Η πανίδα της Ισπανίας είναι πολύ πλούσια και ποικιλόμορφη, έχει ενδημισμούς (ζωικά ή φυτικά είδη που υπάρχουν μόνο με περιορισμένο τρόπο σε ένα μόνο μέρος του πλανήτη) πολύ ιδιαίτερο, ειδικά στα νησιά που αποτελούν μέρος του Ισπανικού Κράτους.
Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα επικεντρωθούμε στην την πανίδα της Ιβηρικής Χερσονήσου, θα μιλήσουμε για μερικά γνωστά και εμβληματικά ζώα του τόπου μας και άλλα όχι και τόσο γνωστά. Επειδή δεν είναι δυνατόν σε ένα άρθρο να μιλήσουμε για όλα τα ζώα που κατοικούν στην περιοχή μας, μη διστάσετε να σχολιάσετε εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για ένα συγκεκριμένο ζώο.
1. ιβηρικός λύκος
Αυτή τη στιγμή, ο λύκος (Canis lupus) διώκεται βάναυσα διώκεται, κυνηγείται και υποτιμάται, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι, όπως ο λύγκας ή ο αυτοκρατορικός αετός, είναι «είδος ομπρέλα», είναι δηλαδή υπεύθυνος για διατήρηση των οικοτόπων, κυνήγι αρκετά για να επιβιώσει και αποτρέποντας άλλα αρπακτικά είδη (όπως η αλεπού ή η μαγκούστα) να καταστρέψουν τον πληθυσμό των θηραμάτων, ιδιαίτερα τα τρωκτικά και τα λαγόμορφα.
Παρόμοιος σε εμφάνιση με τον γερμανικό ποιμενικό, αλλά κάπως μικρότερος, ο αρσενικός λύκος μπορεί να φτάσει τα 33 κιλά σε βάρος. Στην Ισπανία, μπορούμε να το παρατηρήσουμε στα βορειοδυτικά. Υπήρχε ένας υποπληθυσμός στη Σιέρα Μορένα που σήμερα θεωρείται εξαφανισμένος. Η διατροφή τους βασίζεται σε άγρια οπληφόρα και εκπαιδεύονται να ελέγχουν τον πληθυσμό τους. Όμως ο έλεγχος των αποθεμάτων κυνηγιού και η υψηλή διαθεσιμότητα των βοοειδών έχουν εκτοπίσει τη φυσική τους λεία.
Σύμφωνα με την IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης), για την παγκόσμια κατηγορία, ο λύκος είχε καθεστώς διατήρησης «ελάχιστης ανησυχίας», αλλά στην Ισπανία είναι «Σχεδόν απειλούμενο . Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα για το είδος.
Αλλά είναι αλήθεια ότι οι λύκοι επιτίθενται στους ανθρώπους; Ανακαλύψτε το επίσης στον ιστότοπό μας, όπου θα βρείτε όλες τις σχετικές πληροφορίες βασισμένες σε πραγματικές και αντιπαραβαλλόμενες μελέτες.
δύο. Ευρωπαϊκό Όραμα
Το Ευρωπαϊκό βιζόν (Mustela lutreola) είναι ένα μικρό θηλαστικό της οικογένειας mustelidaeΕίναι σκούρο καφέ, με λευκή μύτη και σκούρα μύτη. Στην Ιβηρική Χερσόνησο απαντάται μόνο στα βόρεια της Ισπανίας, στη Ναβάρα, στη Λα Ριόχα, στη Χώρα των Βάσκων, στα βορειοανατολικά της Castilla y León και στα δυτικά της Αραγονίας.
Ζει σε υγρές περιοχές, ποτάμια, ρυάκια, λιμνοθάλασσες, έλη κ.λπ. Έχουν μια πολύ ποικίλη διατροφή, από καρκινοειδή έως μικρά θηλαστικά. Είναι μοναχικά και πολύ εδαφικά ζώα, έρχονται μαζί μόνο κατά την περίοδο ζευγαρώματος. Οι συναναστροφές είναι πολύ επιθετικές και μακρές, μερικές φορές το θηλυκό μπορεί να πεθάνει.
Στην Ισπανία, αυτό το είδος απειλείται με εξαφάνιση λόγω ενός χωροκατακτητικού είδους, του αμερικανικού βιζόν, ένα άλλο πολύ παραγωγικό και ευκαιριακό είδος μουστέλιδας. Αυτό το βιζόν έφτασε στην Ισπανία χάρη στη βιομηχανία γούνας. Πιστεύεται ότι οι ένοχοι που αυτά τα ζώα κατέληξαν ελεύθερα ήταν οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων το 2001, αλλά ήταν πραγματικά το 1990, όταν μια αμερικανική φάρμα βιζόν εγκαταλείφθηκε λόγω της χρεοκοπίας της εταιρείας, που βρίσκεται στο Teruel.
