Το Ύφημα αποτελείται από τη συσσώρευση αίματος στον πρόσθιο θάλαμο του βολβού του ματιού, δηλαδή στο διάστημα μεταξύ του κερατοειδούς και της ίριδας. Μπορεί να προκληθεί από αίτια που οριοθετούνται στο ίδιο το μάτι ή από συστηματικά αίτια, τα οποία θα καθορίσουν εάν πρόκειται για ετερόπλευρο ύφημα (που επηρεάζει μόνο το ένα μάτι) ή αμφοτερόπλευρο (που επηρεάζει και τα δύο μάτια). Ο προσδιορισμός της συγκεκριμένης αιτίας που προκαλεί το ύφαμα θα είναι απαραίτητος για την καθιέρωση μιας κατάλληλης θεραπείας και τη δημιουργία μιας πρόγνωσης σχετικά με τη διαδικασία.
Αν ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα για το ύφημα σε σκύλους, τα συμπτώματα και τη θεραπεία του, μην χάσετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας στο οποίο μιλήσαμε για την αιτιολογία του, τη διάγνωση και τη θεραπεία του.
Τι είναι το ύφαμα στους σκύλους;
Ο πρόσθιος θάλαμος του βολβού του ματιού είναι ο χώρος μεταξύ του κερατοειδούς και της επιφάνειας της ίριδας. Το υδατοειδές υγρό στεγάζεται στον πρόσθιο θάλαμο, ο οποίος θα πρέπει να είναι διαφανής υπό κανονικές συνθήκες. Ωστόσο, μερικές φορές υπάρχει εξώθηση αίματος από τον πρόσθιο ραγοειδές χιτώνα (ίριδα και ακτινωτό σώμα) στον πρόσθιο θάλαμο Σε αυτήν την περίπτωση, τα συστατικά του αίματος (κύτταρα και πλάσμα αίματος) αναμιγνύονται με το υδατοειδές υγρό, με αποτέλεσμα να πάρει ένα κοκκινωπό χρώμα.
Η συσσώρευση αίματος στον πρόσθιο θάλαμο του βολβού του ματιού ονομάζεται ύφημα ή ύφημα. Συνήθως, συνήθως παρατηρείται στο κάτω μέρος του ματιού, αφού η περιεκτικότητα σε αίμα πέφτει λόγω της επίδρασης της βαρύτητας. Ωστόσο, όταν ο σκύλος κινεί το κεφάλι του, το αίμα κατανέμεται σε όλο τον πρόσθιο θάλαμο, εμφανίζοντας ένα ομοιογενές κοκκινωπό χρώμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι το αίμα στον πρόσθιο θάλαμο συνήθως δεν πήζει εύκολα λόγω της απελευθέρωσης ινωδολυσινών (ένζυμα που διαλύουν θρόμβους ινώδους) από την ίριδα. Για το λόγο αυτό, οι θρόμβοι συνήθως δεν εμφανίζονται παρά μόνο 4-7 ημέρες μετά την έναρξη της αιμορραγίας.
Ανάλογα με τη σοβαρότητα και την έκταση, το οφθαλμικό ύφαμα μπορεί να ταξινομηθεί ως:
- Βαθμός I: όταν καταλαμβάνει λιγότερο από το ένα τρίτο του πρόσθιου θαλάμου.
- Βαθμός ΙΙ: όταν καταλαμβάνει το ήμισυ του πρόσθιου θαλάμου.
- Βαθμός III: όταν καταλαμβάνει τα τρία τέταρτα του πρόσθιου θαλάμου.
- Βαθμός IV: όταν καταλαμβάνει ολόκληρο τον πρόσθιο θάλαμο.
Αιτίες υφήματος σε σκύλους
Όταν μιλάμε για τα αίτια του υφήματος στους σκύλους, μπορεί να μιλάμε για τοπικά αίτια (στο ίδιο το μάτι) ή συστηματικά αίτια. Στη συνέχεια, θα τα δούμε πιο αναλυτικά.
Τοπικά αίτια υφήματος σε σκύλους
Υπάρχουν διάφορες οφθαλμικές διαταραχές που μπορούν να προκαλέσουν ύφαμα σε σκύλους:
- Οφθαλμικό τραύμα: αυτή είναι η πιο συχνή αιτία.
