Υπεζωκοτική συλλογή είναι μια συσσώρευση υγρού διαφορετικής φύσης στον υπεζωκοτικό χώρο των γατών. Ο υπεζωκοτικός χώρος είναι το κενό μεταξύ των δύο υπεζωκότων των αιλουροειδών, που ευθυγραμμίζουν τον πνεύμονα και βοηθούν στην αναπνοή. Για το λόγο αυτό, μια μη φυσιολογική συσσώρευση υγρού σε αυτή την κοιλότητα προκαλεί αναπνευστική δυσχέρεια στις γάτες, η οποία τις προκαλεί διέγερση και αύξηση του αναπνευστικού τους ρυθμού. Η υπεζωκοτική συλλογή, περισσότερο από μια ασθένεια από μόνη της, είναι ένα κλινικό σημάδι άλλων ασθενειών της γάτας και παθολογικών διεργασιών, επομένως η καλή διάγνωση είναι το κλειδί για τη γνώση της προέλευσης της συλλογής και την ανάλυση του υγρού, καθώς, μεταξύ άλλων διαγνωστικών εξετάσεων, βοηθά βρίσκω.
Τι είναι η υπεζωκοτική συλλογή;
Υπεζωκοτική συλλογή είναι μια μη φυσιολογική συσσώρευση υγρού διαφόρων ειδών στον υπεζωκοτικό χώρο, που είναι ο χώρος μεταξύ του σπλαχνικού υπεζωκότα (μεμβράνη που καλύπτει τους πνεύμονες) και το βρεγματικό (αυτό που καλύπτει τα τοιχώματα του θώρακα, του μεσοθωρακίου και του διαφράγματος) και που περιέχει φυσικά μια ελάχιστη ποσότητα υγρού για τη λίπανση των πνευμόνων κατά τις αναπνευστικές κινήσεις.
Μια διαταραχή στην παραγωγή ή την αποβολή αυτού του υγρού προκαλεί υπερβολική συσσώρευσή του στον υπεζωκοτικό χώρο, η οποία προκαλεί περιορισμό της κίνησης των πνευμόνων κατά την εισπνοή (διαστολή του πνεύμονα) που μπορεί να προκαλέσει κατάρρευση των λοβών του πνεύμονα.
Γενικά, η υπεζωκοτική συλλογή στις γάτες μπορεί να προκληθεί από οποιονδήποτε από τους παρακάτω μηχανισμούς:
- Αυξημένη διαπερατότητα τριχοειδών.
- Μείωση της ογκωτικής πίεσης των τριχοειδών αγγείων.
- Αυξημένη υδροστατική πίεση στα τριχοειδή αγγεία.
- Λμφική απόφραξη.
Τύποι υπεζωκοτικής συλλογής σε γάτες
Η υπεζωκοτική συλλογή στις γάτες μπορεί να είναι διαφόρων τύπων ανάλογα με τη φύση του υγρού που συσσωρεύεται στον υπεζωκοτικό χώρο. Το υγρό πρέπει να αναλυθεί και, σύμφωνα με μια σειρά από χαρακτηριστικά και παραμέτρους, μπορούμε να το χωρίσουμε στους ακόλουθους τύπους:
- Υπεζωκοτική συλλογή καθαρού τρανσιδώματος: το χρώμα του υγρού είναι διαυγές ή κιτρινωπό, με λίγη πρωτεΐνη (<2, 5 gr/dl), χωρίς ινώδες και χαμηλή κυτταρικότητα (<1.000 κύτταρα/μικρόλιτρο).
- Υπεζωκοτική συλλογή τροποποιημένου μεταιδώματος: με κιτρινωπό-ροζ χρώμα, κάπως θολό, έχει ποσότητα πρωτεΐνης μεταξύ 2, 5 και 5 gr /dl, χωρίς ινώδες, τριγλυκερίδια ή βακτήρια και με αριθμό κυττάρων 1.000-15.000 κύτταρα/μικρόλιτρο (φθάνουν τα 100.000 εάν παράγονται από λεμφοσάρκωμα) και με μεσοθηλιακά κύτταρα, μη εκφυλισμένα ουδετερόφιλα και νεοπλασματικά κύτταρα στο λεμφοσάρκωμα. Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει να ρίξετε μια ματιά σε αυτήν την άλλη ανάρτηση στον ιστότοπό μας σχετικά με το λέμφωμα σε σκύλους, τη θεραπεία του και το προσδόκιμο ζωής.
