Η τοξοπλάσμωση είναι μια ασθένεια που προκαλείται από ένα παράσιτο από την ομάδα των πρωτοζώων που ονομάζεται Toxoplasma gondii. Αυτό το παράσιτο επηρεάζει πολλά θερμόαιμα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Ωστόσο, ο οριστικός ξενιστής είναι πάντα τα αιλουροειδή. Γενικά δεν προκαλεί κλινικά σημεία, αλλά όταν εμφανίζονται είναι συνέπεια των διεργασιών νέκρωσης που παράγονται από το παράσιτο σε διάφορους ιστούς. Ως εκ τούτου, μπορεί να προκαλέσει διάφορα σημάδια, όπως πεπτικό, αναπνευστικό, οφθαλμικό, καρδιακό, δερματικό, μυϊκό και νευρικό. Σε έγκυες γάτες, μπορεί να προκαλέσει νεογνικούς θανάτους ή πρόωρους τοκετούς και τα νεογέννητα γατάκια με τοξοπλάσμωση μπορεί να πεθάνουν λίγο μετά τη γέννηση.
Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας για να μάθετε περισσότερα για την τοξοπλάσμωση αιλουροειδών, τα συμπτώματα, τη διάγνωση και τη θεραπεία της Επιπλέον, μια τελευταία ενότητα σε σχέση με τα συχνά προβλήματα των εγκύων που έχουν γάτα στο σπίτι, ενημερώνοντας για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την αποφυγή του κινδύνου μόλυνσης.
Τι είναι η τοξοπλάσμωση στις γάτες;
Τοξοπλάσμωση είναι μια παρασιτική ασθένεια που προκαλείται από ένα πρωτόζωο που ονομάζεται Toxoplasma gondii, ένα υποχρεωτικό ενδοκυτταρικό παράσιτο που προσβάλλει διάφορα θερμόαιμα ζώα, όπως ο άνθρωπος. Ωστόσο, ο οριστικός ξενιστής του παρασίτου είναι το αιλουροειδές, το οποίο μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια ρίχνοντας ωοκύστεις στο περιβάλλον.
Οι ωοκύστεις είναι η πηγή μόλυνσης του παρασίτου και είναι το αποτέλεσμα της σεξουαλικής διαίρεσης του παρασίτου που εμφανίστηκε στο μολυσμένο αιλουροειδές. Είναι σαν ένα είδος αυγών που το παράσιτο εξαλείφει στο περιβάλλον για να μολύνει άλλα ζώα. Στο εσωτερικό τους περιέχουν σποροζωίδια, τα οποία είναι ημισεληνοειδείς, μονοκύτταροι, κινητοί οργανισμοί.
Οι γάτες αποβάλλουν εκατομμύρια ωοκύστεις στα κόπρανα τους έως και 3 εβδομάδες μετά την έκθεση στο παράσιτο, οι οποίες χρειάζονται 1 έως 5 ημέρες για να σποριωθούν και να μεταδοθούν σε άλλα ζώα (σποριωμένες ωοκύστεις).
Εκτός από τις ωοκύστεις, μπορούμε να βρούμε:
- Ψευδοκύστεις που περιέχουν ταχυζωίτες (ταχέως πολλαπλασιαζόμενους ζωίτες) που βρίσκονται σε μυϊκό ιστό, νεύρα, αμφιβληστροειδή κ.λπ.
- Κύστες που περιέχουν βραδυζωίτες (ζωίτες αργά πολλαπλασιαζόμενοι) που εντοπίζονται κυρίως στο μυϊκό σύστημα, αλλά και στο κεντρικό νευρικό σύστημα ή άλλα όργανα.
Λοίμωξη από τοξοπλάσμωση σε γάτες
Οι διαδρομές μετάδοσης της τοξοπλάσμωσης αιλουροειδών είναι οι εξής:
- Κατάποση μολυσμένων ωμών κρέατος ή τροφών μολυσμένων με μολυσματικές ωοκύστεις.
- Κατάποση τροφής ή νερού μολυσμένου με ωοκύστεις.
- Μεταπλακουντιακό κατά τη διάρκεια της κύησης.
- Γαλουχιά.
- Μετάγγιση αίματος.
