralis). Το φτέρωμά του είναι κυρίως γαλαζωπό γκρι με σκούρα μουστάκια. Πίσω από τα μάτια έχουν μια λευκή ρίγα. Ο λαιμός είναι επίσης λευκός. Τα φτερά γύρω από την κλοάκα και στα πόδια είναι ανοιχτό καφέ. Αυτό το γεράκι συνδέεται στενά με ένα είδος κυνόδοντα, τον λύκο με χαίτη (Chrysocyon brachyurus), ο οποίος εκτρέφει μικρά πουλιά όταν τρέχει, διευκολύνοντας το κυνήγι αυτού του γερακιού.
Οι υπόλοιποι τύποι γερακιών είναι:
- Γεράκι Berigora (Falco berigora)
- Ερυθρόλαιμο γεράκι (Falco deiroleucus)
- Γεράκι της Eleanor (Falco eleonorae)
- Γκρι γεράκι (Falco hypoleucos)
- Γεράκι Μαορί (Falco novaeseelandiae)
- Μεξικάνικο γεράκι (Falco mexicanus)
- Γεράκι νυχτερίδας (Falco rufigularis)
- Μαύρο γεράκι (Falco subniger)
- Θαμπό γεράκι (Falco concolor)
- Saker Falcon (Falco cherrug)
- Γεράκι Tagarote (Falco pelegrinoides)
- Γεράκι Taita (Falco fasciinucha)
- Γεράκι Yaggar (Falco jugger)
