Το ζωικό βασίλειο είναι ένας συναρπαστικός κόσμος, όχι μόνο λόγω της ποικιλομορφίας των ειδών που υπάρχουν στον πλανήτη, αλλά και επειδή κάθε ομάδα έχει ειδικευτεί με έναν απίστευτο τρόπο για να κάνει την καλύτερη χρήση των πόρων με που μετράει στον χώρο που κατοικεί. Με αυτή την έννοια έχουμε τις αγελάδες, σπονδυλωτά που ανήκουν στην τάξη των Θηλαστικών, την τάξη των Αρτιοδάκτυλων και την οικογένεια των Βοειδών. Αυτά βρίσκονται επίσης σε μια υποκατηγορία που προσδιορίζεται ως Ruminantia (μηρυκαστικά) λόγω της ειδικής πολυπλοκότητας της επεξεργασίας των τροφίμων, η οποία έχει οδηγήσει στην πεποίθηση ότι αυτά τα ζώα έχουν πολλά στομάχια.
Αν έχετε ποτέ αναρωτηθεί για το πόσα στομάχια έχει μια αγελάδα και πώς είναι η διαδικασία πέψης της, τότε συνεχίστε να διαβάζετε αυτό το άρθρο από το ExperoAnimal, στο οποίο πρόκειται να σας διευκρινίσουμε αυτές τις πτυχές.
Τι είναι ένα μηρυκαστικό;
Τα μηρυκαστικά είναι αποκλειστικά φυτοφάγα που τρέφονται με μίσχους, χόρτα και ποώδη υλικά, διαθέτουν ένα πολύπλοκο σύστημα πέψης για να μετατρέψουν την τροφή σε απλούστερη ενώσεις και να μπορούν να εκμεταλλεύονται τα χημικά τους συστατικά, άρα να μπορούν να τρέφονται. Τα φυτά με τα οποία τρέφονται τα μηρυκαστικά αποτελούνται από υψηλή περιεκτικότητα σε κυτταρίνη, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο χάρη στην ανατομία του πεπτικού συστήματος αυτών των ζώων, το οποίο διαθέτει επίσης εξειδικευμένους μικροοργανισμούς που συμβάλλουν στη διαδικασία.
Ο σωστός μηρυκασμός συνίσταται στο να μασήσει ξανά την τροφή που είχε ήδη καταπιείΜε αυτή την έννοια, τα ζώα αυτά ανακατεύονται με το σάλιο και μασούν ελαφρά την τροφή και την περνούν στον οισοφάγο, ώστε στη συνέχεια να μεταφερθεί στο στομάχι. Αλλά σε αυτή τη διαδικασία, τα μεγαλύτερα σωματίδια επαναφέρονται στο στόμα για να μασηθούν ξανά και στη συνέχεια να καταποθούν ξανά.
Πεπτικό σύστημα αγελάδων
Οι αγελάδες μπορούν να καταναλώνουν κατά μέσο όρο περίπου 70 κιλά γρασίδι την ημέρα, εντός 8 ωρών, που αντιπροσωπεύει υψηλή ποσότητα μάζας που μαζί με τη δυσκολία επεξεργασίας και αφομοίωσης αυτού του είδους τροφής, σημαίνει ότι αυτά τα ζώα χρειάζονται ένα περίεργο ανατομικό και φυσιολογικό σύστημα για να πραγματοποιήσουν τη διαδικασία της πέψης.
Το πεπτικό σύστημα της αγελάδας αποτελείται από:
- Στόμα: στο οποίο βρίσκονται η γλώσσα και τα δόντια. Η γλώσσα αποτελείται από διαφορετικές θηλές που της δίνουν την τραχιά υφή της και είναι μακριά, αφού έχει λειτουργία σύλληψης, έτσι την τυλίγει στο γρασίδι, την εισάγει στο στόμα και με τη χρήση των κάτω δοντιών κοπτήρα κάνει το κόψιμο, συνθλίβοντάς το ελαφρά. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μέχρι να ληφθεί μια μάζα περίπου 100 g, η οποία αναμιγνύεται με το σάλιο, σχηματίζοντας ένα βλωμό που καταπίνεται. Το σάλιο της αγελάδας σχηματίζεται σε μεγάλες ποσότητες και παράγεται από διάφορους αδένες, εκκρίνοντας διαφορετικές ουσίες για τη διευκόλυνση της διαβροχής του χόρτου και της μάσησης του, αλλά και για τον έλεγχο του pH του βλωμού κατά τη διαδικασία της πέψης.
- Οσοφάγος : ο βλωμός, που είναι ήδη ένα ελαφρώς μασημένο μείγμα αναμεμειγμένο με σάλιο, περνά από τον φάρυγγα μέχρι να φτάσει στον οισοφάγο, από όπου μεταφέρεται στο στομάχι.
- Στόμαχος: είναι μια δομή σε σχήμα σάκου που ξεκινά από το άκρο του οισοφάγου και καταλήγει στο δωδεκαδάκτυλο. Αποτελείται από πολλά μέρη και, ιδιαίτερα, φιλοξενεί διαφορετικούς εξειδικευμένους μικροοργανισμούς που είναι απαραίτητοι για την πεπτική διαδικασία των αγελάδων.
