Οι Λεμούριοι είναι πολύ φιλικά και περίεργα ζώα που κρέμονται από κλαδιά και πηδούν με μεγάλη ευκινησία. Υπάρχουν αρκετά είδη, τα οποία διαφέρουν κυρίως ως προς το χρώμα του τριχώματος, το μέγεθος και τις συνήθειες. Όλοι ζουν ή ζούσαν στο νησί της Μαδαγασκάρης.
Σε αυτό το άρθρο του AnimalWised θα μιλήσουμε για τον ενδιαίτημα του λεμούριου. Ένα είδος που ζει φυσικά σε μια ενιαία περιοχή και για το λόγο αυτό έχουν προσαρμοστεί ειδικά σε αυτό το περιβάλλον.
Η αποψίλωση των δασών και η ανθρώπινη καλλιέργεια έχουν καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος του οικοτόπου του. Η διατήρηση των τροπικών δασών, που φιλοξενούν αυτό το μικρό ζώο, είναι σημαντική. Αν και αυτή τη στιγμή είναι είδος σε πολλούς ζωολογικούς κήπους, βρίσκεται σε κίνδυνο εξαφάνισης
Χαρακτηριστικά Λεμούριου
Οι Λεμούριοι είναι μικρά δενδρόβια πρωτεύοντα που κατοικούν στο νησί της Μαδαγασκάρης και στα Νησιά Κομόρες Υπάρχουν πολλά υποείδη με μικρές διαφορές μεταξύ τους. Άλλοι έχουν ημερήσιες συνήθειες και άλλοι νυχτερινές. Έχουν εξαιρετική όραση τόσο μέρα όσο και νύχτα.
Τα χρώματα, οι μορφές και οι συνήθειες της ζωής και του φαγητού ποικίλλουν ελαφρώς ανάλογα με την περιοχή που κατοικούν στο νησί. Είναι παμφάγοι, τρώνε φρούτα, φύλλα, έντομα, λουλούδια και μικρά σπονδυλωτά. Ο πλούτος της τροφής τους εξαρτάται απόλυτα από την ύπαρξη πλούσιων και άγριων δασών. Το βάρος του κυμαίνεται από 30 γραμμάρια για το Microcebus έως 9 κιλά για άλλα είδη.
Τα χέρια του έχουν 5 δάχτυλα και έναν αντίχειρα. Επιπλέον, αντί για νύχια, έχουν νύχια. Είναι ζώα πολύ κοινωνικά και επικοινωνιακά μεταξύ τους. Έχουν πολύ ανεπτυγμένη όσφρηση. Χρησιμοποιούν σήμανση για επιδείξεις κυριαρχίας, προειδοποίηση και σήμανση περιοχής. Έχουν αρωματικούς αδένες που βρίσκονται στους καρπούς, το λαιμό ή τα γεννητικά όργανα.
Σύμφωνα με την IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης) οι λεμούριοι θεωρούνται ότι κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Ο λεμούριος στη Μαδαγασκάρη, ο κύριος βιότοπός του
Η Μαδαγασκάρη είναι το τέταρτο μεγαλύτερο νησί στον κόσμο και βρίσκεται στα ανοιχτά της ανατολικής ακτής της Αφρικής, στον Ινδικό Ωκεανό. Πριν από περισσότερα από 150 εκατομμύρια χρόνια χωρίστηκε από την αφρικανική ήπειρο λόγω της κίνησης των ηπειρωτικών πλακών.
Λόγω αυτού του διαχωρισμού, τα είδη φυτών και ζώων που κατοικούσαν στο νησί εξελίχθηκαν ανεξάρτητα. Το 75% των ειδών στο νησί είναι ενδημικά, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν μόνο σε αυτό το νησί.
Το κλίμα του νησιού είναι πολύ μεταβλητό. Υπάρχουν 2 κύριοι σταθμοί:
- Νοέμβριος-Απρίλιος: Η πιο ζεστή και βροχερή σεζόν.
- Μάιος-Οκτώβριος: Ήπιες θερμοκρασίες και λίγες βροχοπτώσεις.
Το νησί της Μαδαγασκάρης έχει διαφορετικά τοπία και οικοσυστήματα. Το ανατολικό τμήμα του νησιού είναι το πιο υγρό μέρος και είναι εκεί όπου υπάρχουν τα τροπικά δάση. Το κέντρο του νησιού περιέχει κυρίως καλλιέργειες ρυζιού και είναι μια πιο δροσερή και ξηρή περιοχή.
Οι Λεμούριοι έχουν προσαρμοστεί για να καλύπτουν διαφορετικές κόγχες στο νησί, αυτό προκάλεσε μια διαφοροποίηση που οδήγησε σε υποείδη λεμούριων. Στο νησί δεν έχουν επίσης σχεδόν ανταγωνιστές ή απειλές, κάτι που τους επέτρεψε να εξελιχθούν χωρίς να παρενοχλούνται από αρπακτικά.
Από την άφιξή τους στο νησί, οι άνθρωποι τροποποίησαν το περιβάλλον, κόβοντας δάση για να δημιουργήσουν βοσκοτόπια και κυρίως καλλιέργειες. Μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος είναι η μεγαλύτερη απειλή του.
Οι περιέργειες των λεμούριων
Οι Λεμούριοι είναι δενδρόβια θηλαστικά Προσαρμόζονται στη ζωή στα δέντρα, είναι πολύ ευκίνητοι και σκαρφαλώνουν και πηδούν εύκολα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ευκίνητοι στο έδαφος. Συνδυάζουν το έδαφος με την προστασία των δέντρων. Δραστηριοποιούνται τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα, αν και υπάρχουν γένη που είναι πιο νυκτόβια από άλλα. Το χρώμα της γούνας τους τους επιτρέπει να περνούν απαρατήρητοι σε πολλές περιπτώσεις.
Οι φωνήσεις είναι πολύ σημαντικές για την κοινωνική σας ζωή. Συνήθως ζουν μαζί σε ομάδες των περίπου δεκαπέντε ατόμων και χρησιμοποιούν αυτούς τους ήχους για να ειδοποιήσουν και να προστατεύσουν την κοινότητα. Η οπτική επικοινωνία είναι επίσης πολύ σημαντική στην κοινότητά σας. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν εκτός από ήχους, εκφράσεις του προσώπου και κινήσεις του σώματος.
Είναι πολύ έξυπνα ζώα και σε αιχμαλωσία μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν εργαλεία.
Τύποι λεμούριων
Η ταξινομική ταξινόμηση της οικογένειας των λεμούριων δεν είναι εύκολη. Το χρώμα, το σχήμα και το μέγεθος θα μας επιτρέψουν να ξέρουμε πώς να τα διαφοροποιήσουμε. Μερικοί από τους πιο χαρακτηριστικούς λεμούριους είναι οι ακόλουθοι:
- Ruffed or collared lemur: Στην εικόνα μπορούμε να δούμε ένα άτομο αυτού του τύπου. Το πρόσωπο και τα άκρα αυτού του γένους είναι μαύρα και η γούνα είναι συνήθως κοκκινωπή ή λευκή.
- Καφέ ή αληθινός λεμούριος: Ο χρωματισμός του είναι πιο ομοιόμορφος, καφέ. Είναι μικρότερα.
- Δακτυλιοειδής Λεμούριος: Είναι ο πιο χαρακτηριστικός λεμούριος. Η ουρά είναι δακτυλιωμένη γκρι και μαύρη.
- Μεγάλος Λεμούριος Μπαμπού: Είναι ο μεγαλύτερος από όλους. Τρέφεται κυρίως με μπαμπού. Κινδυνεύει σοβαρά με εξαφάνιση. Καφέ χρωματισμός και μικρά αυτιά.
Τρέχουσα κατάσταση του λεμούριου
Αυτή τη στιγμή η κατάσταση του λεμούριου είναι ανησυχητική. Ο άνθρωπος από την άφιξή του στο νησί έχει τροποποιήσει και εκμεταλλευτεί τους υπάρχοντες πόρους. Αυτό συνεπάγεται την καταστροφή των δασών στα οποία ζουν οι λεμούριοι. αποψίλωση είναι ο χειρότερος εχθρός που αντιμετωπίζουν αυτά τα ζώα.
Το κυνήγι ή εμπορία εξωτικών ζώων αποτελεί επίσης πρόβλημα για αυτούς. Δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι οι λεμούριοι δεν είναι οικόσιτα κατοικίδια. Πρέπει να ζουν στην κοινότητα και με επαρκή φροντίδα. Σήμερα ο λεμούριος με ουρά έχει εξαπλωθεί σε ζωολογικούς κήπους σε όλο τον κόσμο.
Από την άλλη πλευρά, πολλά υποείδη έχουν εξαφανιστεί και θα εξαφανιστούν με τα χρόνια εάν δεν διατηρηθεί ο βιότοπός τους. Πιστεύεται ότι υπήρχαν 17 υποείδη, από τα οποία παραμένουν επί του παρόντος τα 8. Υπάρχουν πολλά εθνικά πάρκα στο νησί αφιερωμένα στη διατήρηση της αυτοφυούς χλωρίδας και πανίδας. Το εθνικό πάρκο Ranomafana ή το εθνικό πάρκο Marojejy είναι μερικά παραδείγματα.
