Υπάρχουν τρομακτικές ασθένειες που ακόμα και σήμερα, με όλες τις επιστημονικές εξελίξεις που έχουμε, συνεχίζουν να προκαλούν φόβο και μόνο αναφέροντας το όνομά τους. Ανάμεσα σε αυτές τις τρομακτικές ασθένειες είναι η λύσσα και, αν και είναι μια κατάσταση που όλοι γνωρίζουν, εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για τη μετάδοσή της, τις μορφές μετάδοσης ή τη θεραπεία της. Για το λόγο αυτό, αυτό το άρθρο στο site μας έχει ως στόχο να εξηγήσει τι αποτελείται η λύσσα, συγκεκριμένα στα κουνέλια, αφού συνήθως γίνεται λόγος για αυτή την ασθένεια σε σχέση, κυρίως, με τους σκύλους, με τους οποίους οι φύλακες αυτών των μικρών ζώων ακολουθούν εγείροντας αμφιβολίες. Επομένως, εάν ζείτε με κουνέλια, πρέπει να διαβάσετε παρακάτω για να ανακαλύψετε τα συμπτώματα της λύσσας στα κουνέλια και σε τι συνίσταται η θεραπεία.
Τι είναι η λύσσα και πώς μεταδίδεται;
Η λύσσα είναι μια ιογενής νόσος που μπορεί να επηρεάσει το κεντρικό νευρικό σύστημα οποιουδήποτε θερμόαιμου ζώου. Περιγράφεται ιδιαίτερα σε σκύλους, ανθρώπους, βοοειδή, νυχτερίδες, άλογα ή γάτες και μπορεί επίσης να επηρεάσει αλεπούδες, ρακούν, κουνέλια ή ποντίκια. Μόλις ο ιός εισέλθει στο σώμα, μπορεί να παραμείνει για κάποιο χρονικό διάστημα στο σημείο εισόδου και στη συνέχεια ταξιδέψει μέσω των νεύρων στον εγκέφαλο , προκαλώντας εγκεφαλίτιδα και έναρξη της κλινική εικόνα. Από τον εγκέφαλο ταξιδεύει πίσω στο στόμα, συγκεκριμένα στους σιελογόνους αδένες, ακολουθώντας επίσης τα νεύρα. Πώς όμως μεταδίδεται η αποκτήσει η λύσσα; Μέσω του σάλιου , είτε διεισδύει μέσω δαγκωμάτων, είτε εισέρχεται από πληγές ή βλεννογόνους (στόμα, μύτη, μάτια). Η μόλυνση μπορεί επίσης να συμβεί με εισπνοή.
Το ζώο που έχει προσβληθεί από λύσσα θα παραμείνει ασυμπτωματικό κατά τη διάρκεια μιας μεταβλητής περιόδου επώασης (η οποία μπορεί να διαρκέσει για μήνες). Μόλις αρχίσουν τα συμπτώματα, είναι αδύνατο να αποφευχθεί ο θάνατος. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι η λύσσα στα κουνέλια είναι πολύ απίθανη. Ακόμα κι έτσι, θα δούμε τα πιο κοινά συμπτώματά του στην επόμενη ενότητα.
Συμπτώματα λύσσας σε κουνέλια
Καταρχήν, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτή η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε δύο εκδηλώσεις: λύσσα εξαγριωμένη και παραλυτική ή βουβή λύσσα. Ξεκινά με μια αρχική ή πρόδρομη φάση που διαρκεί μερικές ημέρες κατά την οποία τα συμπτώματα θα είναι διακριτικά. Τα σημάδια της λύσσας στα κουνέλια σύμφωνα με τους τρόπους τους είναι τα ακόλουθα:
- Έξαλλος οργή: Όταν ο ιός προκαλεί εγκεφαλίτιδα, το πρώτο πράγμα που εμφανίζεται είναι μια αλλαγή στη συμπεριφορά του ζώου. Όσοι ήταν ντροπαλοί χάνουν τον φόβο τους, ενώ οι στοργικοί θα παρουσιάσουν εχθρότητα ακόμα και επιθετικότητα, που αποτελεί την πιο επικίνδυνη συμπεριφορά, αφού επιτίθεται και δαγκώνει Πώς μπορεί μολύνουν άλλα ζώα; Οι επιθέσεις πυροδοτούνται χωρίς κανένα ερέθισμα. Αυτό το άγχος και η επιθετικότητα μπορεί να εναλλάσσονται με περίοδοι κατάθλιψης Το άρρωστο ζώο μπορεί επίσης να παρουσιάσει εμπλοκή των μυών του προσώπου, γεγονός που θα δυσκολέψει το φαγητό και το ποτό, αδυναμία ή επιληπτικές κρίσεις. Όταν η διαταραχή παραλύει τους αναπνευστικούς μύες, το ζώο πεθαίνει.
- Παραλυτική ή βουβή λύσσα: Τα προσβεβλημένα ζώα εμφανίζονται καταθλιπτικά και παράξενα υπάκουα Σε αυτές τις περιπτώσεις, παρατηρείται παράλυση προσώπου, λαιμού και λαιμού, το στόμα φαίνεται ανοιχτό και η γλώσσα κρέμεται έξω. Το ζώο δεν μπορεί να καταπιεί το σάλιο ή να ταΐσει. Επομένως, παρατηρείται ότι το κουνέλι βγάζει συνεχώς σάλια. Επιπλέον, η παράλυση μπορεί να επηρεάσει τα πίσω πόδια, να εξαπλωθεί στο υπόλοιπο σώμα και τελικά να προκαλέσει κώμα και θάνατο. Μερικές φορές παράλυση είναι το μόνο σύμπτωμα της λύσσας στα κουνέλια.
