Παραδοσιακά, τα χταπόδια (Order Octopoda) ήταν πολύ φοβισμένα στους ναυτικούς λαούς. Έχουν δημιουργήσει πολλά μυθολογικά όντα, όπως το Akkorokamui του λαού Ainu και το Kraken της σκανδιναβικής μυθολογίας. Δεν είναι για λιγότερο, καθώς αυτά τα οκτώ όπλα έχουν εξωγήινη εμφάνιση, είναι μεγάλα αρπακτικά και αλλάζουν χρώμα για να καμουφλάρονται στον βυθό της θάλασσας.
Ωστόσο, αυτά τα μαλάκια είναι αξιοθαύμαστα ζώα. Έχουν τεράστιο εγκέφαλο, μεγάλη ευφυΐα και προνομιακή μνήμη. Η οπτική τους οξύτητα είναι ανώτερη από τη δική μας και μπορούν να ανιχνεύσουν μεγάλο αριθμό χημικών ουσιών μέσω του δέρματός τους. Αλλά έχετε αναρωτηθεί ποτέ από πού προέρχονται αυτά τα ζώα; Πώς γεννιούνται τα χταπόδια; Σας λέμε τα πάντα σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας.
Αναπαραγωγή χταποδιού
Πριν σας πω πώς γεννιούνται τα χταπόδια, θα πρέπει να ξέρετε πολύ καλά πώς αναπαράγονται. Τα περισσότερα είδη αναπαράγονται μόνο μία φορά στη ζωή τους[ 1 ] Επομένως, αφιερώνουν όλες τους τις δυνάμεις για να προετοιμαστούν για αυτή τη στιγμή. Αυτή η στρατηγική είναι γνωστή ως semelparity και εμφανίζεται σε πολλά ζώα, όπως ο σολομός. Τα αρσενικά πεθαίνουν μετά τη σύζευξη και τα θηλυκά όταν γεννιούνται τα μικρά τους.
Όσον αφορά τον τύπο αναπαραγωγής τους, αυτά τα μαλάκια έχουν μόνο σεξουαλική αναπαραγωγή, δηλαδή, ένα νέο άτομο σχηματίζεται μόνο με ένωση δύο σεξουαλικά κύτταρα: ένα ωάριο και ένα σπέρμα. Αυτά προέρχονται από ένα θηλυκό χταπόδι και ένα αρσενικό χταπόδι, αντίστοιχα. Επομένως, είναι δίοικα ζώα, δηλαδή με διαχωρισμένα φύλο (όχι ερμαφρόδιτα).
Όταν φτάνει η περίοδος αναπαραγωγής, και τα δύο φύλα αρχίζουν να αναζητούν άτομα του αντίθετου φύλου. Αυτό το κάνουν ακολουθώντας ίχνη χημικών ουσιών ή φερομονών[2[2] Κανονικά, πολλά αρσενικά βρίσκουν ένα μοναχικό θηλυκό, επομένως πρέπει να ανταγωνιστούν μεταξύ τους και να της δείξουν ποιος είναι καλύτερος: η ερωτοτροπία αρχίζει.
Χταπόδι ερωτοτροπία και συναναστροφή
Η ιστορία για το πώς γεννιούνται τα χταπόδια ξεκινά με έναν καυγά. Τα αρσενικά χταπόδια έχουν μεγάλο ανταγωνισμό και πρέπει να παλέψουν με τους άλλους μνηστήρες. Για να το κάνουν αυτό, στέκονται σε ένα ψηλό μέρος, επεκτείνουν το σώμα τους και αλλάζουν χρώμα, δείχνοντας μια σειρά από σχέδια που είναι διαφορετικά σε κάθε είδος.
Τα αρσενικά του κοινού χταποδιού Σίδνεϊ (Octopus tetricus) δείχνουν το πιο σκούρο χρώμα. Αυτός με το πιο ανοιχτό χρώμα χάνει και διπλώνει[3 ] Από την πλευρά τους, τα αρσενικά του φυκιού χταποδιού (Abdopus aculeatus) εμφανίζουν ασπρόμαυρες γραμμές στην πλάτη τους. Αυτό είναι ένα προειδοποιητικό σήμα και αν δεν λειτουργήσει μπορεί να τραυματιστούν[ 4]
Επομένως, το πιο ανταγωνιστικό και fit αρσενικό πλησιάζει το θηλυκό, φλερτάροντάς το. Μπορεί είτε να το αποδεχτεί είτε να το απορρίψει και να περιμένει το επόμενο. Στην πρώτη περίπτωση, παραμένει ακίνητο και αρχίζει η σύζευξη. Ωστόσο, όταν το θηλυκό δεν είναι δεκτικό, συχνά ξεσπούν καυγάδες μεταξύ των δύο φύλων. Στο Abdopus aculeatus, ο σεξουαλικός κανιβαλισμός έχει ακόμη τεκμηριωθεί[4], καθώς τα θηλυκά χταπόδια είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα αρσενικά.