- Ραγοειδίτιδα: φλεγμονώδης διαδικασία που επηρεάζει τον ραγοειδές χιτώνα (τον αγγειακό χιτώνα του ματιού)
- Γλαυκώμα.
- Αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.
- Οφθαλμικά νεοπλάσματα: όπως τα λεμφώματα.
- Συγγενείς ανωμαλίες των ματιών.
Γενικά, οι αιτίες που περιγράφονται στο μάτι προκαλούν μονομερή υφήματα, δηλαδή επηρεάζουν μόνο το ένα μάτι.
Συστηματικά αίτια υφήματος σε σκύλους
Οι δύο συστηματικές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν ύφαμα στους σκύλους είναι:
- Αρτηριακή υπέρταση.
- Διαταραχές πήξης: θρομβοπενία, πηκτικές παθήσεις όπως η νόσος Von Willebrand, δηλητηρίαση από αντιπηκτικά, ερλιχίωση κ.λπ.
Όταν η αιτία είναι συστηματική, το ύφημα είναι συνήθως αμφοτερόπλευρο, δηλαδή προσβάλλει και τους δύο βολβούς του ματιού.
Συμπτώματα υφήματος σε σκύλους
Τα κλινικά σημεία που σχετίζονται με το ύφασμα σε σκύλους είναι τα ακόλουθα:
- Κοκκινωπή ταινία στον πρόσθιο θάλαμο του ματιού: θα είναι περισσότερο ή λιγότερο εκτεταμένη ανάλογα με τη σοβαρότητα της διαδικασίας. Όταν το ζώο κινεί το κεφάλι του, το αίμα διασκορπίζεται σε όλο τον θάλαμο, εμφανίζοντας ένα ομοιογενές κοκκινωπό χρώμα.
- Βλεφαρόσπασμος: κλείσιμο των ματιών λόγω οφθαλμικού πόνου
- Epiphora: συνεχές σκίσιμο.
Διάγνωση υφήματος σε σκύλους
Η διάγνωση του υφήματος σε σκύλους πρέπει να γίνεται από κτηνίατρο εξειδικευμένο στην οφθαλμολογία. Συγκεκριμένα, η διάγνωση του υφήματος σε σκύλους περιλαμβάνει:
- Πλήρης οφθαλμολογική εξέταση: Ο πρόσθιος θάλαμος του οφθαλμού πρέπει να μελετηθεί από πλάγια προοπτική με χρήση σχισμής για να εντοπιστεί σωστά η αιμορραγική εστίαση. Σε περίπτωση μονόπλευρου υφήματος, είναι σημαντικό να γίνει πλήρης εξέταση του υγιούς οφθαλμού, καθώς μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες για τη διάγνωση.
- Τονομετρία: για τη μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης.
- Οφθαλμικό υπερηχογράφημα: είναι ένα πολύ χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο που βοηθά επίσης στη δημιουργία πρόγνωσης σχετικά με τη διαδικασία.
- Ανάλυση αίματος και μέτρηση αρτηριακής πίεσης: είναι απαραίτητο σε περίπτωση αμφοτερόπλευρου υφήματος, αφού η αιτία είναι συνήθως συστηματική.
Για να επιτευχθεί οριστική διάγνωση του οφθαλμικού υφήματος, είναι απαραίτητο να αποκλειστούν οι ακόλουθες διαφορικές διαγνώσεις:
- Αιμορραγικό φλεγμονώδες εξίδρωμα στον πρόσθιο θάλαμο: Σε αντίθεση με το ύφημα, το αιμορραγικό φλεγμονώδες εξίδρωμα έχει πιο κιτρινωπό χρώμα, πιο πυκνό και καταλαμβάνει ολόκληρος ο πρόσθιος θάλαμος (όχι μόνο το κάτω μέρος).
- Αιμορραγία υαλοειδούς: στην περίπτωση αυτή ο κοκκινωπός χρωματισμός βρίσκεται πίσω από την κόρη (στον υαλοειδές θάλαμο). Ωστόσο, δεν πρέπει να αποκλειστεί η πιθανότητα ταυτόχρονου υφήματος και αιμορραγίας του υαλοειδούς. Σε περίπτωση αιμορραγίας του υαλοειδούς, η εξέταση του βυθού θα είναι δύσκολη ή αδύνατη.
