Το σούρουπο, σε μια αφίσα σε οποιονδήποτε αγροτικό δρόμο, μπορούμε να παρατηρήσουμε τη στρογγυλή φιγούρα της μικρής κουκουβάγιας ή ευρωπαϊκή, τη στρογγυλότητά της μπορεί να είναι ακόμα και κωμικό. Παρά το γεγονός ότι είναι ζώο με νυχτερινές συνήθειες, μπορεί επίσης να το δει κανείς κατά τη διάρκεια της ημέρας, αν και ο τρόπος πτήσης του αλλάζει ανάλογα με την ώρα της ημέρας, είναι πιο κυματιστός όταν υπάρχει φως.
Αυτό το μικρό νυχτόβιο αρπακτικό πτηνό είναι ένα από τα πιο γόνιμα πτηνά στην Ιβηρική Χερσόνησο, δεν θεωρείται απειλούμενο, αν και είναι τακτικό θύμα αγανάκτησης του δρόμου. Σε αυτό το αρχείο στον ιστότοπό μας μιλάμε για την Screen ή European Owl , ένα αρπακτικό πουλί πολύ χαρακτηριστικό της περιοχής της Μεσογείου.
Προέλευση της μικρής ή ευρωπαϊκής κουκουβάγιας
Αυτή η μικρή κουκουβάγια είναι ιθαγενής στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αφρική Οι πληθυσμοί της είναι ευρέως διαδεδομένοι, αποφεύγοντας τις ορεινές περιοχές και τα υπερβολικά κρύα μέρη. Η επιστημονική ονομασία αυτού του πτηνού, Athene noctua, είναι σχετίζεται με τη θεά Αθηνά, αν και πάντα είχε σχέση με κουκουβάγιες, είναι η μικρή κουκουβάγια το πουλί που συνδέεται στην πραγματικότητα με αυτή τη θεά.
Χαρακτηριστικά της μικρής κουκουβάγιας
Η μικρή κουκουβάγια είναι ένα μικρό αρπακτικό της νύχτας, με παχουλή εμφάνιση, σαν μια μικρή μπάλα, και αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της. προσθήκη στο στρογγυλό κεφάλι του χωρίς λοφία, όπως συνήθως έχουν οι κουκουβάγιες.
Του Το φτέρωμα είναι γκριζωπό-καφέ, με έντονα στίγματα με λευκό. Η περιοχή της κοιλιάς είναι πιο ανοιχτή, αλλά και διάστικτη. Έχει λευκά «φρύδια» που περιγράφει τα μεγάλα κίτρινα μάτια του Το ράμφος είναι μικρό. Με τεντωμένα τα φτερά της, η κουκουβάγια μπορεί να έχει ύψος έως και 54 εκατοστά, με ύψος μόνο 23 εκατοστά. Τα πόδια του είναι φτερωτά, εκτός από τα νύχια.
Οικότοπος της μικρής ή ευρωπαϊκής κουκουβάγιας
Αυτή η μικρή κουκουβάγια δεν είναι πολύ απαιτητική όσον αφορά την επιλογή του ενδιαιτήματός της, αν και προτιμά ημιδασώδεις περιοχές, όπως λιβάδια ή χωράφια με ελιές. Δεν του αρέσουν τα πολύ πυκνά δάση και είναι σύνηθες να το βλέπεις κοντά σε ανθρώπινους οικισμούς, μπορεί να φωλιάσει ακόμα και σε αστικά και περιαστικά πάρκα.
Επιπλέον, μπορεί να ζει σε ημιερήμους περιοχές, αγροκτήματα και περιβόλια. Σπάνια παρατηρείται σε ορεινές περιοχές.
Τάισμα της μικρής κουκουβάγιας ή ευρωπαϊκή
Η διατροφή της μικρής κουκουβάγιας είναι ποικίλη και εξαρτάται από την περιοχή που ζει και το είδος της τροφής που διατίθεται. Έχει ανακαλυφθεί ότι όσο πιο βόρεια ζουν, η διατροφή τους βασίζεται σε σπονδυλωτά, ειδικά τρωκτικά Ομοίως, όσο πιο νότια, τα ασπόνδυλα , όπως τα έντομα και οι γαιοσκώληκες, είναι το κύριο πιάτο τους. Είναι, λοιπόν, σαρκοφάγο ζώο.
Τρέφεται με δύο τρόπους, σκαρφαλωμένο σε «πέρκα» ή πανδοχείο , ένα ψηλό δέντρο, κορμός ή αφίσα, από την οποία ρολόγια έξω για να πέσει το θήραμά του από τον αέρα ή να ψάχνει ενεργά για τροφή στο έδαφος, κυρίως σκουλήκια.
Αναπαραγωγή της μικρής κουκουβάγιας ή ευρωπαϊκή
Η αναπαραγωγική περίοδος αυτού του ζώου ξεκινά την άνοιξη, στα τέλη Μαρτίου, ακούγοντας το ιδιόρρυθμο τραγούδι που θυμίζει το παράπονο νιαούρισμα μιας γάτας και τελειώνει τον Απρίλιο, όταν το θηλυκό γεννά τα αυγά του. Οι μικρές κουκουβάγιες, όταν βρίσκουν ένα ταίρι, το διατηρούν σε όλη τους τη ζωή, όπως και στην επικράτειά τους. Δεν φτιάχνουν φωλιά, εκμεταλλεύονται τις φυσικές τρύπες στα δέντρα ή οικειοποιούνται την εγκαταλειμμένη φωλιά άλλων πτηνών.
Το αρσενικό δεν συμμετέχει στην επώαση των ωαρίων, μόνο το θηλυκό, το οποίο θα τραφεί από το αρσενικό κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Όταν τα αυγά εκκολάπτονται, και οι δύο γονείς θα ταΐζουν τους νεοσσούς για περίπου ένα μήνα, οπότε οι νεοσσοί είναι αρκετά δυνατοί για να πετάξουν, αν και θα πρέπει να ταΐσουν για αρκετές εβδομάδες ακόμα.