3. Ιβηρικός Αυτοκρατορικός Αετός
Ο Ιβηρικός αυτοκρατορικός αετός (Aquila adalberti) είναι ένα από τα μεγαλύτερα πουλιάτης πανίδας μας. Το φτέρωμά του είναι πολύ σκούρο καφέ, με χαρακτηριστικά λευκά φτερά στην περιοχή της ωμοπλάτης και μερικά καλυπτικά φτερά, με την πρώτη ματιά θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει «λευκούς ώμους».
Όπως σε πολλά αρπακτικά πτηνά, το θηλυκό είναι μεγαλύτερο από το αρσενικό και είναι πιο βαρύ. Εκτείνεται στο κέντρο και νοτιοδυτικά της χερσονήσου και έχει εξαφανιστεί στη Βόρεια Αφρική Οι πιο σημαντικοί πληθυσμοί είναι αυτοί της Καστίλλης-Λα Μάντσα και της Ανδαλουσίας, με 119 και 71 ζεύγη φωλιάσματος αντίστοιχα.
Ζουν σε δασικές περιοχές με υψηλή πυκνότητα κουνελιών, αποφεύγοντας περιοχές όπου υπάρχουν άνθρωποι. Στην Ισπανία βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο λόγω της καταστροφής του οικοτόπου του, των κραδασμών και των ηλεκτροπληξιών με ηλεκτροφόρα καλώδια, της χρήσης δηλητηρίων, της ρύπανσης και των ενοχλήσεων από τον άνθρωπο.
4. Κιρκινάκι
Το Κιρκινάκι (Falco naumanni) είναι ένα μικρό αρπακτικό πουλί που ζει σε αποικίες με περισσότερα μέλη του είδους του. Τα αρσενικά έχουν γαλαζωπό κεφάλι, κότσο (κάτω πλάτη) και μέρος των φτερών, το υπόλοιπο σώμα είναι καφέ. Τα θηλυκά είναι εντελώς καφέ με σκούρο φράγμα.
Στην Ισπανία είναι ευάλωτο είδος λόγω της χρήσης φυτοφαρμάκων, των αλλαγών στη χρήση γης και της καταστροφής των τόπων φωλεοποίησης. Συνήθως φωλιάζουν σε ανθρώπινα κτίρια, όπως ο καθεδρικός ναός της Σεβίλλης. Η διατροφή τους βασίζεται σε έντομα και μικρά θηλαστικά, όπως τα ποντίκια.
5. Asp Viper
Το οχιά asp (Vipera aspis) είναι ένα φίδι μικρού μεγέθους(περίπου 70 εκ.), έχει τριγωνικό κεφάλι με κάπως ανασηκωμένο ρύγχος και στιβαρό σώμα. Έχει καφέ γκρι χρώμα, με μια πιο σκούρα γραμμή να τρέχει στη σπονδυλική στήλη και έχει επίσης μικρές ζιγκ-ζαγκ γραμμές σε όλο το σώμα.
Κατοικείται στο βορειοανατολικά της Ισπανίας και μπορούμε να τα βρούμε από ψηλά βουνά μέχρι παραλίες. Τους αρέσουν τα βραχώδη εδάφη με θαμνώδεις περιοχές για να κρύβονται. Τρέφονται με μικρά τρωκτικά και πουλιά.
Η κατάσταση διατήρησής του στη χερσόνησο είναι «ελάχιστης ανησυχίας», αλλά οι πληθυσμοί της υφίστανται ζημιές λόγω της εντατικοποίησης της γεωργίας, της κατασκευής τουριστικών περιοχών και άμεσακυνηγητό από ανθρώπους που το βλέπουν ως κίνδυνο.
6. Ιβηρική μαία φρύνος
Η Ιβηρική μαία φρύνος (Alytes cisternasii) είναι ένα είδος ενδημικό στη χερσόνησο, βρίσκεται στο κέντρο και νοτιοδυτικά της Ισπανίας. Είναι μικρό σε μέγεθος με στιβαρό και τραχύ σώμα. Έχει καφέ χρώμα και η πλάτη του καλύπτεται συνήθως με μικρά πορτοκαλί κονδυλώματα.
Ζουν σε δάση βελανιδιάς και φελλού βελανιδιάς. Τρέφεται με σχεδόν οποιοδήποτε ασπόνδυλο, ειδικά μυρμήγκια. Στην Ισπανία είναι σχεδόν απειλούμενο είδος, λόγω της χρήσης των ποταμών από τον άνθρωπο και των μυκητιάσεων.
7. Οξύρρυγχος
Ο οξύρρυγχος (Acipenser sturio) είναι ένα ψάρι που πριν από πολύ καιρό υπήρχε πολύ στα ποτάμια μας. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά, φτάνουν σε μήκος τα 2,50 μέτρα και το βάρος τους τα 85 κιλά.
