Η πνευμονική υπέρταση είναι ένα παθολογικό εύρημα που γενικά υποδιαγιγνώσκεται σε κλινικές μικρών ζώων και αποτελείται από αυξημένη συστολική ή διαστολική αρτηριακή πίεση στην πνευμονική κυκλοφορία. Η εμφάνισή του μπορεί να οφείλεται σε πολλαπλά αίτια, τα περισσότερα από τα οποία σχετίζονται με καρδιακές ή πνευμονικές αλλοιώσεις, γεγονός που καθορίζει όχι μόνο τη διάγνωση, αλλά και τη θεραπεία αυτής της αλλοίωσης.
Εάν ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα για την πνευμονική υπέρταση σε σκύλους, σας συνιστούμε να συμβουλευτείτε το ακόλουθο άρθρο στον ιστότοπό μας, στο ότι περιγράφουμε λεπτομερώς τις πιο σημαντικές πτυχές αυτού του παθολογικού ευρήματος, συμπεριλαμβανομένων των αιτιών, των συμπτωμάτων, της διάγνωσης και της θεραπείας.
Τι είναι η πνευμονική υπέρταση σε σκύλους;
Πριν ορίσουμε τι είναι η πνευμονική υπέρταση, είναι απαραίτητο να εξηγήσουμε με γενικούς όρους πώς το καρδιαγγειακό σύστημα, που σχηματίζεται από το κυκλοφορικό (με αρτηρίες, φλέβες και τριχοειδή αγγεία) και την καρδιά. Το καρδιαγγειακό σύστημα διαιρείται σε δύο κυκλώματα: τη γενική ή συστηματική κυκλοφορία και την πνευμονική κυκλοφορία. Ο σκοπός της γενικής κυκλοφορίας είναι να μεταφέρει οξυγονωμένο αίμα στους ιστούς, ενώ σκοπός της πνευμονικής κυκλοφορίας είναι να μεταφέρει αποξυγονωμένο αίμα στους πνεύμονες ώστε να μπορεί να επαναοξυγονωθεί. Και τα δύο κυκλώματα συγκλίνουν και διασταυρώνονται στο επίπεδο της καρδιάς, που αποτελούνται από δύο αριστερούς θαλάμους (αριστερό κόλπο και αριστερή κοιλία, που επικοινωνούν μεταξύ τους) και δύο δεξιούς θαλάμους (δεξιός κόλπος και δεξιά κοιλία, που επίσης επικοινωνούν μεταξύ τους). Ο αριστερός κόλπος δέχεται οξυγονωμένο αίμα από την πνευμονική κυκλοφορία, το οποίο περνά στην αριστερή κοιλία, από όπου διανέμεται σε όλους τους ιστούς μέσω της γενικής κυκλοφορίας. Ο δεξιός κόλπος δέχεται αποξυγονωμένο αίμα από τη γενική κυκλοφορία, το οποίο περνά στη δεξιά κοιλία από όπου κατανέμεται στους πνεύμονες, μέσω της πνευμονικής κυκλοφορίας, για να οξυγονωθεί ξανά.
Μόλις γνωρίσουμε τους δύο τύπους κυκλοφορίας που υπάρχουν, μπορούμε να προχωρήσουμε στον ορισμό της πνευμονικής υπέρτασης, η οποία αποτελείται από ένα αυξημένη αρτηριακή πίεση στην πνευμονική κυκλοφορία.
Τύποι πνευμονικής υπέρτασης σε σκύλους
Η πνευμονική υπέρταση μπορεί να είναι δύο τύπων:
- Πρωτοπαθής ή ιδιοπαθής πνευμονική υπέρταση: όταν η υποκείμενη αιτία είναι άγνωστη
- Δευτεροπαθής πνευμονική υπέρταση: όταν εμφανίζεται ως επιπλοκή άλλων νοσημάτων. Είναι η πιο συχνή.