Και αν αναρωτιέστε επίσης πώς οι αγελάδες παράγουν γάλα, μπορείτε να δείτε αυτό το άλλο άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με Πώς παράγουν γάλα οι αγελάδες;
Οι αγελάδες έχουν 4 στομάχια;
Το ρητό ότι οι αγελάδες έχουν 4 στομάχια έχει γίνει δημοφιλές, αλλά δεν είναι απολύτως αληθινό. Οι αγελάδες έχουν ένα ενιαίο στομάχι, χωρισμένο σε τέσσερις δομές: μεγάλη κοιλία, δικτυωτό, ομάσο και άμμα, σε καθεμία από τις οποίες λαμβάνει χώρα μια φάση της πεπτικής διαδικασίας. Χάρη σε αυτό το πεπτικό σύστημα, είναι φυσιολογικά και ανατομικά ικανά να επεξεργάζονται, να χωνεύουν και να απορροφούν τα θρεπτικά συστατικά με τον καλύτερο τρόπο, διασφαλίζοντας έτσι ότι τα ζώα αυτά τρέφονται σωστά.
Ωστόσο, όχι μόνο το στομάχι της αγελάδας χωρίζεται σε πολλά μέρη, αλλά είναι κοινό στο στομάχι των μηρυκαστικών. Στην πραγματικότητα, τα μηρυκαστικά είναι γνωστά και ως πολυγαστρικά ζώα, λόγω της διαίρεσης του στομάχου τους. Με αυτή την έννοια, αυτά τα ζώα έχουν μια πολύπλοκη πεπτική δομή που χωρίζεται σε πολλά μέρη και, στην περίπτωση των αγελάδων, συγκεκριμένα σε τέσσερα. Ποια είναι όμως αυτά τα 4 μέρη του στομάχου των αγελάδων; Ας τα δούμε στη συνέχεια.
Μέρη του στομάχου μιας αγελάδας
Το στομάχι αυτών των ζώων αποτελείται από τέσσερα διαμερίσματα ή θαλάμους, γεγονός που δίνει πολυπλοκότητα σε αυτό το οργανικό σύστημα, γι' αυτό συνήθως λέγεται ότι οι αγελάδες έχουν τέσσερα στομάχια.
Τα μέρη του στομάχου μιας αγελάδας είναι:
- Rumen: εδώ είναι ο πληθυσμός των μικροοργανισμών που ξεκινά τη ζύμωση του βλωμού για να τον μεταμορφώσει. Αυτή είναι η μεγαλύτερη θήκη από όλες και μπορεί να έχει χωρητικότητα έως και 200 λίτρα. Ορισμένα προϊόντα ζύμωσης απορροφώνται ήδη από τα τοιχώματα της μεγάλης κοιλίας και περνούν στην κυκλοφορία του αίματος. Άλλες ενώσεις που δεν ζυμώνονται, μετατρέπονται σε πρωτεΐνες που χρησιμοποιεί το ζώο. Ο χρόνος παραμονής του φαγητού σε αυτήν την περιοχή μπορεί να ποικίλλει, περίπου 12 ώρες για το πιο υγρό κλάσμα και από 20 έως 48 ώρες για το ινώδες μέρος.
- Ρετίκλος: αυτός ο θάλαμος έχει τη λειτουργία να περιέχει το φαγητό, να μεταφέρει ό,τι έχει χωνευτεί και είναι πιο υγρό μέχρι να πήξει ή να πήξει η αγελάδα, ενώ τα μεγαλύτερα υπολείμματα μεταφέρονται στην κοιλιά για να αναβληθούν από αυτόν τον θάλαμο πίσω στο στόμα και έτσι λαμβάνει χώρα ο μηρυκασμός.
- Omasum ή φυλλάδιο: αυτό το διαμέρισμα χαρακτηρίζεται από διάφορες πτυχές, γι' αυτό είναι γνωστό και ως φυλλάδιο. Η λειτουργία του omasum της αγελάδας είναι να απορροφά την περίσσεια νερού έτσι ώστε η τροφή να περνά στην επόμενη δομή όσο το δυνατόν πιο συμπυκνωμένη και τα ένζυμα που εμπλέκονται στην πέψη να μην έχουν αραιωθεί.
- Abomasum ή πήξη: ονομάζεται επίσης πήξη της αγελάδας, είναι το ίδιο το στομάχι του ζώου. Η οξύτητα αυτής της περιοχής είναι υψηλή, οπότε εδώ πέπτονται όλοι οι μικροοργανισμοί που επεξεργάζονταν την τροφή, σταματώντας επίσης τη ζύμωση. Παράγεται υδροχλωρικό οξύ και πεψίνη, ευνοώντας την επεξεργασία των πρωτεϊνών που έχουν φτάσει στην περιοχή, προκαλώντας χημική πέψη των τροφών.
Άλλες πεπτικές δομές των αγελάδων
Άλλες πεπτικές δομές αυτών των ζώων είναι:
- Λεπτό έντερο: Τα προϊόντα της πέψης που λαμβάνουν χώρα στα τέσσερα στομαχικά διαμερίσματα της αγελάδας απορροφώνται στο λεπτό έντερο.
- Παχύ έντερο : στο παχύ έντερο, τα συστατικά που δεν έχουν ακόμη αφομοιωθεί θα υποβληθούν σε επεξεργασία από έναν λιγότερο παραγωγικό πληθυσμό μικροοργανισμών που θα εκτελέσουν νέα ζύμωση.
- Τυφλό: Η άπεπτη τροφή διέρχεται από το τυφλό έντερο.
- Colon : το παχύ έντερο της αγελάδας είναι το μέρος όπου γίνεται η απορρόφηση του νερού και των μετάλλων, για να σχηματιστούν αργότερα τα κόπρανα που θα αποβληθεί μέσω του ορθικού πόρου.