Όπως ο σολομός, αυτά τα ψάρια ζουν σε παράκτιες περιοχές, συνήθως στις εκβολές ποταμών, πηγαίνοντας ανάντη για να αναπαραχθούν. Τρέφονται με μικρά καρκινοειδή και άλλα ζώα που ζουν στον βυθό της θάλασσας. Όταν μπαίνουν στην περίοδο αναπαραγωγής σταματούν να τρώνε.
Σύμφωνα με την IUCN, αυτό το είδος βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση διατήρησης τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε εθνικό επίπεδο, τα τελευταία χρόνια δεν έχει συλληφθεί κανένα, γεγονός που ενισχύει την υπόθεση ότι έχει εξαφανιστεί Η εξαφάνισή του οφείλεται στην αλιευτική εκμετάλλευση, στη ρύπανση των ποταμών και στην κατασκευή φραγμάτων.
Ποια ζώα της Ιβηρικής Χερσονήσου κινδυνεύουν με εξαφάνιση;
Παρακάτω σας παρουσιάζουμε μια λίστα με τα ζώα που κινδυνεύουν αυτή τη στιγμή στη χερσόνησο. Σύμφωνα με τον Ισπανικό Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών, αυτά τα ζώα θα εξαφανιστούν στη χερσόνησο εάν συνεχίσουν να δρουν οι παράγοντες που προκαλούν τον κίνδυνο. Ο αριθμός των εναπομεινάντων ατόμων των διαφορετικών ειδών έχει μειωθεί σε κρίσιμο επίπεδο ή οι βιότοποι τους έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές. Μερικά από τα ονομαζόμενα είδη μπορεί να έχουν ήδη εξαφανιστεί, αλλά έχουν παρατηρηθεί στη φύση τα τελευταία 50 χρόνια.
Κολεόπτερα:
Cucujus cinnaberinus
Λεπιδόπτερα ή πεταλούδες:
Polyommatus golgus (Niña de Sierra Nevada)
Οδωνάτος:
- Lindenia tetraphylla
- Macromia splendens
- Ophiogomphus Cecilia
Ορθόπτερα:
Acrostira euphorbiae (Cigarrón palo palmero)
Γαστροπόδια:
Patella ferruginea (Lapa ferruginea)
Μπιμπάλμπος:
- Margaritifera auricularia (Margaritona)
- Margaritifera margaritifera (Ποταμός Naiad, River Mother of Pearl)
- Unio ravoisieri (Northwest Naiad)
Ιχθύες:
- Petromyzon marinus (Lamprey sea)
- Acipenser sturio (Sturgeon)
- Anaecypris hispánica (Jarabugo)
- Parachondrostoma arrigonis (Loina)
- Squalius Palaciosi (Bogardilla)
- Aphanius baeticus (Salinete, Atlantic Woodpecker)
- Aphanius Iberus (Fartet)
- Ισπανική Βαλένθια (Σαμαρούκ)
- Cottus aturi (Burtaina)
- Cottus hispaniolensis (Cavilat)
Αμφίβια:
Calotriton arnoldi (Montseny Newt)
Ερπετά:
- Testudo hermanni (Μεσογειακή χελώνα)
- Iberolacerta aranica (Αρανική σαύρα)
- Iberolacerta aurelioi (σαύρα pallaresa)
- Iberolacerta bonnali (σαύρα τοίχου Πυρηναίων)
- Lacerta agilis (Agile σαύρα)
Πουλιά:
- Botaurus stellaris (Bittern)
- Aythya nyroca (Καφέ πάπια)
- Marmaronetta angustirostris (μαρμάρινο κιρκίρι)
- Oxyura leucocephala (ασπροκέφαλη πάπια)
- Aquila adalberti (Αυτοκρατορικός Αετός)
- Gypaetus barbatus (γενειοφόρος γύπας)
- Milvus milvus (Κόκκινος Χαρταετός)
- Tetrao urogallus cantabricus (Cantabrian Capercaillie)
- Turnix sylvatica (Torillo)
- Fulica cristata (μεγάλη κεράσια φαλαρίδα)
- Numenius arquata (Wild Curlew; κινδυνεύει να εξαφανιστεί στη Γαλικία)
- Χλιδωνίας νίγηρας (Κοινός Φουμαρέλ)
- Uria aalge (Common Guillemot)
- Δενδροκόπος λευκωτός (Λευκή ράχη)
- Lanius minor (Lesser Shrike)
- Emberiza schoeniclus whiterby/lusitánica (Reed Bunting)
Θηλαστικά:
- Galemys pyrenaicus (Iberian desman)
- Myotis capaccinii (Bigeye bat)
- Ursus arctos (Καφέ αρκούδα)
- Mustela lutreola (Ευρωπαϊκό μινκ)
- Lynx pardinus (Iberian lynx)
- Monachus monachus (Μεσογειακή φώκια)
- Eubalaena glacialis (βασκική φάλαινα)