Κύκλος ζωής Toxoplasma gondii
Ο κύκλος αυτού του πρωτόζωου παρασίτου μπορεί να είναι άμεσος όταν διεξάγεται μεταξύ γατών και αναπτύσσεται ένας εντεροεπιθηλιακός και εξωεντερικός κύκλος. και έμμεσα όταν ανάμεσα σε γάτες παρεμβαίνει ένα άλλο ζώο ως ενδιάμεσος ξενιστής, αναπτύσσοντας μόνο τον εξωεντερικό κύκλο.
- Εντεροεπιθηλιακός κύκλος του Toxoplasma gondii: εμφανίζεται μόνο σε γάτες μετά την κατάποση κύστεων, είτε με κατάποση θηράματος, σπλάχνων ή ωμού κρέατος. Μετά την κατάποση, τα πεπτικά ένζυμα το διασπούν και οι βραδυζωίτες βγαίνουν και διεισδύουν στα κύτταρα του εντέρου όπου πραγματοποιούν σεξουαλική διαίρεση και σχηματίζουν μη σποριωμένες ωοκύστεις που θα αποβάλουν στα κόπρανα. Αυτός ο κύκλος μπορεί επίσης να συμβεί εάν καταπιούν ψευδοκύστεις ή ωοκύστεις, αλλά δεν είναι τόσο γρήγορος ή τόσο αποτελεσματικός.
- Toxoplasma gondii εξωεντερικός κύκλος: εμφανίζεται σε γάτες και ζώα που παρασιτούν μετά από κατάποση σποριωμένων ωοκύστεων σε νερό ή μολυσμένη τροφή, επίσης ως ψευδοκύστεις ή κύστεις. Σε αυτή την περίπτωση, το παράσιτο στοχεύει το lamina propria των εντερικών κυττάρων όπου λαμβάνει χώρα η άφυλη αναπαραγωγή, προκαλώντας ταχυζωίτες που κατανέμονται σε διάφορα μέρη του σώματος του ζώου με τον γρήγορο πολλαπλασιασμό τους, προκαλώντας κυτταρικό θάνατο (νέκρωση).
Συμπτώματα τοξοπλάσμωσης σε γάτες
Αν και η τοξοπλάσμωση στις γάτες είναι συνήθως ασυμπτωματική, δηλαδή δεν προκαλεί συμπτώματα στις γάτες, μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα, ιδιαίτερα σε γάτες που προσβλήθηκαν για πρώτη φορά ή μετά από επανενεργοποίηση της λανθάνουσας κατάστασης των παρασίτων.
Ανάλογα με το πού κατευθύνεται το παράσιτο, τα κλινικά σημεία ποικίλλουν. Έτσι, μπορούμε να χωρίσουμε τη συμπτωματολογία ανάλογα με τον τόπο δράσης, ώστε να βρούμε πεπτικά, οφθαλμικά, αναπνευστικά, καρδιακά, νευρικά, δερματικά και μυϊκά σημεία. Στη συνέχεια, θα σας βοηθήσουμε να ανακαλύψετε πώς να γνωρίζετε εάν μια γάτα έχει τοξοπλάσμωση μέσω των συμπτωμάτων της:
Πεπτικά σημάδια
Σε αυτές τις περιπτώσεις, το τοξόπλασμα στοχεύει πεπτικά όργανα όπως το ήπαρ, το στομάχι, το πάγκρεας και το έντερο , και μπορεί να προκαλέσει κλινικά συμπτώματα όπως:
- Ανορεξία.
- Διάρροια.
- Έμετος.
- Ηπατική νέκρωση και διόγκωση ήπατος.
- Χολαγγειοηπατίτιδα.
- Ικτερός.
- Κοιλιακό άλγος.
- Περιτοναϊκή και κοιλιακή συλλογή.
- Νέκρωση παγκρέατος και εντέρου.
Οφθαλμικά σημάδια
Το μάτι μπορεί επίσης να προσβληθεί από τοξοπλάσμωση στις γάτες, όπου προσβάλλει τον αμφιβληστροειδή, το ραγοειδές χιτώνα και το οπτικό νεύρο, προκαλώντας συμπτώματα Τι:
- Πρόθια και οπίσθια ραγοειδίτιδα.
- Αγγειίτιδα.
- Νευρίτιδα οπτικού νεύρου.
- Χοριοαμφιβληστροειδίτιδα.
- Ιριδοκυκλίτιδα.
- Γλαυκώμα.
- Μειωμένη απόκριση της κόρης στα αντανακλαστικά.
Όταν εμφανίζεται μόνο οφθαλμική τοξοπλάσμωση, χωρίς άλλα σημάδια προσβολής άλλων οργάνων, μπορεί να είναι ενδεικτική ανοσοκαταστολής και επανενεργοποίησης του παρασίτου.