- Αιμορραγία στον κερατοειδή ή την ίριδα: Παρατηρώντας τον πρόσθιο θάλαμο από πλάγια προοπτική, θα είναι δυνατό να διαφοροποιηθεί η ακριβής θέση του αιμορραγική εστία.
Θεραπεία του υφήματος σε σκύλους
Hyphema θεωρείται ένα οφθαλμολογική έκτακτη ανάγκη που απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα Επομένως, όταν υποψιάζεστε ότι ο σκύλος σας μπορεί να υποφέρει από ενδοφθάλμια αιμορραγία Μη διστάσετε να πάτε σε κτηνιατρική κλινική το συντομότερο δυνατό. Το πιο συνηθισμένο είναι ότι η κτηνιατρική ομάδα που σας περιθάλπει προχωρά στη σταθεροποίηση του οφθαλμολογικού επείγοντος περιστατικού επί τόπου και στη συνέχεια παραπέμπει την περίπτωση σε ειδικό οφθαλμίατρο.
Η θεραπεία για το ύφαμα σε σκύλους πρέπει να περιλαμβάνει:
- Τοπικά ή συστηματικά αντιφλεγμονώδη: Τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται γενικά, καθώς τα ΜΣΑΦ (Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα) δεν συνιστώνται λόγω στο πιθανό αιμοπεταλιακό αντισυσσωματικό τους.
- Μυδριατικά ή κυκλοπληγικά: Είναι φάρμακα που προκαλούν διαστολή της κόρης και χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις υφήματος για την πρόληψη της εμφάνισης συνεχιών (συμφύσεων). Η τροπικαμίδη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ήπια υφήματα (βαθμού I ή II) ή η φαινυλεφρίνη 10% σε σοβαρά υφήματα (βαθμού III και IV). Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η χρήση αυτών των φαρμάκων είναι αμφιλεγόμενη, δεδομένου ότι μπορούν να προδιαθέσουν σε αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης.
- Τοπικοί αναστολείς καρβονικής ανυδράσης: όπως η δορζολαμίδη ή η βρινζολαμίδη. Θα χρησιμοποιηθούν μόνο σε περιπτώσεις οφθαλμικής υπέρτασης.
- Αναλγητικά: Τα οπιοειδή όπως η βουπρενορφίνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν υπάρχει πόνος στα μάτια, ειδικά σε τραυματικές περιπτώσεις. Προτείνουμε επίσης αυτή την ανάρτηση σχετικά με τα φυσικά αναλγητικά για σκύλους.
- Ανάπαυση ζώων.
Όταν η αιμορραγία οργανώνεται με τη μορφή θρόμβου, καλό είναι να γίνει ενδοκαμική ένεση TPA (Ιστικός ενεργοποιητής πλασμινογόνου). Περιστασιακά, μπορεί να είναι απαραίτητη χειρουργική αφαίρεση του θρόμβου. Αυτές οι επεμβάσεις πρέπει να εκτελούνται μόνο από ειδικούς οφθαλμίατρους.
Πρόγνωση και επιπλοκές του υφήματος σε σκύλους
Η πρόγνωση του υφήματος στους σκύλους εξαρτάται από την αιτία και την επέκτασή του:
- Βαθμός I: συνήθως ξεκαθαρίζει σε λιγότερο από μία εβδομάδα.
- Τάξεις ΙΙ και ΙΙΙ: χρειάζονται αρκετές εβδομάδες για να επιλυθεί.
- Βαθμός IV: Συχνά προκαλούν ατροφία του βολβού του ματιού, γνωστή και ως βολβός φθίσης.
Συνήθως, το αίμα που βρίσκεται στον πρόσθιο θάλαμο παροχετεύεται σταδιακά μέσω της ιριδοκερατοειδούς γωνίας. Ωστόσο, μερικές φορές η ενδοφθάλμια αιμορραγία μπορεί να οδηγήσει στις ακόλουθες επιπλοκές:
- Σχηματισμός ενδοφθάλμιων συνεχιών: Μπορεί να σχηματιστούν συμφύσεις μεταξύ του θρόμβου και του κερατοειδούς ή μεταξύ του θρόμβου και της ίριδας.
- Οφθαλμική υπέρταση (τιμές άνω των 25 mmHg) και γλαύκωμα.
- Καταρράκτες.
- Αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς
- Εκφύλιση αμφιβληστροειδούς
- Ατροφία του βολβού του ματιού ή βολβός φθίσης.
- Τύφλωση.
