Η οικογένεια Rhinocerotidae αποτελείται από πέντε είδη ομαδοποιημένα σε τέσσερα γένη, ένα από αυτά είναι ο Ρινόκερος, στον οποίο υπάρχουν δύο ζωντανά είδη ασιατικών ρινόκερων. Ένα από αυτά είναι ο Ιαπωνικός ρινόκερος, ο οποίος έχει την επιστημονική ονομασία Rhinoceros sondaicus, και είναι κρίσιμα απειλούμενος Τρία υποείδη έχουν αναγνωριστεί, τα οποία είναι: Rhinoceros sondaicus sondaicus, Rhinoceros sondaicus annamiticus (Εξαφανισμένος) και Rhinoceros sondaicus inermis (Εξαφανισμένος).
Μεταξύ της ζήτησης για το κέρατο αυτού του ρινόκερου και των ισχυρών επιπτώσεων στον βιότοπο, είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους το είδος βρίσκεται σε κρίσιμο κίνδυνο εξαφάνισης, σύμφωνα με την κόκκινη λίστα της Διεθνούς Ένωσης για το Διατήρηση της Φύσης. Σας προσκαλούμε να συνεχίσετε να διαβάζετε αυτήν τη σελίδα του ιστότοπού μας, ώστε να μάθετε περισσότερα για τα χαρακτηριστικά του ρινόκερου της Ιάβας, όπου ζει και πολλά άλλα.
Χαρακτηριστικά του ρινόκερου της Ιάβας
Από τα ασιατικά είδη, ο ρινόκερος της Ιάβας είναι ο μικρότερος με μέσο ύψος 1,7 μ. , με μήκη που κυμαίνονται από 2 έως 4 μέτρα και από 1,5 έως 2 τόνουςΟρισμένες μελέτες δείχνουν ότι τα θηλυκά γίνονται μεγαλύτερα από τα αρσενικά, αν και έχουν παρόμοιες μάζες σώματος. Ένα από τα πιο περίεργα χαρακτηριστικά είναι ότι δεν έχουν σχεδόν καθόλου μαλλιά, με εξαίρεση τη μύτη, το κέρατο και την ουρά, που έχουν συσσώρευση από αυτά. Έχουν γκρίζο χρώμα αλλά όχι έντονο.
Όσο για το κέρατο, τα αρσενικά έχουν ένα μικρό που έχει μέγεθος περίπου 25 cm, ενώ τα θηλυκά στερούνται αυτό ή έχουν μικρό σχηματισμό. Το άνω χείλος αυτών των ζώων είναι προκλητικό και επίμηκες, στην πραγματικότητα ξεπερνά το κάτω χείλος, έχουν επίσης αρκετά μεγάλα δόντια. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ρινόκερων της Ιάβας είναι οι πτυχές του σώματός τους, οι οποίες φαίνονται εύκολα σε διάφορες περιοχές του μεγάλου σώματός τους. Έχουν κακή όραση, αλλά η όσφρηση και η ακοή τους είναι καλά ανεπτυγμένες.
Οικότοπος ρινόκερων της Ιάβα
Η εμβέλεια του ρινόκερου της Ιάβας έχει περιοριστεί ανησυχητικά, προηγουμένως εκτείνεται στο Μπαγκλαντές, τη Μιανμάρ, την Ταϊλάνδη, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος, την Καμπότζη, το Βιετνάμ και πιθανώς τη νότια Κίνα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για όλες τις περιοχές στις οποίες διανεμήθηκε. Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του οικοτόπου, θα μπορούσε κανονικά να αποτελείται από δάση, ανοιχτά μικτά λιβάδια και σχετικά υψηλές εκτάσεις.
Πού ζει ο ρινόκερος της Ιάβας; Επί του παρόντος, το περιορίζεται σε πεδινό βιότοπο τροπικών δασών, με εγγύτητα στο νερό, το οποίο είναι απαραίτητο για το είδος. Υπό αυτή την έννοια, αυτά τα ζώα συγκεντρώνονται σε περιοχές κοντά στο νερό , με συσσωρεύσεις ορυκτών αλάτων και σχηματισμό βάλτων ή τοιχωμάτων.
Έθιμα του ρινόκερου της Ιάβας
Ο ρινόκερος της Ιάβας είναι ιδιαίτερα μοναχικός, σχηματίζουν ζευγάρια μόνο για τις ημέρες της αναπαραγωγής, τότε είναι δυνατό να δούμε θηλυκά με τους νεαρά άτομα ή μεμονωμένα άτομα. Ένα τυπικό έθιμο είναι να τυλίγονται στη λάσπη, για να ενυδατώσουν το δέρμα τους και να το προστατέψουν από παράσιτα και ασθένειες. Σε περιόδους ξηρασίας, η απουσία των τοιχωμάτων μπορεί να τους δημιουργήσει προβλήματα. Σε αυτούς τους χώρους κάποια άτομα φαίνονται μαζί, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή συμπίπτουν στον τόπο, όχι με την ιδέα της ομαδοποίησης.
