Σε αυτήν την καρτέλα του ιστότοπού μας παρουσιάζουμε πληροφορίες για ένα από τα φίδια με ευρεία εξάπλωση σε ορισμένες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, το φίδι της σκάλας Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό το ζώο έχει αναγνωριστεί από ταξινομική άποψη με διαφορετικούς τρόπους, αφού ονομαζόταν Rhinechis scalaris και θεωρούνταν επίσης ότι ανήκει στο γένος Elaphe και σήμερα αντιστοιχεί στο είδος Zamenis scalaris . Τολμήστε να συνεχίσετε την ανάγνωση και ανακαλύψτε τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του τύπου φιδιού.
Χαρακτηριστικά του φιδιού της σκάλα
Τα κύρια χαρακτηριστικά του φιδιού της σκάλας είναι:
- Μεσαίο μέγεθος: έχει κατά μέσο όρο μήκος περίπου 1,5 μέτρο και σπάνια υπερβαίνει αυτή τη διάσταση.
- Κεφάλι καλά διαφοροποιημένο: είναι φαρδύ σε σύγκριση με το σώμα.
- Διαφορές στις γνάθους: Η άνω γνάθος είναι ελαφρώς πιο εμφανής από την κάτω.
- Κεφαλικά λέπια μεγάλα: ιδιαίτερα εκείνα κοντά στη ρινική περιοχή είναι προεξέχοντα, ενώ αυτά στο υπόλοιπο σώμα είναι λεία και πιο λίγα.
- Μαύρα ή σκούρα μάτια: με καλά στρογγυλεμένες κόρες.
- Είναι ένα εύρωστο και μυώδες ζώο.
- Το χρώμα ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία: τα νεαρά είναι πιο ανοιχτόχρωμα ή υπόλευκα, με μαύρο σχέδιο από πίσω από τα μάτια, μέχρι το στόμα. οι ενήλικες, από την άλλη πλευρά, είναι κιτρινωπό ή καφέ.
- Όνομα με βάση τη σωματική του διάπλαση: η κοινή ονομασία του είδους σχετίζεται με δύο πολύ ορατές μαύρες γραμμές που εκτείνονται κατά μήκος σε όλο το σώμα στο και οι δύο πλευρές της πλάτης: κάθετα σε αυτές τις γραμμές, υπάρχουν εγκάρσια σημάδια, επίσης μαύρα, που ενώνουν τις διαμήκεις ρίγες, δημιουργώντας το σχήμα μιας σκάλας.
- Αλλαγή στις κηλίδες: οι ενήλικες χάνουν σταδιακά τις εγκάρσιες κηλίδες τους και διατηρούν μόνο αυτές που είναι διατεταγμένες κατά μήκος.
- Σεξουαλικός διμορφισμός: Αν και δεν υπάρχει έντονο σεξουαλικό διμορφισμό, τα αρσενικά φίδια σκάλας είναι συνήθως ελαφρώς μεγαλύτερα και με το πιο φαρδύ κεφάλι.
Για να μάθετε αν το φίδι της σκάλας έχει δηλητήριο, συμβουλευτείτε το άρθρο μας Είναι το φίδι της σκάλας δηλητηριώδες;
Οικότοπος φιδιών σκάλα
Η μεγαλύτερη κατανομή του φιδιού της σκάλας βρέθηκε στην Πορτογαλία και την Ισπανία, αν και απουσιάζει από το μεγαλύτερο μέρος της βόρειας περιοχής της τελευταίας χώρας. Έχει επίσης παρουσία στη Γαλλία και έχει αναφερθεί με αβέβαιη παρουσία στην Ιταλία. Μέσα στο εύρος του υπάρχει σε ορισμένα νησιά, που σε ορισμένες περιπτώσεις έχει να κάνει με εισαγωγές που έχουν γίνει.
Αυτό το φίδι μπορεί να κυμαίνεται από το επίπεδο της θάλασσας έως τα 2.200 μέτρα σε υψόμετρο. Ο βιότοπος αποτελείται κυρίως από Μεσογειακά οικοσυστήματα, τα οποία είναι συνήθως ηλιόλουστα, βραχώδη και με άφθονη φυτική κάλυψη. Επιπρόσθετα, είναι δυνατό να το βρείτε σε δάση ανοιχτού τύπου, αλσύλλια, χώρους που συνορεύουν με χωράφια, καλλιεργούμενες εκτάσεις φράχτες, αμπέλια, ελαιώνες, καθώς και λιβάδια με αγριόχορτα, ακόμη και εγκαταλελειμμένες εκτάσεις με ερείπια.
Έθιμα του φιδιού της σκάλα
Η δραστηριότητα και οι συνήθειες του φιδιού της σκάλας ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή του χρόνου και την επιρροή του στον καιρό. Σε ορισμένες περιοχές χωρίς τέτοιες απότομες αλλαγές, αυτό το είδος είναι συνήθως ενεργό όλο το χρόνο.
Σε περιοχές με πιο έντονες αλλαγές, έχει δύο στιγμές μεγαλύτερης δραστηριότητας:
- Ένα που είναι την άνοιξη
- Ο άλλος για το φθινόπωρο
Γενικά τείνει να δραστηριοποιείται τα πρωινά και τα απογεύματα, καθώς συνηθίζεται το καλοκαίρι να παρατείνει τις εξόδους του μέχρι το βράδυ, κάτι που γίνεται κυρίως από νεαρά άτομα. Το φίδι της σκάλας είναι ένα ζώο με βασικά χερσαίες συνήθειες, αλλά είναι καλός ορειβάτης τόσο σε δέντρα όσο και σε τοίχους ερειπίων όπου το συναντάμε συνήθως.
Από την άλλη πλευρά, είναι ένα φίδι που προσπαθεί να φύγει γρήγορα και ευκίνητο παρουσία ανθρώπων, αλλά μπορεί να είναι αρκετά επιθετική αν ενοχλείται ή νιώθει ότι απειλείται, συμπεριφορά που έχει και όταν φροντίζει τα ωάρια της.
Τάισμα φιδιού σκάλα
Το φίδι της σκάλας είναι ένα σαρκοφάγο ζώο, το οποίο αναζητά ενεργά τη λεία του στις διαδρομές του. Τα μικρά και νεαρά άτομα περιορίζουν τη διατροφή τους σε μικρά ζώα, η οποία αλλάζει καθώς μεγαλώνουν και μπορεί να αιχμαλωτίσει μεγαλύτερα θύματα. Η τεχνική του κυνηγιού συνίσταται στο πιάνει το θήραμά του με τα δόντια του, σε μερικές περιπτώσεις τα καταπίνει ζωντανά, αλλά σε άλλα, τα πνίγει με στένωση και μετά τα τρώει.
Μεταξύ των ζώων που καταναλώνει αυτό το φίδι βρίσκουμε πουλιά, διαφορετικούς τύπους τρωκτικών, συμπεριλαμβανομένων κουνελιών, ασπόνδυλων, άλλων ερπετών και ακόμη και αυγών.
Αναπαραγωγή του φιδιού της σκάλας
Είναι ζώο με αναπαραγωγή ωοτόκου τύπου, το οποίο ζευγαρώνει κυρίως τη νύχτα την άνοιξη, αν και τελικά προς το τέλος της εποχής μπορεί να το κάνει μέσα στην ημέρα. Μετά από ένα μήνα ή λίγο περισσότερο, το θηλυκό γεννά από 5 έως 25 αυγά, τα οποία θα φροντίσει και θα επωάσει για περισσότερο από δύο μήνες. Η ωοτοκία μπορεί να γίνει κάτω από το φυτικό κάλυμμα ή ακόμα και να μισοθάψει τα αυγά.
Η γέννηση των μικρών γίνεται το φθινόπωρο και έχουν μήκος από 10 έως 25 εκατοστά περίπου και δεν θα φτάσουν σε σεξουαλική ωριμότητα μέχρι περίπου τεσσάρων ετών.
Κατάσταση διατήρησης του φιδιού σκάλα
Η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης έχει ταξινομήσει το φίδι σκάλας στην κατηγορία που προκαλεί λιγότερο ανησυχία, με σταθερή τάση πληθυσμού. Το είδος είναι άφθονο και δεν παρουσιάζει μεγάλες απειλές, ωστόσο, είναι συχνό παρασύρεται από άτομα που κινούνται κατά μήκος αυτοκινητοδρόμων ή ορισμένων μονοπατιών όπου συχνάζουν. Για αρκετό καιρό, αν και έχει πλέον περιοριστεί, μερικοί αγρότες χρησιμοποιούσαν το λίπος αυτού του φιδιού για να το απλώσουν στις πληγές εξημερωμένων ζώων όπως οι κατσίκες και τα πρόβατα.
Υπήρξε επίσης κάποια επιφυλακή λόγω της μετατροπής της φυτικής κάλυψης στις περιοχές όπου κατοικεί το είδος, που προκαλείται κυρίως από το είδος της γεωργικής δραστηριότητας που λαμβάνει χώρα σε ορισμένες περιοχές.
