Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα μιλήσουμε για την Ιβερμεκτίνη για γάτες, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες. Εγγεγραμμένα για χρήση σε βοοειδή, υπάρχουν πλέον άλλα πιο συγκεκριμένα, αποτελεσματικά και ασφαλέστερα προϊόντα που έχουν μελετηθεί σε γάτες και επομένως συνιστώνται περισσότερο. Στη συνέχεια, θα εξηγήσουμε σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η ιβερμεκτίνη και ποιες είναι οι προφυλάξεις που πρέπει να λάβουμε υπόψη, καθώς, όπως κάθε φάρμακο, μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις.
Τι είναι η ιβερμεκτίνη για τις γάτες;
Η
Ιβερμεκτίνη είναι μια μακροκυκλική λακτόνη που χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1980 σε βοοειδή, πρόβατα, κατσίκες ή άλογα. Η αντιπαρασιτική δραστηριότητά του έχει επεκτείνει τη χρήση του σε ζώα συντροφιάς όπως σκύλους και γάτες. Η ιβερμεκτίνη δρα παραλύοντας και ως εκ τούτου σκοτώνει τα παράσιτα. Κυκλοφορεί σε διάφορες μορφές έτσι ώστε στην αγορά μπορούμε να βρούμε ιβερμεκτίνη σε πάστα, πιπέτα ή για χορήγηση από το στόμα ή ενέσιμη, μη εγγεγραμμένη για χρήση σε κατοικίδια.
Χορήγηση στο δέρμα μπορεί να προκαλέσει αλωπεκία και απολέπιση στην περιοχή. Η σελαμεκτίνη ή η μοξιδεκτίνη είναι άλλες ευρέως χρησιμοποιούμενες λακτόνες που χρησιμοποιούνται συχνά σε πιπέτες και αποτελούν εναλλακτική λύση της ιβερμεκτίνης για τις γάτες.
Σε τι χρησιμοποιείται η ιβερμεκτίνη στις γάτες;
Οι εφαρμογές της ιβερμεκτίνης σε γάτες βασίζονται, όπως είπαμε, στην επίδρασή της ενάντια σε ορισμένα παράσιτα. Έτσι, είναι σε θέση εξαλείφει νηματώδεις και ακάρεα, με τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εσωτερικό αποπαρασιτωτικό κατά των στρογγυλών σκουληκιών και στη θεραπεία ασθενειών που προκαλούνται από ακάρεα, τόσο στο εσωτερικό του αυτιού και στο δέρμα. Ένα παράδειγμα είναι η χρήση του σε ψώρα των αυτιών που προκαλείται από ακάρεα Otodectes cynotis ή ιβερμεκτίνη για γάτες με νοτοειδική ή σαρκοπτική ψώρα, δερματικές παθήσεις που προκαλούνται επίσης από ακάρεα. Η εφαρμογή του στη θεραπεία προσβολών από εξωτερικά παράσιτα όπως οι ψύλλοι και τα τσιμπούρια είναι αμφιλεγόμενη, γι' αυτό συνιστώνται άλλα αντιπαρασιτικά που εξαλείφουν και προλαμβάνουν αυτές τις εκ νέου προσβολές.
Επιπλέον, πρέπει να τονίσουμε την εφαρμογή του στην πρόληψη και θεραπεία της διροφιλαρίωσης ή διροφιλαρίωσης, ενός παρασίτου που μπορεί να παραμείνει σε αυτό το όργανο, στους πνεύμονες και στις φλέβες που πηγαίνουν στο συκώτι. Αυτό το σκουλήκι εισέρχεται στο σώμα με ανώριμες μορφές που μεταδίδονται μέσω του τσιμπήματος των μολυσμένων κουνουπιών. Λόγω της σημασίας των οργάνων που επηρεάζει, είναι μια δυνητικά θανατηφόρα παρασίτωση. Η χρήση ιβερμεκτίνης σε ζώα για τα οποία υπάρχει υποψία ότι πάσχουν από φιλαρίαση πρέπει να γίνεται υπό αυστηρό κτηνιατρικό έλεγχο, καθώς μια δόση που σκοτώνει γρήγορα τις μικροφιλαρίες μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση.
Δοσολογία ιβερμεκτίνης για γάτες
Τόσο η ποσότητα που πρέπει να χορηγηθεί όσο και η συχνότητα της δόσης της ιβερμεκτίνης για γάτες ποικίλλουν πολύ, καθώς θα εξαρτηθεί από τον λόγο για τον οποίο τη χρησιμοποιούμε. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό, σε όλες τις περιπτώσεις, πριν χορηγήσουμε ιβερμεκτίνη στη γάτα να συμβουλευόμαστε τον κτηνίατρο, ακόμα κι αν του την έχουμε ήδη χορηγήσει στο παρελθόν. Φυσικά, η χρήση ιβερμεκτίνης σε άλλα ζώα δεν σημαίνει ότι θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα στη γάτα. Στη συνέχεια, θα εξετάσουμε τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Τοξικότητα ιβερμεκτίνης στις γάτες
Αν ακολουθήσουμε τις οδηγίες του κτηνιάτρου, η χρήση της ιβερμεκτίνης θα είναι ασφαλής για τη γάτα μας, εκτός εάν είναι αλλεργική στο προϊόν, κάτι που δεν είναι πολύ συχνό. Διαφορετικά, οι παρενέργειες της ιβερμεκτίνης στις γάτες μπορεί να είναι πολύ σοβαρές. Έτσι, μια ανεπαρκής δόση μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση που προκαλεί συμπτώματα όπως τα ακόλουθα:
- Ασυντονισμός.
- Έμετος και διάρροια.
- Κατάθλιψη.
- Τρέμματα και υπερβολικά μεγάλες κινήσεις.
- Διεσταλμένες κόρες οφθαλμών.
- Υπερσιελόρροια.
- Δυσκολία αναπνοής.
- Μείωση θερμοκρασίας.
- Χωρίς αντανακλάσεις.
- Παράλυση στα πίσω πόδια.
Αν μετά τη χορήγηση ιβερμεκτίνης δούμε κάποιο από αυτά τα σημάδια, θα πρέπει να πάμε αμέσως στον κτηνίατρο Δεν υπάρχει αντίδοτο κατά της ιβερμεκτίνης, οπότε οπότε η θεραπεία βασίζεται στην καθιέρωση υγροθεραπείας και στα απαραίτητα φάρμακα για τον έλεγχο των συμπτωμάτων. Η ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες.
Αντενδείξεις ιβερμεκτίνης για γάτες
Τέλος, πριν χορηγήσουμε την ιβερμεκτίνη για γατάκια πρέπει να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρο, καθώς τα μικρότερα γατάκια μπορεί να είναι μεθυσμένα. Μια υπερδοσολογία θα είναι πιο επικίνδυνη σε αυτά. Με τον ίδιο τρόπο δεν πρέπει να ξαναδώσουμε ιβερμεκτίνη σε γάτα που έχει δείξει αλλεργία σε αυτήν. Ιδιαίτερη προφύλαξη αξίζει επίσης εγκύους και θηλάζουσες γάτες, καθώς η ιβερμεκτίνη περνά στο γάλα.