Η σύζευξη του χταποδιού συνήθως διαρκεί μία ή αρκετές ώρες, αν και δεν είναι μια πολύ περίτεχνη διαδικασία. Ένας από τους 8 βραχίονες του χταποδιού είναι στην πραγματικότητα ένα συσσωρευτικό όργανο γνωστό ως εκκοτύλιο. Όταν φτάσει η στιγμή της σύζευξης, το εισάγει στην εσωτερική του κοιλότητα και παίρνει ένα σπερματοφόρο (μια δομή που περιέχει σπέρμα). Στη συνέχεια, ο εισάγει το χέρι του στο θηλυκό, εισάγοντας το σπερματοφόρο.
Σε άλλους τύπους μαλακίων, η αναπαραγωγή μπορεί να είναι πολύ διαφορετική. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα, σας προτείνουμε αυτό το άλλο άρθρο σχετικά με τον τρόπο αναπαραγωγής των μαλακίων.
Γέννηση των χταποδιών
Μετά τη σύζευξη, το θηλυκό αποθηκεύει το σπέρμα μέχρι το τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου. Αυτό συμβαίνει επειδή και τα δύο φύλα ζευγαρώνουν με πολλούς συντρόφους (πολυανδρυγυνία). Ως εκ τούτου, το θηλυκό αποθηκεύει το σπέρμα πολλών αρσενικών, έτσι ώστε, όταν συμβεί η γονιμοποίηση, σχηματίζονται ωάρια από διαφορετικούς πατέρες[ 5]
Τώρα που το θηλυκό μας είναι γεμάτο αυγά, πρέπει να βρει ένα καλό μέρος για να τα γεννήσει. Κανονικά, το κάνει στις τρύπες ή τις κοιλότητες που υπάρχουν ανάμεσα σε βράχους και κοράλλια. Εκεί τα τοποθετεί ένα ένα, κρυμμένα και κολλημένα σε μια επιφάνεια. Ένας συμπλέκτης μπορεί να περιέχει μεταξύ δέκα και αρκετές εκατοντάδες αυγά[5, 6]
Τα αυγά του χταποδιού είναι συνήθως επιμήκη και μαλακά, καλυμμένα από μια λεπτή κάψουλα. Μετρούν μόνο λίγα χιλιοστά και είναι πολύ εύθραυστα. Επομένως, τα θηλυκά συνήθως προσέχουν και φροντίζουν τα αυγά τους Κανονικά, η γονική φροντίδα διαρκεί από 1 έως 3 μήνες, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Αυτή είναι η περίπτωση του χταποδιού βαθέων υδάτων (Graneledone boreopacifica), που ζει σε μέρη τόσο σκοτεινά και κρύα που πρέπει να περάσει 53 μήνες επωάζοντας τους απογόνους του[6]
Μια ιδιαίτερη περίπτωση είναι αυτή του γένους Argonauta, των οποίων τα θηλυκά κάνουν ένα κέλυφος στο οποίο γεννούν τα αυγά τους. Κρύβονται επίσης κάτω από το κέλυφος, προστατεύοντάς τα και δίνοντάς τους ζεστασιά μέχρι να εκκολαφθούν.
Πώς είναι τα μωρά χταπόδια;
Όταν εκκολάπτονται τα αυγά του χταποδιού, εκκολάπτονται πολύ μικρά ανήλικα Έτσι γεννιούνται τα χταπόδια: μοιάζουν πολύ με τους ενήλικες, αλλά με μικροσκοπικό μέγεθος. Όπως οι γονείς τους, είναι σαρκοφάγα ζώα και τρέφονται με άλλους οργανισμούς ακόμη μικρότερους από τους ίδιους.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλους τύπους μαλακίων, τα μωρά χταπόδια δεν είναι προνύμφες, αφού δεν υφίστανται μεταμόρφωση. Ωστόσο, είναι γνωστές ως παρανύμφες επειδή έχουν πλαγκτονική ζωή Παρασύρονται στο θαλασσινό νερό μέχρι να φτάσουν σε κατάλληλο μέγεθος για να επιστρέψουν στον βυθό. Σε πολύ λίγα είδη, τα νεαρά είναι βενθικά, δηλαδή ζουν στον πυθμένα του ωκεανού όπως τα ενήλικα.
Τώρα που ξέρετε πώς γεννιούνται τα χταπόδια, μπορεί να σας ενδιαφέρει να μάθετε αυτές τις 20 περιέργειες για τα χταπόδια με βάση επιστημονικές μελέτες.