Ένα άλλο τυπικό χαρακτηριστικό των αρσενικών είναι να χρησιμοποιούν τα κέρατά τους για να εμβαθύνουν περισσότερο τους χώρους όπου κυλίονται. Είναι επίσης σύνηθες να τους βλέπουμε να τρίβουν τα κέρατά τους στο φλοιό των δέντρων. Είναι εδαφικές, αν και μπορεί να υπάρχουν επικαλυπτόμενες περιοχές, συχνότερα μεταξύ των γυναικών παρά των ανδρών. Είναι ζώα που Μπροστά σε πιθανές απειλές δεν υποχωρούν εύκολα και γίνονται επιθετικά, κυρίως παρουσία των μοναδικών αρπακτικών τους, που είναι οι άνθρωποι, εκ των οποίων προτιμώ πάντα να λείπεις.
Τάισμα ρινόκερου Java
Ο ρινόκερος της Ιάβας είναι αποκλειστικά φυτοφάγος βασίζει τη διατροφή του κυρίως σε φρούτα, φύλλα, βλαστούς και φλοιό. Έχει προτίμηση στην κατανάλωση των ειδών Ficus variegata και kleinhovia variegataa. Χρησιμοποιούν τα προερχόμενα χείλη τους για να κόψουν την τροφή και στη συνέχεια να την επεξεργαστούν με τα δόντια τους. Καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για να πάρουν τα μέρη των φυτών που τους ελκύουν, σε σημείο που μπορούν να λυγίσουν μικρά δέντρα για να αποκτήσουν πρόσβαση στις ψηλές περιοχές όπου βρίσκονται τα φύλλα.
Από την άλλη, απαιτούν την κατανάλωση μετάλλων, επομένως εάν δεν υπάρχει συσσώρευση αλατιού, μπορούν να καταφύγουν στο πόσιμο θαλασσινό νερό για να αντισταθμίσουν αυτές τις διατροφικές απαιτήσεις.
Υπάρχει μια σημαντική αλλά προβληματική πτυχή που συνδέεται με τη διατροφή και έχει να κάνει με την παρουσία στον βιότοπο του ρινόκερου της Ιάβας ενός φοίνικα, και συγκεκριμένα του είδους Arenga obtusifolia. Αναπτύσσοντας ανεξέλεγκτα, είναι ικανό να αναστέλλει την ανάπτυξη άλλων φυτών, ιδιαίτερα εκείνων που αποτελούν τη διατροφή αυτών των ρινόκερων, γεγονός που στη συνέχεια οδηγεί σε σημαντικό περιορισμό στη διαθεσιμότητα τροφής για αυτούς.
Αναπαραγωγή ρινόκερου της Ιάβα
Λόγω της πληθυσμιακής κατάστασης του είδους, οι μελέτες για τη βιολογία του είναι σε ορισμένες περιπτώσεις περιορισμένες. Υπολογίζεται ότι σεξουαλική ωριμότηταl σε αυτά επιτυγχάνεται από γυναίκες μεταξύ 5 έως 7 ετώνκαι από τα αρσενικά στα 10. Αυτά τα ζώα μπορούν να αναπαραχθούν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Τα αρσενικά κάνουν ήχους για να προσελκύσουν το θηλυκό, το οποίο συνήθως επιλέγει το αρσενικό που κάνει τον πιο δυνατό ήχο.
Είναι ένα είδος ερωτοτροπίας αλλά με μια συγκεκριμένη αντιπαράθεση μεταξύ του ζευγαριού. Αυτά τα άτομα μπορούν να ζευγαρώσουν με περισσότερα από ένα μέλη στο αναπαραγωγικό στάδιο.
Η κύηση διαρκεί κατά μέσο όρο 16 μήνες, με το σχηματισμό ενός μόνο μοσχαριού, το οποίο θα καταναλώνει γάλα σε ένα εύρος που κυμαίνεται από 12 έως 24 μηνών, και θα γίνει ανεξάρτητος μετά από δύο χρόνια.
Κατάσταση διατήρησης του ρινόκερου της Ιάβας
Το είδος του ρινόκερου της Ιάβας είναι Κρίσιμα Απειλούμενο και είναι εξαφανισμένο στο Μπαγκλαντές, την Καμπότζη, την Ινδία, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Λάο, τη Χερσόνησο Μαλαισία, τη Μιανμάρ, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ. Η λαθροθηρία για την απόκτηση του κέρατος ήταν η κύρια αιτία αυτής της κατάστασης. Από την άλλη πλευρά, όλα τα υπάρχοντα άτομα περιορίζονται σε μια ενιαία περιοχή, το Εθνικό Πάρκο Ujung Kulon στο νησί της Ιάβας, έτσι ώστε αυτό να έχει ως αποτέλεσμα τον πληθυσμό ανάλογα με τη φέρουσα ικανότητα του οικοσυστήματος, καθώς και τις επιπτώσεις που προκαλούν τον άνθρωπο. Ενέργειες. Η διαθεσιμότητα τροφής είναι ένας ακόμη λόγος πίεσης στο είδος, καθώς και η μετάδοση ορισμένων ασθενειών από τα τοπικά κατοικίδια ζώα.
Σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), υπάρχουν λιγότερα από 20 δείγματα αυτού του είδους Επιπλέον, μεταξύ των μέτρων διατήρησης είναι η ονομασία του ρινόκερου της Ιάβας ως προστατευόμενο είδος , καθώς και η ενσωμάτωσή του εδώ και χρόνια στη Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο των απειλούμενων με εξαφάνιση. Είδη άγριας πανίδας και χλωρίδας (CITES). Η λαθροθηρία έχει ελεγχθεί και πραγματοποιούνται πολλές συμμαχίες μεταξύ διαφορετικών οργανώσεων για την παρακολούθηση του είδους.