- Υπεζωκοτική συλλογή φλεγμονώδους εξιδρώματος: με το ίδιο χρώμα με το προηγούμενο, η ποσότητα πρωτεΐνης είναι 2,5-6 gr/dl, φτάνοντας ακόμη και τα 8,5 gr/dl στην περίπτωση του FIP και παρουσία ινώδους αλλά χωρίς τριγλυκερίδια ή βακτήρια και περιεκτικότητα σε κύτταρα 1.000-20.000 κύτταρα/μικρόλιτρο (φτάνοντας τα 100.000 εάν παράγονται από λεμφοσάρκωμα) και με μη εκφυλισμένα ουδετερόφιλα και μακροπλαστικά. κύτταρα σε όγκους.
- Υπεζωκοτική συλλογή σηπτικού εξιδρώματος: με κιτρινωπό-καφέ χρώμα και θολό ή αδιαφανές, οι συνολικές πρωτεΐνες είναι 3-7 gr/dl και περιέχει ινώδες, βακτήρια αλλά όχι τριγλυκερίδια. Ο αριθμός των κυττάρων είναι 5.000-300.000 κύτταρα/μικρόλιτρο και περιέχει εκφυλισμένα ουδετερόφιλα, μακροφάγα και βακτήρια.
- Υπεζωκοτική συλλογή λέμφου: το χρώμα σε αυτή την περίπτωση είναι γαλακτερόλευκο (αν και μερικές φορές μπορεί να είναι ροζ-κοκκινωπό) με μια ποσότητα πρωτεϊνών 2, 5-6 gr/dl και με φιμπρίνη, τριγλυκερίδια και χωρίς βακτήρια. Η περιεκτικότητα των κυττάρων είναι 500-20.000 κύτταρα/μικρόλιτρο και συνήθως περιέχει λεμφοκύτταρα, ουδετερόφιλα και μακροφάγα.
- Υπεζωκοτική συλλογή αίματος: το χρώμα είναι κόκκινο και αδιαφανές, με περισσότερα από 3 gr/dl πρωτεΐνης και με ινώδες αλλά χωρίς τριγλυκερίδια ή βακτήρια, με αριθμό κυττάρων παρόμοιο με αυτόν του περιφερικού αίματος και με ερυθρά αιμοσφαίρια και ορισμένα λευκά αιμοσφαίρια.
Αιτίες υπεζωκοτικής συλλογής σε γάτες
Υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν συσσώρευση υγρού στον υπεζωκοτικό χώρο των γατών. Γενικά, οποιαδήποτε από τις ακόλουθες ασθένειες και διαταραχές μπορεί να προκαλέσει υπεζωκοτική συλλογή αιλουροειδών:
- Ηπατική νόσος : λόγω της ανάπτυξης υποπρωτεϊναιμίας που μειώνει την ογκοτική πίεση και επιτρέπει την εκροή και συσσώρευση υγρού στον υπεζωκοτικό χώρο.
- Νεφροπάθεια (σπειραματονεφρίτιδα): λόγω απώλειας πρωτεΐνης στα ούρα. Ανακαλύψτε εδώ 4 συμπτώματα νεφρικής νόσου στις γάτες.
- Εντεροπάθεια: λόγω απώλειας πρωτεΐνης στο έντερο.
- Συμφορητική μυοκαρδιοπάθεια: λόγω συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας σε ασθένειες όπως συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες, διροφιλαρίωση αιλουροειδών, υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια ή περικαρδιακές παθήσεις. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια της γάτας, τα συμπτώματα και τη θεραπεία της σε αυτήν την άλλη ανάρτηση στον ιστότοπό μας.
- Λοιμώδης περιτονίτιδα υγρής αιλουροειδούς (FIP): Οφείλεται σε αγγειίτιδα του ανοσοποιητικού, που προκαλεί βλάβη στο ενδοθήλιο των αιμοφόρων αγγείων και διαρροή τριχοειδών πρωτεϊνών και ορός. Το εξίδρωμα είναι μη σηπτικό ινώδες (μη βακτηριακό). Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη λοιμώδη περιτονίτιδα της γάτας (FIP), τα συμπτώματα και τη θεραπεία της, μη διστάσετε να συμβουλευτείτε αυτό το άρθρο.
- Βακτηριακές λοιμώξεις: μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση πύου (πυοθώρακα) λόγω εισόδου βακτηρίων μέσω δαγκωμάτων και πληγών, διάτρηση του οικοφάγου ή η τραχεία, επέκταση πνευμονίας, διείσδυση καρφίτσας, σοβαρή περιοδοντική λοίμωξη κ.λπ.
- Όγκοι στο μεσοθωράκιο: όπως λεμφοσάρκωμα, θυμώμα, αιμαγγειοσάρκωμα ή όγκοι μαστού.
- Όγκος στον πνεύμονα (αδενοκαρκίνωμα): είτε πρωτοπαθές είτε δευτεροπαθές λόγω μετάστασης από άλλη θέση.