Με τη σειρά της, η δευτεροπαθής πνευμονική υπέρταση μπορεί να ταξινομηθεί σε τρεις ομάδες ανάλογα με την αιτιολογία της:
- Υπερκινητική πνευμονική υπέρταση: προκαλείται από αυξημένη ροή αίματος στον πνεύμονα, συνήθως λόγω αγγειακών δυσπλασιών που επιτρέπουν τη διέλευση αίματος από αριστερή πλευρά στη δεξιά πλευρά της καρδιάς.
- Παθητική πνευμονική υπέρταση: εμφανίζεται λόγω δυσκολίας στην πνευμονική φλεβική παροχέτευση, γενικά ως αποτέλεσμα αριστερής καρδιακής ανεπάρκειας.
- Αγγειοαποφρακτική πνευμονική υπέρταση: Εμφανίζεται λόγω αυξημένης αγγειακής αντίστασης στον πνεύμονα. Είναι ο πιο κοινός τύπος σοβαρής πνευμονικής υπέρτασης.
Συμπτώματα πνευμονικής υπέρτασης σε σκύλους
Η κλινική εικόνα που σχετίζεται με την πνευμονική υπέρταση μπορεί να είναι μεταβλητή. Σε σκύλους με ήπια πνευμονική υπέρταση, συχνά τα μόνα κλινικά σημεία που παρατηρούνται είναι αυτά που σχετίζονται με την πρωτοπαθή παθολογία που προκαλεί την υπέρταση.
Σε ασθενείς με μέτρια ή σοβαρή πνευμονική υπέρταση, οι κλινικές εκδηλώσεις που μπορούν να παρατηρηθούν είναι:
- Το χαρακτηριστικό της πρωτοπαθούς παθολογίας που προκαλεί την υπέρταση.
- Βήχας.
- Αδυναμία άσκησης.
- Δύσπνοια (αναπνευστική δυσχέρεια): Αρχικά μπορεί να εμφανιστεί μόνο δύσπνοια κατά την προσπάθεια, αλλά σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να παρατηρηθεί δύσπνοια κατά την ηρεμία.
- Κυάνωση: γαλαζωπός αποχρωματισμός των βλεννογόνων.
- Συγκοπή: είναι επεισόδια που συμβαίνουν με ξαφνική απώλεια συνείδησης, ακολουθούμενη από πλήρη και συνήθως ξαφνική ανάρρωση. Συνήθως προκαλούνται από καταστάσεις ενθουσιασμού ή έντονης σωματικής άσκησης, αν και σε σοβαρές περιπτώσεις, ένα απλό περπάτημα ή ανέβασμα κάποιων σκαλοπατιών μπορεί να τις πυροδοτήσει.
- Όταν σχετίζεται με την παρουσία δεξιάς συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας, μπορεί να παρατηρηθεί κοιλιακή διάταση λόγω ασκίτη, σφαγιτιδική διάταση, σφαγίτιδα και υπεζωκοτική συλλογή.
Αιτίες πνευμονικής υπέρτασης σε σκύλους
Οι συγκεκριμένες αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν σε υψηλή αρτηριακή πίεση σε σκύλους ταξινομούνται στις ακόλουθες ομάδες ασθενειών:
- Ασθένειες που προκαλούν αυξημένη πίεση στον αριστερό κόλπο: σε περιπτώσεις αριστερής καρδιακής ανεπάρκειας λόγω εκφυλιστικής νόσου της μιτροειδούς βαλβίδας ή μυοκαρδιοπάθειας. Προκαλούν παθητική πνευμονική υπέρταση.
- Ασθένειες που προκαλούν υπερφόρτωση όγκου στο επίπεδο της πνευμονικής κυκλοφορίας: λόγω αγγειακών δυσπλασιών όπως ελάττωμα του κολπικού διαφράγματος (επίμονο βοτανικό τρήμα) κοιλιακό διαφραγματικό ελάττωμα και ανοιχτός αρτηριακός πόρος (PDA). Οδηγούν σε υπερκινητική πνευμονική υπέρταση.
- Αποφρακτικές παθήσεις της πνευμονικής κυκλοφορίας : όπως διροφιλαρίωση, αγγειοστρογίλλωση, νεοπλασία, σηψαιμία, αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία, υπεραδρενοφθαλμισμός, νεφρωσικό σύνδρομο και πήξη διάχυτη ενδαγγειακή νόσο (DIC). Προκαλούν αγγειοαποφρακτική πνευμονική υπέρταση.
- Χρόνια πνευμονοπάθεια: όπως διάμεση πνευμονοπάθεια, χρόνιες αποφρακτικές παθήσεις ή χρόνια παραμονή σε μεγάλα υψόμετρα. Αυτές οι καταστάσεις προκαλούν μείωση της αρτηριακής πίεσης οξυγόνου, η οποία προκαλεί αγγειοσυστολή των πνευμονικών αρτηριδίων και προκαλεί αγγειοαποφρακτική υπέρταση.
Διάγνωση πνευμονικής υπέρτασης σε σκύλους
Η εικαστική διάγνωση της πνευμονικής υπέρτασης μπορεί να γίνει με:
- Ιατρικό ιστορικό και αναμνησία: οι φροντιστές συχνά περιγράφουν μια κλινική εικόνα που χαρακτηρίζεται από δυσανεξία στην άσκηση, δύσπνοια, βήχα, συγκοπή κ.λπ.
- Φυσική Εξέταση-Η γενική εξέταση μπορεί να ανιχνεύσει σημεία όπως διάταση της κοιλιάς λόγω ασκίτη ή δύσπνοια κατά την ηρεμία. Τα φυσήματα μπορεί να ανιχνευθούν στην καρδιοπνευμονική ακρόαση.
- Ακτινογραφία θώρακος : η διαστολή των δεξιών θαλάμων της καρδιάς, του πνευμονικού κορμού και των πνευμονικών αρτηριών, καθώς και διηθήσεις μπορεί να ανιχνευθεί πνευμονική. Επιπλέον, μπορεί να παρατηρηθούν εκδηλώσεις της πρωτοπαθούς παθολογίας που προκαλεί υπέρταση.
- Εργαστηριακή ανάλυση: ιδιαίτερα σημαντική σε περιπτώσεις διροφιλαρίωσης και αγγειοστρονγύλωσης.
- Ηλεκτροκαρδιογράφημα: στους περισσότερους ασθενείς με πνευμονική υπέρταση το ηλεκτροκαρδιογράφημα είναι φυσιολογικό, αν και σε σοβαρές περιπτώσεις υψηλά κύματα P και κορυφαία, βαθιά κύματα S και απόκλιση δεξιού άξονα.
- Δισδιάστατη ηχοκαρδιογραφία και λειτουργία M: σε ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή υπέρταση, μπορεί να παρατηρηθεί υπερτροφία και διάταση της δεξιάς κοιλίας, καθώς και διαστολή της πνευμονικής αρτηρίας. Ωστόσο, υπάρχουν ασθενείς με πνευμονική υπέρταση που δεν εμφανίζουν υπερηχοκαρδιογραφικές ανωμαλίες, επομένως ένα αρνητικό αποτέλεσμα σε αυτό το τεστ δεν πρέπει να αποκλείει την πνευμονική υπέρταση.
Όλα αυτά τα βήματα βοηθούν στην καθοδήγηση της διάγνωσης. Ωστόσο, για να επιτευχθεί οριστική διάγνωση της πνευμονικής υπέρτασης σε σκύλους, είναι απαραίτητο να επίδειξη της αύξησης της πίεσης στο επίπεδο της πνευμονικής κυκλοφορίας. Η συστηματική πίεση, δηλαδή η πίεση που υπάρχει στο επίπεδο της γενικής κυκλοφορίας, μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί χρησιμοποιώντας τόσο επεμβατικές όσο και μη επεμβατικές τεχνικές. Ωστόσο, ο προσδιορισμός της πνευμονικής πίεσης είναι πιο περίπλοκος. Οι επεμβατικές τεχνικές δεν είναι χρήσιμες αφού το πνευμονικό αρτηριακό σύστημα δεν είναι άμεσα προσβάσιμο, παρά μόνο με καρδιακό καθετηριασμό. Για το λόγο αυτό, πρέπει να χρησιμοποιούνται μη επεμβατικές τεχνικές, όπως η Ηχοκαρδιογραφική μελέτη Doppler, η οποία επιτρέπει την εκτίμηση των πιέσεων της πνευμονικής αρτηρίας.
Συγκεκριμένα, το υπερηχοκαρδιογράφημα Doppler επιτρέπει τη διάγνωση της πνευμονικής υπέρτασης ανιχνεύοντας μια τιμή υψηλής ταχύτητας αίματος σε τριγλώχινα ή πνευμονική παλινδρόμησηΤιμές πνευμονικής υπέρτασης θα θεωρούνται εκείνα στα οποία η ταχύτητα παλινδρόμησης της τριγλώχινας είναι μεγαλύτερη από 2,4 m/s και εκείνα στα οποία η ταχύτητα πνευμονικής παλινδρόμησης είναι μεγαλύτερη από 2 m/s.
Θεραπεία της πνευμονικής υπέρτασης σε σκύλους
Για την αντιμετώπιση της θεραπείας της πνευμονικής υπέρτασης σε σκύλους, πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα σημεία:
- Θεραπεία υποστήριξης: στόχος της είναι ο έλεγχος της πρωτοπαθούς παθολογίας και των επιπλοκών της.
- Θεραπεία με αγγειοδιασταλτικά της πνευμονικής αρτηρίας: όταν η υποστηρικτική θεραπεία καταφέρνει να ελέγξει την πρωτοπαθή παθολογία αλλά η πνευμονική υπέρταση επιμένει και τα συμπτώματα που σχετίζονται με αυτήν, πνευμονική αρτηριακή αγγειοδιασταλτικά, όπως το σιλδεναφίλη, θα πρέπει να χορηγούνται.
- Θεραπεία της δεξιάς συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας (όταν είναι διαθέσιμη).
Πρόληψη της πνευμονικής υπέρτασης σε σκύλους
Όπως έχουμε εξηγήσει σε αυτό το άρθρο, η πνευμονική υπέρταση μπορεί να προκληθεί από πολλαπλές αιτίες. Η πρόληψη της εμφάνισής του είναι δύσκολη υπόθεση ή και αδύνατη σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς υπάρχουν ζώα με έντονη προδιάθεση λόγω φυλής ή ηλικίας να αναπτύξουν ασθένειες που προέρχονται δευτερογενώς από πνευμονικές υπέρταση.
Το γεγονός ότι η πρόληψη της εμφάνισης της πνευμονικής υπέρτασης είναι δύσκολη καθιστά ιδιαίτερα σημαντική την πρώιμη διάγνωση παθολογιών που μπορεί να προκαλέσουν υπέρταση, προκειμένου να καθιερωθεί επαρκής θεραπεία το συντομότερο δυνατό και να αποφευχθούν επιπλοκές. Με αυτή την έννοια:
- Σε σκύλους μικρόσωμων φυλών και μεγαλύτερης ηλικίας, που έχουν ιδιαίτερη προδιάθεση να πάσχουν από εκφυλιστική νόσο της μιτροειδούς βαλβίδας, θα πρέπει να κάνετε τακτικές εξετάσεις για την ανίχνευση της νόσου το συντομότερο δυνατό και την πρόληψη της εμφάνισης πνευμονικής υπέρτασης.
- Στα κουτάβια είναι σημαντικό να γίνει καλή καρδιοπνευμονική ακρόαση σε νεαρή ηλικία, προκειμένου να ανιχνευθούν συγγενείς ανωμαλίες που μπορεί να είναι αιτία υπέρτασης πνευμονική.
- Οι σκύλοι που ζουν σε περιοχές με μεγάλο υψόμετρο σε σχέση με τη στάθμη της θάλασσας θα πρέπει να παρακολουθούνται περιοδικά για την πρόληψη των επιπτώσεων της χαμηλής αρτηριακής πίεσης του οξυγόνου.
