Η λεϊσμανίαση των σκύλων είναι μια σοβαρή παρασιτική ασθένεια που μπορεί να αποβεί μοιραία για τους σκύλους μας. Είναι μια από τις ασθένειες με τον υψηλότερο οροεπιπολασμό στη χώρα μας: μάλιστα θεωρείται ενδημικό στην Ισπανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στο παρακάτω άρθρο στον ιστότοπό μας, θέλουμε να σας μιλήσουμε για το πώς η γενική αύξηση της θερμοκρασίας στην Ισπανία (και στον κόσμο) οδήγησε σε αύξηση της δραστηριότητας του phlebotomines , τα κουνούπια που ευθύνονται για τη μετάδοση της λεϊσμανίασης, όλο το χρόνο σε περιοχές που δεν υπήρχαν πριν. Επομένως, διαβάστε παρακάτω και μάθετε περισσότερα για τη σχέση μεταξύ της αύξησης της λεϊσμανίασης σε σκύλους και της κλιματικής αλλαγής στην Ισπανία
Τι είναι η λεϊσμανίαση του σκύλου;
Η λεϊσμανίαση του σκύλου είναι μια ασθένεια που προκαλείται από ένα παράσιτο που ονομάζεται Λεϊσμανία που εξαπλώνεται μέσω ενός πολύ μικρού εντόμου, παρόμοιο με ένα κουνούπι, που ονομάζεται μια αμμόμυγα. Οι αμμόμυγες μεταδίδουν τη λεϊσμανίαση από τον ένα σκύλο στον άλλο αφού δαγκώσουν ένα σκύλο που έχει μολυνθεί από την ασθένεια.
Τα συμπτώματα της λεϊσμανίασης σε σκύλους μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Αλωπεκίαση.
- Απώλεια βάρους.
- Λοιμώξεις σε εσωτερικά όργανα: όπως ο νεφρός.
Ωστόσο, μπορεί να μην εμφανίσετε όλα ή ακόμα και κανένα από τα συμπτώματα που αναφέρονται. Επιπλέον, η λεϊσμανίαση είναι μια ζωονόσος, που σημαίνει ότι μπορεί να μεταδοθεί από τους σκύλους στους ανθρώπους αλλά μόνο μέσω του δαγκώματος της αμμόμυγας, ενός εντόμου που μεταδίδει αυτή την ασθένεια, και ποτέ απευθείας μέσω του σκύλου.
Πώς επηρεάζουν οι θερμοκρασίες τις αμμόμυγες;
Η
Η λεϊσμανίαση του σκύλου συνδέθηκε παλαιότερα με την περίοδο άνοιξη-καλοκαίρι, η οποία ξεκινούσε τον Μάιο και τελείωνε τον Σεπτέμβριο. Όμως η γενική αύξηση των θερμοκρασιών τα τελευταία χρόνια (η θερμοκρασία στην Ισπανία αυξάνεται κατά 0,3% κάθε δεκαετία από τη δεκαετία του 1960 [1]) έχει παρατείνει την περίοδο δραστηριότητας για τις αμμόμυγες.
Τώρα μπορούν να βρεθούν σχεδόν όλο το χρόνο, αφού διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι οι αμμόμυγες μπορούν παραμείνουν ενεργές (και συνεχίζουν να μεταδίδουν σκύλους λεϊσμανίαση) έως τον Δεκέμβριο[2, 3]
Η γενική αύξηση των θερμοκρασιών όχι μόνο παρέτεινε τον αριθμό των μηνών κατά τους οποίους οι αμμόμυγες είναι ενεργές, αλλά και η κατανομή τους έχει αυξηθείγεωγραφική φτάνοντας σε περιοχές όπου μόλις πριν βρίσκονταν. Συγκεκριμένα, ο επιπολασμός των αμμομυγών που παρατηρήθηκε σε περιοχές που θεωρούνται «πιο κρύες», όπως η Αστούρια ή η Κανταβρία, έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια[2]
Εν ολίγοις, η μύγα της άμμου, και κατά συνέπεια η λεϊσμανίαση στους σκύλους, αποτελεί απειλή κάθε στιγμή του έτους και οπουδήποτε στην Ισπανία. Ως οικογένεια, είναι καθήκον μας να αντιδρούμε και να τους προστατεύουμε κάθε μήνα του χρόνου από αυτή την ασθένεια.
Πώς να αποτρέψετε τον κίνδυνο λεϊσμανίασης σε σκύλους όλο το χρόνο;
Υπάρχουν πολλές θεραπείες που μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο δαγκώματος του σκύλου σας από αμμόμυγα και κατά συνέπεια να προσβληθεί από λεϊσμανίαση του σκύλου. Ως πρώτο βήμα για την καταπολέμηση αυτής της ασθένειας, προγραμματίστε έναραντεβού με τον κτηνίατρό σας και ζητήστε πληροφορίες για την καλύτερη θεραπεία για το γούνινο σκύλο σας.
Εκτός από τη μείωση του κινδύνου με τη χρήση αντιπαρασιτικών προϊόντων, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι αμμόμυγες είναι πιο δραστήριες κατά τη δύση του ηλίου και το σούρουπο, γι' αυτό σας συνιστούμε αποφύγετε τις βόλτες εκείνη την ώρα και να μην τον αφήνω να κοιμάται έξω.
Για να αναπαραχθούν, οι αμμόμυγες προτιμούν συχνά τρύπες και ρωγμές όπως υπόγεια, κάδους σκουπιδιών ή ρίζες δέντρων, επειδή είναι υγρές και προστατευμένες. Συνιστάται ιδιαίτερα να ελέγχετε τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του σπιτιού σας και τοποθετήστε κουνουπιέρες στα παράθυρα για να αποτρέψετε τη διέλευση αμμόμυγες στο σπίτι σας.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία του σκύλου σας να επισκέπτεστε τον κτηνίατρο τουλάχιστον μία φορά το χρόνο για μια διαγνωστική εξέταση.
