Οι επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους, όπως και στον άνθρωπο, είναι κρίσεις νευρικής προέλευσης που αντιπροσωπεύουν τις πιο συχνές νευρικές καταστάσεις του σκύλου. Οι κρίσεις σχετίζονται με μειωμένη κινητική δραστηριότητα με διαταραχές ευαισθησίας και συνείδησης. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους μπορεί να έχουν διάφορες αιτίες και, ανάλογα με το τι επηρεάζει το σκύλο μας, ο κτηνίατρος θα συνταγογραφήσει τη μία ή την άλλη θεραπεία, καθώς και ειδική φροντίδα και διαχείριση για τη βελτίωση της υγείας τους. Γνωρίζουμε ότι το να δείτε τον σκύλο σας να έχει επιληπτική κρίση μπορεί να είναι μια εξαιρετικά αγχωτική και τραυματική κατάσταση για τους φροντιστές, ειδικά αν δεν ξέρουν τι να κάνουν.
Για όλους αυτούς τους λόγους, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θέλουμε να μιλήσουμε λεπτομερώς για τις επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους, εξηγώντας τις αιτίες που προκαλούν την εμφάνισή τους, τα πιο κοινά συμπτώματα που μας προειδοποιούν, τη θεραπεία που θα συνταγογραφήσει ο κτηνίατρος και κυρίως τι να κάνουμε όταν εκδηλωθούν
Τι είναι οι επιληπτικές κρίσεις στους σκύλους;
Για αρχή, πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι οι επιληπτικές κρίσεις στους σκύλους. Πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν την έννοια και πιστεύουν ότι οφείλεται μόνο στην επιληψία του σκύλου, ωστόσο, υπάρχουν πολλές άλλες αιτίες.
Για να το καταλάβουμε, πρέπει να γνωρίζουμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια υπερβολική ηλεκτρική δραστηριότητα που εμφανίζεται στον εγκεφαλικό φλοιό του εγκεφάλου του ατόμου. Αυτό συμβαίνει όταν εμφανίζονται διάφορα συμπτώματα, όπως απώλεια συνείδησης και ακούσια σύσπαση ενός ή περισσότερων μερών του σώματος.
Είδη επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους
Παρακάτω θα αναφέρουμε συνοπτικά τους τύπους κρίσεων σε σκύλους που υπάρχουν:
- Γενικευμένες κρίσεις: αυτή είναι η πιο κοινή μορφή και παρατηρούμε ότι ολόκληρο το σώμα του ζώου τεντώνεται και γίνεται άκαμπτο. Μπορείτε να εκδηλώσετε συσπάσεις, απώλεια συνείδησης ακόμα και αφόδευση και ούρηση.
- Εστιακές κρίσεις: σε αυτή την περίπτωση εμφανίζεται μόνο σε ένα μέρος του σώματος και δεν συμβαίνει πάντα απώλεια συνείδησης. Οι κινήσεις μάσησης, για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστικές της φλεβίτιδας, αν και υπάρχουν φυσικά και άλλες αιτίες.
- Ψυχοκινητικές κρίσεις: στην περίπτωση αυτή έχουμε να κάνουμε με εστιακό σπασμό, ωστόσο συνήθως συγχέεται με την ανώμαλη συμπεριφορά του σκύλου και δεν σχετίζεται με επιληπτική κρίση. Ο σκύλος φαίνεται να είναι αναστατωμένος και δεν θα ανταποκριθεί κανονικά. Μπορούν ακόμη και να εκδηλώσουν επεισόδια επιθετικότητας στα οποία ο σκύλος επιτίθεται και δαγκώνει. Σε άλλες περιπτώσεις ο σκύλος θα αποπροσανατολιστεί.
Γενικά, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους δεν είναι πάντα εύκολο να εντοπιστούν, καθώς μπορούν εύκολα να συγχέονται με λιποθυμικά επεισόδια, άλλα προβλήματα υγείας, ακόμη και προβλήματα συμπεριφοράς.
Ωστόσο, αν έχετε παρατηρήσει αναμφισβήτητα σημάδια ότι ο σκύλος σας έχει κρίση, είναι Σημαντικό να πάτε στον κτηνίατρο Καθώς γνωρίζουμε ήδη τα είδη των κρίσεων σε σκύλους, παρακάτω θα μιλήσουμε για τα αίτια και τις εκδηλώσεις ανάλογα με το στάδιο ζωής του σκύλου.
Αιτίες επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους
Υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους. Ονομάζονται αντιδραστικοί σπασμοί αυτοί που προκαλούνται από την ανάπτυξη όγκων, τοξινών, κληρονομικών ασθενειών ή τραυμάτων. Από την άλλη πλευρά, οι δομικές ή δευτερογενείς κρίσεις είναι αυτές που εμφανίστηκαν ως συνέπεια μιας αναγνωρίσιμης εγκεφαλικής ανωμαλίας. Τέλος, αυτοί που ονομάζονται πρωτοπαθείς κρίσεις είναι εκείνοι που έχουν ιδιοπαθή αιτία, δηλαδή άγνωστο και διαγιγνώσκονται ως επιληψία σκύλου.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι οι διάφορες ηλικιακές ομάδες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, καθώς τα αίτια των επιληπτικών κρίσεων σε μεγαλύτερους σκύλους, κουτάβια ή ενήλικες μπορεί να διαφέρει, και είναι απαραίτητο για την προσαρμογή των δοκιμών για διάγνωση, τις οποίες θα συζητήσουμε στις επόμενες ενότητες.
Γιατί ο σκύλος μου έχει σπασμούς και αφρούς από το στόμα; Στη συνέχεια θα μιλήσουμε για τις επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους και τις πιο συχνές αιτίες:
- Κρασμοί σε σκύλους λόγω δηλητηρίασης: η δηλητηρίαση που προκαλείται από ένα φάρμακο ή ένα προϊόν καθαρισμού μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις στον σκύλο σας. Εάν, μετά τη διενέργεια κλινικής εξέτασης και των απαραίτητων εξετάσεων, ο κτηνίατρος δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει την αιτία των κρίσεων, οι κρίσεις αυτές χωρίς εμφανή αιτία θα θεωρηθούν ως ιδιοπαθείς κρίσεις. Μπορεί να σας ενδιαφέρει να συμβουλευτείτε το ακόλουθο άρθρο σχετικά με την κατάποση και την εισπνοή λευκαντικού σε σκύλους: συμπτώματα και τι να κάνετε.
- Επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους λόγω μεταβολικών αιτιών: ηπατική ανεπάρκεια, καρδιακή ανεπάρκεια ή υπασβεστιαιμία είναι μερικές από τις πολλές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους λόγω μεταβολικών αιτιών. Θα πρέπει να γίνουν εξετάσεις για να καταλήξουμε σε μια συγκεκριμένη διάγνωση.
- Επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους λόγω σοκ: Ναι, οι τραυματισμοί στο κεφάλι μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα επιληπτικών κρίσεων τη στιγμή του τραύματος ή αργότερα. Επομένως, εάν ο σκύλος σας έχει υποστεί επιληπτικές κρίσεις, όταν πάτε στον κτηνίατρό σας θα πρέπει να αναφέρετε ότι ο σκύλος σας έχει υποστεί εγκεφαλικό τραύμα στο παρελθόν.
- Συγγενείς κρίσεις σε σκύλους: Κληρονομικές ασθένειες, όπως οι δυσπλασίες του εγκεφάλου, είναι συχνά η αιτία της εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους. Οι ράτσες που είναι πιο επιρρεπείς σε προβλήματα λόγω της μορφολογίας τους είναι μεταξύ άλλων το Τσιουάουα, το Γιορκσάιρ ή το γαλλικό μπουλντόγκ.
- Επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους λόγω όγκου εγκεφάλου: η ανάπτυξη όγκου στην περιοχή του εγκεφάλου μπορεί να ευθύνεται για επιληπτικές κρίσεις, ειδικά σε ενήλικα σκυλιά. Σε αυτή την περίπτωση, οι κρίσεις μπορεί να συνοδεύονται από νευρολογικές διαταραχές όπως δυσκολία στο περπάτημα, αλλαγές συμπεριφοράς, προβλήματα όρασης, κλίση κεφαλιού… Η υπόθεση του όγκου θα πρέπει να εξεταστεί εάν δεν έχει βρεθεί άλλη αιτία. Το μηνιγγίωμα είναι ο πιο κοινός τύπος.
- Επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους λόγω μολυσματικών αιτιών: Ορισμένες μολυσματικές ασθένειες μπορεί να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις κατά τη διάρκεια της ασθένειας ή ως επακόλουθα μετά τη μόλυνση. Το πιο κοινό και γνωστό είναι, φυσικά, η φλεβίτιδα του σκύλου, κοινή σε κουτάβια και μη εμβολιασμένα άτομα.
- Επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους λόγω παρασίτων: Πράγματι, μια παρασιτική προσβολή μπορεί επίσης να είναι η αιτία εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων. Η τοξοπλάσμωση ή νεοψωρία σκύλου είναι μερικά από τα πιο κοινά παραδείγματα επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους που προκαλούνται από παράσιτα.
Συμπτώματα σπασμών σκύλων
Οι επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους έχουν χαρακτηριστικά συμπτώματα, όπως:
- Απώλεια συνείδησης.
- Αλλαγές συμπεριφοράς.
- Ανακίνηση.
- Έντονο τίναγμα.
- Σεισμικές δονήσεις.
- Αταξία.
- Πλήρης παράλυση.
- Παράλυση άκρου.
- Ακούσιες κινήσεις.
Σε αυτό το βίντεο από το κανάλι του Blake Erdmann στο YouTube μπορείτε να δείτε μια πραγματική εικόνα της επιληψίας σκύλων.
Φάσεις επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους
Οι επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους έχουν τρεις φάσεις: η φάση πριν από το εγκεφαλικό, η φάση του εγκεφαλικού και η φάση μετά το εγκεφαλικό. Ορισμένοι ειδικοί αναφέρουν επίσης την πρόδρομη φάση, η οποία εμφανίζεται πριν από την προ-εγκεφαλική φάση. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσεις με γυμνό μάτι, αφού εμφανίζονται σε σειρά και με μικρό περιθώριο. Με ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, είναι δυνατό να δούμε τις διαφορές ως προς τις αλλοιώσεις μεταξύ των δύο φάσεων.
Γνωρίζοντας τι συμβαίνει σε κάθε μία από τις φάσεις θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε καλύτερα τι πρέπει να κάνουμε για να βοηθήσουμε τον σκύλο μας με επιληπτικές κρίσεις. Με σειρά εμφάνισης, βρίσκουμε:
- Pre-ictus φάση: εκδηλώνεται τις ημέρες πριν ή και λίγες ώρες πριν από την κρίση στον σκύλο. Σε αυτή τη φάση ο σκύλος μας έχει αλλαγές συμπεριφοράς όπως ξαφνικό γάβγισμα, άγχος ή συνεχείς εκκλήσεις για προσοχή.
- Πραγματική φάση ή αύρα: είναι η φάση κατά την οποία εμφανίζονται κρίσεις στους σκύλους.
- Μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο: ο σκύλος μας δεν έχει συνέλθει ακόμα από τις κρίσεις και μπορούμε να δούμε ότι είναι νευρικός, αποπροσανατολισμένος και ακόμη και ασυντόνιστος και ανήσυχος. Αυτή η φάση των κρίσεων σε σκύλους μπορεί να διαρκέσει από ώρες έως μέρες.
Τι να κάνετε για τις επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους;
Παρακάτω θα εξηγήσουμε τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους, μια διαδικασία που πρέπει να γνωρίζει κάθε κηδεμόνας με σκύλο στη φροντίδα του που παρουσιάζει τέτοιου είδους προβλήματα:
- Για να ξεκινήσετε με το πιο σημαντικό πράγμα είναι μείνετε ήρεμοι.
