Ο προστάτης είναι ο μόνος βοηθητικός σεξουαλικός αδένας στους αρσενικούς σκύλους. Φυσιολογικά, αυτός ο αδένας έχει μια σειρά από αμυντικούς μηχανισμούς κατά των λοιμώξεων. Ωστόσο, μερικές φορές αυτοί οι μηχανισμοί ξεπερνιούνται και εμφανίζεται προστατίτιδα. Η προστατίτιδα είναι φλεγμονώδεις διεργασίες μολυσματικής προέλευσης που επηρεάζουν τον ιστό του προστάτη. Η οξεία προστατίτιδα μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία του ζώου και η χρόνια προστατίτιδα μπορεί να προκαλέσει στειρότητα. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να γίνει έγκαιρη διάγνωση της παθολογίας προκειμένου να καθιερωθεί ειδική θεραπεία εναντίον της.
Τι είναι η προστατίτιδα στους σκύλους
Η
Προστατίτιδα είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία του προστατικού ιστού λοιμώδους προέλευσης. Μπορεί να εμφανιστεί τόσο σε άθικτους σκύλους όσο και σε στειρωμένα σκυλιά, ωστόσο, σε στειρωμένα σκυλιά η παθολογία είναι συνήθως λιγότερο σημαντική επειδή ο αδένας είναι μικρότερος.
Ανάλογα με την πορεία της, η προστατίτιδα μπορεί να είναι:
- Οξεία : είναι διάχυτα, προσβάλλεται δηλαδή όλος ο αδενικός ιστός. Η μόλυνση συνήθως φτάνει στον προστάτη μέσω της ουρήθρας, αν και είναι επίσης πιθανό να φτάσει στην αιματογενή οδό (μέσω του αίματος).
- Χρόνια: αποτελούν συνήθως διαιώνιση της οξείας μορφής, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζονται απροσδόκητα σε σκύλους χωρίς προηγούμενη νόσο του προστάτη. Σε αυτή την περίπτωση, εντοπίζονται με τη μορφή αποστημάτων. Εδώ μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τα αποστήματα σε σκύλους.
Αιτίες προστατίτιδας σε σκύλους
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η προστατίτιδα είναι φλεγμονώδεις διεργασίες μολυσματικής προέλευσης. Συγκεκριμένα, είναι λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια. Μεταξύ των κύριων βακτηρίων που προκαλούν προστατίτιδα είναι:
- Escherichia coli: αυτό είναι το βακτήριο που ευθύνεται για τη μόλυνση στο 70% των περιπτώσεων.
- Mycoplasma και Brucella canis: αν και είναι λιγότερο συχνά από το E. coli, μας απασχολούν περισσότερο καθώς μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη στειρότητα στον ασθενή. Μπορείτε να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο για τη βρουκέλλωση των σκύλων για να μάθετε περισσότερα για το βακτήριο Brucella canis.
- Staphylococcus, Streptococcus, Proteus, Klebsiella and Pseudomonas.
Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει ένας αριθμός παράγοντες που προδιαθέτουν σε μόλυνση, συμπεριλαμβανομένων:
- Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη: είναι η πιο συχνή προδιαθεσική αιτία προστατίτιδας. Είναι μια πολύ συχνή παθολογία σε ηλικιωμένους ολόκληρους σκύλους, που χαρακτηρίζεται από σημαντική αύξηση του μεγέθους του προστάτη (προστατομεγαλία).
- Άλλες παθολογίες του προστάτη: κύστεις ή πλακώδης μεταπλασία.
- Νόσος της ουρήθρας: ουρολιθίαση ή νεοπλάσματα.
- Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος: όπως κυστίτιδα, ουρητηρίτιδα ή ουρηθρίτιδα.
Συμπτώματα προστατίτιδας σε σκύλους
Τα κλινικά σημεία που μπορούμε να εντοπίσουμε σε σκύλους με προστατίτιδα είναι:
- Πυρετός, ανορεξία και λήθαργος: βασικά στην οξεία προστατίτιδα. Εδώ μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την ανορεξία σε σκύλους.
- Υπογονιμότητα: λόγω αλλαγών στο προστατικό υγρό. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η λειτουργία του προστάτη είναι να παράγει ένα υγρό που χρησιμεύει ως μέσο μεταφοράς και υποστήριξη για το σπέρμα. Κατά τη διάρκεια αυτής της μολυσματικής διαδικασίας, το σπέρμα πεθαίνει ως αποτέλεσμα της έκθεσής τους σε βακτηριακές τοξίνες που υπάρχουν στο προστατικό υγρό. Σε χρόνια προστατίτιδα ή σε αυτές που προκαλούνται από μυκόπλασμα ή βρουκέλλα, μπορεί να εμφανιστεί μόνιμη υπογονιμότητα.
