Η υπόθεση βιοφιλίας του Edward O. Wilson υποδηλώνει ότι τα ανθρώπινα όντα έχουν μια έμφυτη τάση να σχετίζονται με τη φύση.φύση. Θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως η «αγάπη για τη ζωή» ή για τα ζωντανά όντα. Ίσως για αυτόν τον λόγο δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι στον κόσμο θέλουν να έχουν κατοικίδια στα σπίτια τους, όπως σκύλους και γάτες, ωστόσο, υπάρχει ένα Η τάση αυξάνεται προς άλλα είδη, όπως οι παπαγάλοι, τα ινδικά χοιρίδια, τα φίδια και ακόμη και οι εξωτικές κατσαρίδες.
Ωστόσο, όλα τα ζώα μπορούν να είναι κατοικίδια στο σπίτι; Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα μιλήσουμε για την ιδιοκτησία ορισμένων ζώων που δεν πρέπει να είναι κατοικίδια, εξηγώντας γιατί δεν πρέπει να ζουν στα σπίτια μας, αλλά στη φύση.
Η σύμβαση CITES
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια παράνομη και καταστροφική κυκλοφορία έμβιων όντων που λαμβάνει χώρα μεταξύ των διαφόρων χωρών του κόσμου. Τόσο τα ζώα όσο και τα φυτά λαμβάνονται από τα φυσικά τους ενδιαιτήματα προκαλώντας ανισορροπία στο οικοσύστημα, στην οικονομία και στην κοινωνία του τρίτου κόσμου ή των αναπτυσσόμενων χωρών. Δεν πρέπει να εστιάσουμε μόνο στο ον που στερείται την ελευθερία του, αλλά στις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται για τις χώρες καταγωγής του, όπου η λαθροθηρία και η συνακόλουθη απώλεια ανθρώπινων ζωών είναι η καθημερινότητα.
Για την καταπολέμηση της εμπορίας αυτών των ζώων και φυτών, η σύμβαση CITES γεννήθηκε τη δεκαετία του 1960, της οποίας το ακρωνύμιο σημαίνει «Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο των απειλούμενων ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας». Αυτή η συμφωνία, που υπογράφηκε από πολλές κυβερνήσεις, στοχεύει στην προστασία όλων εκείνων των ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση ή απειλούνται λόγω, μεταξύ άλλων, λόγω παράνομης διακίνησης. Το CITES καλύπτει περίπου 5.800 είδη ζώων και 30.000 είδη φυτών περίπου.
Ανακαλύψτε ποια ζώα κινδυνεύουν με εξαφάνιση στην Ισπανία.
Άγρια ζώα και παραδείγματα
Τα άγρια ζώα, ακόμα κι αν κατάγονται από τη χώρα όπου ζούμε, δεν πρέπει ποτέ να αντιμετωπίζονται ως κατοικίδια. Πρώτα απ 'όλα, είναι παράνομο να κρατάτε άγρια ζώα ως κατοικίδια. Επίσης, αυτά τα ζώα δεν εξημερώνονται και δεν μπορούν να εξημερωθούν.
Η εξημέρωση ενός είδους διαρκεί αιώνες, δεν είναι μια διαδικασία που μπορεί να επιτευχθεί κατά τη διάρκεια της ζωής ενός μόνο δείγματος. Από την άλλη, θα πηγαίναμε κόντρα στην ηθολογία του είδους, δεν θα τους επιτρέπαμε να αναπτύξουν και να πραγματοποιήσουν όλες τις φυσικές συμπεριφορές που κάνουν στο φυσικό τους βιότοπο. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι, αγοράζοντας άγρια ζώα, ενθαρρύνουμε τη λαθροθηρία και τη στέρηση της ελευθερίας τους.
Δίνουμε ως παράδειγμα αρκετά είδη που μπορούμε να βρούμε ως κατοικίδια και δεν πρέπει να είναι:
- Leprous Galapago (Mauremys leprosa): αυτό το εμβληματικό ερπετό των ποταμών της Ιβηρικής Χερσονήσου κινδυνεύει ως αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού χωροκατακτητικά είδη και η παράνομη σύλληψή τους. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ανακύπτουν όταν τα κρατάμε σε αιχμαλωσία είναι ότι τα ταΐζουμε με λάθος τρόπο και τα διατηρούμε σε ακατάλληλα για αυτό το είδος terrarium. Εξαιτίας αυτού, εμφανίζονται προβλήματα ανάπτυξης που επηρεάζουν κυρίως το κέλυφος, τα οστά και τα μάτια που, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα χάνουν.
