Το cnidarian phylum αντιστοιχεί σε μια ποικιλόμορφη ομάδα υδρόβιων ζώων, μεταξύ των οποίων βρίσκουμε εκείνα που είναι κοινώς γνωστά ως μέδουσες, κάτοικοι θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Οι μέδουσες, που ονομάζονται και μέδουσες, χαρακτηρίζονται από το ζελατινώδες σώμα τους σε σχήμα καμπάνας και, γενικά, από την παρουσία πλοκαμιών που τσιμπούν για να αμυνθούν και να κυνηγήσουν.
Σε αυτήν την καρτέλα στον ιστότοπό μας παρουσιάζουμε έναν πολύ ιδιαίτερο κνιδάριο, τη μέδουσα χαίτη λιονταριού, του οποίου το επιστημονικό όνομα είναι Cyanea capillata. Σας προσκαλούμε να συνεχίσετε την ανάγνωση για να μάθετε περισσότερα για αυτό το εμβληματικό θαλάσσιο ζώο.
Χαρακτηριστικά της μέδουσας της χαίτης του λιονταριού
Η μέδουσα χαίτη του λιονταριού θεωρείται η μεγαλύτερη μέδουσα στον κόσμο, αν και μπορεί να υπάρχουν πολλές ατομικές διαφορές στο μέγεθος και, επιπλέον,, έχει προσδιοριστεί ότι οι διαστάσεις αυξάνονται όσο βορειότερα ζουν αυτά τα ζώα. Η διάμετρος του κουδουνιού τους κυμαίνεται από περίπου 30 cm έως 2 μέτρα και αναπτύσσουν πλοκάμια που τους επιτρέπουν να φτάσουν μήκη άνω των 30 μέτρων
Έχουν συνήθως μεγάλο αριθμό κολλωδών πλοκαμιών που ομαδοποιούνται σε κάθε λοβό καμπάνας. Η κοινή του ονομασία οφείλεται στην ομοιότητα της εμφάνισης των πλοκαμιών με τη χαίτη ενός λιονταριού. Ο χρωματισμός των νεότερων ατόμων είναι καμένο πορτοκαλί, αλλά καθώς μεγαλώνουν μπορεί να γίνει κοκκινωπός. Το χρώμα του κουδουνιού ποικίλλει μεταξύ ροζ, χρυσού ή καφέ μωβ.
Όπως συνήθως σε αυτά τα είδη, το σώμα της μέδουσας της χαίτης του λιονταριού αποτελείται από περισσότερο από 90% νερό και είναι ακτινικά συμμετρικό. Το κουδούνι χαρακτηρίζεται από το ότι είναι σφαιρικό, έχει κυματιστές άκρες και είναι που σχηματίζεται από οκτώ λοβούς με βραχίονες πολύ πιο κοντούς από τα πλοκάμια. Μερικοί από αυτούς τους λοβούς περιέχουν τα αισθητήρια όργανα του ζώου, όπως υποδοχείς για ισορροπία, οσμές ή φως. Τόσο τα πλοκάμια όσο και η άνω επιφάνεια του σώματος περιέχουν νηματοκύστεις που το ζώο χρησιμοποιεί για να εγχύσει μια τοξίνη τσιμπήματος
Οικότοπος μέδουσας χαίτης λιονταριού
Η μέδουσα της χαίτης του λιονταριού ζει κυρίως σε κρύα θαλάσσια νερά Έτσι, κατανέμεται σε όλο τον Αρκτικό Ωκεανό και τις περιοχές του βόρειου τόσο στον Ατλαντικό όσο και στον Ειρηνικό. Αν και μπορεί να είναι λίγο πιο νότια από τις περιοχές που αναφέρθηκαν, είναι ένα είδος που συνήθως δεν ανέχεται τα ζεστά νερά, επομένως δεν είναι συνηθισμένο να το βρίσκουμε προς τα νότια.
Αναπτύσσεται συνήθως στην περιοχή του Ατλαντικού του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών, στη Νορβηγία, στη Βαλτική Θάλασσα και στη Μάγχη, καθώς και στο ανατολικό τμήμα της Μεγάλης Βρετανίας και, γενικά, στα βόρεια νερά. Αν και η παρουσία μεδουσών με παρόμοια εμφάνιση με τη χαίτη του λιονταριού έχει αναφερθεί στην Ωκεανία, μένει να επιβεβαιωθεί εάν πρόκειται για το ίδιο είδος ή όχι.
