Στον ιστότοπό μας γνωρίζουμε ότι το πιο σημαντικό πράγμα για εσάς είναι η υγεία και η ευημερία των κατοικίδιων σας, γιατί κατανοείτε την ευθύνη που συνεπάγεται η υιοθεσία ενός γούνινου συντρόφου και τη φροντίδα και στοργή που πρέπει φροντίζουν ώστε να μεγαλώσει ως ένα χαρούμενο και υγιές ζώο. Γι' αυτό θέλουμε να σας παρέχουμε τις πιο λεπτομερείς πληροφορίες για όλα όσα μπορεί να συμβούν στον γούνινο φίλο σας, γι' αυτό αυτή τη φορά θα μιλήσουμε για τον ερπητοϊό της γάτας, τα συμπτώματα και τη θεραπεία του, μια πολύ συχνή ασθένεια στις γάτες.
Είναι σημαντικό να πάτε στον κτηνίατρό σας σε περίπτωση ασυνήθιστων συμπτωμάτων ή συμπεριφοράς, ώστε να σας πει τι να κάνετε, θα μπορούσε να σώσει τη ζωή της γάτας σας.
Τι είναι ο ερπητοϊός της γάτας;
Ο έρπης της γάτας (FHV-1) είναι ένας ιός που ευθύνεται για τις περισσότερες περιπτώσεις γρίπης της γάτας Ανήκει στην ίδια οικογένεια των αιλουροειδών calicivirus, και όπως αυτό, χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη διαφορετικών στελεχών που μεταλλάσσονται, προκαλώντας την εμφάνιση της νόσου σε διαφορετικούς βαθμούς έντασης.
Το
FHV-1 προκαλεί την ανάπτυξη μιας αναπνευστικής νόσου που ονομάζεται ρινοτραχειίτιδα της γάτας, αν και φέρνει μαζί της την εμφάνιση διαφόρων οφθαλμικών παθήσεων ότι μπορούν να δημιουργήσουν συνέπειες για τη ζωή.
Σε περίπτωση οποιουδήποτε από τα συμπτώματα που θα αναφέρουμε αργότερα, συνιστούμε άμεση επίσκεψη στον κτηνίατρο και συμμόρφωση με τις οδηγίες του, καθώς μια παράβλεψη στη θεραπεία ή η λήψη του κατοικίδιου είναι πολύ αργά για να γίνει Η διάγνωση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη βακτηρίων στα μάτια, φέρνοντας επιπλοκές στην ανάρρωση ή προκαλώντας ολική απώλεια όρασης, ακόμη και του ματιού
Μόλυνση από έρπητα αιλουροειδών
Ο έρπης αιλουροειδών μεταδίδεται απευθείας μέσω του φτερνίσματος, των δακρύων και της βλέννας μιας μολυσμένης γάτας, όχι μόνο με το να είσαι κοντά στην υγιή γάτα αλλά και μέσα από ταΐστρες, κουτιά απορριμμάτων και παιχνίδια που μοιράζονται τα άρρωστα ζώα με υγιή.
Αν και δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο, εάν ένα άτομο χειριστεί μια άρρωστη γάτα και στη συνέχεια δεν λάβει τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής (συμπεριλαμβανομένης της απολύμανσης και της αλλαγής ρούχων), μπορεί να απλώστε σε άλλες γάτες μέσω υφάσματος.
Η μόλυνση μπορεί αντίθετα να παραμείνει χωρίς να εκδηλωθεί για μήνες ή χρόνια, συμπτώματα που εμφανίζονται όταν το ζώο περνά στιγμές στρες, που όπως γνωρίζουμε είναι πολύ συχνές στις γάτες όταν υπάρχουν αλλαγές στη ρουτίνα τους. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει μόνο στο 15% των λοιμώξεων.
Ποια ζώα είναι πιο πιθανό να το νοσήσουν;
Αν και υπάρχει εμβόλιο, δεν εμποδίζει εντελώς το ζώο να προσβληθεί από τον ιό, ακριβώς λόγω της μεταλλαξιμότητάς του. Ωστόσο, μειώνει αυτή την πιθανότητα.
Η κατάσταση ορισμένων ζώων τα κάνει πιο πιθανό να προσβληθούν από ερπητοϊό των αιλουροειδών, όπως αυτές που βρίσκονται στο δρόμο, οι οικόσιτες γάτες που κάνουν ζωή σε εξωτερικό χώρο και τα ζώα με τάση να αναπτύξουν οφθαλμικές παθήσεις. Επίσης, οι απόγονοι μπορούν να μολυνθούν εάν η μητέρα είναι φορέας.
Συμπτώματα έρπητα αιλουροειδών
Να είστε προσεκτικοί και πηγαίνετε στον κτηνίατρο εάν εμφανιστούν τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Φτάρνισμα
- ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΑΠΝΟΗΣ
- Εκκρίσεις στο ένα ή και στα δύο μάτια
- Πυρετός και κακουχία
- Ανορεξία
- Σχίσιμο
Στις νεογέννητες γάτες μπορεί να εμφανιστεί νεογνική οφθαλμία, δηλαδή αδυναμία να ανοίξουν τα μάτια. Η νόσος μπορεί να επιδεινωθεί με την ανάπτυξη κερατίτιδας (έλκη), συνεχιών (η ένωση της ίριδας με άλλα μέρη του ματιού) και δέσμευσης του κερατοειδούς (εμφάνιση μαύρου στρώματος στον κερατοειδή).