- Ocellated σαύρα (Lacerta lepida): αυτό είναι ένα άλλο ερπετό που μπορεί να βρεθεί σε σπίτια στην Ισπανία, αν και η μείωση των πληθυσμών του είναι Οφείλει περισσότερο στην καταστροφή των οικοτόπων και τη δίωξη λόγω ψευδών πεποιθήσεων, όπως ότι μπορούν να κυνηγήσουν κουνέλια ή πουλερικά. Αυτό το ζώο δεν προσαρμόζεται στη ζωή σε αιχμαλωσία, καθώς ζουν σε μεγάλες περιοχές και το κλείδωμά τους σε ένα terrarium είναι αντίθετο με τη φύση τους.
- ευρωπαϊκός σκαντζόχοιρος (Erinaceus europaeus): Οι ευρωπαϊκοί σκαντζόχοιροι, όπως και άλλα είδη, προστατεύονται και η αιχμαλωσία τους είναι παράνομη και επισύρει βαριά πρόστιμα. Αν συναντήσετε αυτό το ζώο στο χωράφι και είναι υγιές, δεν πρέπει ποτέ να το σηκώσετε. Η διατήρησή του σε αιχμαλωσία θα σήμαινε τον θάνατο του ζώου, αφού δεν ξέρουν ούτε να πίνουν από μια βρύση. Εάν τραυματιστεί ή έχει κακή υγεία, μπορείτε να ειδοποιήσετε τους περιβαλλοντικούς παράγοντες ή το SEPRONA ώστε να τον μεταφέρουν σε κέντρο όπου μπορεί να αναρρώσει και στη συνέχεια να αποφυλακιστεί. Επίσης, ως θηλαστικό, μπορούμε να κολλήσουμε πολλές ασθένειες και παράσιτα.
Εξωτικά ζώα και παραδείγματα
Η εμπορία και κατοχή εξωτικών ζώων, παράνομη στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, εκτός από την πρόκληση ανεπανόρθωτης ζημιάς στα ζώα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα δημόσιας υγείας, καθώς μπορεί να είναι φορείς ενδημικών ασθενειών στον τόπο καταγωγής τους.
Πολλά από τα εξωτικά ζώα που μπορούμε να αγοράσουμε προέρχονται από το παράνομο εμπόριο, αφού αυτά τα είδη δεν αναπαράγονται σε αιχμαλωσία. Κατά τη σύλληψη και τη μεταφορά περισσότερο από το 90% των ζώων πεθαίνει. Όταν αιχμαλωτίζονται μικρά, οι γονείς σκοτώνονται και, χωρίς τη φροντίδα τους, δεν επιβιώνουν. Επιπλέον, οι συνθήκες μεταφοράς είναι απάνθρωπες, στριμωγμένες σε πλαστικά μπουκάλια, κρυμμένες στις αποσκευές και ακόμη και γεμισμένες στα μανίκια του μπουφάν.
Σαν να μην έφτανε αυτό, αν το ζώο επιζήσει μέχρι να φτάσει στο σπίτι μας και, μόλις φτάσουμε εδώ, καταφέρουμε να το κάνουμε να επιβιώσει, μπορούν ακόμα να δραπετεύσουν και εγκαταστήσουν τους εαυτούς τους ως χωροκατακτητικό είδος, εξαλείφοντας τα αυτόχθονα είδη και καταστρέφοντας την ισορροπία του οικοσυστήματος.
Εδώ είναι μερικά εξωτικά ζώα που δεν πρέπει να είναι κατοικίδια:
- Χελώνα Φλόριντα (Trachemys scripta elegans): αυτό το είδος είναι ένα από τα κύρια προβλήματα για την πανίδα της Ιβηρικής Χερσονήσου. Πριν από χρόνια άρχισαν να διατηρούνται ως κατοικίδια, αλλά φυσικά, αυτά τα ζώα ζουν πολλά χρόνια, καταλήγουν να φτάνουν σε σημαντικό μέγεθος και, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα βαριόμαστε, με αποτέλεσμα να τα εγκαταλείπουν. Έτσι έφτασε στα ποτάμια και τις λίμνες μας, με τόσο αδηφάγα όρεξη που σε πολλές περιπτώσεις έχει καταφέρει να εξαφανίσει ολόκληρους πληθυσμούς ιθαγενών ερπετών και αμφιβίων. Επιπλέον, μέρα με τη μέρα, οι χελώνες της Φλόριντα φτάνουν σε κτηνιατρικές κλινικές με προβλήματα υγείας που προέρχονται από την αιχμαλωσία και την κακή διατροφή.
