Η ποικιλία των ψαριών ποταμού που υπάρχουν, παρόλο που δεν είναι τόσο πολυάριθμα όσο των θαλάσσιων ψαριών, είναι εξίσου συντριπτική. Αυτά τα ζώα απαιτούν το περιβάλλον τους να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να επιβιώσουν, ειδικά σε σχέση με την αλατότητα. Γι' αυτό σε αυτό το άρθρο στο site μας θα μιλήσουμε για τα ψάρια του ποταμού, θα ξέρουμε πως διαφέρουν από τα θαλασσινά και θα δούμε δεκάδες παραδείγματα.
Διαφορά μεταξύ ψαριού ποταμού και ψαριού της θάλασσας
Για να μιλήσουμε για τη διαφορά μεταξύ των ψαριών του ποταμού και των θαλασσινών θα πρέπει πρώτα να ορίσουμε τον όρο ομοιόσταση, αφού εδώ βρίσκεται η καθοριστική διαφορά. Η ομοιόσταση είναι η διαδικασία με την οποία ένας ζωντανός οργανισμός διατηρεί σταθερές τις ζωτικές του διαδικασίες παρά τις αλλαγές που συμβαίνουν στο περιβάλλον του.
Τα ψάρια του ποταμού έχουν μεγαλύτερη ευκολία από αυτή την άποψη, αφού το εξωτερικό τους περιβάλλον μοιάζει περισσότερο με το εσωτερικό, καθώς η αλατότητα του το νερό δεν είναι ψηλά. Έτσι, το νερό περνά από τα βράγχιά του και βγαίνει μέσα από το οπίσθιο χωρίς μεγάλη αντίσταση. Επιπλέον, έχουν πολύ ανεπτυγμένους νεφρούς για να φιλτράρουν σωστά το νερό.
Από την άλλη, τα θαλασσινά έχουν μια πρόσθετη δυσκολία, και αυτή είναι ότι το περιβάλλον τους είναι υπερβολικά αλμυρό. Στη συνέχεια, αναπνέοντας από τα βράγχια τους, αποβάλλεται μεγάλη ποσότητα νερού από το σώμα. Για το λόγο αυτό, τα θαλασσινά ψάρια πίνουν πολύ νερό, του οποίου τα νεφρά επεξεργάζονται το διώχνουν το υπερβολικό αλάτι και διατήρηση της ομοιόστασης.
Επικίνδυνα ψάρια ποταμού
Μπορεί να φαίνεται ότι τα ψάρια του ποταμού είναι λιγότερο επικίνδυνα από αυτά που κατοικούν στους ωκεανούς και τις θάλασσες. Αλλά πολύ επικίνδυνα πλάσματα παραμονεύουν στα ποτάμια, λίμνες και υγρότοπους σε ορισμένα μέρη του κόσμου, πολλά από τα οποία έχουν σκοτώσει ανθρώπους στην περιοχή:
Piranhas (Υποοικογένεια Serrasalminae)
Τα
Τα πιράνχας είναι ψάρια του γλυκού νερού που κατοικούν στα ποτάμια της Νότιας Αμερικής, όπως ο ποταμός Αμαζόνιος και οι παραπόταμοί του. Ένα μόνο πιράνχας μπορεί να κάνει ίσως μικρή ζημιά, αν και Τα σαγόνια του είναι πολύ δυνατά Μια μεγάλη ομάδα πιράνχας μπορεί να σκοτώσει ένα ζώο παγιδευμένο στον ποταμό μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.
Το ηλεκτρικό χέλι (Electrophorus electricus)
Παρά το όνομά του, αυτό το ψάρι είναι δεν είναι πραγματικά χέλι Ζει στη Νότια Αμερική, στους ποταμούς Αμαζόνιο και Ορινόκο. Προτιμά λασπώδεις περιοχές, όπως λασπότοπους. Δεν έχει σημασία αν το νερό είναι ελάχιστα οξυγονωμένο γιατί αυτό το ψάρι αναπνέει αέρα. Ο κίνδυνος έγκειται στο γεγονός ότι, για να κυνηγήσει, να αμυνθεί και να επικοινωνήσει, προκαλεί ισχυρές ηλεκτροπληξίες που διατηρούνται για περισσότερο από ένα λεπτό χάρη σε ορισμένα όργανα που έχουν στο κεφάλι τους και ότι μπορούν ακόμα και να σκοτώσουν έναν άνθρωπο.
