Σίγουρα εσείς οι γατόφιλοι έχετε εκπλαγεί που χαϊδέψατε τη γάτα σας και παρατηρήσατε μικρά σπυράκια στο δέρμα της Μπορείτε να μην ακόμη και να έχετε παρατηρήσει, ή σε άλλες περιπτώσεις, η εμφάνισή του είναι τόσο εμφανής και ανησυχητική που σας πήγε στον κτηνίατρο.
Σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας, θα προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε με απλό τρόπο την προέλευση της βλεφοειδούς δερματίτιδας της γάτας, τα συμπτώματα που δώρα και τη θεραπεία που πρέπει να ακολουθήσετε, εκτός από άλλες συμβουλές, συνεχίστε να διαβάζετε:
Τι ακριβώς είναι η κερκιδική δερματίτιδα της γάτας;
Η κερκιδική δερματίτιδα είναι ένα κοινό σημάδι σε πολλές παθολογίες Για να μπορέσετε να τη συγκρίνετε, ισοδυναμεί με το να πείτε ότι ένα άτομο έχει "βήχας". Η προέλευση του βήχα μπορεί να είναι πολλαπλή και μπορεί ακόμη και να μην έχει καμία σχέση με το αναπνευστικό σύστημα, το ίδιο συμβαίνει και με την κοίλη δερματίτιδα της γάτας.
Οι όροι "Μιλιακή δερματίτιδα" αναφέρονται στην εμφάνιση στο δέρμα της γάτας ενός μεταβλητού αριθμού φλύκταινων και κρούστας Δηλαδή, είναι ένα δερματικό εξάνθημα, συχνό ιδιαίτερα στο κεφάλι, το λαιμό και την πλάτη, αλλά είναι επίσης αρκετά συχνό στην κοιλιά και μπορούμε να το δούμε όταν κάνουμε αποτρίχωση με κερί.
Συνήθως είναι πολλά και είναι μικρά, γι' αυτό χρησιμοποιείται η λέξη "μιλιάρι". Αν και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει (επειδή η γάτα μπορεί να ζήσει σε εξωτερικούς χώρους) συνοδεύεται σχεδόν πάντα από κνησμό (φαγούρα), που, στην πραγματικότητα, ευθύνεται άμεσα για την εμφάνιση αυτού του εξανθήματος.
Οι πιο συχνές αιτίες κοιλιοειδούς δερματίτιδας:
- Παράσιτα (ακάρεα αυτιών, ακάρεα νοτοειδικής ψώρας, ψείρες…)
- Αλλεργική δερματίτιδα από τσίμπημα ψύλλων (DAPP)
- Ατοπική δερματίτιδα (μπορεί να οριστεί ως μια γενικευμένη αλλεργία, από ακάρεα σκόνης έως γύρη, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων υλικών)
- Τροφικές αλλεργίες (αλλεργία σε οποιοδήποτε συστατικό της ζωοτροφής)
Εξωτερικά παράσιτα ως αιτία
Το πιο συνηθισμένο πράγμα είναι ότι η γάτα μας έχει ένα παράσιτο που προκαλεί κνησμό, και το ξύσιμο προκαλεί το εξάνθημα που γνωρίζουμε ως κοίλη δερματίτιδα. Ακολουθεί μια σύντομη περίληψη των πιο κοινών:
- Ακάρεα αυτιών (Otodectes cynotis): Αυτό το μικρό ακάρεα αλμπίνο ζει στα αυτιά των γατών, προκαλώντας μεγάλο κνησμό με τη δραστηριότητά σας. Συνήθως προκαλεί την εμφάνιση κοιλιοειδούς δερματίτιδας στον αυχένα και γύρω από τον πτερύγιο, ακόμη και στην περιοχή του αυχένα.
- Μοτοεδρικό άκαρι ψώρας (Notoedres cati): Ξάδερφος του σκύλου σαρκοπτική ψώρα, αλλά σε αιλουροειδές εκδοχή. Συχνά το αποκαλούν «το άκαρι της ψώρας του κεφαλιού», αφού στα αρχικά στάδια οι βλάβες φαίνονται συνήθως στα αυτιά, στο δέρμα του λαιμού, στο ρινικό επίπεδο… Το δέρμα πυκνώνει αρκετά από συνεχές ξύσιμο. Μπορείτε να λάβετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτήν την ασθένεια στο άρθρο στον ιστότοπό μας σχετικά με την ψώρα στις γάτες.
- Ψείρες: είναι πολύ συνηθισμένο να τις βλέπουμε σε αποικίες γατών. Το δάγκωμά τους (τρέφονται με αίμα), προκαλεί πάλι μια φαγούρα που η γάτα προσπαθεί να ηρεμήσει με ξύσιμο… Και από εκεί προκύπτει το εξάνθημα που το αποκαλούμε κοίλη δερματίτιδα.
Τι θεραπεία πρέπει να ακολουθήσει η γάτα;
Αυτά τα εξωτερικά παράσιτα ανταποκρίνονται στην εφαρμογή της σελαμεκτίνης τοπικά (σε μη κατεστραμμένο δέρμα) ή συστηματικά (για παράδειγμα, υποδόρια ιβερμεκτίνη). Σήμερα βρίσκουμε στην αγορά αρκετές πιπέτες που περιέχουν σελαμεκτίνη αλλά και ωτοσκευάσματα για εφαρμογή απευθείας στα αυτιά με βάση την ιβερμεκτίνη.
Ναι, όπως σε όλες σχεδόν τις θεραπείες με ακαρεοκτόνα, πρέπει να επαναληφθεί μετά από 14 ημέρες και μπορεί να χρειαστεί και τρίτη δόση. Στην περίπτωση των ψειρών, το fipronil που εφαρμόζεται πολλές φορές από καιρό σε καιρό είναι συνήθως αρκετά αποτελεσματικό.
Αλλεργία από δάγκωμα ψύλλων ως αιτία
Μία από τις πιο συχνές αλλεργίες, που προκαλεί φιλοκοιλιακή δερματίτιδα, είναι η αλλεργία στα τσιμπήματα ψύλλων. Αυτά τα παράσιτα ενίουν ένα αντιπηκτικό για να πιπιλίσουν το αίμα της γάτας και ένας σημαντικός αριθμός αιλουροειδών είναι αλλεργικοί σε αυτό.
Ακόμα και μετά την εξάλειψη όλων των ψύλλων, αυτό το αλλεργιογόνο συνεχίζει να υπάρχει στο σώμα της γάτας για μέρες, προκαλώντας φαγούρα, παρόλο που οι υπεύθυνοι έχουν εξαλειφθεί (στην πραγματικότητα ένας μόνο ψύλλος χρησιμεύει ήδη για να προκαλέσει την διαδικασία εάν η γάτα είναι αλλεργική, αλλά όσο περισσότερους ψύλλους, η φιλογενής δερματίτιδα είναι πιο σοβαρή σχεδόν πάντα.
Η αντιμετώπιση της αλλεργίας στα τσιμπήματα των ψύλλων ως αιτία της κοιλιοειδούς δερματίτιδας είναι αρκετά απλή: πρέπει να εξοντώσουμε τους ψύλλους. Υπάρχουν αποτελεσματικές πιπέτες που απωθούν το έντομο πριν προλάβει να τραφεί.
Ατοπική δερματίτιδα ως αιτία
Είναι πολύπλοκο να ορίσουμε την ατοπία. Θα το αναφέρουμε ως τη διαδικασία κατά την οποία η γάτα είναι αλλεργική σε διάφορα πράγματα και αυτό προκαλεί τον αναπόφευκτο κνησμό, ο οποίος σχετίζεται με την εμφάνιση αυτών των ψωριών και φλύκταινες που τις ονομάζουμε κοίλη δερματίτιδα.
Η αντιμετώπισή της είναι σχεδόν πιο περίπλοκη από τη διάγνωση ή τον ορισμό της, καθώς είναι απαραίτητη η καταφυγή σε θεραπεία με κορτικοστεροειδή και άλλες επικουρικές θεραπείες που βοηθούν, αν και δεν κάνουν πολλά από μόνες τους), όπως τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.
Αιτία οι τροφικές αλλεργίες
Το βλέπετε όλο και πιο συχνά, αλλά ίσως είναι επειδή νοιαζόμαστε όλο και περισσότερο για τις γάτες μας και προσέχουμε πράγματα που δεν είχαμε προσέξει πριν.
Πολλές φορές δεν υπάρχει ίχνος από ψύλλους ή παράσιτα, αλλά η γάτα μας γρατσουνίζει συνεχώς, προκαλώντας εκείνη την κοιλιοειδή δερματίτιδα, η οποία όπως στην προηγούμενες περιπτώσεις, μπορεί να μολυνθεί και να οδηγήσει σε περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή λοίμωξη.
Δεν είναι κανόνας, αλλά ο κνησμός εμφανίζεται συνήθως στο μπροστινό μέρος (κεφάλι και λαιμός) και με την πάροδο του χρόνου, τείνει να γενικεύεται. Είναι απογοητευτικό, γιατί πολλές φορές δοκιμάζεται η θεραπεία με κορτικοστεροειδή αλλά δεν δίνει το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Μπορεί να υπάρχουν λιγότερες γρατσουνιές για μερικές ημέρες, αλλά δεν υπάρχει σαφής βελτίωση. Μέχρι να εξαλειφθεί τελείως η προηγούμενη δίαιτα που έκανε η γάτα και να προσπαθήσουμε να τη διατηρήσουμε για 4-5 εβδομάδες με υποαλλεργική τροφή και αποκλειστικά νερό.
Μέχρι τη δεύτερη εβδομάδα θα παρατηρήσουμε ότι η κερκιδική δερματίτιδα υποχωρεί, ο κνησμός είναι πιο ήπιος και την τέταρτη σχεδόν έχει εξαφανιστεί. Η επανεισαγωγή της προηγούμενης δίαιτας για να ελέγξετε ότι σε δύο ημέρες η γάτα γρατσουνίζει ξανά είναι ο οριστικός τρόπος για να τη διαγνώσετε, αλλά σχεδόν κανένας κτηνίατρος δεν το θεωρεί απαραίτητο.
Πολλές άλλες αιτίες κοιλιοειδούς δερματίτιδας σε γάτες (πυόδερμα, δηλαδή επιφανειακές λοιμώξεις του δέρματος, αυτοάνοσα νοσήματα με δύσκολα ονόματα, άλλα εξωτερικά παράσιτα εκτός από αυτά που αναφέρονται κ.λπ.) αλλά η πρόθεση αυτού του άρθρου για Ο ιστότοπός μας είναι να τονίσει ότι η κοιλιοτομοειδική δερματίτιδα είναι απλώς ένα σύμπτωμα κοινό σε αμέτρητες αιτίες, και ότι μέχρι να εξαλειφθεί η αιτία, η δερματίτιδα δεν θα υποχωρήσει.
