Η Δημόσια Διοίκηση διαθέτει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως για τις ταυρομαχίες, οι οποίες έχουν έναν από τους χαμηλότερους συντελεστές ΦΠΑ, 10%, σε αντίθεση με τους κτηνιάτρους κατοικίδιων ζώων, που χρεώνουν 21% ΦΠΑ στους πελάτες σας. Υπολογίζεται ότι κάθε οικογένεια διαθέτει περίπου 60 ή 80 ευρώ το χρόνο στην «εθνική εορτή» της βαρβαρότητας με τους φόρους της.
Στη δεκαετία του 1920, ο ταυρομάχος ήταν μέρος του καλλιτεχνικού κόσμου, συναναστραφεί τους ώμους με καλλιτέχνες όπως ο Νταλί ή ο Πικάσο. Σήμερα, ευτυχώς, η νοοτροπία του λαού εξελίσσεται και όλο και περισσότεροι πρεσβεύουν την κατάργηση των ταυρομαχιών και άλλες χρήσεις των ταύρων και των αγελάδων.
Αν πιστεύετε επίσης ότι αυτή η άγρια μορφή «τέχνης» πρέπει να τελειώσει, σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας παρουσιάζουμε αρκετούς λόγους για την απαγόρευση των ταυρομαχιών σε μια λίστα επιχειρημάτων κατά της ταυρομαχίας.
Ιστορικό πλαίσιο: Η Ισπανία δεν ενδιαφέρεται για την προστασία των ζώων
Οι ρίζες του προστατευτικού κινήματος βρίσκονται στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση που ξεκίνησε τον 16ο αιώνα από τον Μάρτιν Λούθηρο. Η Ισπανία είναι μια παραδοσιακά καθολική χώρα, ελάχιστα επηρεασμένη από αυτά τα κινήματα.
Για τέσσερις αιώνες, η Ισπανία ήταν απομονωμένη ή σε πόλεμο με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Όλα επικεντρώθηκαν στα αμερικανικά εδάφη αλλά, χάνοντας τις τελευταίες της αποικίες, αποσύρθηκε και δεν συμμετείχε σε κανέναν από τους δύο παγκόσμιους πολέμους, απομονώνοντας τον εαυτό της. Ως συνέπεια αυτής της απομόνωσης, σχεδόν κανένας Ισπανός δεν μιλούσε ξένες γλώσσες, η κοινωνία ήταν κοντή σε ξένες επιρροές και λίγοι γνώριζαν για την προστασία των ζώων.
Στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, η Ισπανία υποβλήθηκε σε μια δικτατορία , η οποία δεν ευνοούσε την προστασία των ζώων. Τα πάρτι που αφορούσαν ή αφορούσαν ζώα που πάντα κατέληγαν να υποφέρουν, ήταν μια μορφή διασκέδασης βαθιά ριζωμένη στη λαϊκή κουλτούρα. Δεν χρησιμοποιήθηκαν μόνο ταύροι , αλλά και πολλά άλλα ζώα όπως άλογα, πάπιες, κόκορες, κατσίκες και γαλοπούλες
Πρέπει να καταλάβουμε ότι, μέχρι σχετικά πρόσφατα, η Ισπανία ήταν μια υπανάπτυκτη χώρα, με υψηλό βαθμό αναλφαβητισμού. Αυτό το κοινωνικό πλαίσιο δεν ήταν κατάλληλο για να συζητηθεί η προστασία των ζώων.
Οι τρέχουσες συνθήκες που μας περιβάλλουν ευνοούν τη συζήτηση και τη συζήτηση αυτού του θέματος και, σιγά σιγά, το βλέπουμε κάθε μέρα, καθώς υπάρχουν όλο και περισσότερα επιχειρήματα ενάντια στις ταυρομαχίες και άλλες μορφές κακομεταχείρισης.
Ο ταύρος δεν είναι γενναίο ζώο
Όπως όλα τα είδη φυτών και ζώων που έχουν επιλεγεί από τον άνθρωπο, έτσι και ο ταύρος (Bos primigenius taurus) έχει αλλάξει πολύ από τότε που ο πλησιέστερος πρόγονός του, οι άγριοι ευρασιατικοί αύροι (Bos primigenius primigenius), εξαφανίστηκαν εκατοντάδες πριν από χρόνια λόγω του τέλους της εποχής των παγετώνων και του κυνηγιού.
Το aurochs, ως άγριο φυτοφάγο, ήταν ένα επιθετικό ζώο προς τους θηρευτές του αλλά, μετά την εξημέρωσή του και την επιλογή νέων ειδών, ο χαρακτήρας του άλλαξε.
Ο οικόσιτος ταύρος είναι ένα ήρεμο, φιλικό και μη επιθετικό ζώο, αρκεί να μην αισθάνεται ότι απειλείται. Υπάρχουν πολλές μελέτες που δείχνουν ότι ο ταύρος σε μια αρένα ταυρομαχίας θέλει απλώς να τρέξει μακριά, αλλά όταν τον στρίψει, επιτίθεται.
Αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά
Οι νέοι, ειδικά εκείνοι γύρω στα εννέα ετών, είναι πιο ευαίσθητοι και ευέλικτοι όταν πρόκειται να παρακολουθήσουν βίαιες σκηνές. Έχει αποδειχθεί ότι τα αρσενικά παιδιά, αφού οραματιστούν αυτές τις πράξεις, είναι λιγότερο ευαίσθητα και ενσυναίσθητα με τον πόνο, δημιουργώντας τους εαυτούς τους ως ψυχρούς και απαθείς ανθρώπους, πιο πιθανό να διαπράξουν εγκλήματα όπως φόνος ή σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση προς άλλα ζώα, ανθρώπους ή άλλα.
Έχει επίσης αποδειχθεί ότι, εάν αυτές οι σκηνές προβληθούν μετά την ηλικία των δώδεκα ετών, τα παιδιά που έχουν ήδη ανεπτυγμένη εκπαίδευση και ευαισθησία θα έχουν αρνητική στάση απέναντι σε πράξεις κακοποίησης. Επομένως, η κακοποίηση ζώων δεν είναι φυσική στα ανθρώπινα όντα, αλλά μαθαίνεταιΚαι ότι μια καλή κοινωνικοποίηση των νεότερων ανθρώπων γεννά ανθρώπους που είναι πιο καλοί και ενήμεροι για το περιβάλλον τους.
Ο ταύρος υποφέρει
Δεν χρειάζεται να δείτε μια ταυρομαχία για να καταλάβετε ότι ο ταύρος πονάει. Ως θηλαστικό με ανεπτυγμένο εγκέφαλο, με νεύρα εξειδικευμένα στη λήψη πόνου , υποδοχείς πόνου, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό το ζώο δεν υποφέρει.
Ο πόνος είναι απαραίτητος για τη ζωή, αν δεν νιώθαμε πόνο, θα πεθαίναμε. Αν δεν νιώθουμε ότι η φωτιά ενός κεριού μας καίει το δάχτυλο, θα χάναμε το δάχτυλο και, λόγω της επακόλουθης μόλυνσης της πληγής, θα χάναμε τη ζωή μας. Το ζώο που δεν αισθάνεται πόνο σβήνει, γιατί δεν θα αποφύγει καταστάσεις που σκοτώνουν το σώμα του.
Από την άλλη, όταν υπάρχει πόνος, το σώμα απελευθερώνει ουσίες όπως αδρεναλίνη ή ενδορφίνες για να μπορέσει να ξεφύγει από αυτό που προκαλεί πόνο και να μπορέσει να τον ηρεμήσει, μόνο μέχρι ένα ορισμένο σημείο. Εάν ο πόνος συνεχιστεί, αυτές οι ουσίες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Σε ορισμένες μελέτες που διεξήχθησαν με το αίμα ταύρων που σκοτώθηκαν στην αρένα ταυρομαχιών, έχει αποδειχθεί ότι η υψηλή συγκέντρωση αδρεναλίνης οφείλεται στον υπερβολικό πόνο που υπέστη πριν από το θάνατο. Όπως επίσης και οι μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε μυϊκό ιστό, οι οποίες δείχνουν οξύ στρες Το κρέας του ταύρου που υποβλήθηκε σε κακομεταχείριση στην ταυρομαχία γίνεται χλωμό και υπερβολικά όξινο (pH 5, 4 έως 5, 6), δεν συνιστάται για ανθρώπινη κατανάλωση.
Αν τελειώσει η ταυρομαχία, το είδος θα εξαφανιστεί
Απομίμηση. Ο «γενναίος ταύρος» είναι μόνο μια ποικιλία του Bos Taurus, ενός ζώου που κατοικεί σχεδόν σε ολόκληρο τον πλανήτη, ενώ θεωρείται επίσης ένα από τα ιερά ζώα της Ινδίας. Αυτό που θα εξαφανιζόταν είναι η ποικιλία που χρησιμοποιείται για τις ταυρομαχίες, αλλά όχι το ίδιο το είδος. Όπως είπαμε, στη φυσική του κατάσταση ο ταύρος δεν δείχνει καμία «μπραβούρα», αμύνεται μόνο αν απειληθεί, όπως κάθε άλλο ζώο.
Κακοποίηση ζώων
Οι ταυρομαχίες δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μορφή κακοποίησης που υπάρχει στην κοινωνία μας, πολιτογραφημένη και αποδεκτή από πολλούς. Η κοινωνία μας εξελίσσεται, το να βλέπεις ένα ζώο να πεθαίνει δεν είναι πια τέχνη ή πολιτισμός.
Γιατί να εγκαταλείψετε ή να σκοτώσετε μια γάτα ή έναν σκύλο εάν καταδικάζεται ως πολύ σοβαρό έγκλημα και το να σκοτώσετε έναν ταύρο στην αρένα ταυρομαχίας ενώ εκατοντάδες άνθρωποι το βλέπουν ότι δεν είναι; Ποια οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα κρύβονται πίσω από όλα αυτά;
Δυστυχώς, οι ταυρομαχίες δεν είναι το μόνο είδος κακοποίησης ζώων. Άλλα παραδείγματα κακοποίησης ζώων είναι αυτά που εμφανίζονται στο παρακάτω βίντεο, «πρακτικές» κατά των οποίων θα πρέπει επίσης να πολεμήσουμε:
