ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΓΑΤΕΣ - Αιτίες και θεραπείες

Πίνακας περιεχομένων:

ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΓΑΤΕΣ - Αιτίες και θεραπείες
ΔΙΑΡΡΟΙΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΓΑΤΕΣ - Αιτίες και θεραπείες
Anonim
Διάρροια σε ηλικιωμένες γάτες - Αιτίες και θεραπείες
Διάρροια σε ηλικιωμένες γάτες - Αιτίες και θεραπείες

Η διάρροια είναι το κλινικό σημάδι που υποδηλώνει περισσότερο εντερική νόσο στα είδη αιλουροειδών, που είναι συχνή σε μεγαλύτερες γάτες, καθώς και το αντίθετο: δυσκοιλιότητα ή δυσκοιλιότητα. Ενώ στις νεαρές γάτες η διάρροια προκαλείται ιδιαίτερα από ανεπιθύμητες αντιδράσεις σε τρόφιμα, παράσιτα ή μολυσματικές ασθένειες, όταν οι γάτες μεγαλώνουν είναι πιο συχνά αποτέλεσμα ασθενειώνοργανικός, υπερθυρεοειδισμός, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου ή όγκους. Ορισμένες αιτίες αντιμετωπίζονται εύκολα, αλλά σε άλλες το προσδόκιμο ζωής της γάτας μας μπορεί να επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό.

Θέλετε να μάθετε τις αιτίες και θεραπείες της διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες; Συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας για να μάθετε γιατί η μεγαλύτερη γάτα σας μπορεί να έχει αυτό το κλινικό σημάδι.

Τύποι διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες

Η διάρροια εμφανίζεται όταν υπάρχει περίσσεια νερού στα κόπρανα , η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη συχνότητα αφόδευσης, ρευστότητα κοπράνων ή όγκο κοπράνων. Σε παθήσεις του λεπτού εντέρου, η διάρροια εμφανίζεται όταν το εντερικό περιεχόμενο υπερβαίνει την ικανότητα απορρόφησης του παχέος εντέρου ή προκαλεί χρόνια έκκριση νερού, ενώ του παχέος εντέρου εμφανίζεται όταν δεν υπάρχει τμήμα του εντέρου όπου μπορεί να απορροφηθεί το νερό.

διάρροια λεπτού εντέρου χαρακτηρίζεται από:

  • Καμνά μεγάλου όγκου.
  • Κανονική ή αυξημένη συχνότητα.
  • Η συνοχή χάθηκε εντελώς.
  • Μπορεί να εμφανιστεί χωνεμένο αίμα.
  • Συνοδεύεται από απώλεια βάρους, έμετο ή συστηματικά σημεία.

Η διάρροια του παχέος εντέρου παρουσιάζει:

  • Η συχνότητα αυξήθηκε σημαντικά.
  • Φυσιολογικό, αυξημένο ή μειωμένο όγκο κοπράνων.
  • Επείγουσα ανάγκη για αφόδευση.
  • Παρουσία βλέννας.
  • Η συνέπεια χάθηκε ή σχηματίστηκε.
  • Μπορεί να εμφανιστεί φρέσκο αίμα.

Από την άλλη πλευρά, δύο τύποι διάρροιας μπορούν να διαφοροποιηθούν ανάλογα με τη διάρκειά τους με την πάροδο του χρόνου:

  • Οξεία: διαρκεί λιγότερο από δύο εβδομάδες.
  • Χρόνια: αυτό που επιμένει για περισσότερο από 2-3 εβδομάδες.

Αιτίες διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες

Η διάρροια σε μεγαλύτερες γάτες μπορεί να προκληθεί από πολλαπλές παθολογίες και λοιμώξεις Αν και τα γατάκια είναι πιο επιρρεπή σε μολυσματική διάρροια, σε γατάκια μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί επίσης να εμφανίζονται, ειδικά με ορισμένα βακτήρια, μύκητες, ιούς και παράσιτα. Σε γάτες ηλικίας έως 6 ετών, η διάρροια λόγω φλεγμονώδους νόσου του εντέρου ή ανεπιθύμητης αντίδρασης στο φαγητό είναι πιο συχνή, ενώ στις μεγαλύτερες γάτες οι όγκοι του εντέρου τείνουν να είναι πιο συχνοί από τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Ωστόσο, αυτές οι ασθένειες μπορούν επίσης να εμφανιστούν σε μεγαλύτερες γάτες και θα πρέπει να αποτελούν μέρος της διαφορικής διάγνωσης.

Γενικά, πιθανές αιτίες διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες είναι οι εξής:

  • Υπερθυρεοειδισμός.
  • Εντερικό λεμφοσάρκωμα.
  • Αδενοκαρκίνωμα εντέρου.
  • Εντερικό μαστοκύτωμα.
  • Εξωκρινή παγκρεατική ανεπάρκεια.
  • Παγκρεατίτιδα.
  • Ηπατοχολική νόσος.
  • Νεφρική νόσος.
  • Χρωματικός πολύποδας.
  • Παράξενο σώμα.
  • Λεαντική κολίτιδα (κατάποση τοξικών φυτών ή ακατάλληλων τροφών).
  • Εκολιασμός (όταν μέρος ενός εντερικού βρόχου γλιστράει σε άλλο ή διπλώνει στον εαυτό του, προκαλώντας απόφραξη ή απόφραξη της διόδου).
  • Κήλη ή περιπρωκτικός όγκος.
  • Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD).
  • Εντεροπάθεια με απώλεια πρωτεΐνης.
  • Φάρμακα: ΜΣΑΦ, αντιβιοτικά.
  • Ανεπιθύμητη αντίδραση σε τροφή.
  • Βακτήρια: Salmonella, Campylobacter, Clostridium perfringens.
  • Ιός: Κορωνοϊός αιλουροειδών, λευχαιμία και ανοσοανεπάρκεια αιλουροειδών.
  • Παράσιτα: Toxoplasma gondii.
  • Μύκητες: Ιστόπλασμα.

Συμπτώματα διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες

Τα συμπτώματα που εκδηλώνει η γάτα θα εξαρτηθούν από την ασθένεια που την προκαλεί και από τον τύπο της διάρροιας (λεπτό ή παχύ έντερο). Γενικά, μια μεγαλύτερη γάτα με διάρροια θα παρουσιάσει:

  • Απώλεια βάρους.
  • Έμετος σε πολλές περιπτώσεις.
  • Μεταβλητή όρεξη, μερικές φορές ανορεξία ή πολυφαγία (υπερθυρεοειδισμός).
  • Φούσκωμα.
  • Αφυδάτωση.
  • Αδυναμία.
  • Λήθαργος.
  • Κομβωτή πλάτη (υποδεικνύει πόνο στην κοιλιά).
  • Χλωμή βλεννογόνοι εάν υπάρχει αναιμία λόγω απώλειας αίματος από το γαστρεντερικό.
  • Ίκτερος εάν υπάρχει νόσος του ήπατος ή του χοληδόχου πόρου.
  • Πολυδιψία (πίνετε περισσότερο νερό) σε μερικές γάτες για να αντισταθμίσετε τις απώλειες ή ως αποτέλεσμα νεφρικής νόσου ή υπερθυρεοειδισμού.
  • Πολυουρία (περισσότερα ούρα) σε νεφρική νόσο.

Αυτές οι γάτες με προβλήματα με το λεπτό έντερο θα παρουσιάσουν μεγάλους όγκους υδατικού τύπου διάρροιας που μπορεί να περιέχει αίμα, αλλά σε αυτή την περίπτωση χωνεμένο, ενώ αν η βλάβη έχει συμβεί στο παχύ έντερο, τα κόπρανα θα είναι μικρότερα, αλλά πολύ συχνά και με μεγαλύτερη προσπάθεια στην αφόδευση τους. Ένας συνδυασμός και των δύο εμφανίζεται στις περισσότερες γάτες και η ταξινόμηση είναι δύσκολη. Σε άλλες περιπτώσεις, ο προσδιορισμός του είναι πρακτικά αδύνατος γιατί αφοδεύουν έξω από το σπίτι ή έχουν αρκετές γάτες στο σπίτι που χρησιμοποιούν το ίδιο κουτί απορριμάτων. Αν και αν η διάρροια είναι σοβαρή, μπορεί να έχουν διαρροές στο σπίτι ή μαλακά κόπρανα κάτω από την ουρά ενδεικτική της διαδικασίας.

Διάρροια σε μεγαλύτερες γάτες - Αιτίες και θεραπείες - Συμπτώματα διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες
Διάρροια σε μεγαλύτερες γάτες - Αιτίες και θεραπείες - Συμπτώματα διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες

Διάγνωση της διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες

Όπως έχουμε αναφέρει, η διάρροια σε μεγαλύτερες γάτες μπορεί να προκληθεί από διαφορετικά προβλήματα και ασθένειες, επομένως η διαφορική διάγνωση πρέπει να Κάντε διαφορική διάγνωση από όλα με καλό κλινικό ιστορικό και ιστορικό, καθώς και εξετάσεις όπως:

  • Αιματολογικές εξετάσεις και χημεία αίματος.
  • Προσδιορισμός της ολικής Τ4 και ψηλάφηση της περιοχής του αυχένα για αποκλεισμό του υπερθυρεοειδισμού.
  • Προσδιορισμός παγκρεατικής λιπάσης αιλουροειδών για αποκλεισμό παγκρεατίτιδας.
  • Τεστ λευχαιμίας και ανοσοανεπάρκειας αιλουροειδών.
  • Χαμηλά επίπεδα φυλλικού οξέος για τον προσδιορισμό της ανεπάρκειας απορρόφησης στο εγγύς έντερο και της βιταμίνης Β12 για την αξιολόγηση της απορρόφησης στο άπω έντερο (ειλεός). Χρησιμεύουν για τον προσδιορισμό του τόπου της ζημιάς. Επιπλέον, χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Β12 παρατηρούνται σε χρόνια ηπατική ή παγκρεατική νόσο.
  • Σειρά ανάλυση κοπράνων με επίπλευση και καθίζηση σε τρεις διαφορετικές ημέρες για την ανίχνευση παρασίτων.
  • Κυτταρολογία ορθού με την εισαγωγή ενός στυλεού στο ορθό βρεγμένο με αλατούχο διάλυμα, την κυτταρολογία σε μια αντικειμενοφόρο πλάκα και την προβολή στο μικροσκόπιο μετά τη χρώση με το Diff Quick για την αξιολόγηση της παρουσίας βακτηριακής λοίμωξης (Clostridium, Salmonella, Campylobacter), που πρέπει να εγκατασταθούν για καλλιέργεια κοπράνων και PCR για Clostridium perfringens, Salmonella και κορωνοϊό.
  • Βιοψία εντέρου για τη διαφοροποίηση της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου ή της νεοπλασίας.

Γίνονται εξετάσεις αίματος και βιοχημεία για την αξιολόγηση:

  • Αναιμία λόγω φλεγμονώδους νόσου ή απώλειας αίματος από το γαστρεντερικό, μαζί με υποπρωτεϊναιμία, θρομβοκυττάρωση και αυξημένη ουρία.
  • Λευκοκυττάρωση εάν υπάρχει φλεγμονή.
  • Ηωσινοφιλία εάν υπάρχουν παράσιτα ή τροφική ευαισθησία.
  • Αφυδάτωση εάν αυξηθεί ο αιματοκρίτης και η ολική πρωτεΐνη ορού.
  • Αυξημένα ηπατικά ένζυμα μπορεί να είναι ενδεικτικά ηπατικής ανεπάρκειας ή παγκρεατίτιδας.
  • Αυξημένη κρεατινίνη και ουρία σε νεφρική νόσο.

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι μεγαλύτερες γάτες μπορεί να παρουσιάσουν πολλές ασθένειες που προκαλούν διάρροια μαζί, επομένως η προσέγγιση στην περίπτωση θα είναι διαφορετική ανάλογα με κάθε γάτα και τις διαγνώσεις της.

Θεραπεία της διάρροιας σε μεγαλύτερες γάτες

Πρέπει να θεραπεύσετε όλες τις ασθένειες που έχει η γάτα, ώστε να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε:

  • Ανοσοκατασταλτικά στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.
  • Χημειοθεραπεία εάν διαγνωστούν όγκοι του εντέρου.
  • Θεραπεία νεφρικής νόσου.
  • Θεραπεία ηπατικής νόσου.
  • Θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού.
  • Συμπλήρωμα βιταμίνης Β12 όταν υπάρχει έλλειψη.
  • Υγροθεραπεία για την αντικατάσταση υγρών και ηλεκτρολυτών εάν υπάρχει αφυδάτωση λόγω διάρροιας και εμέτου σε ορισμένες περιπτώσεις.
  • Εάν έχετε γαστρεντερική ιστοπλάσμωση αντιμυκητιακή θεραπεία με ιτρακοναζόλη.
  • Εάν έχετε μολυνθεί από τοξοπλάσμωση, χρησιμοποιήστε κλινδαμυκίνη, τριμεθοπρίμη/σουλφοναμίδη ή αζιθρομυκίνη.
  • Πρεβιοτικά και προβιοτικά για τη ρύθμιση των ανισορροπιών στην εντερική χλωρίδα, για τουλάχιστον 4 εβδομάδες, αν και μερικές φορές η θεραπεία πρέπει να παραταθεί για να επιτευχθούν πλεονεκτήματα στην ανοσία της γάτας.
  • Παγκρεατικά ένζυμα σε περίπτωση εξωκρινούς παγκρεατικής ανεπάρκειας.
  • Αληγητικά όπως η βουπρενορφίνη σε περίπτωση παγκρεατίτιδας.
  • Δίαιτα εξάλειψης, υδρολυμένη ή υποαλλεργική εάν υπάρχει υποψία ανεπιθύμητης αντίδρασης στα τρόφιμα.

Επειδή μπορεί να υπάρχουν πολλές αιτίες διάρροιας, είναι πολύ σημαντικό να πάτε στον κτηνίατρο εάν η γάτα σας έχει διάρροια και τον πρωκτό ευερέθιστα, επίμονα χαλαρά κόπρανα και άλλα συμπτώματα όπως περιγράφονται.

Πρόβλεψη

Οι ηλικιωμένες γάτες είναι πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη πολλών ασθενειών, πολλές από τις οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε διάρροια, καθώς και σε άλλα σοβαρά και μερικές φορές καταστροφικά κλινικά συμπτώματα. Οι γάτες είναι ειδικοί στο να μας κρύβουν τις ασθένειές τους και μερικές φορές όταν γίνεται εμφανές μπορεί να είναι πολύ αργά. Εξαιτίας αυτού, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πολύ καλά οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά, τις συνήθειες και την κατάσταση της γάτας, καθώς μπορεί να αποτελούν προειδοποιητικό σημάδι κάποιας ασθένειας.

Μόλις φτάσουν στην ηλικία των 7-8 ετών, αρχίζει ο κίνδυνος εμφάνισης πολυάριθμων σοβαρών και εξουθενωτικών διεργασιών, με τον συχνό κτηνιατρικό έλεγχο να είναι ιδιαίτερα απαραίτητος σε ηλικιωμένες γάτες (από 11 ετών) ή γηριατρική (από 14 ετών), με ή χωρίς κλινικά σημεία.

Συνιστάται: