Ο σπλήνας είναι ένα όργανο που παίζει σημαντικό ρόλο ως δεξαμενή αίματος, φίλτρο άχρηστων ουσιών και άμυνα του οργανισμού ενάντια στα πιο ποικίλα παθογόνα. Αλλά μερικές φορές ο σπλήνας μπορεί να φλεγμονή, κάτι που είναι γνωστό ως σπληνομεγαλία Αυτή η φλεγμονή μπορεί να καθιστά σκόπιμο να αφαιρέσετε αυτό το όργανο, μια διαδικασία που ονομάζεται σπληνεκτομή. Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα εξηγήσουμε ποια είναι η φροντίδα για έναν σκύλο χωρίς σπλήνα
Σπληνομεγαλία και σπληνεκτομή
Όπως μόλις εξηγήσαμε στην εισαγωγή, διαφορετικές αιτίες μπορεί να οδηγήσουν σε μεγέθυνση σπλήνα (σπληνομεγαλία), ένα όργανο που βρίσκεται δίπλα στο στομάχι και είναι υπεύθυνο για την άμυνα του σώματος, καθώς και για το φίλτρο ουσίες που πρέπει να εξαλειφθούν ή να χρησιμεύσουν ως απόθεμα για τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια. Μεταξύ των παραγόντων που εξηγούν την αύξησή του βρίσκουμε τα εξής:
- Όγκοι, καλοήθεις και κακοήθεις.
- Ισχυροί τραυματισμοί όπως πτώσεις από μεγάλο ύψος, κλωτσιές ή τρέξιμο.
- Μολυσματικά, μεταβολικά ή αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η ηπατίτιδα.
- Στρέψη σπλήνα, ένα φαινόμενο που εμφανίζεται εντός της παθολογίας που είναι γνωστή ως στρέψη/διαστολή στομάχου.
Μερικές φορές, η καλύτερη λύση είναι η αφαίρεση της σπλήνας, σύμφωνα με κτηνιατρικά κριτήρια. Αυτή η παρέμβαση, γνωστή ως σπληνεκτομή, μπορεί να είναι ολική ή μερική, ανάλογα με το αν αφαιρείται ολόκληρος ο σπλήνας ή μόνο το προσβεβλημένο τμήμα και η περίμετρός του. Χωρίς σπλήνα, άλλα όργανα θα αναλάβουν τις λειτουργίες τους και, αν και είναι αλήθεια ότι είναι αναλώσιμο σπλάχνο, η έλλειψή του έχει επίσης συνέπειες. Επομένως, τώρα θα εξετάσουμε τη φροντίδα ενός σκύλου χωρίς σπλήνα.
Η προ και μετεγχειρητική
Αν η σπληνεκτομή δεν πρέπει να γίνει επειγόντως, αλλά μπορεί να προγραμματιστεί (π.χ. σε περιπτώσεις όγκων), ο σκύλος πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο δυνατός, κυρίως για να αποφύγει την ασθένεια. Θα συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας σχετικά με την δυνατότητα αποπαρασίτωσής του και επανεμβολιασμού Σε κάθε περίπτωση, το ζώο πρέπει να σταθεροποιηθεί πριν μπει στο χειρουργείο, εκτός εάν αυτή η σταθεροποίηση εξαρτάται κατά την εκρίζωση της σπλήνας, για παράδειγμα, εάν έχει άφθονη αιμορραγία. Επιπλέον, θα συνταγογραφηθεί μια αντιβιοτική θεραπεία για την πρόληψη λοιμώξεων. Η χειρουργική επέμβαση ενέχει κινδύνους όπως:
- Τα παράγωγα της αναισθησίας, που πρέπει να είναι γενικά.
- Λοιμώξεις, τόσο εσωτερικές όσο και στο τραύμα της τομής.
- Βλάβη σε παρακείμενα όργανα, μερικές φορές όργανα κοντά στον σπλήνα μπορεί να τραυματιστούν κατά την αφαίρεσή του.
- Αιμορραγία, αφού μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία κατά τη διάρκεια ή μετά την επέμβαση, και εμφάνιση θρόμβων, η οποία ευνοείται μετά την επέμβαση. Αυτοί οι θρόμβοι, γνωστοί και ως «θρόμβοι» θα έχουν περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές συνέπειες ανάλογα με το πού εναποτίθενται.
- Φαρμακευτικές αντιδράσεις, εάν ο σκύλος μας είναι αλλεργικός σε κάποιο από τα χορηγούμενα φάρμακα.
- Διαταραχές του καρδιακού ρυθμού.
Όπως σε κάθε άλλη χειρουργική επέμβαση, πρέπει να αποτρέψετε τον σκύλο να βγάλει τα ράμματα ή συνδετήρες, είτε παρακολουθώντας τον είτε βάζοντας ένα Ελισαβετιανό κολάρο Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να ακολουθείται η συνιστώμενη θεραπεία, η οποία συνήθως αποτελείται από αντιβιοτικά, όπως είπαμε, για την πρόληψη λοιμώξεων και αναλγητικά ώστε να το ζώο δεν αισθάνεται πόνο, ειδικά τις πρώτες μέρες. Περίπου μια εβδομάδα μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο κτηνίατρος θα αφαιρέσει τα ράμματα ή τους συνδετήρες από το τραύμα και θα ελέγξει ότι όλα είναι σωστά. Φυσικά, αν πρώτα παρατηρήσουμε κάποια ανησυχητικά σημάδια όπως πόνο, άσχημη οσμή στο τραύμα ή εξόγκωση, θα πρέπει να πάμε αμέσως στην κλινική.
Αν θέλουμε να καθιερώσουμε αποτελεσματική φροντίδα για έναν σκύλο χωρίς σπλήνα, πρέπει να λάβουμε υπόψη αυτούς τους κινδύνους στους οποίους θα εκτεθεί ο σύντροφός μας, μεταξύ των οποίων η μεγαλύτερη προδιάθεση να κολλήσουμε λοιμώξεις Στην επόμενη ενότητα θα δούμε μια σειρά από συστάσεις που στοχεύουν στη διατήρηση της ποιότητας ζωής του σκύλου μας για όσο το δυνατόν περισσότερο.
Συστάσεις για τη φροντίδα ενός σκύλου χωρίς σπλήνα
Πρώτα από όλα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο σκύλος μας, αν και χωρίς σπλήνα, θα μπορεί να κάνει μια φυσιολογική ζωή, με κάποιες προφυλάξεις. Ανάμεσα στη φροντίδα ενός σκύλου χωρίς σπλήνα, επισημαίνουμε τις παρακάτω συστάσεις που βασικά στοχεύουν στην επίτευξη ποιότητας ζωής, αφού θα είναι η βάση για ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα:
- Το πρώτο πράγμα είναι να προσφέρουμε στον σκύλο μας ένα ήρεμο και ασφαλές περιβάλλον.
- Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι μια ποιοτική τροφή, ένα υψηλό εύρος μετά τη σύσταση του κτηνιάτρου μας.
- Ακολουθήστε σχολαστικά το πρόγραμμα εμβολιασμού και αποπαρασίτωσης για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο προσβολής από ασθένειες.
- Σύμφωνα με το προηγούμενο σημείο, είναι καλύτερο να αποφεύγετε την επαφή με άρρωστα σκυλιά και αγνώστους των οποίων η κατάσταση της υγείας τους, οι εμβολιασμοί και η αποπαρασίτωση.
- Κάντε έναν πλήρη έλεγχο, συμπεριλαμβανομένων αιματολογικών εξετάσεων και υπερήχων, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, για να προσπαθήσετε να εντοπίσετε και να θεραπεύσετε οποιαδήποτε αρχόμενη διαταραχή προτού επιδεινωθεί.
- Και, παρόλο που όλα αυτά τα μέτρα θα βοηθήσουν στη διατήρηση της ποιότητας ζωής του σκύλου μας, αποφεύγοντας το άγχος του ανοσοποιητικού του συστήματος, μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί να συνταγογραφήσουμε προϊόντα που διεγείρουν την άμυναΣε αυτή την περίπτωση θα ακολουθήσουμε τις συστάσεις του κτηνιάτρου μας.
- Τέλος, μπορείτε να αξιολογήσετε την ανάγκη χρήσης βιταμινών για να ολοκληρώσετε μια ισορροπημένη διατροφή. Όπως πάντα, ακολουθώντας τις συμβουλές του κτηνιάτρου μας.