Αναπνευστικά σημεία
Όταν το παράσιτο στοχεύει τον πνεύμονα, μπορεί να προκαλέσει πνευμονία με:
- Πυρετός.
- Αναπνευστική δυσκολία.
- Υπεζωκοτική συλλογή.
- Αυξημένη αναπνευστική συχνότητα (ταχύπνοια).
Καρδιακά σημεία
Όταν πολλαπλασιάζεται στα κύτταρα της καρδιάς, οδηγεί σε ανεπάρκεια του μυοκαρδίου που τελικά θα οδηγήσει σε διατατική μυοκαρδιοπάθεια καισημεία καρδιακής ανεπάρκειας , όπως ταχυκαρδία, ταχύπνοια και υπεζωκοτική συλλογή με σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια, κατάθλιψη και κατάρρευση.
Νευρικά σημάδια
Περισσότερο από το 95% των γατών με τοξοπλάσμωση έχουν νευρολογικά συμπτώματα όπως:
- Κρασμοί.
- Σεισμικές δονήσεις.
- Αταξία.
- Αλλαγές συμπεριφοράς.
- Μερική παράλυση.
- Νάρκη.
- Παρεγκεφαλιδικά ή αιθουσαία σημεία.
- Μερική ή ολική τύφλωση.
- Περπατάω σε κύκλους.
Με τον ίδιο τρόπο όπως η οφθαλμική τοξοπλάσμωση, η τοξοπλάσμωση σε γάτες με νευρολογικά συμπτώματα χωρίς άλλα κλινικά συμπτώματα συνήθως εμφανίζεται ως επανενεργοποίηση της νόσουΑυτό συμβαίνει επειδή το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι ο ιστός όπου το παράσιτο βρίσκεται σε λανθάνουσα αναλογία.
Σημεία δέρματος
Μπορεί μερικές φορές να επηρεάσει το δέρμα, οδηγώντας σε σφιχτά οζίδια στα άκρα λόγω οζώδης πυοκοκκιωματώδης δερματίτιδα. Εμφανίζεται επίσης αγγειίτιδα και νεκρωτική δερματίτιδα.
Μυϊκά σημάδια
Όταν το παράσιτο στοχεύει τους μυς της γάτας, προκαλεί τα ακόλουθα κλινικά σημεία:
- Ακαμψία.
- Μυική ατροφία.
- Αλλαγμένο βάδισμα.
- Μυϊκός πόνος.
- Κοιλιακή κάμψη αυχένα λόγω πολυμυοσίτιδας.
- Πολυμυοσίτιδα και πολυριζονευρίτιδα που προκαλεί παραπάρεση ή σπαστική παραπληγία.
Τοξοπλάσμωση σε έγκυες γάτες και γατάκια
Όταν μια έγκυος γάτα έχει μολυνθεί με Toxoplasma gondii, δεν έχει εκτεθεί στο παρελθόν σε αυτό το παράσιτο και επομένως δεν έχει αντισώματα, η μόλυνση μπορεί να προκαλέσει πρόωρους τοκετούς ή θάνατοι σε νεογέννητα γατάκια.
Από την άλλη πλευρά, τα νεογέννητα γατάκια που μολύνθηκαν διαπλακουντιακά ή κατά τη διάρκεια της γαλουχίας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προκαλέσουν σοβαρή τοξοπλάσμωση και μπορεί να να γεννηθούν νεκρά ή να πεθάνουν μέσα στις πρώτες ημέρες της life Σε άλλες περιπτώσεις, όταν γεννιούνται φαίνονται υγιείς, αλλά αργότερα αναπτύσσουν κατάθλιψη, υποθερμία, λήθαργο, πολύ συχνά νιαουρίσματα, εγκεφαλίτιδα και σε ορισμένες περιπτώσεις θάνατο.
Όσοι επιζούν παραμένουν λανθάνοντες φορείς και η λοίμωξη μπορεί να επανενεργοποιηθεί ενόψει ορισμένων αγχωτικών και ανοσοκατασταλτικών καταστάσεων, προκαλώντας συχνά νευρική ή οφθαλμική τοξοπλάσμωση.
Διάγνωση τοξοπλάσμωσης σε γάτες
Η διάγνωση της τοξοπλάσμωσης των αιλουροειδών είναι πολύπλοκη και απαιτεί πολλές εξετάσεις για να ολοκληρωθεί. Αυτές οι εξετάσεις περιλαμβάνουν εξέταση αίματος, διαγνωστική απεικόνιση, ορολογικές και μοριακές εξετάσεις.
- Δοκιμασία αίματος : στη βιοχημεία του αίματος, κατά την οξεία φάση της νόσου, αυξάνεται η αλκαλική φωσφατάση, η ALT και η χολερυθρίνη σε γάτες με ήπαρ συμμετοχή, αυξημένη κινάση κρεατίνης (CK) σε περιπτώσεις μυϊκής νέκρωσης και αυξημένο fPLI σε περιπτώσεις παγκρεατίτιδας λόγω παγκρεατικής νέκρωσης.
- Ακτινογραφία θώρακος : Όταν υπάρχουν πνευμονικά σημεία, μπορεί να παρατηρηθεί διάχυτο κυψελιδικό και διάμεσο μοτίβο στον πνεύμονα ή ήπια υπεζωκοτική συλλογή.
- Ακτινογραφία κοιλίας: διόγκωση ήπατος και ασκίτης.
- Υπερηχογράφημα: επιτρέπει την καλύτερη απεικόνιση των κοιλιακών οργάνων και των παρεγχυματικών βλαβών τους.
- Ηλεκτρονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία για την ανίχνευση βλαβών στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
- Ορολογικές εξετάσεις : όπως η ELISA για την ανίχνευση ανοσοσφαιρινών (αντισωμάτων) G και M (IgG και IgM). Όταν παρατηρείται αύξηση και στα δύο σε μια γάτα με συμπτώματα, υποδηλώνει ενεργή μόλυνση ή επανενεργοποίηση. Εάν μόνο το IgG είναι αυξημένο σε μια υγιή γάτα, έχει λανθάνουσα τοξοπλάσμωση.
- PCR για Toxoplasma gondii: Αυτή είναι η πιο ειδική εξέταση για διάγνωση. Τα δείγματα μπορεί να είναι αίμα ή οφθαλμικό υδατοειδές υγρό, εγκεφαλονωτιαίο υγρό ή εγκέφαλος. Ωστόσο, κατά την ανίχνευση του γενετικού υλικού, δεν διαφοροποιεί μια ενεργή ασθένεια από μια λανθάνουσα, απλώς ότι είναι θετική για τοξόπλασμα.
- Βιοψία: Αυτή είναι η εξέταση που επιβεβαιώνει τη διάγνωση, αν και είναι η πιο επεμβατική. Επιδεικνύει την παρουσία του παρασίτου στα κύτταρα.
Πώς να εξαλείψετε την τοξοπλάσμωση στις γάτες; - Θεραπευτική αγωγή
Η θεραπεία για τοξοπλάσμωση σε γάτες βασίζεται στη συμπτωματική και φαρμακολογική θεραπεία με αντιβιοτικά που θα αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό του τοξοπλάσματος, αλλά όχι τον θάνατό του.
Σήμερα, το αντιβιοτικό εκλογής είναι η κλινδαμυκίνη σε δόση 12,5 mg/kg κάθε 12 ώρες για ένα μήνα, ενδομυϊκά ή από του στόματος. Αυτή η θεραπεία επιλύει τα συμπτώματα της γάτας 24-48 ώρες μετά την έναρξη, αλλά δεν είναι αποτελεσματική όταν οι βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα είναι μόνιμες. Ομοίως, χρειάζεται περισσότερος χρόνος για την επίλυση της μυϊκής ατροφίας και της πολυμυοσίτιδας σε περιπτώσεις μυϊκής τοξοπλάσμωσης.
Σε γάτες με νευρολογική τοξοπλάσμωση, η τριμεθοπρίμη-σουλφοναμίδη ή δοξυκυκλίνη χρησιμοποιείται για 1 μήνα, καθώς μπορεί να διασχίσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.
Η ραγοειδίτιδα σε περιπτώσεις πνευμονικής τοξοπλάσμωσης αντιμετωπίζεται με τοπικά, συστηματικά κορτικοστεροειδή ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τουλάχιστον 1 μήνα και κυκλοπληγικά φάρμακα όπως η ατροπίνη ή η τροπικαμίδη. Το τελευταίο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις γλαυκώματος λόγω αυξημένης ενδοφθάλμιας πίεσης που θα επιδείνωνε τη διαδικασία και χρησιμοποιήστε dorzolamide ή brinzolamide 3 φορές την ημέρα.