- Θα ζητήσουμε από τα παιδιά και άλλα ζώα να φύγουν από το δωμάτιο.
- Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι ό,τι περιβάλλει τον σκύλο δεν μπορεί να τον βλάψει: θα αφαιρέσουμε οποιοδήποτε γύρω αντικείμενο και θα τον περιβάλλουμε με μαξιλάρια όποτε είναι δυνατόν. Θα προσπαθήσουμε να χαμηλώσουμε την ένταση του φωτισμού και θα τον ηχογραφήσουμε με κινητό.
- Θα καλέσουμε τον επείγον κτηνίατρο: καθώς οι σοβαρές και μακροχρόνιες κρίσεις μπορεί να είναι θανατηφόρες.
- Θα χρονομετρήσουμε τη διάρκεια της κρίσης: δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή αν υπερβαίνει τα 3 λεπτά.
- Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να τον «ξυπνήσουμε»: γιατί ο σκύλος δεν το γνωρίζει. Επιπλέον, η ηχητική ή η φωτεινή διέγερση μπορεί να προκαλέσει άγχος στον σκύλο, παρατείνοντας περαιτέρω την κρίση.
- Θα περιμένουμε να τελειώσει η κρίση δίπλα στον σκύλο.
- Μόλις τελειώσει ο σπασμός, θα παρηγορήσουμε απαλά τον σκύλο: θα αποφύγουμε να φωνάξουμε ή να τον αναγκάσουμε να σηκωθεί γρήγορα. Είναι σημαντικό ότι όλα είναι πολύ ήρεμα.
- Θα πάμε στον κτηνίατρο ή θα ζητήσουμε μια επίσκεψη στο σπίτι από έναν κτηνίατρο.
Πώς να διαγνώσετε επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους;
Το ιατρικό ιστορικό είναι ιδιαίτερα σημαντικό κατά τη διαφορική διάγνωση των επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους, καθώς υπάρχουν ορισμένες τάσεις με βάση την ηλικία, τη φυλή και το φύλο του ατόμου . Είναι σημαντικό για τους φροντιστές να εξηγήσουν πώς ξεκινούν οι κρίσεις στους σκύλους, τα συμπτώματα που σημειώθηκαν και τη διάρκειά τους, αλλά επίσης, όποτε είναι δυνατόν, θα πρέπει να παρέχονται πληροφορίες για συγγενείς διαταραχές από τις οποίες μπορεί να υπέφεραν οι γονείς του σκύλου.
Ομοίως, οποιαδήποτε υποτροπιάζουσα συστηματική νόσος, η κατάσταση εμβολιασμού του σκύλου, εάν υπάρχουν άλλα προσβεβλημένα ζώα στο νοικοκυριό, λεπτομέρειες σχετικά με τη τάισμα του σκύλου θα πρέπει επίσης να αναφέρονται. σκύλος, οποιοδήποτε τραύμα ή έκθεση σε τοξίνες που έχει συμβεί.
Θα πραγματοποιηθούν νευρολογικές εξετάσεις, όπως αξιολόγηση κεφαλής και κρανιακού νεύρου, αξιολόγηση βάδισης και αξιολόγηση αυχένα και μπροστινά πόδια. Οι εργαστηριακές εξετάσεις και οι εικόνες θα είναι επίσης απαραίτητες για να βοηθήσουν τον κτηνίατρο να αποκλείσει αιτίες, όπως εξετάσεις αίματος, ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού, απλή ακτινογραφία, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα κ.λπ.
Από τα αποτελέσματα των εξετάσεων και των εξετάσεων, καθώς και τις πληροφορίες που παρέχονται για το ιατρικό ιστορικό του σκύλου, ο κτηνίατρος θα μπορεί να προσδιορίσει την αιτίαεπιληπτικών κρίσεων σε σκύλους. Ωστόσο, στις περιπτώσεις που αυτό δεν είναι δυνατό, θα διαγνωστεί ως ιδιοπαθής επιληψία σκύλου.
