Είναι σημαντικό, ως φροντιστές, να γνωρίζετε ποια είναι τα φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στους σκύλους, καθώς είναι μία από τις παραμέτρους που είναι πάντα μέτρο όταν κάνουμε μια ανάλυση. Η αιμοληψία μπορεί να γίνει όταν ο σκύλος μας εμφανίσει συμπτώματα ασθένειας αλλά και ως μέρος του τακτικού ελέγχου ρουτίνας που προτείνεται σε ηλικιωμένους σκύλους μία ή δύο φορές το χρόνο, με στόχο την έγκαιρη ανίχνευση διαφόρων ασθενειών. Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα εστιάσουμε στην εξήγηση της ερμηνείας των τιμών γλυκόζης σε σκύλους στα αναλυτικά στοιχεία.
Φυσιολογικές τιμές γλυκόζης σε σκύλους
Η γλυκόζη είναι ένα σάκχαρο που υπάρχει στο αίμα. Τα φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε σκύλους κυμαίνονται μεταξύ 88 και 120 mg/dl Οι τιμές πάνω ή κάτω από αυτές τις τιμές σχετίζονται με διαφορετικές παθολογίες, όπως θα δούμε στο τις ακόλουθες ενότητες. Όταν ο σκύλος μας εμφανίζει συμπτώματα ασθένειας, είναι πολύ συνηθισμένο ο κτηνίατρος να παίρνει αίμα για να κάνει μια ανάλυση, με τον ίδιο τρόπο που γίνεται στην ιατρική. Στους σκύλους, το δείγμα λαμβάνεται συνήθως από τα μπροστινά πόδια, αν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ληφθεί αίμα από τα πίσω πόδια ή από το σφαγιτιδικό (στον λαιμό). Σε μια βασική εξέταση θα διακρίνουμε δύο μεγάλες ενότητες, οι οποίες είναι οι ακόλουθες:
- CBC: Παράμετροι όπως ο αιματοκρίτης, η αιμοσφαιρίνη, τα αιμοπετάλια ή τα λευκά αιμοσφαίρια μετρώνται σε αυτήν την ενότητα. Αυτό θα μας δώσει πληροφορίες σχετικά με την παρουσία ή την απουσία αναιμίας και, εάν υπάρχει, τι είδους είναι (αναγεννητική ή μη) ή εάν ο σκύλος μας έχει βασικά λοίμωξη.
- Βιοχημεία – Εδώ μπαίνει η μέτρηση γλυκόζης.και άλλες παραμέτρους που θα μας δώσουν πληροφορίες για τη λειτουργία διαφορετικών οργάνων όπως των νεφρών (κρεατινίνη και ουρία) ή του ήπατος (GOT ή GPT).
Όταν κάποιο από τα στοιχεία που αναλύονται είναι αλλαγμένο, δηλαδή είναι πάνω ή κάτω από τις τιμές αναφοράς του, οι οποίες θα είναι φυσιολογικές για κάθε είδος, ο σκύλος μας μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα και, με τα δεδομένα από την κλινική σας εξέταση, αιματολογικές εξετάσεις και οποιαδήποτε άλλη πρόσθετη εξέταση κρίνει σκόπιμο ο κτηνίατρος, θα καταλήξουμε σε διάγνωση.
Μεταβολές στα φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης σε σκύλους
Μπορεί να αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση υπογλυκαιμία, με τιμές γλυκόζης κάτω από 88 mg/dl ή υπεργλυκαιμία , η οποία εμφανίζεται όταν η γλυκόζη στο αίμα υπερβαίνει τα 120 mg/dl. Κάθε μία από αυτές τις κλινικές καταστάσεις θα παρουσιάζει διαφορετικές εκδηλώσεις όπως αυξημένη δίψα, ούρηση ή αδυναμία, όπως θα δούμε στις ακόλουθες ενότητες.
Οι σκύλοι καταναλώνουν γλυκόζη με το φαγητό και, ως εκ τούτου, μετά το φαγητό, οι τιμές τους αυξάνονται στο αίμα, για να μειώνονται όσο περνάει ο χρόνος μετά το φαγητό. Η γλυκόζη εκπληρώνει σημαντικές λειτουργίες στο σώμα και παρεμβαίνει παρέχοντας ενέργεια στις μεταβολικές διεργασίες. Ρυθμίζεται από την ινσουλίνη, μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας. Χωρίς ινσουλίνη ή με μικρή ποσότητα θα έχουμε εικόνα υπεργλυκαιμίας που τη γνωρίζουμε με το όνομα σακχαρώδης διαβήτης, όπως θα δούμε. Αντίθετα, καταστάσεις όπως το ινσουλίνωμα μπορεί να προκαλέσουν υπογλυκαιμία, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω.
Υψηλή γλυκόζη σε σκύλους: υπεργλυκαιμία
Όπως είπαμε, τα φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στους σκύλους κυμαίνονται μεταξύ 88 και 120 mg/dl. Όταν η γλυκόζη υπερβαίνει αυτή την ποσότητα μιλάμε για υπεργλυκαιμία, η οποία μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες, με τον διαβήτη να είναι η πιο γνωστή, αφού είναι μια ασθένεια που προσβάλλει και τον άνθρωπο. Ο υπεραδρενοφλοιωτισμός, γνωστός ως σύνδρομο Cushing μπορεί επίσης να προκαλέσει υπεργλυκαιμία, όπως μπορεί επίσης να προκαλέσει παγκρεατίτιδα, η κατανάλωση ορισμένα φάρμακα όπως γλυκοκορτικοειδή ή ακόμα και νεφρική ανεπάρκεια
Σε αυτήν την ενότητα θα εμβαθύνουμε στον σακχαρώδης διαβήτης ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα υπεργλυκαιμίας. Ο διαβήτης μπορεί να είναι τύπου 1 ή τύπου 2 και είναι μια ασθένεια που θα συναντήσουμε σε σκύλους με σχετική συχνότητα. Εμφανίζεται κάπως περισσότερο στα θηλυκά και ειδικά μετά την ηλικία των 6 ετών, γι' αυτό και ο ετήσιος έλεγχος με εξετάσεις αίματος και ούρων είναι τόσο σημαντικός όσο γερνάει ο σκύλος. Με αυτό μπορούμε να ανιχνεύσουμε τις καταστάσεις νωρίς, ακόμη και πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα. Η αιτία του διαβήτη είναι η ανεπαρκής παραγωγή ινσουλίνης. Αυτή η ουσία είναι που επιτρέπει στη γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα προκειμένου να ληφθεί ενέργεια για το μεταβολισμό. Χωρίς ινσουλίνη, το επίπεδο γλυκόζης στο αίμα του σκύλου θα είναι υψηλότερο από το κανονικό και, επιπλέον, θα έχουμε επίσης υψηλά επίπεδα γλυκόζης στα ούρα (γλυκοζουρία). Ο σκύλος θα παράγει περισσότερα ούρα από το κανονικό, γεγονός που θα τον αφυδατώσει και, κατά συνέπεια, θα τον ενθαρρύνει να πίνει περισσότερο νερό. Μπορούμε επίσης να δούμε, στις αρχικές φάσεις, ότι ο σκύλος μας τρώει περισσότερο, καθώς καθώς εξελίσσεται η ασθένεια χάνει την όρεξή του. Παρά το γεγονός ότι τρώει περισσότερο, ο σκύλος χάνει βάρος. Η αυξημένη παραγωγή ούρων (πολυουρία), η αυξημένη δίψα (πολυδιψία), η αυξημένη όρεξη και η απώλεια βάρους θα αποτελέσουν τα πρώτα συμπτώματα του διαβήτη.
Όπως είδαμε, ένα τεστ μπορεί να ανιχνεύσει υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και στα ούρα. Με προχωρημένο διαβήτη, ο σκύλος θα είναι ληθαργικός, χωρίς όρεξη, με εμετούς, αφυδάτωση, καταρράκτη, αδυναμία και μπορεί ακόμη και να πέσει σε κώμα. Μόλις γίνει η διάγνωση, η θεραπεία θα αποτελείται από πρόσληψη ινσουλίνης και μια ειδική δίαιτα για αυτές τις περιπτώσεις. Ο κτηνίατρος θα είναι υπεύθυνος για τον καθορισμό, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των περιοδικών μετρήσεων, των ποσοτήτων ινσουλίνης που πρέπει να χορηγούνται με ένεση, αφού η απαραίτητη δόση θα είναι διαφορετική για κάθε σκύλο. Για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας, συνιστάται ο έλεγχος του βάρους, επομένως, είναι επίσης πολύ σημαντικός ο έλεγχος της δίαιτας. Πρέπει να καθιερωθεί ένα αυστηρό πρόγραμμα γευμάτων και ενέσεων και πρέπει να τηρείται σχολαστικά.
Χαμηλή γλυκόζη σε σκύλους: υπογλυκαιμία
Αν τα φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στους σκύλους είναι μεταξύ 88 και 120 mg/dl, οποιαδήποτε τιμή κάτω από 88 είναι ενδεικτική της υπογλυκαιμίας. Είδαμε στην προηγούμενη ενότητα ότι οι σκύλοι με διαβήτη αντιμετωπίζονται με ενέσεις ινσουλίνης. Μερικές φορές, μια υψηλή δόση μπορεί να τα αντισταθμίσει και να προκαλέσει υπογλυκαιμία. Θα δούμε ότι ο σκύλος φαίνεται αποπροσανατολισμένος, νυστάζει, ταλαντεύεται όταν περπατά, σπάζει ή ακόμα και πέφτει σε κώμα. Άλλες φορές αυτή η πτώση της γλυκόζης στους σκύλους είναι αποτέλεσμα υπερπροσπάθειας, όπως αυτή που μπορεί να εκτελέσει ένας κυνηγετικός ή αγωνιστικός σκύλος, η οποία μπορεί επίσης να προκαλέσει κώμα και ακόμη και θάνατο.
Στα κουτάβια , ειδικά σε πολύ μικρές ράτσες, μπορεί να εμφανιστεί υπογλυκαιμία, συχνά ωςσυνέπεια του στρες όπως αυτό που μπορεί να προκαλέσει μεταβίβαση, αλλά μπορεί επίσης να υπάρχει ένα υποκείμενο πρόβλημα όπως μια λοίμωξη ή μια ηπατική παροχέτευση (μη φυσιολογικές φλέβες που εμποδίζουν το αίμα να περάσει από το έντερο στο ήπαρ, όπου θα έπρεπε να αφαιρέσουν τις τοξίνες). Τα συμπτώματα που θα παρουσιάσουν αυτοί οι σκύλοι είναι όπως αυτά που έχουμε ήδη περιγράψει.
Η παρατεταμένη υπογλυκαιμία μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη Υπάρχουν και άλλες αιτίες υπογλυκαιμίας όπως το ινσουλίνωμα, αλλά ευτυχώς είναι μια διαταραχή σπάνια. Αυτός ο τύπος όγκου θα εκκρίνει ινσουλίνη, εξ ου και η πτώση της γλυκόζης του αίματος στους σκύλους. Εμφανίζεται σε ηλικιωμένους σκύλους. Η εμφάνιση οποιουδήποτε από τα αναφερόμενα συμπτώματα είναι λόγος για κτηνιατρική συμβουλή. Η χορήγηση ορού δεξτρόζης μπορεί να αποκαταστήσει τα φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Πρέπει επίσης να αναζητήσουμε και να λύσουμε, αν είναι δυνατόν, την αιτία της υπογλυκαιμίας.
Πώς να μετρήσετε τη γλυκόζη σε σκύλους;
Αν ανακαλύψουμε ότι ο σκύλος μας παρουσιάζει συμπτώματα συμβατά με διαβήτη, πρέπει να πάμε στον κτηνίατρο αναφοράς μας ώστε να επιβεβαιώσει τη διάγνωση. Για να γίνει αυτό, μετρώνται τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Εκτός από τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης σε σύγκριση με τα φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στους σκύλους, μπορούμε να βρούμε και άλλες αλλαγές στην ανάλυση, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Είναι επίσης σημαντικό να μέτρηση φρουκτοζαμίνης, επειδή επιτρέπει την αξιολόγηση των παραμέτρων γλυκόζης στις 2-3 εβδομάδες πριν από την εκχύλιση. Με την επιβεβαίωση της διάγνωσης, θα ξεκινήσει η θεραπεία με ινσουλίνη.
Είναι φυσιολογικό για τον κτηνίατρό μας να εκτελεί αυτό που είναι γνωστό ως καμπύλη γλυκόζης σκύλου, η οποία συνίσταται στη μέτρησή της πολλές φορές σε όλη την ένα διάστημα 12-24 ωρών. Με αυτές τις πληροφορίες, η δόση της ινσουλίνης θα προσαρμοστεί, αφού πρέπει να είναι συγκεκριμένη για κάθε άτομο. Ομοίως, είναι σύνηθες ο κτηνίατρός μας να μας διδάσκει πώς να μετράμε τη γλυκόζη του σκύλου μας στο σπίτι, καθώς μπορεί να είναι χρήσιμο για τον έλεγχο της νόσου και την προσαρμογή της φαρμακευτικής αγωγής. Για να το πετύχει αυτό, θα εξηγήσει πώς να χρησιμοποιήσετε το γλυκόμετρο σε σκύλους, το οποίο περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:
- Για αυτή τη μέτρηση χρειαζόμαστε μια σταγόνα αίματος από τον σκύλο μας που θα βγάλουμε από το αυτί του. Για αυτό, συνιστάται να είναι πολύ ζεστό, καθώς αυτό θα διευκολύνει την εκροή του αίματος.
- Πρέπει να τον τρυπήσουμε από μέσα, σε καθαρή και άτριχη περιοχή. Για αυτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη βελόνα ή το νυστέρι που υποδεικνύει ο κτηνίατρός μας.
- Θα δημιουργήσουμε μια σταγόνα που πρέπει να βάλουμε σε μια αντιδραστική ταινία από αυτές που συνοδεύουν το γλυκόμετρο. Εισάγουμε τη λωρίδα σε αυτήν.
- Με βαμβάκι ή γάζα θα πιέσουμε το σημείο παρακέντησης ώστε το αυτί να σταματήσει να αιμορραγεί.
- Το γλυκόμετρο θα δείξει τον αριθμό που αντιστοιχεί στην ποσότητα γλυκόζης στο αίμα του σκύλου μας και που πρέπει να γράψουμε για να τον πάμε στον κτηνίατρό μας.
- Ο κτηνίατρος θα είναι υπεύθυνος για την επίλυση τυχόν αποριών που μπορεί να προκύψουν σχετικά με τη χρήση του γλυκόμετρου.
Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι δεν θα χρησιμοποιήσουμε ποτέ το γλυκόμετρο σε σκύλους για να διαγνώσουμε μόνοι μας μια ασθένεια και να αυτοθεραπεύσουμε το ζώο, καθώς μπορεί να κάνουμε λάθος και να επιδεινώσουμε την κατάστασή του. Αυτοί οι τύποι εργαλείων θα πρέπει πάντα να αποτελούν μέτρο παρακολούθησης και ελέγχου εγκεκριμένο από τον κτηνίατρο. Εάν ο ειδικός διαπιστώσει ότι ο σκύλος μας έχει διαβήτη, θα χρειαστεί να προσαρμόσουμε τη διατροφή του και για αυτό μπορούμε να συμβουλευτούμε το άρθρο «Δίαιτα για σκύλους με διαβήτη».