Τοξοπλάσμωση σε γάτες και εγκυμοσύνη
Η ανησυχία και η έλλειψη ενημέρωσης για την τοξοπλάσμωση των αιλουροειδών και την εγκυμοσύνη στις γυναίκες είναι ένα συχνό πρόβλημα ακόμα και σήμερα. Το να έχεις γάτα στο σπίτι και να είσαι έγκυος δεν είναι ασύμβατες, απλά είναι απαραίτητο να θεσπιστούν ορισμένα προληπτικά μέτρα υγιεινής για να αποφευχθούν οι κίνδυνοι που, αν και χαμηλοί ή σχεδόν μη υπάρχει, μπορεί να συμβεί.
Παρακάτω, σας δίνουμε όλες τις πληροφορίες για να μην σας εξαπατήσουν και πολύ λιγότερο να σας κάνουν να αποφύγετε να βρεθείτε με το αιλουροειδές σύντροφό σας σε αυτή την πολύ ιδιαίτερη διαδικασία. Τα προληπτικά μέτρα που πρέπει να έχουν οι έγκυες γυναίκες όταν ταΐζουν και χειρίζονται το κουτί απορριμμάτων γάτας είναι:
- Αποφύγετε την κατανάλωση ωμού κρέατος και λουκάνικων καθώς μπορεί να είναι μολυσμένα με ωοκύστεις Toxoplasma gondii.
- Μην τρώτε άπλυτα φρούτα και λαχανικά γιατί μπορεί να είναι μολυσμένα από ωοκύστεις.
- Καθαρίστε και χειριστείτε το κιβώτιο απορριμάτων της γάτας με γάντια και πλύνετε τα χέρια σας στη συνέχεια ή, αν είναι δυνατόν, ζητήστε από κάποιον άλλο να το κάνει μέλος της οικογένειας. Τα κόπρανα είναι η πηγή μόλυνσης για τις ωοκύστεις της γάτας καθώς απελευθερώνονται και σποριώνονται στα κόπρανα μεταξύ 24 ωρών και 5 ημερών αργότερα.
Όπως μπορούμε να δούμε, η μετάδοση δεν προκαλείται από το χάδι ή την επαφή με μια οικιακή γάτα, αλλά τα παράσιτα πρέπει να περάσουν μερικές ώρες σε ένα υπόστρωμα όπως τροφή ή περιττώματα γάτας για να είναι μολυσμένα και μεταδίδουν τη μόλυνση. ασθένεια.
Ωστόσο, πολλές γυναίκες έχουν αντισώματα Toxoplasma gondii λόγω του ότι είχαν στενή επαφή με γάτες εξωτερικού χώρου από την παιδική τους ηλικία, οπότε θα είχαν άμυνα. Ακόμα κι έτσι, καλό είναι να λαμβάνετε πάντα μέτρα υγιεινής για την αποφυγή αμβλώσεων, αποτυχιών στην ανάπτυξη ή σχηματισμό και προβλήματα στο μελλοντικό μωρό.
Πώς να αποφύγετε την τοξοπλάσμωση σε γάτες
Η μόλυνση από τοξοπλάσμωση στις γάτες μας μπορεί να αποφευχθεί λαμβάνοντας τα ακόλουθα μέτρα:
- Πρέπει να αποτρέπονται από το κυνήγι εάν είναι γάτες που βγαίνουν έξω.
- Πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση ποτών από μη ελεγχόμενα ή βρώμικα μέρη.
- Συνιστάται να μην τους δίνετε ωμό ή κακοψημένο κρέας. Αν θέλετε να τους δώσετε κρέας, πρέπει να ψηθεί στους 60ºC για 10 λεπτά ή να παγώσει στους -20ºC.
- Συνιστάται να τους ταΐζετε εμπορευματοποιημένες γατοτροφές. Εάν θέλετε να καθιερώσετε μια δίαιτα BARF, πρέπει να λάβετε υπόψη τα παραπάνω μέτρα ή να αγοράσετε τρόφιμα από μάρκες που είναι αφιερωμένες στην προετοιμασία αυτών των δίαιτων.
- Πρέπει να αποφεύγουν να τρώνε λουκάνικα ή λαχανικά.
Αν θέλετε η γάτα σας να απολαμβάνει μια σπιτική διατροφή, μην χάσετε αυτό το βίντεο για να κρατήσετε μακριά την τοξοπλάσμωση της γάτας:
