Υπολογίζεται ότι πάνω από το 40% των θηλαστικών της ξηράς είναι τρωκτικά. Υπάρχουν περισσότερα από 2.200 είδη. Αυτά είναι συνήθως μικρά ζώα, ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα.
Σε αυτό το άρθρο θα επισημάνουμε τα μεγαλύτερα τρωκτικά στον πλανήτη Γη μαζί με τις περιέργειες και τις ιδιαιτερότητές τους.
Αν και μπορεί να φαίνεται σαν αντίφαση, είναι τα μεγαλύτερα τρωκτικά του κόσμου που απειλούνται περισσότερο. Εάν συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας, θα μάθετε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για τα τα μεγαλύτερα τρωκτικά του κόσμου.
Το capybara ή capybara
Το capybara είναι το μεγαλύτερο τρωκτικό στον κόσμο Είναι υδρόβιο ζώο, αφού ο βιότοπός του απαιτεί υγροτόπους, μαγγρόβια και περιοχές λιμνές με στάσιμα νερά με αφθονία βλάστησης. Είναι ένα πολύ κοινωνικό ζώο που ζει σε ομάδες. Είναι φυτοφάγο του οποίου η εδαφική κατανομή κυμαίνεται από την Κεντρική Αμερική έως τα νότια της ηπείρου της Νότιας Αμερικής.
Το βάρος του μπορεί να φτάσει τα 65 Kg, στα θηλυκά των οποίων το μέγεθος είναι μεγαλύτερο από τα αρσενικά. Μπορούν να φτάσουν το 1, 30 μ. του μήκους. Η εμφάνισή του είναι πολύ χαρακτηριστική, με συμπαγές σώμα με κοντά πόδια και πολύ συμπαγές κεφάλι με μικρά αυτιά και μεγάλους κοπτήρες τυπικούς των τρωκτικών.
Υπάρχουν δύο υποείδη: το μικρότερο, Hydrochoerus hydrochaeris isthmius, το οποίο κατοικεί στα βόρεια της Κεντρικής/Νότιας Αμερικής και στην πλαγιά των Άνδεων. Το μεγαλύτερο υποείδος, το Hydrochaerus hydrochaeris hydrochaeris, κατοικεί στο Llanos της Βενεζουέλας, στη λεκάνη του ποταμού Orinoco και σε άλλους μεγάλους υγροτόπους.
Η capybara δεν απειλείται, εκτός από ορισμένες αστικές περιοχές. Είναι αναμφίβολα ένα γοητευτικό ζώο που μπορεί να είναι ένα εξαιρετικό κατοικίδιο Ωστόσο, πρέπει να είμαστε συνεπείς με την υιοθεσία ενός ζώου αυτού του τύπου αφού εγκαταλείποντάς το μπορούμε να ενθαρρύνουμε η εισβολή ειδών σε άλλες χώρες εκτός από το να αφήνει ένα ζώο συνηθισμένο στην ανθρώπινη επαφή σε πλήρη μοναξιά.
Ο Κάστορας
Ο κάστορας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο τρωκτικό. Υπάρχουν δύο είδη κάστορα: ο αμερικανικός και ο ευρωπαϊκός κάστορας. Μέσα σε κάθε είδος υπάρχουν πολλά υποείδη, ανάλογα με τον βιότοπο. Και τα δύο είδη ζουν στο βόρειο ημισφαίριο, όπου είναι αυτόχθονα.
Ο Αμερικανός κάστορας, Castor canadensis, ζει από τον Καναδά στις νότιες ΗΠΑ. Δυστυχώς, αυτό το είδος έχει εισαχθεί σε ορισμένα μέρη στην Ευρώπη και την Αργεντινή Tierra del Fuego, και έγινε ένα χωροκατακτητικό είδος.
Ο κάστορας κατοικεί σε ποτάμια και ρυάκια όπου το νερό ρέει με μια ορισμένη ένταση. Για να εξασφαλίσει το επίπεδο του νερού που το προστατεύει από τα αρπακτικά, ο κάστορας κατασκευάζει φράγματα χρησιμοποιώντας δέντρα, κλαδιά και χώμα. Με αυτό το τιτάνιο έργο καταφέρνει να δημιουργήσει πολύ υγιεινές λιμνούλες για τη Φύση. Ο κάστορας χτίζει τα λαγούμια του προστατευμένα και περικυκλωμένα από νερό. Τα αρπακτικά τους είναι λύκοι, κογιότ, λύγκες και αετοί.
Μια ιδιαιτερότητα του κάστορα είναι ότι μεγαλώνει καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του Το μέσο βάρος είναι 16 κιλά, αλλά δείγματα έως 40 κιλά. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά. Οι ευρωπαϊκοί κάστορες, ίνες Castor, είναι μικρότεροι. Επί του παρόντος, οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί κατανέμονται στη Ρωσία και τις Σκανδιναβικές χώρες.
Η μαρα
Το mara, ή λαγός της Παταγονίας, είναι ένα τρωκτικό που μπορεί να ζυγίζει έως και 16 κιλά. του βάρους. Παρά το όνομά του, δεν έχει σχέση με λαγούς. Η επιστημονική του ονομασία είναι: Dolichotis patagonum.
Ο βιότοπός του είναι συγκεντρωμένος στη στέπα της Παταγονίας και στις προ-ερήμους περιοχές. Τα κυριότερα αρπακτικά του είναι το πούμα, ο λυκός λύκος και οι άρπυιες. Ο άνθρωπος καταναλώνει το κρέας τους, γι' αυτό υπάρχουν φάρμες maras. Ωστόσο, ο κύριος εχθρός των μαρών είναι οι ευρωπαϊκοί λαγοί που εισήγαγε ο άνθρωπος, οι οποίοι αποικίζουν τα εδάφη τους.
Η μορφολογία της μάρας είναι αρκετά ιδιόμορφη, αφού μοιάζει με διασταύρωση καπιμπάρας και ελαφιού, λόγω των μακριών και δυνατών ποδιών της. Είναι ένα πολύ γρήγορο ζώο αν το κυνηγήσουν.
Μια ιδιαιτερότητα των μαρών είναι ότι είναι μονογαμικά, δηλαδή ζευγαρώνουν εφ’ όρου ζωής. Αυτά τα ζώα έχουν μεγάλη ικανότητα αναπαραγωγής, όπως συνηθίζεται στα τρωκτικά. Μπορούν να έχουν 3/4 γέννες το χρόνο από 1 έως 3 κουτάβια κάθε φορά. Υπάρχουν μάρες που μετατρέπονται σε κατοικίδια που είναι εξαιρετικά στοργικά. Είναι ημερόβια ζώα.
El coypu
Το coypu είναι ένα υδρόβιο τρωκτικό από τις λεκάνες απορροής ποταμών της Νότιας Αμερικής, αν και είναι εγγενές στην Αργεντινή. Λόγω του μεγέθους του, έως 10 κιλά, και της μεγάλης αναπαραγωγικής του ικανότητας, έχει εξαπλωθεί σε όλη τη νοτιοαμερικανική ήπειρο. και θεωρείται ακόμη και χωροκατακτητικό είδος στη Βόρεια Αμερική, την Ιαπωνία και την Ευρώπη.
Το coypu έχει κάποια ανατομική ομοιότητα με το capybara, αλλά είναι πολύ μικρότερο σε μέγεθος και έχει ουρά αρουραίου. Η επιστημονική του ονομασία είναι: Myocastor coypus. Αυτό το ζώο καταναλώνεται για το κρέας του και στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν το δέρμα του.
Είναι ένα ζώο Εξαιρετικά συμπαθητικό με τον άνθρωπο αν εξημερωθεί, αλλά η κατοχή του απαγορεύεται σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου. Ο λόγος είναι ότι εκτίθεται στη λίστα με τα 100 πιο επιβλαβή χωροκατακτητικά εξωγήινα είδη στον κόσμο. Αυτή η λίστα καταρτίζεται από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης.
