Γνωρίζατε ότι τα ελάφια υπάρχουν στον πλανήτη μας εδώ και 34 εκατομμύρια χρόνια; Αυτή η μεγάλη οικογένεια φυτοφάγων θηλαστικών ξεκίνησε τη μακρά βιολογική της εξέλιξη στο Ολιγόκαινο, έχοντας επί του παρόντος έως και 48 διαφορετικά είδη ομαδοποιημένα σε 20 ταξινομικά γένη.
Πρωταγωνιστές πολλών από τις πιο εκπληκτικές μεταναστεύσεις ζώων που μπορούμε να δούμε σε βίντεο και ντοκιμαντέρ, τα ελάφια γεμίζουν πολυάριθμους και διαφορετικούς βιότοπους στον πλανήτη με ζωή. Εάν θέλετε να τα γνωρίσετε από κοντά, συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας, όπου θα ανακαλύψετε εκπληκτικές λεπτομέρειες για τα ελάφια, όπως τα χαρακτηριστικά και τα κύρια ενδιαιτήματά τους. Επιπλέον, θα μάθετε για τους τύπους ελαφιού ή ελαφιού, ζαρκάδι και άλκη που υπάρχουν. - τύποι, χαρακτηριστικά και ενδιαιτήματα.
Ταξινομική ταξινόμηση τραχήλου
Κοινώς γνωστό ως cervidae, η οικογένεια Cervidae εμπίπτει στην ακόλουθη ταξινομική ταξινόμηση, σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται από την αναγνωρισμένη ταξινόμηση από το Είδη θηλαστικών στον Παγκόσμιο Ταξινομικό Κατάλογο:
- Βασίλειο: ζώα.
- Phylum: συγχορδίες.
- Τάξη: θηλαστικά.
- Παραγγελία: αρτιοδάκτυλα.
- Υποκατάταξη: μηρυκαστικά.
- Οικογένεια: τραχήλοι.
Τώρα που εντοπίσαμε τους τραχήλους ταξινομικά, ας ανακαλύψουμε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα χαρακτηριστικά, τους τύπους και τους οικοτόπους αυτών των καταπληκτικών ζώων.
Χαρακτηριστικά των τραχήλων
Όταν γνωρίζετε τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τους διαφορετικούς τύπους τραχήλου, είναι ενδιαφέρον να γίνει διάκριση μεταξύ των χαρακτηριστικών που σχετίζονται με την ανατομία τους, όπως εκείνα που συνδέονται με τις διατροφικές συνήθειες και τη συμπεριφορά τους.
Ανατομικά χαρακτηριστικά
Στις τραχήλους, όπως και στα υπόλοιπα ζώα που ανήκουν στην τάξη των Αρτιοδάκτυλων, τα άκρα καταλήγουν σε ζυγό αριθμό δακτύλων σε τη μορφή pezuña, που ακουμπούν στο έδαφος για να περπατήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, θεωρούνται οπλοφόρα. Επιπλέον, τα πόδια τους είναι λεπτά, όπως και το κεφάλι και ο λαιμός τους, με τον κορμό πιο χοντρό και βαρύ.
Ένα άλλο από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά των τραχήλων είναι, χωρίς αμφιβολία, η παρουσία κέρατων σε ενήλικα άτομα, κατά προτίμηση αρσενικά. Πρόκειται για δομές από σκληρυμένη κερατίνη με βελούδινα καλύμματα που προκύπτουν ως προεξοχές από το κρανίο, χωρίς όμως να είναι κατασκευασμένα από οστέινο υλικό. Διαφέρουν έτσι από τα οστέινα κέρατα των βοοειδών και άλλων κερασφόρων ζώων. Επιπρόσθετα, τα κέρατα χαρακτηρίζονται από περίοδο γονιμοποίησης, είτε ετησίως είτε αποκλειστικά κατά τη νεότητα, ανάλογα με το είδος του τραχήλου.
συμπεριφορά τραχήλου
Υπογραμμίζει την εδαφική συμπεριφορά των αρσενικών τραχήλων, τα οποία τείνουν να χρησιμοποιούν τα μεγάλα κέρατα τους για να μονομαχούν με άλλα αρσενικά με σκοπό να ζευγαρώσουν με όσο το δυνατόν περισσότερα θηλυκά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ζευγαρώματος, ξεχωρίζει η μοναδική ικανότητα του κόκκινου ελαφιού (Cervus elaphus) να εκπέμπει βροντερές μπάλες, τονίζοντας την παρουσία και την εδαφικότητά του όταν εφιστά την προσοχή των θηλυκών για το ζευγάρωμα.
Αυχενική σίτιση
Οι τράχηλοι ακολουθούν μια φυτοφάγα δίαιτα, καταναλώνοντας όλα τα είδη φύλλων, μπουμπουκιών, λουλουδιών, κλαδιών και βοτάνων.
Ο τρόπος με τον οποίο τα ελάφια καταναλώνουν τα λαχανικά είναι με το ξεφύλλισμα ή τη βοσκή, με την επακόλουθη πέψη χαρακτηριστικό των μηρυκαστικών.
Η συντριπτική πλειονότητα των ειδών ελαφιών ζει σε μεγάλα κοπάδια, με τα οποία μετακινούνται για να κάνουν μεταναστεύσεις όταν αλλάζουν οι εποχές με στόχο τη βοσκή σε πιο πράσινα ενδιαιτήματα και με πιο εύκρατες θερμοκρασίες.
Είδη ελαφιών ή ελαφιών, ζαρκάδι και άλκες
Η ταξινομική οικογένεια Cervidae περιλαμβάνει έναν μεγάλο αριθμό ειδών που μπορούν να βρεθούν σε φυσικούς και τεχνητούς οικοτόπους (όπως καταφύγια και ζωολογικούς κήπους), σε όλο τον πλανήτη. Από τη μεγαλοπρεπή άλκη (Alces alces), το μεγαλύτερο ελάφι που μπορεί να φτάσει σε άνοιγμα φτερών τα 3 μέτρα, μέχρι το μικρότερο ελάφι, το κινέζικο ελάφι νερού (Hydropotes inermis). Σε αυτή την ενότητα θα δούμε πιο αναλυτικά ποιοι είναι οι διαφορετικοί τύποι τραχήλων που υπάρχουν, τους οποίους μπορούμε να διαφοροποιήσουμε ανάλογα με την ταξινομική υποοικογένεια στην οποία ανήκουν:
Capreolins (Υποοικογένεια Capreolinae)
Η υποοικογένεια καπρεολίνης περιλαμβάνει όλα αυτά που είναι κοινώς γνωστά ως " ελάφια του Νέου Κόσμου", όπως το μεγαλοπρεπέςάλκες και τάρανδοι (ή καριμπού), που ζουν σε κοπάδια, και το μοναχικό ζαρκάδι Ας δούμε στο παρακάτω παραθέστε την επίσημη ταξινομική ταξινόμηση των καπρεολινών, γνωρίζοντας έτσι τόσο την κοινή όσο και την επιστημονική τους ονομασία.
Γένος Άλικες
Ευρασιατική άλκη (Alces alces)
Γένος Capreolus
- Ζαρκάδι (Capreolus capreolus).
- Ασιατικό ή Σιβηρικό ζαρκάδι (Capreolus pygargus).
Γένος Ιπποκάμηλος
- Ελάφι των Άνδεων, ταρούκα ή βόρεια γαλαζοπράσινα (Hippocamelus antisensis).
- Ελάφι των Άνδεων ή νότιος χυμός (Hippocamelus bisulcus).
Είδος Mazama
- Corzuela colorada ή guazú-pitá (Mazama americana).
- Μικρό κοκκινωπό ζαρκάδι (Mazama bororo).
- Candelillo ή loach (Mazama bricenii).
- Καφέ Corzuela, guazuncho, viracho ή guazú virá (Mazama gouazoubira).
- Πυγμαίο ελάφι (Mazama nana).
- Yuk (Mazama pandora).
- ελάφι Páramo (Mazama rufina).
- Κεντροαμερικάνικο τεμαζάτο (Mazama temama).
Γένος Odocoileus
- Μουλαράκι ή ελάφι (Odocoileus hemionus).
- ελάφι με λευκή ουρά (Odocoileus virginianus).
Γένος Ozotoceros
- Ελάφι Πάμπας (Ozotoceros bezoarticus).
- Southern Pudú (Pudu Puda).
Genus Rangifer
Τάρανδος ή καριμπού (Rangifer tarandus)
Matterhorns (Υποοικογένεια Cervinae)
Η υποοικογένεια Matterhorn είναι η δεύτερη και μεγαλύτερη υποοικογένεια από τις 3 που αποτελούν την οικογένεια Cervidae. Περιλαμβάνει συνολικά 10 διαφορετικά γένη και έως 26 είδη ελαφιών ή ελαφιών που ζουν σήμερα. Ας δώσουμε σε αυτά τα 26 είδη ένα όνομα και επώνυμο, ομαδοποιημένα ανά γένος στην ακόλουθη λίστα:
Είδος Άξονα
- Αξονικό ελάφι ή τσιτάλ (Άξονας άξονα).
- Calamian ελάφι ή axis calamian (Axis calamianensis).
Γένος Cervus
- Άλκη (Cervus canadensis).
- Κόκκινο ελάφι, κόκκινο ελάφι ή ελάφι (Cervus elaphus).
- ελάφια Sicas (Cervus nippon).
Κυρία Φύλου
Ελάφι αγρανάπαυσης ή ευρωπαϊκή αγρανάπαυση (Dama dama)
Γένος Elaphodus
Ελάαφιο μπροστινό μέρος ή ελάφοδο (Elaphodus cephalophus)
Γένος Elaphurus
Το ελάφι του πατέρα Δαυίδ (Elaphurus davidianus)
Genus Muntacus
- Borneo yellow muntjac (Muntiacus atherodes).
- Μαύρο muntjac (Muntiacus crinifrons).
- Fea's Muntíaco (Muntiacus feae).
- Gongshan Muntacus (Muntiacus gongshanensis).
- Ινδικό muntjak (Muntiacus muntjak).
- Hukawng Muntiacus (Muntiacus putaoensis).
- Muntiacus του Reeves (Muntiacus reevesi).
- Truong Son Muntiacus (Muntiacus truongsonensis).
- Γίγαντας muntjac (Muntiacus vuquangensis).
Γένος Przewalskium
Τόρολντ ή ελάφι με λευκή μύτη (Przewalskium albirostris)
Γένος Rucervus
- ελάφι ελαφιού (Rucervus duvaucelii).
- ελάφι ή ταμίν (Rucervus eldii).
Ρωσικό φύλο
- Φιλιππινέζικο ελάφι (Rusa alfredi).
- Ελάφι Τιμόρ (Rusa timorensis).
- Sambar (Ρωσική πεδιάδα).
Water Deer (Υποοικογένεια Hydropotinae)
Η τρίτη και τελευταία υποοικογένεια των τραχηλών αντιπροσωπεύεται αποκλειστικά από το γένος Hydropotes, που είναι το ελάφι Κινεζικό υδρόβιο (Hydropotes inermis) το μόνο είδος αυτής της υποοικογένειας. Είναι ένα είδος ελαφιού που είναι μικρότερο από τα συγγενικά του, τα καπρεολίνο και τα τσερβίνο, αφού μόλις φτάνουν τα 14 κιλά, σε σύγκριση με τις βαριές άλκες, τα ελάφια και τους τάρανδους, των οποίων τα ενήλικα αρσενικά άτομα φτάνουν έως και τα 600, 200 και 180 κιλά, αντίστοιχα.
Ένα άλλο ανατομικό χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί τα υδρόβια ελάφια από τα άλλα τραχήλια είναι η έλλειψη κέρατων, τόσο σε ενήλικα αρσενικά όσο και σε θηλυκά. Αυτό το περίεργο γεγονός θα μπορούσε να σχετίζεται άμεσα με την εξέλιξη των διαφορετικών ειδών της οικογένειας Cervidae, καθώς τα υδρόβια ελάφια είναι το αρχαιότερο είδος της ταξινομικής οικογένειας (από εξελικτικό πλαίσιο), έτσι ώστε η εμφάνιση διακλαδισμένων κέρατων στη μεγάλη πλειονότητα των υπόλοιπων ειδών τραχήλου θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως μεταγενέστερη προσαρμογή, λόγω μιας εξελικτικής στρατηγικής των μεγαλύτερων τραχηλών που άρχισαν να εμφανίζονται και να διαφοροποιούνται από πολλά και διάφορα λιγότερο δασικοί βιότοποι από τα βουνά της Κεντρικής και Ανατολικής Ασίας, όπου τα κέρατα τους δεν τους αποτελούσαν πρόβλημα να μετακινηθούν, αλλά μάλλον βοηθούσαν να υπερασπιστούν τα νέα τους εδάφη και ακόμη και να μετρήσουν τη δύναμή τους κατά τις περιόδους ζευγαρώματος.
Από την άλλη, ξεχωρίζει η γεωγραφική κατανομή των υδρόβιων ελαφιών, μειωμένη σε 4 χώρες στον κόσμο: είναι αυτόχθονες ελάφια από τα βουνά και τα ποτάμια της Κίνας και της Κορέας, καθώς και εισαγόμενα είδη σε Η Αγγλία και η Γαλλία, αφού έγιναν άγρια είδη σε αυτές τις δύο ευρωπαϊκές χώρες.
Κατανομή του τραχήλου
Μόλις δείτε τους τύπους ελαφιών ή ελαφιών, ζαρκάδια, τάρανδους και άλκες, πού ζουν; Οι τράχηλοι κατοικούν πρακτικά σε οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη Ανάλογα με την υποοικογένεια στην οποία ανήκουν και δεδομένης της βιολογικής τους εξέλιξης, τα είδη τραχήλου βρίσκουν τα φυσικά τους ενδιαιτήματα στην ευρωπαϊκή ήπειρο ή στην Ασία, στην Αμερική ακόμα και στη Βόρεια Αφρική. Ωστόσο, η παρουσία τραχήλων στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία οφείλεται στην εισαγωγή που έχουν κάνει οι άνθρωποι σε ορισμένα είδη τραχηλών στην Ωκεανία.
Όταν υποδεικνύεται η συγκεκριμένη γεωγραφική κατανομή ενός είδους ελαφιού, είναι ευκολότερο να καταφύγουμε σε τύπους οικοτόπων αντί να διαφοροποιήσουμε μεταξύ ηπείρων, καθώς, λόγω των κινήσεων των τεκτονικών πλακών της Γης και των ομοιοτήτων σε περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά, πολλά είδη διανέμονται στην Ευρώπη καθώς και στην Ασία και την Αμερική, όπως οι τάρανδοι, των οποίων η εξάπλωση κυμαίνεται από τη Σιβηρία έως τη Βόρεια Αμερική, περνώντας από την Ευρώπη.