- Αφρικανικός σκαντζόχοιρος (Atelerix albiventris): με πολύ παρόμοιες βιολογικές ανάγκες με τον ευρωπαϊκό σκαντζόχοιρο, στην αιχμαλωσία αυτό το είδος παρουσιάζει τα ίδια προβλήματα με το ιθαγενές είδος. Όμως, ενώ ο ευρωπαϊκός σκαντζόχοιρος είναι εγγενής στη χερσόνησο, ο αφρικανικός σκαντζόχοιρος δεν είναι και θα μπορούσε να εκτοπίσει το είδος μας.
- Παπαγάλος του Κράμερ (Psittacula krameri) και Αργεντινός παπαγάλος (Myiopsitta monachus): Αυτή τη στιγμή έχουμε τη δυνατότητα να ακούσουμε και για τα δύο είδη, λόγω της ζημιάς που προκαλούν στις αστικές περιοχές. Το πρόβλημα όμως ξεπερνά αυτό. Αυτό το είδος εκτοπίζει πολλά άλλα πουλιά στην πανίδα μας, είναι επιθετικά ζώα και αναπαράγονται εύκολα. Αυτό το σοβαρό πρόβλημα προέκυψε όταν κάποιος που τους κρατούσε αιχμάλωτους, κατά λάθος ή εν γνώσει τους, τους απελευθέρωσε. Όπως κάθε άλλος παπαγάλος, υποφέρει από προβλήματα σε καταστάσεις αιχμαλωσίας. Το άγχος, το ράμφισμα, τα προβλήματα υγείας, είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους αυτά τα πτηνά επισκέπτονται τον κτηνίατρο και, στις περισσότερες περιπτώσεις, οφείλονται σε λανθασμένο χειρισμό και αιχμαλωσία.
Είναι το coypu στην Ισπανία χωροκατακτητικό είδος; Σας το εξηγούμε και στον ιστότοπό μας.
Επικίνδυνα ζώα ως κατοικίδια
Εκτός από το ότι απαγορεύεται η κατοχή, υπάρχουν ορισμένα ζώα που είναι πολύ επικίνδυνα για τους ανθρώπους, λόγω του μεγέθους που φτάνουν ή την επιθετικότητά τους. Μεταξύ αυτών μπορούμε να βρούμε:
- Coatí (Nasua): Αυτό το ζώο είναι ένα εξωτικό είδος από τη Νότια Αμερική. Αν φυλάσσεται σε σπίτι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τα έχουμε χαλαρά, λόγω της κάπως καταστροφικής φύσης του και του επιθετικού του χαρακτήρα, αφού είναι άγριο είδος, όχι οικόσιτο. Στη Μαγιόρκα αναπαράγονται ελεύθερα, υποθέτοντας μια σοβαρή ανισορροπία για το οικοσύστημα του νησιού, όπου η κυνηγετική περίοδος είναι ανοιχτή όλο το χρόνο. Όχι μόνο τα φέραμε στη χώρα μας, αλλά επειδή πλέον αποτελούν πρόβλημα, τα κυνηγάμε.
- Ιγκουάνα (Iguana iguana): αυτά τα ζώα που αγοράζουμε όταν είναι μικρά, μπορούν να φτάσουν το μέγεθος των 1,8 μέτρων. Έχουν επιθετικό χαρακτήρα και επιτίθενται με τις δυνατές ουρές τους όταν νιώθουν ότι απειλούνται ή δεν θέλουν να τους ενοχλήσουν. Για να τα κρατήσουμε σε ένα σπίτι, θα χρειαζόμασταν πολύ μεγάλες εγκαταστάσεις και, καθώς αυτό δεν είναι δυνατό, καταλήγουν να παραδοθούν σε ένα εξειδικευμένο κέντρο, όπου θα περάσουν τις υπόλοιπες μέρες τους, γιατί κάποια στιγμή κάποιος θεώρησε ότι ήταν διασκεδαστικό. να τα βγάλουν από το φυσικό τους περιβάλλον.
