Μια στειρωμένη σκύλα μπορεί να αιμορραγήσει και να είναι σε ζέστη εάν κατά τη διάρκεια της επέμβασης υπάρχει κάποιο ωοθηκικό κατάλοιπο ή υπολειμματικό ή έκτοπο ωοθηκικό ιστό. Αν και η στείρωση είναι μια επέμβαση ρουτίνας στις περισσότερες κτηνιατρικές κλινικές, για πολλούς φροντιστές αυτή η παρέμβαση παραμένει πηγή αγνώστων και αβεβαιότητας. Επομένως, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα εξηγήσουμε τι περιλαμβάνει η αποστείρωση και ποιες είναι οι επιπτώσεις της στην αναπαραγωγική λειτουργία, ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στην ερώτηση για το αν ένας στειρωμένος σκύλος μπορεί να είναι σε ζέστη, μια από τις ερωτήσεις που συνήθως κάνουν οι φροντιστές. Είτε έχετε ήδη στειρώσει τον σκύλο σας είτε πρόκειται να τον στειρώσετε στο μέλλον, αυτό το άρθρο είναι για εσάς.
Τι είναι η στείρωση στους σκύλους;
Η στείρωση συνίσταται στην αφαίρεση των αναπαραγωγικών οργάνων της σκύλας προκειμένου να αποτραπεί ο σεξουαλικός της κύκλος, δηλαδή, για να μην είναι σε ζέστη και να μείνει έγκυος Οι σκύλες έχουν συνήθως την πρώτη τους ζέστη γύρω στους 8 μήνες, λίγο αργότερα στις μεγαλύτερες ράτσες και νωρίτερα στις μικρότερες. Αν και ορισμένοι συγκρίνουν αυτή τη ζέστη με την περίοδο ή την εμμηνόρροια, όπως θα δούμε παρακάτω, η αιμορραγία της σκύλας δεν έχει καμία σχέση με αυτή που βιώνουν οι γυναίκες. Η θερμότητα μπορεί να χωριστεί σε τέσσερις φάσεις, δύο από τις οποίες θεωρούνται περίοδος θερμότητας , που διαρκεί περίπου τρεις εβδομάδες. Οι φάσεις είναι οι εξής:
- Proestro : αυτή είναι η αρχική φάση και έχει μεταβλητή διάρκεια (από 3 έως 17 ημέρες). Είναι πολύ εύκολο να εντοπιστεί, αφού χαρακτηρίζεται από αιμορραγία και φλεγμονή του αιδοίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η σκύλα δεν θα δεχτεί το αρσενικό.
- Οίστρος: Αυτή η φάση είναι επίσης γνωστή ως Δεκτικός οίστρο και χαρακτηρίζεται γιατί η σκύλα δέχεται ήδη το αρσενικό. Η διάρκειά του είναι επίσης μεταβλητή, με μονιμότητα από 2 έως 20 ημέρες. Θα δούμε ότι το θηλυκό σηκώνει την ουρά της, την μετακινεί στο πλάι και σηκώνει τη λεκάνη της για να δείξει το αιδοίο της. Ξέρουμε ότι τελείωσε όταν η σκύλα απορρίψει ξανά το αρσενικό.
- Diestro: όπως λέμε, το θηλυκό θα απορρίψει το ζευγάρωμα και θα δούμε ότι και το αρσενικό χάνει το ενδιαφέρον του. Διαρκεί περίπου δύο μήνες και τελειώνει με τον τοκετό εάν υπήρξε εγκυμοσύνη ή αν συνεχιστεί στην επόμενη φάση.
- Anestro: είναι μια περίοδος σεξουαλικής αδράνειας που καλύπτει τους μήνες μέχρι την επόμενη καύσωνα. Υπάρχουν συνήθως δύο ζέστη το χρόνο.
Έτσι, με μια εγκυμοσύνη που διαρκεί περίπου δύο μήνες, οι σκύλες θα μπορούσαν να έχουν δύο γέννες το χρόνο. Αυτές οι πληροφορίες είναι σημαντικές όταν δίνεται κίνητρο για στείρωση. Συνήθως συνιστάται μια επέμβαση κατά την οποία αφαιρούνται οι ωοθήκες και η μήτρα (ωοθηκοσυστερεκτομή), αν και μόνο οι ωοθήκες μπορούν επίσης να αφαιρεθούν (ωοθηκεκτομή). Οι ωοθήκες είναι υπεύθυνες για την παραγωγή των ωαρίων και η μήτρα είναι το μέρος όπου στεγάζονται και μεγαλώνουν τα κουτάβια. Με αυτόν τον τρόπο, εάν αφαιρέσουμε αυτά τα όργανα μέσω αποστείρωσης, η σκύλα δεν θα είναι σε ζέστη ούτε θα έχει σκουπίδια. Επομένως, η απάντηση στην ερώτησή μας ότι μπορεί μια στειρωμένη σκύλα να είναι σε ζέστη είναι όχι, αλλά γνωρίζουμε για στειρωμένες σκύλες που μπορεί να αιμορραγήσουν, οπότε πώς το εξηγείτε αυτό; Θα σας πούμε για αυτό στην επόμενη ενότητα.
Γιατί μπορεί ένας στειρωμένος σκύλος να έχει ζέστη;
Για την αφαίρεση της μήτρας και των ωοθηκών, ο κτηνίατρος συνήθως κάνει μια τομή μερικών εκατοστών στην κοιλιά. Μέσω αυτής της μικρής περικοπής, πρόκειται να εξαγάγει τη μήτρα και, στις δύο πλευρές, τις ωοθήκες. Μερικές φορές, λόγω της σύστασης της σκύλας, αυτές οι ωοθήκες είναι πολύ βαθιές και είναι δύσκολο να τις εξαγάγετε. Αυτό πρέπει να είναι πλήρες, προσέχοντας πολύ να αφαιρέσετε όλο τον ιστό των ωοθηκών. Μερικές φορές, υπάρχει ένα μικρό τμήμα μιας από τις ωοθήκες με την ικανότητα να ξεκινήσει τον κύκλο και, επομένως, τη θερμότητα της σκύλας. Έτσι, είναι δυνατόν να παρατηρήσουμε ότι η στειρωμένη σκύλα συνεχίζει να αιμορραγεί ή αφήνει τον εαυτό της να ανέβει από αρσενικά. Αυτό, όπως μπορούμε να δούμε, μπορεί να οφείλεται στα ακόλουθα causas:
- Κτηνιατρικό λάθος κατά την πραγματοποίηση χειρουργικής επέμβασης, αφήνοντας τον ωοθηκικό ιστό.
- Ακόμη και αν η επέμβαση ήταν επιτυχής, η παρουσία ωοθηκικού ιστού στην περιτοναϊκή κοιλότητα μπορεί να αγγειωθεί και να καταλήξει να γίνει λειτουργική.
- Ωοθηκικός ιστός έξω από την ωοθήκη, δηλαδή έκτοπος (εκτός της φυσιολογικής του θέσης). Δεν είναι λάθος κατά την παρέμβαση, αλλά κάτι που το ίδιο το σώμα παράγει κάποια στιγμή στη ζωή του ή από τη γέννησή του. Έτσι, αν και η επέμβαση έχει γίνει σωστά, αυτός ο ιστός θα συνεχίσει να παράγει συμπτώματα.
Αυτές οι επανενεργοποιήσεις του ιστού των ωοθηκών μπορούν να συμβούν ακόμη και χρόνια μετά την επέμβαση. Όπως μπορούμε να δούμε, ως πρώτο βήμα, είναι σημαντικό να αναζητήσετε έναν κτηνίατρο με εμπειρία και καλές συστάσεις. Αυτές οι περιπτώσεις είναι γνωστές ως υπόλειμμα ωοθηκών και, εκτός από το ότι έχουν την ικανότητα να προκαλούν θερμότητα με τον ίδιο τρόπο όπως αν η σκύλα δεν ήταν αποστειρωμένη, μπορούν προκαλέσει μια λοίμωξη, γνωστή ως πυομήτρα κολοβώματος.