- Αιματουρία (αίμα στα ούρα) και πυώδης ουρηθρική έκκριση. Μη διστάσετε να ρίξετε μια ματιά σε αυτήν την άλλη ανάρτηση στον ιστότοπό μας για να μάθετε Γιατί ο σκύλος μου ουρεί αίμα;
- Δυσκοιλιότητα: όταν σχετίζεται με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, ο προστάτης είναι διευρυμένος και μπορεί να συμπιέσει το ορθό, αποτρέποντας την αφόδευση.
- Δυσουρία: δυσκολία στην ούρηση και επώδυνη ούρηση. Όταν ο προστάτης είναι διευρυμένος, μπορεί να συμπιέσει την ουρήθρα και να δυσκολέψει την ούρηση.
- Περιτονίτιδα και σηψαιμία: Εάν ένα απόστημα σπάσει, μπορεί να εμφανιστεί περιτονίτιδα και συστηματική εξάπλωση της λοίμωξης. Για να μάθετε περισσότερα για την περιτονίτιδα σε σκύλους, εδώ μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες.
Διάγνωση προστατίτιδας σε σκύλους
Η διάγνωση της προστατίτιδας σε σκύλους βασίζεται στα ακόλουθα σημεία που θα συζητήσουμε παρακάτω.
Ψηλάφηση
Η ορθική ψηλάφηση του προστάτη είναι επώδυνη, ιδιαίτερα σε οξείες περιπτώσεις. Ανάλογα με την περίπτωση προστατίτιδας που θα βρούμε, ο προστάτης του σκύλου θα παρουσιάζει κάποια ή άλλα χαρακτηριστικά.
- Σε περίπτωση οξείας προστατίτιδας: ο προστάτης αισθάνεται σπογγώδης, η επιφάνεια παραμένει λεία, η συμμετρία και των δύο λοβών είναι φυσιολογική, η επιφάνεια είναι κυμαινόμενο και δεν υπάρχουν συμφύσεις στους γύρω ιστούς (μπορεί να κινηθεί).
- Σε περίπτωση χρόνιας προστατίτιδας: ο προστάτης είναι πιο σκληρός και μπορούμε να παρατηρήσουμε ακανόνιστο περίγραμμα λόγω της παρουσίας αποστημάτων και κύστεων. Το μέγεθος μπορεί να είναι μεταβλητό. Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι η ψηλάφηση πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική, γιατί διαφορετικά θα μπορούσαμε να σπάσουμε προστατικό απόστημα και να προκαλέσουμε περιτονίτιδα.
Η ψηφιακή ψηλάφηση πρέπει να γίνεται με δάχτυλο κατάλληλο για το μέγεθος του σκύλου, λιπάνοντας σωστά το γάντι και εκτελώντας την ψηλάφηση με αργές και ομαλές κινήσεις.
Σάρωση οστών
Όταν κάνουμε ακτινογραφία μπορούμε να δούμε αύξηση του μεγέθους του προστάτη (όταν σχετίζεται με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη) και ανοργανοποίηση. Όταν χρησιμοποιείται ακτινολογικό σκιαγραφικό, μπορεί να παρατηρηθούν ενδοπροστατικά αποστήματα.
Υπέρηχος
Είναι το πιο ασφαλές και κατατοπιστικό διαγνωστικό τεστΣτην οξεία προστατίτιδα, το παρέγχυμα του προστάτη παραμένει ομοιογενές και το περίγραμμά του λείο, ενώ στη χρόνια προστατίτιδα διακρίνεται ετερογενές παρέγχυμα, με παρουσία ασβεστώσεων και ίνωσης και κανονικό ή ακανόνιστο περίγραμμα. Επιπλέον, μπορούμε να δούμε κοιλότητες γεμάτες με υγρό (κύστεις) ή πύον (αποστήματα). Κατά τη διάρκεια του υπερήχου είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει σχετική περιτονίτιδα, αποκλείοντας την παρουσία ελεύθερου υγρού στην κοιλιακή κοιλότητα.
Εξέταση αίματος
Τόσο σε οξείες όσο και σε χρόνιες περιπτώσεις, παρατηρείται αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων (λευκοκυττάρωση) λόγω της λοιμώδους διαδικασίας. Επιπλέον, παρατηρείται αύξηση των ανώριμων ουδετερόφιλων (ουδετεροφιλία με μετατόπιση προς τα αριστερά) σε οξείες περιπτώσεις. Μπορείτε επίσης να δείτε αζωταιμία, αυξημένη ALT (Αμινοτρανσφεράση Αλανίνης) και υποπρωτεϊναιμία.
Αν έχετε ερωτήσεις σχετικά με το πώς να ερμηνεύσετε μια εξέταση αίματος σε σκύλους; μην διστάσετε να ρίξετε μια ματιά σε αυτήν την ανάρτηση από τον ιστότοπό μας που προτείνουμε.
Ανάλυση ούρων και προστατικό υγρό
Η ανάλυση ούρων και το προστατικό υγρό μπορεί να παρουσιάσουν κύτταρα απολέπισης, λευκά αιμοσφαίρια, ερυθρά αιμοσφαίρια και βακτήρια. Στην περίπτωση της οξείας προστατίτιδας δεν συνιστάται η αξιολόγηση του προστατικού υγρού αφού η εκσπερμάτωση είναι πολύ επώδυνη.
Culture και αντιβιόγραμμα
Γίνεται από ούρα ή προστατικό υγρό. Μέσω της καλλιέργειας, προορίζεται να αναπτυχθούν τα βακτήρια που προκαλούν τη λοίμωξη προκειμένου να εντοπιστεί. Μόλις εντοπιστεί, εκτελείται ένα αντιβιόγραμμα για να προσδιοριστεί ποια αντιβιοτικά είναι αποτελεσματικά έναντι του αιτιολογικού παράγοντα. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει την καθιέρωση μιας συγκεκριμένης θεραπείας χρησιμοποιώντας ένα αντιβιοτικό εκλογής, το οποίο συμβάλλει στη θεραπευτική επιτυχία και αποτρέπει την ανάπτυξη αντίστασης στα αντιβιοτικά.
Puncture with Final Needle (PAF)
Ακόμη κι αν η παρακέντηση γίνει με καθοδήγηση υπερήχων, υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί ρήξη αποστήματος με επακόλουθη διάδοση η μόλυνση. Επομένως, η αναρρόφηση με βελόνα πρέπει να αποφεύγεται όταν υπάρχουν αποστήματα.
Θεραπεία της προστατίτιδας σε σκύλους
Η θεραπεία της προστατίτιδας σε σκύλους βασίζεται σε αντιβιοτική θεραπεία ή χειρουργική επέμβαση, ανάλογα με την περίπτωση. Στη συνέχεια, θα τα αναφέρουμε καλύτερα.
Αντιβιοθεραπεία
Θα πρέπει να ξεκινήσει μια αντιβιοτική θεραπεία προσαρμοσμένη στον τύπο της προστατίτιδας (οξεία ή χρόνια). Θα έχει το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα ανάλογα με την προστατίτιδα. Επομένως:
- Σε οξεία προστατίτιδα: ο αιματο-προστατικός φραγμός μεταβάλλεται, έτσι όλα τα αντιβιοτικά διαχέονται στον προστάτη και θα δράσουν.
- Σε χρόνια προστατίτιδα: αυτό δεν συμβαίνει, επομένως θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αντιβιοτικά που μπορούν να διασχίσουν τον αιματοπροστατικό φραγμό, όπως οι κινολόνες.
Όπως έχουμε σχολιάσει στην προηγούμενη ενότητα, είναι σκόπιμο να πραγματοποιηθεί καλλιέργεια και αντιβιόγραμμα για την καθιέρωση μιας συγκεκριμένης αντιβιοτικής θεραπείας. Ωστόσο, καθώς αυτές οι διαγνωστικές τεχνικές χρειάζονται κάποιο χρόνο, οι πρώτες 48 ώρες συνήθως αντιμετωπίζονται με ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος (όπως η κλινδαμυκίνη) και, μόλις ληφθούν τα αποτελέσματα, αντικαθίσταται από το αντιβιοτικό της επιλογής. Η διάρκεια της αντιβιοτικής θεραπείας θα είναι 4 εβδομάδες στην οξεία προστατίτιδα και θα παραταθεί 8 εβδομάδεςσε χρόνια προστατίτιδα. Σε οξείες περιπτώσεις, συνιστάται η έναρξη της χορήγησης ενδοφλεβίως και στη συνέχεια η συνέχιση από το στόμα.
Χειρουργική επέμβαση
Όταν η προστατίτιδα σχετίζεται με καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, θα πρέπει να εξεταστεί ο ευνουχισμός (ορχιεκτομή) του ζώου. Ο ευνουχισμός θα προκαλέσει ατροφία του προστάτη και θα αποτρέψει μελλοντικά επεισόδια προστατίτιδας. Μη διστάσετε να διαβάσετε αυτήν την άλλη ανάρτηση για να μάθετε τη φροντίδα των πρόσφατα στειρωμένων σκύλων.