Η πακαράνα
Η πακαράνα είναι ένα μεγάλο τρωκτικό που κινδυνεύει με εξαφάνιση Ο βιότοπός του περιορίζεται στους πρόποδες των Άνδεων της Βενεζουέλας και στα τροπικά δάση του Περού, στην Κολομβία και τη Βολιβία. Η πακαράνα μπορεί να ζυγίζει έως και 18 κιλά. Η επιστημονική του ονομασία είναι: Dinomys branickii.
Πρόκειται για ένα νυκτόβιο ζώο με συμπαγή εμφάνιση, του οποίου το τρίχωμα θυμίζει αγριόχοιρους λόγω των υπόλευκων λωρίδων του στο σκούρο φόντο της πλάτης του. Στις πλευρές υπάρχουν κρεατοελιές διαφορετικής διαμέτρου.
Είναι ένα προστατευόμενο ζώο που τρέφεται με φρούτα, λαχανικά και μούρα. Έχει τη συνήθεια να κάθεται στα πίσω πόδια του και να καταναλώνει την τροφή του κρατώντας το στα χέρια του.
Το δέμα
Το paca, που ονομάζεται επίσης κουνέλι ανάμεσα σε περισσότερα από είκοσι άλλα τοπικά ονόματα, έχει κάποια ομοιότητα με το pacarana, αλλά έχει μικρότερο μέγεθος.
Ο φυσικός του βιότοπος βρίσκεται σε υδάτινα ρεύματα κοντά σε τροπικά δάση. Η πακά διανέμεται από το Μεξικό στη βόρεια Αργεντινή και την Ουρουγουάη. Η επιστημονική του ονομασία είναι: Cuniculus paca. Το βάρος του κυμαίνεται μεταξύ 7 - 10 κιλά Το χρώμα της γούνας του είναι καφέ-πορτοκαλί και στην πλάτη του υπάρχει μια σειρά από μικρούς λευκούς κρεατοελιές και μερικές ρίγες λευκό στα πλευρά τους.
Η πάκα είναι νυκτόβια και τρέφεται με λαχανικά, μούρα, κόνδυλους, φρούτα και ριζώματα.
Στο Περού, την Κόστα Ρίκα και τον Παναμά έχει εξημερωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το κρέας τους εκεί εκτιμάται πολύ. Στην άγρια φύση είναι προστατευόμενο ζώο, αν και λόγω της τεράστιας επέκτασης του οικοτόπου του δεν θεωρείται απειλούμενο. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η αποψίλωση των δασών.
Ο λοφιοφόρος χοιρινός
Ο λοφιοφόρος χοιρινός, Hystrix cristata, είναι ένα περίεργο τρωκτικό που κατοικεί σε θερμές περιοχές της Αφρικής και της Ευρώπης - Νότια Ιταλία -. Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του ζώου είναι μερικές μακριές αιχμές (έως 35 εκ.) που καλύπτουν την πλάτη, τις πλευρές και την ουρά του.
Με αυτές τις αιχμηρές αιχμές αμύνονται από την επίθεση των αρπακτικών τους. Όταν τρίβει τα πτερύγια του σε αμυντική λειτουργία, εκπέμπει έναν χαρακτηριστικό προειδοποιητικό ήχο μαζί τους. Ο χοιρινός μπορεί να ζυγίζει περίπου 15 κιλά. Είναι ένα ζώο με νυχτερινές συνήθειες που τρέφεται με κόνδυλους, ρίζες, πράσινα λαχανικά και περιστασιακά πτώματα.
Ο χοιρινός σκάβει λαγούμια ή κρύβεται σε βραχώδεις σχισμές στην περιοχή του. Δεν θεωρείται ότι απειλείται.
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο, μη διστάσετε να επισκεφτείτε…
- Τα πιο έξυπνα τρωκτικά
- Τύποι χάμστερ
- Ο κατοικίδιος αρουραίος