- Διαφραγματοκήλη: λόγω του τραύματος ή του ατυχήματος που το προκάλεσε.
- Στρέψη πνευμονικού λοβού δεξιά ή αριστερή μέση.
- Θωρακικό τραύμα: λόγω τραυματισμού του πνεύμονα ή ρήξης αιμοφόρων αγγείων στο στήθος, προκαλεί υπεζωκοτική συλλογή αίματος (αιμοθώρακας), όπως καθώς και σε τρωκτικοκτόνο δηλητηρίαση (πηκτικότητα).
Συμπτώματα υπεζωκοτικής συλλογής σε γάτες
Τα κλινικά σημεία της υπεζωκοτικής συλλογής στη γάτα είναι γενικά ως εξής:
- Δύσπνοια ή δυσκολία στην αναπνοή.
- Μειωμένοι πνευμονικοί ήχοι λόγω υγρού.
- Αυξημένη αναπνευστική συχνότητα ή ταχύπνοια.
- Tos: για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον βήχα στις γάτες, τα συμπτώματα, τις αιτίες και τη θεραπεία, διαβάστε αυτήν την ανάρτηση που προτείνουμε.
- Αδυναμία άσκησης.
- Ανορεξία και απώλεια βάρους: μη διστάσετε να ρίξετε μια ματιά σε αυτό το άρθρο σχετικά με την ανορεξία στις γάτες, τις αιτίες, τα συμπτώματα και τη θεραπεία της.
Επιπλέον, ανάλογα με την ασθένεια ή την κατάσταση που την προκάλεσε, η γάτα θα παρουσιάσει συμπτώματα που σχετίζονται με τη διαδικασία. Για παράδειγμα:
- Σε καταστάσεις πουέχουν ως αποτέλεσμα συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια : Οι γάτες θα έχουν επίσης υποθερμία, αδύναμο σφυγμό και διάταση της σφαγίτιδας φλέβας, επίσης καθώς και μπορεί να παρουσιάσουν αύξηση του μεγέθους του ήπατος και ασκίτη. Μπορεί να σας ενδιαφέρει αυτό το άρθρο που προτείνουμε σχετικά με την υποθερμία στις γάτες, τις αιτίες, τα συμπτώματα και τη θεραπεία της.
- Σε περιπτώσεις μολυσματικής περιτονίτιδας της γάτας: κατάθλιψη, πυρετός και ίκτερος (κιτρίνισμα των βλεννογόνων), νευρολογικά σημεία και οφθαλμικά. Σας προτείνουμε να συμβουλευτείτε αυτό το άρθρο για να μάθετε εάν η γάτα μου έχει κατάθλιψη, τις αιτίες, τα συμπτώματα και τις θεραπείες.
- Στην περίπτωση των όγκων του μεσοθωρακίου: μπορεί επίσης να εμφανιστεί παλινδρόμηση και δυσφαγία λόγω συμπίεσης του οισοφάγου, σύνδρομο Horner εάν η αλυσίδα είναι συμπιεσμένο συμπαθητικό οίδημα του λαιμού και του κεφαλιού εάν συμπιεστεί η κρανιακή κοίλη φλέβα, μειωμένοι καρδιακοί και πνευμονικοί ήχοι και διάταση της σφαγίτιδας φλέβας. Αν δεν γνωρίζατε για το σύνδρομο Horner στις γάτες, τις αιτίες και τη θεραπεία του, σας αφήνουμε αυτό το άρθρο για να το μάθετε.
- Στην περίπτωση της σπειραματονεφρίτιδας: Οι γάτες θα εμφανίσουν σημάδια νεφρικής νόσου όπως αυξημένη ούρηση και πρόσληψη νερού, ωχροί βλεννογόνοι, έμετος ή ουραιμικό σύνδρομο, μεταξύ άλλων.
- Σε περίπτωση ηπατικής νόσου: μπορεί να παρατηρηθεί ίκτερος, αυξημένα ηπατικά ένζυμα και ασκίτης και σε εντεροπάθεια με απώλεια πρωτεΐνης Το οίδημα και ο ασκίτης μπορεί να μπορεί επίσης να παρατηρηθεί, καθώς και θρομβοεμβολική νόσος λόγω απώλειας αντιθρομβίνης σε εντερικό επίπεδο.
Διάγνωση υπεζωκοτικής συλλογής σε γάτες
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι ένα λεπτομερές ιστορικό ερωτώντας τον φροντιστή της άρρωστης γάτας και μια φυσική εξέταση της γάτας για να σημειώσετε τα κλινικά σημεία, την κατάσταση του σώματος, την αναπνοή, την ακρόαση και την ψυχική κατάσταση.
Με συμπτώματα όπως δύσπνοια, ταχύπνοια και μειωμένους πνευμονικούς ήχους, η διάγνωση της υπεζωκοτικής συλλογής είναι πολύ πιθανή. Στην ακτινογραφία μπορεί να διαπιστωθεί η παρουσία υγρού στον υπεζωκοτικό χώρο αποτρέποντας την φυσιολογική οπτικοποίηση των πνευμόνων και με το υπερηχογράφημα είναι δυνατόν να υποψιαστεί ή να συμπεράνει ποιος τύπος υγρού είναι (transudate, αίμα, λέμφος, πύον), λαμβάνοντας σαφείς πληροφορίες με την ανάλυση του υγρού μετά από θωρακοπαρακέντηση με κυτταρικό αριθμό, κυτταρολογία και βιοχημεία. Εάν υπάρχει υποψία μόλυνσης, το υγρό πρέπει να καλλιεργηθεί.
Άλλοι τρόποι για τη διάγνωση της υπεζωκοτικής συλλογής σε γάτες είναι:
- Ηλεκτροκαρδιογράφημα: για την αξιολόγηση της καρδιακής λειτουργίας και τον εντοπισμό αρρυθμιών και εξετάσεις για τον ιό FIP σε ύποπτες περιπτώσεις αυτής της μολυσματικής νόσου.
- Αιματολογικές εξετάσεις, βιοχημεία και ανάλυση ούρων: είναι απαραίτητες για τον αποκλεισμό αιτιών των νεφρών, του ήπατος ή του πεπτικού συστήματος και για την παρακολούθηση της κατάστασης της γενικής υγείας του η γάτα.
Θεραπεία της υπεζωκοτικής συλλογής σε γάτες
Η θεραπεία με υπεζωκοτική συλλογή εξαρτάται από την προέλευση της αιτίας Παρόλα αυτά, η επείγουσα θεραπεία περιλαμβάνει οξυγονοθεραπεία λόγω αναπνευστικής δυσχέρειας, θωρακοκέντησης ή παρακέντησης του υπεζωκοτικού χώρου για την αποστράγγιση του υγρού και ταυτόχρονα λήψη δειγμάτων για ανάλυση και διουρητικά όπως φουροσεμίδη ή σπιρονολακτόνη για μείωση του στρες της γάτας, αν και εξαρτάται από την προέλευση της αιτίας.
- Στους όγκους: θα πρέπει να χρησιμοποιείται χημειοθεραπεία και, σε ορισμένους όγκους, διαφραγματοκήλες και στρέψη του πνευμονικού λοβού, η θεραπεία θα είναι χειρουργική.
- Σε περίπτωση πυοθώρακα: η μόλυνση που προκαλεί τη συσσώρευση πύου στον υπεζωκοτικό χώρο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά. Στον χυλοθώρακα λόγω συσσώρευσης λέμφου στον υπεζωκοτικό χώρο, ο χυλός πρέπει να παροχετεύεται συχνά με θωρακοπαρακέντηση ή με τοποθέτηση σωλήνα παροχέτευσης στη γάτα. Εάν αυτό δεν είναι αποτελεσματικό, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο χειρουργικής θεραπείας με απολίνωση του θωρακικού πόρου μετά την παροχέτευση. η λέμφος από την υπεζωκοτική κοιλότητα.
Εάν είναι εμφανής καρδιακή ανεπάρκεια, εκτός από τα διουρητικά και το οξυγόνο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα όπως η νιτρογλυκερίνη ή η διγοξίνη. Σε παθήσεις των νεφρών, του ήπατος και του εντέρου, θα πρέπει να προσαρμοστεί μια αποτελεσματική θεραπεία για τον έλεγχο αυτών των παθολογιών.
Συνέπεια υπεζωκοτικής συλλογής σε γάτες
Η υπεζωκοτική συλλογή στις γάτες μπορεί να αφήσει επακόλουθα, αν και, γενικά, με την κατάλληλη θεραπεία και διάγνωση του προβλήματος, οι γάτες διατηρούν την υγεία και την ποιότητα ζωής τους όπως πριν από την συλλογή. Μεταξύ των κύριων συνεπειών της υπεζωκοτικής συλλογής σε γάτες βρίσκουμε:
- Βλάβη στο επίπεδο των πνευμόνων όπως πνευμονικό οίδημα.
- Λοίμωξη που έχει επιλυθεί ελάχιστα που εξελίσσεται σε χρόνιο απόστημα που ονομάζεται εμπύημα.
- Αέρας στη θωρακική κοιλότητα ή πνευμοθώρακα μετά από θωρακοκέντηση.