Ο αλιγάτορας γαρ (Atractosteus spatula)
Αυτό το ψάρι διανέμεται στο ανατολικό τμήμα της Κεντρικής Αμερικής. Μπορεί να φτάσει περισσότερα από 3 μέτρα σε μήκος και να ξεπεράσει τα 200 κιλά σε βάρος. Στην άνω γνάθο του έχει δύο σειρές πολύ κοφτερά δόντια.
+90 ψάρια ποταμού στην Ισπανία
Στην Ισπανία, το ηπειρωτική αλιεία ήταν ένας τρόπος απόκτησης πόρων τροφίμων για αιώνες. Τα ποτάμια, οι λίμνες, οι υγρότοποι και οι λιμνοθάλασσες της ήταν πάντα πλούσιες σε μεγάλη ποικιλία βρώσιμων ψαριών. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες εισήχθησαν εξωτικά είδη που έχουν βλάψει την ιχθυοπανίδα μας.
Παρακάτω παρουσιάζουμε δύο λίστες, μία με τα ψάρια της Ιβηρικής Χερσονήσου και άλλη με τα εισαγόμενα είδη:
Λίστα ψαριών της Ιβηρικής Χερσονήσου
- Λαμπρέι ποταμού (Lampetra fluviatilis)
- Brook lamprey (Lampetra planeri)
- Costa de Prata lamprey (Lampetra alvariensis)
- Nabao Lamprey (Lampetra auremensis)
- Sado Lamprey (Lampetra lusitanica)
- Marine lamprey (Petromyzon marinus)
- Sturgeon (Acipenser sturio)
- Sábalo (Alosa alosa)
- Saboga (Alosa fallax)
- Χέλι (Anguilla anguilla)
- Σολομός (Salmo salar)
- Κοινή πέστροφα (Salmo trutta)
- Jarabugo (Anaecypris hispanica)
- Κοινή μπάρα (Luciobarbus bocagei)
- Μπάρμπα Comizo (Luciobarbus comizo)
- Μπάρμπα Graells (Luciobarbus graellsii)
- Μεσογειακή μπάρα (Luciobarbus guiraonis)
- Μπάρμπα με κόκκινη ουρά (Barbus haasi)
- Μπάρμπα του βουνού (Barbus meridionalis)
- Κοντοκέφαλη μπάρα (Luciobarbus microcephalus)
- Gypsy Barbel (Luciobarbus sclateri)
- Bermejuela (Achondrostoma arcasii)
- Ruivaco do Oeste (Achondrostoma occidentale)
- Ruivaco (Achondrostoma oligolepis)
- Σάρδα (Achondrostoma salmantinum)
- Λοΐνα(Παραχονδρόστωμα αρραγόνης)
- Burrow (Parachondrostoma turiense)
- Madrilla (Parachondrostoma miegii)
- Grabber (Iberochondrostoma lemmingii)
- Mira pardelha (Iberochondrostoma almacai)
- Πορτογαλική Γκρίζα Πέρδικα (Iberochondrostoma lusitanicum)
- Γκρίζα πέρδικα Oretana (Iberochondrostoma oretanum)
- Yew Arched Mouth Bogue (Iberochondrostoma olisiponensis)
- Douro Boga (Pseudochondrostoma duriense)
- Tajo Bogue (Pseudochondrostoma polylepis)
- Bogue del (Guadiana Pseudochondrostoma willkommii)
- Γκόμπιο (Γκόμπιο λοζάνοι)
- minnow (Phoxinus bigerri)
- Calandino (Iberocypris alburnoides)
- Bogardilla (Iberocypris Palaciosi)
- Bordallo (Squalius carolitertii)
- Arade Bordallo (Squalius aradensis)
- Γατόψαρο (Squalius laietanus)
- Μαλαγκένιο τσαμπουκά (Squalius malacitanus)
- Cacho (Squalius pyrenaicus)
- Torgal Horn (Squalius torgalensis)
- Λεβαντινό τσαμπί (Squalius valentinus)
- Cacho del Gallo (Squalius castellanus)
- Tench (Tinca tinca)
- Lamprehuela (Cobitis calderoni)
- Colmilleja (ελονοσία Cobitis)
- Κυνόδοντας Alago (Cobitis vettonica)
