Η λοιμώξεις είναι μια πολύ σοβαρή και απειλητική για τη ζωή ασθένεια. Ευτυχώς χάρη στον εμβολιασμό δεν είναι συχνό στο περιβάλλον μας ή αν εμφανιστεί η κλινική εικόνα είναι πιο ήπια. Ακόμα κι έτσι, είναι πιθανό ο σκύλος μας να μολυνθεί, οπότε θα χρειαστεί επείγουσα κτηνιατρική φροντίδα. Η θεραπεία συνήθως αποτελείται από διαφορετικές θεραπείες που μπορεί να είναι συντριπτικές για κάθε φροντιστή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε αυτό το άρθρο στον ιστότοπό μας θα εξηγήσουμε ποια είναι η φροντίδα για έναν σκύλο με σύγχυση
Τι είναι η σύγχυση του σκύλου;
Το
Ο λοιμός είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ιογενής νόσος μέσω εισπνοής εκκρίσεων. Έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας και συνήθως προσβάλλει νεαρούς μη εμβολιασμένους σκύλους, ιδιαίτερα μεταξύ 6 και 12 εβδομάδων. Τα συμπτώματά του περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Ρινική και οφθαλμική έκκριση που αρχίζει ως υδαρής και γίνεται βλεννοπυώδης.
- Πυρετός.
- Ανορεξία, ο σκύλος σταματά να τρώει.
- Πεπτικά συμπτώματα σε ορισμένες περιπτώσεις, με έμετο και διάρροια που μπορεί να οδηγήσουν σε αφυδάτωση.
- Ξηρός βήχας.
- Όταν εμφανίζεται εμπλοκή του εγκεφάλου, συμπτώματα που προέρχονται από εγκεφαλίτιδα, όπως σάλια, τράνταγμα της κεφαλής και ακούσιες κινήσεις μάσησης, επιληπτικές κρίσεις ή μυόκλωνος (ρυθμικές συσπάσεις των μυϊκών ομάδων) που ξεκινούν με τον ύπνο του σκύλου και εξελίσσονται σε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας. Προκαλούν πόνο.
- Δευτερογενείς λοιμώξεις λόγω των ανοσοκατασταλτικών επιδράσεων του ιού.
Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η εξέλιξη των συμπτωμάτων μπορεί να τελειώσει με το θάνατο του σκύλου Για αυτόν τον λόγο, είναι απαραίτητο να πάτε στον κτηνίατρο πριν από την πρώτη ένδειξη. Όπως πάντα, η πρόληψη είναι προτιμότερη από τη θεραπεία, γι' αυτό είναι απαραίτητο να εμβολιάζουμε τον σκύλο μας από τις 6-8 εβδομάδες ζωής. Ο εμβολιασμός είναι το κύριο μέτρο, τώρα θα δούμε τη φροντίδα για τον σκύλο με σύγχυση.
Κτηνιατρική φροντίδα για σκύλους με σύγχυση
Εκτός από το εμβόλιο που θα χρησιμεύσει ως πρόληψη, όταν ο σκύλος μας έχει σύγχυση, ο κτηνίατρος μπορεί να καθορίσει τα ακόλουθα μέτρα:
- Εισαγωγή στο νοσοκομείο στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, όταν απαιτείται χορήγηση ορού ή ενδοφλέβιας φαρμακευτικής αγωγής.
- Αντιβιοτικά επειδή, αν και πρόκειται για ιογενή νόσο, αυτά τα φάρμακα θα ελέγχουν δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις που μπορούν να εκδηλωθούν εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση της αδυναμίας του σκύλου.
- Ανάλογα με τα συμπτώματα που εκδηλώνονται, μπορεί να χορηγείται(για τον έλεγχο του εμέτου και της ναυτίας), p γαστρικοί στροφείς ή αντιφλεγμονώδη.
Με όλες αυτές τις κτηνιατρικές οδηγίες θα πάμε τον σκύλο μας στο σπίτι, όπου θα πρέπει να του παρέχουμε την απαραίτητη φροντίδα για ένα σκύλο με λοιμώξεις και που θα δούμε στην επόμενη ενότητα. Ας μην ξεχάσουμε να ρωτήσουμε τον κτηνίατρό μας όλες τις αμφιβολίες και να επικοινωνήσουμε μαζί του για οποιαδήποτε απορία ή επιδείνωση.
Φροντίδα κατ’ οίκον για σκύλο με κολπίτιδα
Θα εξηγήσουμε ποιες γενικές οδηγίες πρέπει να ακολουθήσουμε στο σπίτι για να φροντίσουμε τον σκύλο μας με σύγχυση, εάν δεν χρειάζεται κτηνιατρική εισαγωγή ή έχει ήδη πάρει εξιτήριο:
- Ακολουθήστε αυστηρά την ιατρική αγωγή που συνταγογραφεί ο κτηνίατρος, τόσο όσον αφορά τη δοσολογία, τις ώρες και τις οδηγίες χορήγησης.
- Κρατήστε τον σκύλο σε ξηρό και ζεστό μέρος, αποφεύγοντας τα ρεύματα και την υγρασία.
- Παρέχετε επαρκή διατροφή. Είναι φυσιολογικό να μην τρώει τη συνηθισμένη του τροφή, γι' αυτό πρέπει να ψάξουμε για μια επιλογή που να είναι πιο νόστιμη, αφού είναι σημαντικό να τρώει για να είναι δυνατός και έτσι να μπορεί να καταπολεμά τα παθογόνα.
- Παρατηρήστε τον για ελέγξτε τη θερμοκρασία του και τυχόν αλλαγές στην κατάστασή του. Πρέπει να γράψουμε όλα όσα είναι σημαντικά, βελτιώσεις και επιδείνωση, για να τα μεταφέρουμε στον κτηνίατρο. Θα δώσουμε προσοχή στις εκκρίσεις του και στα άλλα συμπτώματά του, καθώς θα παρέχουν πληροφορίες για την εξέλιξη της νόσου.
- Απομονώστε τον, αν είναι δυνατόν, από άλλα σκυλιά με τα οποία ζει, καθώς είναι μια άκρως μεταδοτική ασθένεια. Γι' αυτό πρέπει επίσης να απολυμαίνουμε τα κρεβάτια, τα πατώματα και κάθε άλλη επιφάνεια με την οποία έρχεται σε επαφή. Αυτό το μέτρο είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν υπάρχουν σκύλοι στο σπίτι χωρίς το εμβόλιο λοιμώδους νόσου.
- Κρατήστε τον σε ελεγχόμενο χώρο αν συνήθως μένει έξω. Τουλάχιστον όσο διαρκεί η θεραπεία, πρέπει να βρίσκεται σε κλειστό και καλυμμένο χώρο, είτε μέσα στο σπίτι είτε, αν αυτό δεν είναι δυνατό, σε γκαράζ ή χώρο που μπορούμε να ενεργοποιήσουμε για αυτό το σκοπό.
Συχνές ερωτήσεις από τους χειριστές σκύλων με σύγχυση
Σε αυτήν την τελευταία ενότητα θα απαντήσουμε σε μερικές από τις πιο κοινές ερωτήσεις μεταξύ των φροντιστών που πρέπει να φροντίσουν ένα σκυλί με σύγχυση. Αυτά θα ήταν τα εξής:
Μπορεί ο σκύλος μου να μου δώσει ταραχή;
Όχι, ο ιός της δυσκολίας είναι συγκεκριμένος, αυτό σημαίνει ότι το μπορεί να επηρεάσει μόνο σκύλους. Επομένως, οι άνθρωποι όπως οι γάτες ή άλλα ζώα που ζουν στο σπίτι δεν πρέπει να λαμβάνουν ιδιαίτερες προφυλάξεις.
Μπορώ να σταματήσω τη θεραπεία όταν ο σκύλος μου αισθάνεται καλύτερα;
Όχι, σε καμία περίπτωση, όλες οι θεραπείες θα πρέπει να ολοκληρωθούν όπως συνιστάται από τον κτηνίατρο, ανεξάρτητα από το αν ο σκύλος έχει ήδη βρεθεί ανακτήθηκε. Αυτό γίνεται για να αποφευχθεί η βακτηριακή αντίσταση (στην περίπτωση των αντιβιοτικών) ή για να «απογαλακτιστεί ο οργανισμός από συνήθεια» (κορτικοστεροειδή). Εξαίρεση αποτελούν θεραπείες όπως η υγροθεραπεία, δηλαδή αυτές που χορηγούνται μόνο εάν είναι απαραίτητο, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν όσες φορές χρειάζεται χωρίς να διατηρηθεί ένα σταθερό πρότυπο.
Μπορώ να κάνω μπάνιο τον σκύλο μου με λοιμώξεις;
Όχι, Δεν είναι βολικό να κρυώσει. Ναι μπορούμε και πρέπει να καθαρίζουμε τις εκκρίσεις, με μαντηλάκια και φροντίζοντας να το στεγνώνουμε καλά και να το διατηρούμε σε ζεστό περιβάλλον.
Πόση ώρα «διαρκεί» ένας σκύλος με σύγχυση;
Είναι η επίφοβη ερώτηση στο μυαλό κάθε φροντιστή. Το αν ένας σκύλος θα επιβιώσει ή όχι θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες όπως η λοιμογόνος δύναμη του ιού, όταν αρχίσει να λαμβάνει θεραπεία, η ανοσολογική του κατάσταση πριν κ.λπ. Γενικά, στις ιογενείς ασθένειες μπορούμε να προσφέρουμε μόνο υποστηρικτική θεραπεία ώστε ο οργανισμός να καταπολεμά τον ιό. Μόλις εφαρμοστούν όλα τα μέτρα που αναφέραμε, το αποτέλεσμα δεν εξαρτάται πλέον από εμάς. Φυσικά, εάν ο σκύλος περάσει την κρίσιμη φάση της νόσου και αναρρώσει, ο ιός της ασφυξίας δεν θα επηρεάσει το προσδόκιμο ζωής του.