Θεραπεία για επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους
Μόλις επιβεβαιωθεί η διάγνωση, ο κτηνίατρος θα συνταγογραφήσει μια θεραπεία ανάλογα με την αιτία που προκαλεί τους σπασμούς στον σκύλο. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, εκτός από εκείνες τις περιπτώσεις στις οποίες οι κρίσεις είναι έγκαιρες, ως αποτέλεσμα μέθης, θα είναι αδύνατο να μειωθούν οι κρίσεις στο μηδέν, ακόμα κι έτσι, θα είναι δυνατό να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής σας και να προσπαθήσετεμείωση αριθμού επεισοδίων
Είναι επίσης σημαντικό να επισημάνουμε ότι, μετά την έναρξη της θεραπείας, δεν πρέπει ποτέ να τη διακόψουμε ξαφνικά, καθώς αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη πιο σοβαρές επιπτώσεις, δημιουργώντας περισσότερες ψυχαναγκαστικές κρίσεις στον σκύλο. Επομένως, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε μια δόση ή να καθυστερούμε τη χορήγηση. Πρέπει να είμαστε πολύ ακριβείς ως προς αυτό, προσφέροντας στον σκύλο μας τα χάπια πάντα την ίδια στιγμή.
Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να διακοπεί σε περιπτώσεις όπου ο ασθενής δεν έχει παρουσιάσει κρίση για τουλάχιστον ένα ολόκληρο έτος Παρόλα αυτά, είναι δεν συνιστάται σε ορισμένες ράτσες, όπως το Saint Bernard, το Golden Retriever ή το German Shepherd. Ο κτηνίατρος θα εξηγήσει πώς να μειώστε τη δόση σταδιακά για να αποφύγετε αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό του προσβεβλημένου σκύλου.
Φάρμακα κατά των σκύλων
Ο έλεγχος των κρίσεων περιλαμβάνει φάρμακα που συνταγογραφούνται πάντα από τον κτηνίατρο, όπως η χρήση:
- Διαζεπάμη.
- Πεντοβαρβιτάλη νάτριο.
- Φαινοβαρβιτάλη.
- Propofol.
Θα εξαρτηθεί από την αιτία που την προκαλεί, είτε μιλάμε για επιληψία σκύλου είτε για άλλες παθολογίες. Οι δόσεις θα υποδειχθούν από τον ειδικό, καθώς πρέπει να προσαρμοστούν στο βάρος και την κατάσταση της υγείας του ατόμου. Μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει τη χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, όπως πρεδνιζόνη, καθώς και αντιοιδηματικών φαρμάκων όπως η μαννιτόλη.
Αν θέλετε να εφαρμόσετε μια φυσική θεραπεία για επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους, θα συμβουλευτούμε τον κτηνίατρο. Τώρα που ξέρετε τη θεραπεία, ας δούμε τι συνέπειες αφήνουν οι επιληπτικές κρίσεις στους σκύλους.
Συνέπειες των επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους
Μάλλον αναρωτιέστε ποιες είναι οι συνέπειες των επιληπτικών κρίσεων σε σκύλους, σωστά; Την ακριβή στιγμή της επίθεσης, ο σκύλος μπορεί να βλάψει τον εαυτό του με διαφορετικά αντικείμενα, επομένως θα πρέπει να του παρέχετε όσο το δυνατόν περισσότερη άνεση.
Αργότερα και όπως αναφέραμε, αυτό το πρόβλημα θα συνεχίσει να εμφανίζεται περισσότερο ή λιγότερο τακτικά με την πάροδο του χρόνου. Θα είναι ο κτηνίατρος που θα μπορεί ναεκδίδει μια πρόγνωση του περιστατικού λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό του σκύλου. Για να γίνει αυτό, είναι βολικό να καταχωρήσετε όλες τις επιθέσεις.