Διάγνωση
Συνήθως, τα συμπτώματα είναι αρκετά για να επιβεβαιώσουν ότι αντιμετωπίζετε περίπτωση ρινοτραχειίτιδας αιλουροειδών. Πραγματοποιούν επίσης εργαστηριακές εξετάσεις με το αίμα, το σάλιο και τα δάκρυα του ζώου να είναι εκατό τοις εκατό σίγουροι.
Θεραπεία έρπητα αιλουροειδών
Όντας ιοική νόσος, ο μολυσματικός παράγοντας εγκαθίσταται στα κύτταρα του ξενιστή (στην περίπτωση αυτή, του αιλουροειδούς), επομένως, οι θεραπείες πρέπει να επικεντρώνονται στην εξάλειψη του ιού χωρίς να επηρεάζονται τα κύτταρα του ζώου.
Στην περίπτωση του ιού του έρπητα της γάτας, η επιτυχημένη θεραπεία έγκειται στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του ζώου, έτσι ώστε το σώμα να μπορεί να αποκλείσει τον ιό. αντιικά, αντιβιοτικά και αντιφλεγμονώδη συνταγογραφούνται Αυτό όχι μόνο ανακουφίζει από την ταλαιπωρία του αιλουροειδούς, αλλά καταπολεμά τον ιό και αποτρέπει πιθανές δευτερογενείς λοιμώξεις που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την κατάσταση της υγείας του. Τα φάρμακα που κρατούν τη βλέννα μακριά, το απόφραξη της μύτης και η καλή λειτουργία των πνευμόνων είναι εξίσου σημαντικά.
Η
η ενυδάτωση είναι καθοριστική, είτε στο σπίτι είτε στην κτηνιατρική κλινική, ανάλογα με την κατάσταση του ασθενούς. Ομοίως, θα χρειαστεί να βοηθήσετε τη γάτα στον καθαρισμό της, χρησιμοποιώντας ένα μαλακό πανί για να αφαιρέστε απαλά τις εκκρίσεις από τη μύτη, τα μάτια και το στόμα.
Η δίαιτα δεν πρέπει να παραμελείται. Εάν ο πειρασμός του κατοικίδιου ζώου σας με την αγαπημένη του τροφή δεν έχει αποτέλεσμα, θα πρέπει να καταφύγετε στην υποβοηθούμενη σίτιση χρησιμοποιώντας σύριγγα και υγρή τροφή.
Αν υπάρχουν άλλες γάτες στο σπίτι, το μολυσμένο ζώο πρέπει να παραμείνει απομονωμένο από αυτές για να αποφευχθεί η μόλυνση. Ομοίως, απολυμάνετε τους χώρους και τα σκεύη με τα οποία έρχεται σε επαφή, εφαρμόζοντας αποτελεσματικά καθαριστικά που δεν βλάπτουν το ζώο.
Το άτομο που είναι υπεύθυνο για τη φροντίδα του άρρωστου ζώου θα πρέπει να αλλάξει τα ρούχα του και να πλένει πολύ καλά τα χέρια και το πρόσωπό του πριν έρθει σε επαφή με τις άλλες υγιείς γάτες του περιβάλλοντος.
Συνέπεια
Σε ορισμένα ζώα, η μόλυνση από ερπητοϊό της γάτας μπορεί να έχει μακροχρόνιες συνέπειες. Όσον αφορά τις οφθαλμικές παθήσεις, ουλές μπορεί να εμφανιστούν στον κερατοειδήή να προκαλέσουν αδιαφάνεια. Η όραση μπορεί ακόμη και να επηρεαστεί από συνεχή δακρύρροια. Μπορεί να εμφανιστούν και οι άλλες ασθένειες που επισημαίνουμε ως επιπλοκές όταν μιλάμε για τα συμπτώματα.
Επιπλέον, αυτά τα ζώα τείνουν να παραμένουν φορείς για το υπόλοιπο της ζωής τους: είτε υποτροπιάσουν είτε όχι, θα είναι μεταδοτικοί παράγοντες για τα άλλα αιλουροειδή γύρω τους.
Πρόληψη του ιού του έρπητα της γάτας
Το πιο σημαντικό είναι να ακολουθείτε το πρόγραμμα εμβολιασμού της γάτας από την ηλικία του κουταβιού και επαναλαμβάνετε τις ενισχύσεις της δόσης κάθε χρόνο, με αυτό μειώνουν τις πιθανότητες προσβολής από τη νόσο και, εάν είναι απαραίτητο, μειώνουν τη βαρύτητα της.
Λάβετε τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής όταν έχετε ένα άρρωστο ζώο στο σπίτι, σε καταφύγιο ή σε κατοικία, για να το αποτρέψετε το ξέσπασμα εξαπλώνεται στις υπόλοιπες γάτες και μετατρέπεται σε επιδημία.