Μερικές φορές το ζώο δαγκώνει τον εαυτό του στο σημείο εισόδου του ιού. Πρέπει να ξέρετε ότι, πρώτα, μόλις εμφανιστεί οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα, ο θάνατος είναι αναπόφευκτος, στην πραγματικότητα, η λύσσα, όπως και η λύσσα στα κουνέλια, δεν έχουν σχέση. Δεύτερον, μερικές φορές το ζώο δεν αναπτύσσει καν την πλήρη κλινική εικόνα, αλλά πεθαίνει άμεσα, με αποτέλεσμα, προφανώς, το κουνέλι να πεθαίνει ξαφνικά.
Θεραπεία της λύσσας σε κουνέλια
Ζώα στα οποία επιβεβαιώνεται η διάγνωση της λύσσας δεν αντιμετωπίζονται, πρώτα απ’ όλα γιατί δεν υπάρχουν φάρμακα που εξαλείφουν τον ιό και, επίσης, επειδή η λύσσα είναι ασθένεια που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο (είναι ζωονόσος), γι' αυτό τα άρρωστα ζώα που μπορούν να τη μεταδώσουν υποβάλλονται σε ευθανασία και είναι υποχρεωτική η αναφορά του περιστατικού στις αρμόδιες αρχές. Αν και στην Ευρώπη θεωρείται μια εξαλειφθείσα ασθένεια, στην Ασία και την Αφρική η λύσσα ευθύνεται για χιλιάδες θανάτους κάθε χρόνο, κυρίως από δαγκώματα σκύλων, σε χώρες όπου δεν υπάρχουν προγράμματα εμβολιασμού ή υγιεινής (ο βαθύς καθαρισμός του δαγκώματος μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη λύσσα), ούτε ο πληθυσμός μπορεί να έχει πρόσβαση στην προφύλαξη μετά το τσίμπημα λόγω της απαγορευτικής τιμής του σε σύγκριση με τους μισθούς του. Στην Αμερική θεωρείται ελεγχόμενη ασθένεια. Επομένως, ο μόνος τρόπος καταπολέμησης της λύσσας είναι η πρόληψη μέσω του εμβολιασμού. Στην περίπτωση της λύσσας στα κουνέλια, ο εμβολιασμός δεν γίνεται συνήθως για τους ακόλουθους λόγους:
- Η λύσσα είναι πολύ απίθανη στα κουνέλια. Η μετάδοσή του, όπως λέμε, παράγεται από το δάγκωμα και δύσκολα το κουνέλι μπορεί να επιβιώσει από την επίθεση αρπακτικού, επομένως, δεν θα αναπτύξει την ασθένεια.
- Τα κουνέλια μας συνήθως ζουν σε εσωτερικούς χώρους ή έχουν ελεγχόμενη πρόσβαση στο ύπαιθρο, επομένως είναι πολύ δύσκολο να τσιμπηθούν από άλλα ζώα. Για το λόγο αυτό, τα θεωρούμενα υποχρεωτικά εμβόλια είναι μόνο κατά της μυξωμάτωσης και του αιμορραγικού πυρετού, καθώς αυτές οι παθήσεις θα μπορούσαν να προσβληθούν ακόμη και αν ζείτε σε εσωτερικούς χώρους.
- Το αντιλυσσικό εμβόλιο στα κουνέλια θα μπορούσε να προκαλέσει παρενέργειες ότι, δεδομένου ότι η ασθένεια δεν είναι ευρέως διαδεδομένη σε αυτά τα ζώα, δεν υπάρχει λόγος. Με τα εμβόλια, όπως με κάθε φάρμακο, πρέπει πάντα να σταθμίζετε τα υπέρ και τα κατά.
Για όλους αυτούς τους λόγους, δεν είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός των κουνελιών κατά της λύσσας.
Τι να κάνετε σε περίπτωση λύσσας σε κουνέλια;
Αν, παρά το απίθανο, υποψιαζόμαστε ότι το κουνέλι μας μπορεί να έχει λύσσα, θα πρέπει να πάμε στον κτηνίατρό μας , γιατί θα είναι αυτός που πρέπει να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τη διάγνωση. Εάν ένα κουνέλι εμφανίσει λύσσα, ο κτηνίατρος πρέπει να ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές και να κάνει ευθανασία στο ζώο. Πρέπει να συμβουλευόμαστε τα μέτρα που πρέπει να λάβουμε εάν έχουμε άλλα ζώα στο σπίτι. Αν μας είχε δαγκώσει το κουνέλι, εκτός από το καλό πλύσιμο της πληγής με νερό και σαπούνι, θα πρέπει να πάμε στα επείγοντα για να μας ληφθούν προφυλακτικά μέτρα. Αυτές οι συστάσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές σε περιοχές όπου η λύσσα είναι ενδημική. Στην Ευρώπη και την Αμερική θα ήταν πολύ σπάνιο να συμβεί μετάδοση.
