Προς το παρόν, το κουνάβι έχει μετατραπεί από κυνηγετικό θηλαστικό σε κατοικίδιο πολλών σπιτιών, τόσο πολύ που στις Ηνωμένες Πολιτείες το κουνάβι είναι το πιο κοινό κατοικίδιο μετά τους σκύλους και τις γάτες, και δεν είναι εκπληκτικό, καθώς είναι ένα ζώο που εξημερώθηκε πριν από περίπου 2.500 χρόνια για να κυνηγήσει κουνέλια.
Όπως κάθε κατοικίδιο, απαιτεί ειδική φροντίδα και περιοδικούς κτηνιατρικούς ελέγχους προκειμένου να αποφευχθεί ή να αντιμετωπιστεί οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας που μπορεί να προκύψει έγκαιρα, καθώς τα κουνάβια είναι επιρρεπή σε ορισμένες παθολογίες, μεταξύ των οποίων θα μπορούσαμε να επισημάνουμε καρκίνος.
Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας μιλάμε συγκεκριμένα για τα συμπτώματα και θεραπεία του ινσουλινώματος στα κουνάβια, έναν κακοήθη όγκο που διαγιγνώσκεται συχνά σε αυτά τα ζώα και αυτό επηρεάζει τα παγκρεατικά κύτταρα.
Τι είναι το ινσουλίνωμα;
Η ινσουλίνη είναι ένας κακοήθης όγκος που επηρεάζει το πάγκρεας, συγκεκριμένα τα κύτταρα των παγκρεατικών νησίδων, τα οποία είναι αυτά που εκκρίνουν μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, της οποίας η ισορροπία είναι απαραίτητη για την υγεία.
Σε υγιείς συνθήκες, η ινσουλίνη επιτρέπει στον οργανισμό των ζώων να εκμεταλλευτεί την ενέργεια που λαμβάνεται μέσω των υδατανθράκων, αφού είναι η ορμόνη που επιτρέπει τη διέλευση της γλυκόζης στα κύτταρα. Η ινσουλίνη απελευθερώνεται στην κυκλοφορία του αίματος με βάση τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και όταν αυτά σταθεροποιηθούν, η ινσουλίνη δεν εκκρίνεται πλέον.
Σε ένα κουνάβι που έχει προσβληθεί από ινσουλίνωμα η έκκριση ινσουλίνης είναι συνεχής και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι απαραίτητα για την καλή λειτουργία του σώματος πέφτουν κάτω από το φυσιολογικό παραμέτρους, η οποία είναι γνωστή ως υπογλυκαιμία και μπορεί να οδηγήσει το κατοικίδιό μας σε κώμα εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά.
Τα κουνάβια μεταξύ 4 και 6 ετών έχουν υψηλότερο κίνδυνο να υποφέρουν από αυτόν τον τύπο καρκίνου, αν και ευτυχώς σε αυτά τα ζώα η μετάσταση δεν εμφανίζεται συχνά.
Συμπτώματα ινσουλινώματος
Τα συμπτώματα του ινσουλινώματος στα κουνάβια είναι τα τυπικά μιας απότομη πτώση της γλυκόζης στο αίμα και επηρεάζουν το νευρολογικό σύστημα και τους ιστούς, καθώς η γλυκόζη λειτουργεί ως πηγή ενέργειας για ολόκληρο το σώμα. Εάν το κουνάβι μας δεν έχει αρκετή γλυκόζη, μπορεί να εμφανιστεί ως εξής:
- Χαμένη ματιά
- Ανακίνηση
- Νευρικότητα
- Έλλειψη συντονισμού στις κινήσεις
- Αποπροσανατολισμός
- Μυϊκός τρόμος
- Σαλιαρίζω
- Ναυτία και έμετος
- Υπερβολική σιελόρροια
- Κώμα (σε σοβαρή υπογλυκαιμία)
Η επαναλαμβανόμενη υπογλυκαιμία προκαλεί επίσης απώλεια βάρους και οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε νευρολογικά επακόλουθα.
Αν παρατηρήσουμε αυτά τα συμπτώματα στο κουνάβι μας θα πρέπει να του προσφέρουμε φαγητό και αν αρνηθεί, βάλτε μέλι στα ούλα και τη στοματική του κοιλότητα να προσπαθήσει να αποκαταστήσει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Θεραπεία και διάγνωση ινσουλινώματος σε κουνάβια
Αν αντιμετωπίσουμε οποιοδήποτε σημάδι υπογλυκαιμίας πρέπει να πάμε επειγόντως στον κτηνίατρο και θα εξακριβώσει εάν πρόκειται για ινσουλίνωμα με βάση βιοψία και ανάλυση παγκρεατικού ιστού. Εάν η διάγνωση επιβεβαιωθεί, υπάρχουν αρκετοί θεραπευτικοί πόροι για τη θεραπεία ενός κουνάβι με ινσουλίνωμα:
Χειρουργική επέμβαση: Εάν είναι δυνατή η πλήρης αφαίρεση του όγκου, η χειρουργική επέμβαση είναι η θεραπεία που προσφέρει τα καλύτερα αποτελέσματα, αν και δεν είναι πάντα δυνατή η αφαίρεση όλου του καρκινικού ιστού και άλλες πτυχές του ζώου πρέπει πάντα να γίνονται αξιολογείται όπως η ηλικία
Φαρμακολογική θεραπεία: Θα χρησιμοποιηθούν φάρμακα που αυξάνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και αναστέλλουν την παραγωγή ινσουλίνης
Χημειοθεραπεία: Η χημειοθεραπεία δρα στα καρκινικά κύτταρα, ωστόσο, καταστρέφει επίσης υγιή κύτταρα και ιστούς, επιπλέον, η χρήση της σε κουνάβια δεν είναι ασφαλής λόγω των πολλών αρνητικών επιπτώσεων που μπορεί να προκαλέσει
Διατροφική θεραπεία: Η διόρθωση της διατροφής του κατοικίδιου ζώου μας είναι απαραίτητη για τη θεραπεία του ινσουλινώματος Πρέπει να αποφεύγουμε τα απλά σάκχαρα και μέτριους υδατάνθρακες, αυξάνοντας την πρόσληψη πρωτεΐνης και δώστε το φαγητό σε συχνές αλλά μέτριες ποσότητες.
Ο κτηνίατρος θα μας πει ποια θεραπεία είναι η καταλληλότερη λαμβάνοντας υπόψη τα ατομικά χαρακτηριστικά του κουνάβι μας και θα καθορίσει τους επόμενους ελέγχους στους οποίους πρέπει να υποβληθεί.