Έθιμα της μέδουσας της χαίτης του λιονταριού
Η μέδουσα χαίτη του λιονταριού έχει συνηθίσει να είναι σε συνεχή κίνηση και μπορεί να διανύσει μεγάλες αποστάσεις χάρη στο γεγονός ότι καταφέρνει να κολυμπήσει με τη βοήθεια των ρευμάτων του ωκεανού. Βρίσκεται μόνο στον πυθμένα της θάλασσας στη φάση του πολύποδα. Στη συνέχεια, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους είναι σε ανοιχτά νερά κοντά στην επιφάνεια και μερικές φορές σε περιοχές κοντά στην ακτή. Είναι συνήθως μοναχικών συνηθειών, αλλά, τελικά, μπορεί να ομαδοποιηθεί με άλλα άτομα και να κολυμπήσει μαζί. Στην ενήλικη φάση συνήθως δεν βουτάει σε βάθος μεγαλύτερο των 20 μέτρων. Καθώς πλησιάζει στο τέλος της ζωής του, τείνει να περιπλανιέται και να μένει σε ρηχά μέρη.
Η μέδουσα της χαίτης του λιονταριού δεν είναι ζώο που επιδιώκει να επιτεθεί στον άνθρωπο και την τοξίνη του, ενώ τσιμπάει, δεν είναι θανατηφόρο. Ωστόσο, υπάρχουν αρχεία ατυχημάτων που μπορεί να ενέχουν κίνδυνο για ευαίσθητα άτομα.
Μέδουσα χαίτη λιονταριού που ταΐζει
Η μέδουσα της χαίτης του λιονταριού είναι ένα ζώο κυνηγιού που αναζητά ενεργά τη λεία του. Αυτό το cnidarian βασίζει τη διατροφή του κυρίως στα ψάρια, τα οποία αιχμαλωτίζει με τα πλοκάμια του και αναισθητοποιεί εμβολιάζοντας μια τοξική ουσία μέσω των νηματοκυστών. Μπορεί επίσης να καταναλώσει άλλες μικρότερες μέδουσες, ζωοπλαγκτόν και κτενοφόρα ή να χτενίσει μέδουσες.
Αναπαραγωγή μέδουσας χαίτης λιονταριού
Όπως πολλές άλλες μέδουσες, η χαίτη του λιονταριού εμφανίζει δύο τύπους αναπαραγωγής , ο ένας σεξουαλικός και ο άλλος ασεξουαλικός. Στη σεξουαλική αναπαραγωγή διακρίνονται διαφοροποιημένα άτομα. Τόσο το αρσενικό όσο και το θηλυκό απελευθερώνουν τα σεξουαλικά τους κύτταρα προς τα έξω, όπου γονιμοποιούνται. Στη συνέχεια, τα αυγά προφυλάσσονται στα στοματικά πλοκάμια έως ότου σχηματιστούν οι προνύμφες του planula, οι οποίες θα εγκατασταθούν στο θαλάσσιο υπόστρωμα για να εξελιχθούν σε πολύποδα.
Η ασεξουαλική φάση της μέδουσας εμφανίζεται αμέσως μόλις σχηματιστεί ο πολύποδας, ο οποίος διαιρείται οριζόντια, μια διαδικασία γνωστή ως strobilation. Μετά το σχηματισμό αρκετών δίσκων, ο επάνω αποκολλάται, δίνοντας τη μορφή που ονομάζεται εφύρα, η οποία αργότερα θα γίνει η ενήλικη μέδουσα. Επομένως, η μέδουσα της χαίτης του λιονταριού περνά από τέσσερις φάσεις, οι οποίες είναι νύμφη, πολύποδας, εφύρα και μέδουσα
Τα νεαρά άτομα, ακόμα μικρού μεγέθους, είναι αυτά που κινδυνεύουν να φαγωθούν από τα φυσικά αρπακτικά τους, όπως οι χελώνες, τα ψάρια και τα θαλασσοπούλια. Μόλις μεγαλώσουν, είναι πολύ δύσκολο να δεχτούν επίθεση από άλλα είδη, χάρη στην καλή άμυνα που τους παρέχει το μεγάλο τους μέγεθος και την τοξίνη που παράγουν.
Μάθετε περισσότερα σχετικά με την αναπαραγωγή μεδουσών σε αυτό το άρθρο.
Κατάσταση διατήρησης της μέδουσας χαίτη του λιονταριού
Δεν υπάρχουν αναφορές που να δείχνουν ότι η πληθυσμιακή κατάσταση της μέδουσας της χαίτης του λιονταριού είναι ανησυχητική. Ωστόσο, λόγω των διακυμάνσεων της θερμοκρασίας που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή, δεν είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι, στο μέλλον, αυτό το ζώο μπορεί να επηρεαστεί από αυτήν την αιτία.
Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα ζώα, σας συνιστούμε να διαβάσετε το άρθρο μας Τα ζώα που επηρεάζονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή.
