Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα μιλήσουμε για την εξωτερική ωτίτιδα σε σκύλους, μια σχετικά συχνή διαταραχή που, ως εκ τούτου, είναι πιθανό ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως φροντιστές. Η ωτίτιδα είναι μια φλεγμονή του έξω ακουστικού πόρου που μπορεί να επηρεάσει ή να μην επηρεάσει τον τυμπανικό υμένα και μπορεί ή όχι να συνοδεύεται από λοίμωξη. Για τη θεραπεία της, είναι απαραίτητο να εντοπιστεί η αιτία που την προκαλεί, καθώς, εάν δεν ανακαλυφθεί ή, άμεσα, δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να γίνει χρόνια.
Συμπτώματα εξωτερικής ωτίτιδας σε σκύλους
Όπως είπαμε, η εξωτερική ωτίτιδα είναι φλεγμονή του έξω ακουστικού πόρου, στα κάθετα και οριζόντια τμήματα του, που μπορεί να επηρεάσει τον τυμπανικό βολβό. Τα συμπτώματα θα εξαρτηθούν από τη σοβαρότητα και είναι τα εξής:
- Ερύθημα ωτός, δηλαδή ερυθρότητα στο εσωτερικό του αυτιού λόγω αυξημένου αίματος στην περιοχή.
- Κυρίως, κούνημα κεφαλιού και ξύσιμο.
- Πόνος στην περιοχή.
- Αν υπάρχει συσχετισμένη λοίμωξη, θα υπάρξει έκκριση.
- Σε περιπτώσεις χρόνιας εξωτερικής ωτίτιδας σε σκύλους, μπορεί να εμφανιστεί οτοαιμάτωμα ακόμη και κώφωση.
Αιτίες εξωτερικής ωτίτιδας σε σκύλους
Οι κύριες αιτίες πίσω από την εξωτερική ωτίτιδα σε σκύλους είναι οι ακόλουθες:
- Παράσιτα.
- Μηχανισμοί υπερευαισθησίας, όπως ατοπική δερματίτιδα και ανεπιθύμητες ενέργειες στα τρόφιμα, δηλαδή και δυσανεξία και αληθινή αλλεργία. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι η πιο κοινή αιτία.
- Ξένα σώματα ή τραύμα.
- Νεοπλάσματα ή πολύποδες που φράζουν τον πόρο, αν και αυτή η αιτία είναι πιο συχνή στις γάτες.
- Διαταραχές κερατινοποίησης που ξηραίνουν το δέρμα και σχετίζονται με ενδοκρινικές παθήσεις όπως υποθυρεοειδισμός.
- Τέλος, τα αυτοάνοσα νοσήματα μπορεί επίσης να βρίσκονται πίσω από την εξωτερική ωτίτιδα του σκύλου.
Άλλοι παράγοντες στην εξωτερική ωτίτιδα σε σκύλους
Αν και δεν ευθύνονται άμεσα για την εξωτερική ωτίτιδα σε σκύλους, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που συμβάλλουν στην εγκαθίδρυση, επιδείνωση ή διαιώνιση της πάθησης. Είναι οι εξής:
- Προδιαθεσικά αίτια: αν και δεν επαρκούν για να πυροδοτήσουν την εξωτερική ωτίτιδα, θα διευκολύνουν την εγκαθίδρυσή της. Μεταξύ αυτών είναι το σχήμα εκκρεμούς των αυτιών ορισμένων σκύλων όπως τα κόκερ, που δυσκολεύει τον αερισμό του πόρου, τα κανάλια του αυτιού με πολλά μαλλιά όπως αυτά των κανίς ή πολύ στενά όπως αυτά του σαρπέ. Εξετάστε επίσης την υγρασία του καναλιού σε σκύλους που κολυμπούν ή κάνουν μπάνιο συχνά.
- Δευτερεύοντα αίτια: αυτά είναι που θα επιδεινώσουν την εξωτερική ωτίτιδα με την πάροδο του χρόνου. Ακόμα κι αν θεραπευτούν, αν δεν αντιμετωπιστεί η κύρια αιτία, η κατάσταση δεν θα επιλυθεί οριστικά. Πρόκειται για λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια ή μύκητες, όπως συμβαίνει με την εξωτερική ωτίτιδα σε σκύλους από Malassezia
- Διιωνιστικοί παράγοντες: είναι αυτοί που εμποδίζουν σωματικά την ιατρική θεραπεία όπως υπερπλασίες, ασβεστώσεις ή στένωση. Μόνο χειρουργική επέμβαση μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Ο χρονισμός της εξωτερικής ωτίτιδας, δηλαδή η μη αντιμετώπισή της, μπορεί να προκαλέσει αυτή τη βλάβη και μέση ωτίτιδα, στην οποία ο τυμπανικός υμένας είναι κατεστραμμένος ή απουσιάζει και ότι, σε στροφή, μπορεί να προκαλέσει interna otitis Βλέπουμε, λοιπόν, τη σημασία της έγκαιρης θεραπείας της οξείας εξωτερικής ωτίτιδας σε σκύλους.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι το τράβηγμα των τριχών στον ακουστικό πόρο δεν εμποδίζει την εμφάνιση της ωτίτιδας και μπορεί ακόμη και να προδιαθέτει για να υποφέρετε από αυτήν.
Διάγνωση εξωτερικής ωτίτιδας σε σκύλους
Για τη διάγνωση της εξωτερικής ωτίτιδας σε σκύλους, είναι απαραίτητο να εκτίμηση της κατάστασης του τυμπανικού υμένα, η οποία γίνεται με ωτοσκοπική εξέταση Το πρόβλημα είναι ότι στην πυώδη εξωτερική ωτίτιδα σε σκύλους το τύμπανο του αυτιού δεν θα είναι ορατό, επομένως θα χρειαστεί να καταφύγουμε σε Έξαψη ή πλύση ωτός που, επιπλέον, επιτρέπει τον αποκλεισμό της παρουσίας μαζών ή ξένων σωμάτων, την εμφάνιση οποιασδήποτε παθολογικής αλλαγής στον πόρο και, επίσης, ευνοεί την επίδραση της τοπικής θεραπείας. Απαιτεί γενική αναισθησία επειδή το υλικό θα μπορούσε να περάσει στο ρινοφάρυγγα, το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε πνευμονία από εισρόφηση.
Θεραπεία της εξωτερικής ωτίτιδας σε σκύλους
Η θεραπεία, η οποία πρέπει πάντα να συνταγογραφείται από τον κτηνίατρο μετά την ωτοσκοπική εξέταση και την κυτταρολογική εξέταση, εάν υπάρχει, στοχεύει στον έλεγχο της φλεγμονής του πόρουκαι αφαιρέστε τις λοιμώξεις εάν υπάρχουν. Για αυτό, προτιμάται η τοπική φαρμακευτική αγωγή, δηλαδή εφαρμόζεται απευθείας στον πόρο, αφού θα έχει μικρότερο κίνδυνο παρενεργειών από τη συστηματική θεραπεία και θα είναι πιο συμπυκνωμένη.
Εξαίρεση στην παραπάνω θεραπεία αποτελούν οι σκύλοι με βλάβες στον πόρο ή στους οποίους δεν είναι δυνατή η τοπική θεραπεία. Ο κτηνίατρος πρέπει να ελέγχει το αυτί στις 7-15 ημέρες για να δει εάν η επούλωση έχει ολοκληρωθεί. Επιπλέον, η κύρια αιτία πρέπει να αντιμετωπιστεί και να διορθωθούν οι προδιαθεσικοί ή διαιωνιστικοί παράγοντες.