Τι να κάνω αν ο στειρωμένος σκύλος μου είναι σε ζέστη;
Τώρα που ξέρουμε ότι ένα στειρωμένο θηλυκό σκυλί μπορεί να πέσει σε ζέστη, τι πρέπει να κάνουμε; Εάν έχουμε στειρώσει τον σκύλο μας και αρχίσουμε να παρατηρούμε συμπτώματα όπως κολπική αιμορραγία, φλεγμονή του αιδοίου, αλλαγές συμπεριφοράς ή έλξη προς τα αρσενικά ή, επίσης, πυρετό, απάθεια και ανορεξία, θα πρέπει να συμβουλευτείτε Ο κτηνίατρός μας, έχοντας κατά νου ότι ένα στειρωμένο θηλυκό σκυλί μπορεί να είναι σε ζέστη. Για να επιβεβαιώσει ή να αντικρούσει αυτή την υπόθεση, ο κτηνίατρός μας μπορεί να κάνει τεστ Παπανικολάου για να ελέγξει σε ποια φάση του κύκλου βρίσκεται ο σκύλος μας. Αυτή η εξέταση είναι πολύ απλή και ανώδυνη και περιλαμβάνει τη λήψη δείγματος από τον κόλπο με βαμβάκι και την εξέταση του στο μικροσκόπιο. Καθώς κάθε φάση θερμότητας πρόκειται να παρουσιάσει μερικά χαρακτηριστικά κύτταρα, ανάλογα με το ποια θα βρεθούν, θα ξέρουμε αν η σκύλα μας είναι σε θερμότητα ή όχι. Μια εξέταση αίματος μπορεί επίσης να επιβεβαιώσει αυτά τα δεδομένα. Επιπλέον, μπορείτε κάνετε υπερηχογράφημα
Η λύση για έναν στειρωμένο σκύλο που έχει έμμηνο ρύση θα χρειαστεί να περάσει ξανά από το χειρουργείο. Η χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να γίνει μόλις σταθεροποιηθεί η σκύλα εάν έχει μόλυνση ή μετά από ζέστη, καθώς τότε η περιοχή θα αρδεύεται περισσότερο και η χειρουργική επέμβαση ενέχει μεγαλύτερο κίνδυνο αιμορραγίας, αν και είναι αλήθεια ότι αυτή η άρδευση θα το παρόν υπόλοιπο θα διευκόλυνε την ορατότητά του. Θα είναι ο κτηνίατρος που θα αξιολογήσει τα υπέρ και τα κατά. Αυτή η παρέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί με διερευνητική λαπαροτομία Είναι αλήθεια ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ορμονική θεραπεία, αλλά θα αύξανε τον κίνδυνο ανάπτυξης όγκων του μαστού. Επίσης, ακόμη και αν δεν υπάρχει μήτρα, μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση του κολοβώματος της μήτρας (πυομήτρα του κολοβώματος).
Οπότε δεν στειρώνουμε;
Απολύτως ναι. Η ανάπαυση ή το υπόλειμμα των ωοθηκών είναι μια επιπλοκή που δεν χρειάζεται να συμβεί. Σχεδόν όλες οι σκύλες που περνούν από το χειρουργείο ξεχνούν τη ζέστη και τις μολύνσεις ή/και τους όγκους για το υπόλοιπο της ζωής τους. Εκτός από τις ηθικές σκέψεις σχετικά με το να επιτρέψουμε στον σκύλο μας να μεγαλώσει σε μια κοινωνία στην οποία η εγκατάλειψη αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, η στείρωση συνεπάγεται μια σειρά από πλεονεκτήματα για την ευημερία του σκύλου μας, όπως τα ακόλουθα:
- Χωρίς ωοθήκες ή μήτρα, αποφεύγεται η ανάπτυξη όλων των παθολογιών που σχετίζονται με αυτά τα όργανα όπως πυομήτρα, νεοπλάσματα, υπερπλασίες ή ψυχολογικές εγκυμοσύνες.
- Αν η επέμβαση γίνει πριν από την πρώτη θερμότητα ή μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης, πρακτικά αποτρέπεται η ανάπτυξη όγκων του μαστού.
- Ο σκύλος μας δεν θα υποστεί ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
Ως αντενδείξεις μπορούμε να μιλήσουμε για την πιθανότητα ακράτεια (θα αντιμετωπιζόταν με φάρμακα), αυτά που προέρχονται από χειρουργικές επεμβάσεις, όπως αναισθητικές επιπλοκές ή αιμορραγίες, και η ανάπαυση των ωοθηκών που μας απασχολεί, η οποία μπορεί να παράγει θερμότητα σε μια στειρωμένη σκύλα ή πυομήτρα κολοβώματος. Επομένως, σε ορισμένες περιπτώσεις, μια στειρωμένη σκύλα μπορεί να αιμορραγεί και να έχει ζέστη, αλλά αυτή η ταλαιπωρία δεν πρέπει να σας εμποδίσει να σκεφτείτε τη στείρωση.