- River Otter (Barbatula quignardi)
- Ταρτέτα Ατλαντικού (Aphanius baeticus)
- Fartet (Aphanius iberus)
- Samaruc (Ισπανική Βαλένθια)
- Pejerrey (Atherina boyeri)
- Stuckle (Gasterosteus aculeatus)
- Cavilat (Cottus hispaniolensis)
- Burtaina (Cottus aturi)
- Friar (Salaria fluviatilis)
- βελόνα ποταμού (Syngnathus abaster)
Κατάλογος εισαγόμενων ψαριών στην Ιβηρική Χερσόνησο
- Σολομός Ειρηνικού (Oncorhynchus kisutch)
- Ουράνιο τόξο πέστροφα (Oncorhynchus mykiss)
- Charr (Salvelinus fontinalis)
- Alpine carr (Salvelinus umbla)
- Pierke (Esox lucius)
- Τσιπούρα (Blicca bjoerkna)
- Κοινή τσιπούρα (Abramis brama)
- Μαύρο (Alburnus alburnus)
- Κοκκινόψαρο (Carassius auratus)
- Πρωσικός κυπρίνος (Carassius gibelio)
- Κυπρίνος (Cyprinus carpio)
- Languedoc goby (Gobio occitaniae)
- Ρουτίλιο (Rutilus rutilus)
- Gardí (Scardinius erythrophthalmus)
- Ψευδοράσμπορα (Ψευδοράσμπορα παρβά)
- Dojo (Misgurnus anguillicaudatus)
- Λύκος της Κεντρικής Ευρώπης (Barbatula barbatula)
- Μαύρο γατόψαρο (Ameiurus melas)
- Γατόψαρο στίγματα (Ictalurus punctatus)
- Γατόψαρο (Silurus glanis)
- Fundulus (Fundulus heteroclitus)
- Gambusia (Gambusia holbrooki)
- Guppy (Poecilia reticulata)
- Γουρουνάκι (Australoheros facetus)
- Ηλιόψαρο (Lepomis gibbosus)
- Μπασό μικρό στόμα (Micropterus salmoides)
- Πέρκα ποταμού (Perca fluviatilis)
- Πέρκα τουρσί (Sander lucioperca)
Μπορώ να έχω ψάρια ποταμού σε δεξαμενή ψαριών;
Τα ενυδρεία γλυκού νερού είναι πολύ δημοφιλή στους ανθρώπους σε πολλές χώρες. Δεν είναι τόσο δύσκολο να διατηρηθούν όσο τα ενυδρεία με αλάτι και η τιμή του ψαριού είναι συνήθως μικρότερη.
Τα περισσότερα από τα ψάρια που βρίσκουμε στην αγορά έχουν εκτραφεί σε αιχμαλωσία (ή θα έπρεπε) και χρησιμοποιούνται σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Ωστόσο, αλίευση ψαριών ποταμού και τοποθέτησή τους σε ενυδρείο, καθώς και παράνομο με τα περισσότερα είδη δεν έχουν νόημα, αφού η πιθανότητα επιβίωσης και προσαρμογής στο νέο περιβάλλον είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μηδενική.
Ποια είναι τα ψάρια που ανεβαίνουν στα ποτάμια για να γεννήσουν;
Υπάρχουν ψάρια που περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στις θάλασσες και τους ωκεανούς αλλά, όταν αισθάνονται την ανάγκη να αναπαραχθούν, επιστρέφουν στα ποτάμια όπου γεννήθηκανΕκεί, στις περισσότερες περιπτώσεις, αναπαράγονται και πεθαίνουν, αφήνοντας μια μεγάλη νέα γενιά που, όταν φτάσει στο νεανικό στάδιο, επιστρέφει στη θάλασσα.
Αυτά τα ψάρια είναι γνωστά ως ανάδρομος Μερικά παραδείγματα είναι σολωμός και οξύρρυγχος Από την άλλη, υπάρχουν ψάρια που κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Περνούν όλη τους τη ζωή στα ποτάμια και πηγαίνουν μόνο στη θάλασσα για να αναπαραχθούν. Είναι τα ψάρια καταδρομικά Ένα καλό παράδειγμα είναι τα χέλια
